Afgelopen vrijdag 15 april 2016 schreef Bastiaan van Ramshorst op Auteursrechtdebat (IEF 15870) dat het hem enigszins bevreemdt dat een rechtswetenschapper tegen de rechtsvinding lijkt te zijn die plaatsvindt door principiële procedures voor hogere rechtscolleges over de zin en onzin van websiteblokkades. Wel nu, de advocaat-generaal Wathelet lijkt daar in ieder geval niet vies van te zijn. De A-G Wathelet heeft namelijk geoordeeld dat het plaatsen van een hyperlink naar de naaktpics van Britt Dekker die zonder toestemming op het internet waren geplaatst en vrij toegankelijk waren, geen inbreuk op het auteursrecht opleveren, nu er geen sprake was van een handeling bestaande uit een mededeling en er ook geen nieuw publiek [1] werd bereikt. Wathelet wijkt hiermee af van het oordeel van het HvJ EU in Svensson, maar ook van wat de European Copyright Society en de ALAI reeds eerder bepleit hadden. Wathelet lijkt eerder zijn eigen weg te volgen.

Vandaag is door alle deelnemende bureaus binnen het European Trade Mark and Design Network in het kader van het Convergentieprogramma een nieuwe Gemeenschappelijke Communicatie gepubliceerd. Deze heeft betrekking op de weergave van modellen. De hoofddoelstellingen van het Convergentie Project-6 zijn:

Hieronder de lijst met antwoorden op de letterquiz 2015 [IEF 15565].

Creatief met Bier. Oftewel: Mine! Mine! Mine! Eerder had een rechter al bepaald dat er auteursrecht op een fragment van elf woorden kon rusten. Maar op drie? Misschien dat de taalkunstenaars onder u een doorwrocht antwoord kunnen geven op de volgende vraag: wanneer is iets creatief en wanneer is er juist sprake van het monopoliseren van normaal taalgebruik? Ik zal zelf ook een poging wagen. Bavaria had in 1985 de slagzin "Zo. Nu eerst een Bavaria" laten bedenken door een reclamebureau. Yourhosting leek het wel leuk om de zin "Zo. Nu eerst naar de cloud" in te zetten voor haar reclame. Bavaria was over de flos en toog naar de kortgedingrechter: auteursrechtinbreuk! Merkinbreuk! Ja, alle varianten waren als merk geregistreerd, waaronder een met alleen hoofdletters, een met een komma in plaats van een punt achter "Zo", en zelfs een merk dat alleen "ZO" luidde. Om alleen voor juristen boeiende redenen werd de merkinbreuk niet beoordeeld, maar wel het auteursrecht. Zit er auteursrecht op "Zo. Nu eerst"?

Vzr. Rechtbank Amsterdam 22 maart 2016, IEF 15873; ECLI:NL:RBAMS:2016:2227 (RTL - Mijn Leven in Puin)
Mediarecht. Deelname aan tv-programma. Blue Circle heeft voor een reality-tv-programma geproduceerd waarin hulp wordt geboden aan personen met verzameldwang. Door zoon is eiseres opgegeven voor het programma 'Mijn Leven in Puin', waarmee ze - na overleg met vrienden en vriendinnen - heeft ingestemd met deelname aan het programma. Ter zitting is aan de orde geweest dat eiseres werd bijgestaan door zoon, een vriendin heeft kunnen spreken, alsmede via skype overleg heeft gehad met een vriend die in het buitenland woonachtig is. De overeenkomst is met haar besproken en vragen beantwoord. Onder deze omstandigheden kan niet kan worden gezegd dat [eiseres] zich niet in voldoende mate bewust was van hetgeen het geven van toestemming voor haar zou betekenen en zij haar wil daaromtrent niet in voldoende mate heeft kunnen bepalen.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 13 april 2016, IEF 15872 (Tel Sell tegen Tommy Teleshopping en TelTV)
Tel Sell vordert om Tommy Teleshopping te veroordelen om de op grond van vermeende oneerlijke handelspraktijken gelegde beslagen op te heffen. Volgens de voorzieningenrechter kwalificeren de aan Tel Sell verweten marketinguitingen niet als oneerlijke handelspraktijken, omdat Tel Sell met de door haar gebruikte namen voor het fitnessapparaat, het afslankproduct en de tailleriem geen verwarring schept bij de gemiddelde consument. De namens Tommy Teleshopping ten laste van Tel Sell gelegde beslagen dienen te worden opgeheven.

Vzr. Rechtbank Overijssel 14 april 2016, IEF 15871; ECLI:NL:RBOVE:2016:1291 (eiseres tegen Stichting RTV Oost)
RTV Oost heeft op haar website een reeks artikelen en reportages over eiseres gepubliceerd. De vraag is of RTV Oost onrechtmatig jegens eiseres handelt door de artikelen en reportages gepubliceerd te houden. Volgens de voorzieningenrechter is het aannemelijk dat eiseres hinder ondervindt van de publicaties bij het zoeken naar een nieuwe baan, maar daar staat tegenover dat de samenleving moet kunnen vertrouwen op een volledige en integere archivering door de media. Een verplichting tot het verwijderen of aanpassen van artikelen en reportages, die op zichzelf rechtmatig zijn, uitsluitend vanwege een negatieve lading, zijn daarmee niet goed te verenigen.

Thema: Blokkade. Lodder [1] vraagt zich in het kader van het auteursrechtdebat af of een blokkade een effectief middel is tegen auteursrechtinbreuken en stelt dat “advocaten en rechters falen aan te geven waar het precies van afhangt (of een blokkade effectief is) en vooral hoe de vraag naar effectiviteit op een adequate wijze beantwoord kan worden”. De auteur formuleert zelf geen oplossing. Dat is ook geen eenvoudige opgave.

Het antwoord ligt genuanceerd en zal afhangen van de omstandigheden van het geval. Dit is niet bedoeld als dooddoener. Het is niet anders. Er spelen vele vaak grote belangen en er dient een rechtvaardig evenwicht tussen toepasselijke grondrechten te worden gezocht. Het HvJ EU [2] bepaalde dat van effectiviteit in absolute zin geen sprake hoeft te zijn maar dat de maatregelen internetgebruikers niet nodeloos rechtmatige toegang tot informatie ontzeggen en de maatregelen inbreuken moeten verhinderen of minstens bemoeilijken. Blokkering is geen panacee, maar dat hoeft ook niet om toch in voldoende mate effectief te zijn.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 14 april 2016, IEF 15869; KG ZA 16-159 (Groen Grafische Producties tegen Pieter Stephanus Tentij)
Auteursrecht. Handelsnaamrecht. Het betreft een geschil tussen Tentij, voormalig directeur van een failliet gegaan grafisch ontwerpbureau, en Groen die het bedrijf na faillissement heeft overgenomen. De vraag is of Tenty Productions als auteursrechthebbende van de 'bewerkingsbestanden' ter zake van de genoemde klanten kan worden aangemerkt. Volgens de voorzieningenrechter zijn de auteursrechten niet rechtsgeldig door de curator aan Groen overgedragen.  Voor overdracht van een auteursrecht is een levering bij daartoe bestemde akte vereist. De omschrijving die in de akte is opgenomen voldoet niet aan de bepaaldheidseis. Dat Tentij op grond van de informatiebrochure van de intenties van de curator op de hoogte was of had kunnen zijn doet daar niet aan af. Verder is de voorzieningenrechter van mening dat de door Tentij gevoerde handelsnaam '10TY Creative’ zodanig afwijkend is van de handelsnaam Tenty Productions dat van verwarringsgevaar geen sprake is.

Prejudiciële vragen gesteld aan HvJ EU 15 februari 2016, IEF 15868; IEFbe 1768; C-139/16 (Moreno Marin)
Merkenrecht. Geografische indicatie. De drie verzoekers hebben een vordering tot staking ingesteld tegen verweerster Abadía Retuerta wegens inbreuk op verzoekers industriële eigendomsrechten en oneerlijke mededinging wegens oneigenlijk gebruik van het begrip domein in combinatie met het merkteken. Het merk ‘La Milla de Oro’ (klasse 33, wijnen) van verzoekers is op 23-04-2009 geregistreerd bij het SPA octrooibureau. Eerst op naam van eerste verzoeker, en op 26-11-2009 overgedragen aan medeverzoeker Cárdaba. Verweerster stelt kwade trouw bij registratie van verzoekers aanvraag tot registratie van de merken ‘La Milla de Oro’, ‘Abadía de Retuerta’ en ‘Balneario Retuerta’. In reconventie eist zij nietigverklaring van de inschrijving van ‘La Milla de Oro’ omdat het om een herkomstaanduiding gaat, hetgeen in strijd is met de SPA merkenwet. Verzoekers tonen aan dat zij de inschrijving van ‘Abadía de Retuerta’ hebben ingetrokken en voor ‘Balneario Retuerta’ inschrijving in een andere klasse was gevraagd (44 = diensten van kuuroorden) maar dat inschrijving voor klassen 33 en 34 werd gegeven omdat niet was voldaan aan de inschrijvingseisen voor klasse 44. Het teken ‘La Milla de Oro’ hebben verzoekers ook gebruikt voor inschrijving in andere klassen, zoals 16 (publicaties), 39 (excursies), 43 (restauratie) enz. Verzoekers ontkennen kwade trouw bij aanvraag. De handelsrechter wijst op 29-07-2014 verzoekers vordering af en de vordering in reconventie toe. De inschrijving ‘La Milla de Oro’ wordt nietig verklaard wegens de herkomstaanduiding. Over de andere merken wordt geen uitspraak gedaan. Verzoekers gaan in beroep bij de verwijzende rechter.
Gestelde vragen:

1. Omvat het verbod als bedoeld in artikel 3, lid 1, onder c), van richtlijn 2008/95 mede het gebruik van een teken dat verwijst naar het kenmerk van waren of diensten dat deze in overvloed op een en dezelfde plaats kunnen worden aangetroffen met een hoge waarde en kwaliteit?
2. Is een dergelijk teken aan te merken als een teken waarmee de plaats van herkomst wordt aangeduid, aangezien de concentratie van waren of diensten zich steeds voordoet op een bepaalde locatie?