Vzr. Rechtbank Den Haag 10 oktober 2018, IEF 18029; ECLI:NL:RBDHA:2018:12029 (Nikon tegen ASML) Voegingsincident. Zeiss vordert dat haar wordt toegestaan zich in de hoofdzaak te voegen aan de zijde van ASML. Afgewezen. Niet voldaan aan eis dat vordering wordt ingesteld vóór of op de roldatum waarop de laatste conclusie in het aanhangige geding wordt genomen in VRO. Daarnaast geen belang bij voeging. Los daarvan geldt dat het belang van Zeiss bij voeging, dat ziet op de uitleg van de tussen Nikon en Zeiss (en Nikon en ASML) gesloten Cross-License Agreement en de sublicentie van Zeiss aan ASML, niet kan worden ingezien. De rechtbank bepaalde dat het geplande pleidooi in afwachting is van de uitkomst van de tussen Nikon en Zeiss/ASML aanhangige arbitrageprocedure. Nu Nikon heeft aangegeven dat er eerst medio september 2019 een uitspraak van het ICDR kan worden verwacht, zal de rechtbank de zaak verwijzen naar de parkeerrol van 2 oktober 2019.

Rechtbank Den Haag 10 oktober 2018, IEF 18026; ECLI:NL:RBDHA:2018:12254 (Philips tegen Lidl) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Philips is houdster van de Philips-merken waaronder de scheerapparaten ST3D en Artitec worden verkocht. Tussen Philips International en de ontwerper van de scheerapparaten enerzijds en Koninklijke Philips anderzijds is een akte gemaakt ter overdracht van auteursrechten. Deze is alleen ondertekend door ontwerper en Koninklijke Philips. Op grond van artikel 2 lid 3 Aw geschiedt overdracht van auteursrecht door levering middels een daartoe bestemde akte. Nu voor een geldige (onderhandse) akte in elk geval vereist is dat deze is ondertekend door de vervreemder, in dit geval Philips International, is de “Deed of Assignment” niet als een geldige levering van de auteursrechten op de Arcitec aan te merken. Eventuele auteursrechten op de ST3D komen toe aan Koninklijke Philips en dat eventuele auteursrechten op de Arcitec toekomen aan Philips International, welke laatste echter geen partij is bij deze procedure. Lidl heeft onder de merknaam Silvercrest scheerapparaten op de markt gebracht. Philips beroept zich op ten onrechte op haar auteursrecht: veel van de overeenkomende elementen in de Silvercrest en de ST3D zijn ook te vinden in de Artitec, zodat wat die elementen betreft geen sprake is van auteursrechtelijke beschermde eigen creatieve keuzes in de ST3D. Het beroep op slaafse nabootsing slaagt niet, omdat Philips geen eigen gezicht op de markt had ten tijde van het op die markt verschijnen van Silvercrest. Vorderingen afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 11 oktober 2018, IEF 18027; IT 2651 (Eiseres tegen Uitgeverij van Oorschot) Vrijheid van meningsuiting. Privacy. Eiseres is moeder van de schrijfster van De Porseleinenkast, Faxen aan Ger en is uitgegeven door Uitgeverij van Oorschot. Het boek bevat een bundeling van door schrijfster geschreven faxen. Uit de passages blijkt dat de moeder van schrijfster afkeer tegen haar heeft. Gevorderd is dat het boek uit de handel wordt gehaald, omdat er onjuiste en beschadigende beweringen zijn gedaan. Deze vinden geen steun in de feiten en doen ze dat wel, dan wordt de persoonlijke levenssfeer van eiseres geschonden. De rechtbank oordeelt dat het werk is aan te merken als autobiografisch dagboek, maar de gemiddelde lezer zal begrijpen dat het boek niet altijd een objectieve beschrijving van de werkelijkheid betreft. Om deze reden is de persoonlijke levenssfeer van eiseres ook niet geschonden. Bovendien is door het autobiografische karakter haar moeder moeilijk te fingeren of zijn daarin moeilijk wijzigingen aan te brengen. De passages zijn niet buiten proportie grievend, het gedrag van eiseres wordt in het boek ook wel eens goedgepraat, de moeder heeft een beperkte rol in het boek en de boek is maar 800 keer gedrukt. Hierdoor weegt de uitingsvrijheid van Uitgeverij van Oorschot zwaarder. De rechtbank wijst de vordering af. 

Het wetsvoorstel Wet bescherming bedrijfsgeheimen wordt op 16 oktober 2018 als hamerstuk afgedaan in de Eerste Kamer. Lees hier het verslag, nota naar aanleiding van het verslag , tweede nota van wijziging en de brief van de minister inzake toezegging betreffende dit wetsvoorstel.

Corrigendum: Hoewel VCTN en Ntb/Kunstenbond ook bij inschakelen van Hopstaken als adviseur van de RvT en voordracht voor de openstaande RvT functie, wegens diens achtergrond en verleden bij de organisatie, vragen hebben en houden, hechten wij eraan de eerdere publicatie op dit punt te rectificeren [ zie IEF 18012].

Is de voorzieningenrechter in Den Haag binnen Nederland exclusief bevoegd ter zake van inbreuk op Gemeenschapsmodellen en Uniemerken? Of zijn ook andere voorzieningenrechters in den lande bevoegd? Over deze vraag heerst al meer dan tien jaar verdeeldheid. De vraag is onlangs aan de Hoge Raad voorgelegd: op 31 augustus 2018 stelde A-G van Peursem hierover cassatieberoep in het belang der wet in (zie IEF 17968).

De A-G geeft een nieuwe wending aan het debat. Prof. Schaafsma (Universiteit Leiden/Hof Den Haag) reageert in dit artikel.

Meld u aan voor een lunchbijeenkomst (Engelstalig) van Wolters Kluwer en Vialegis op donderdag 25 oktober! Tijdens de sessie zullen een aantal experts hun ervaringen met u delen op het gebied van ‘legal tech.’ Barend Blondé, Partner bij FrahanBlondé, vertelt over het selecteren van de juiste technologieën binnen de juridische afdeling en waar u rekening mee moet houden tijdens het implementatieproces. Er wordt ook ingegaan op hoe ‘legal tech’ juridische afdelingen op vele vlakken ondersteunt, inclusief het uitvoeren van administratieve werkzaamheden, het genereren van rapportages, en risicobeheer, zelfs als de werkdruk stijgt. U ontdekt hoe onze tools bijdragen aan de efficiëntie en productiviteit van de juridische afdeling en de business die ze bedienen.

Deelname is gratis. We hopen u te mogen verwelkomen!

Rechtbank Oost-Brabant 10 oktober 2018, IEF 18020; ECLI:NL:RBMNE:2018:5020 (Unga tegen Boost) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Partijen zijn wereldwijd actief als aanbieders van loyaliteitsprogramma's aan winkeliers. Unga heeft het programma "Little Shop" voor Albert Heijn ontwikkeld, waarbij miniaturen uit het assortiment cadeau worden gedaan aan de consument. Zij heeft Migros benaderd om hetzelfde concept aan te bieden, maar vernam dat Boost al zo'n programma aan Migros had gepresenteerd: "Mini Market". Unga stelt dat zij auteursrecht heeft op het Little Shop-format en op (de vormgeving van) de Little Shop-producten, omdat zij voortdurend creatieve keuzes heeft gemaakt. Omdat zij de producten met zorg heeft uitgezocht, ontworpen en verzameld, stelt zij dat ze verzamelauteursrecht heeft. Naar oordeel van de rechtbank is de omschrijving van het format te abstract: het is een opsomming van een aantal algemene (bekende) elementen, zoals het ontvangen van een miniatuurproduct, in een blinde verpakking, bij een bepaalde aankoopbedrag, bestemd voor kinderen, gedurende een bepaalde periode. De ideeën hierachter komen niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking. Deze zijn ook onvoldoende concreet uitgewerkt. Unga heeft daarnaast onvoldoende onderbouwd waarom de miniatuurproducten zichzelve een werk zouden zijn of waarom de verzameling in aanmerking komt voor auteursrechtelijke bescherming. Geen slaafse nabootsing. Het is ook niet de bedoeling dat een idee via de achterdeur van slaafse nabootsing toch bescherming geniet. Vorderingen worden afgewezen. 

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 10 oktober 2018, IEF 18017; RB 3217 (Admicom tegen Bouw7) Merkenrecht. Vergelijkende reclame. Admicom is houdster van de woordmerken "VAKWARE" en "ADMICOM". Voor deze termen heeft Bouw7 heeft advertentieruimte gekocht d.m.v. Adwords. Advertenties leiden naar een webpagina van Bouw7 in welke url "admicom" voorkomt en waar Bouw7 als alternatief voor Admicom wordt aangeprezen. Mr. ing. N.M. Keijser heeft in opdracht van Admicom onderzoek gedaan naar de applicaties van partijen op basis van de door partijen beschikbaar gestelde informatie en heeft geconcludeerd dat Bouw7 geen alternatief vormt voor Admicom. De voorzieningenrechter oordeelt dat in het rapport van Keijser t.a.v. 63 functionaliteiten ten onrechte is vermeld dat zij in de software van Bouw7 zouden ontbreken. Keijser heeft daarbij nagelaten zich ook te baseren op de software zelf. Bouw7 heeft aannemelijk gemaakt dat haar software en die van Admicom in dezelfde behoeften voorzien en stelt daarmee terecht dat het een alternatief kan zijn. Van belang is daarbij dat de ondernemer tot wie zich de advertentie zich richt Bouw7 als alternatief ziet. Omdat Bouw7 zich nadrukkelijk van Admicom onderscheidt door de presentatie van haar software, is er geen sprake van misleiding. Omdat er voldaan is aan de voorwaarden voor vergelijkende reclame, kan van merkinbreuk geen sprake zijn. De vorderingen van Admicom worden afgewezen. 

Hof Den Haag 9 oktober 2018, IEF 18016 (Ono Pharmaceutical tegen Pfizer) Octrooirecht. Procesrecht. Ono, Japanse onderneming die zich toelegt op ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen, heeft in 2003 een Europese octrooiaanvrage gedaan bij het EOB, die in 2010 is gepubliceerd als EP 2 206 517 A1. Pfizer heeft bij het Verwaltungsgericht München een opeisingsprocedure aanhangig gemaakt strekkende tot het verkrijgen van mede-eigendom. Zij schrijft dat zij de zaak aanbrengt bij de onbevoegde bestuursrechter en verzoekt de zaak door te zenden naar het Landgericht München. Ook heeft zij het EOB verzocht de verleningsprocedure van EP 517 te schorsen. De Legal Division van het EOB heeft Ono c.s. meegedeeld dat de verleningsprocedure is geschorst. Ono c.s. stelt dat Pfizer onrechtmatig jegens haar handelt door in Duitsland een opeisingsactie te voeren als gevolg waarvan het octrooi niet door EOB wordt verleend, terwijl Pfizer weet dat de actie geen kans van slagen heeft. De schade is dat Ono c.s. geen octrooi verkrijgt en deze niet kan handhaven. Zij betoogt dat de Nederlandse rechter daarom als rechter van de plaats van de schade bevoegd is op grond van art. 6 sub e Rv. De voorzieningenrechter heeft zich echter onbevoegd verklaard en het hof gaat daar in mee.  Ono c.s. vordert ook opheffing van de schorsing van de verleningsprocedure bij het EOB. Hiermee vraagt zij in feite aan de Nederlandse rechter om op de stoel van het EOB te zitten. Dit vormt een ontoelaatbare doorkruising van het (systeem van het) EOV en de daarin besloten liggende toedeling van bevoegdheden. De Nederlandse rechter is daardoor niet bevoegd.