Vzr. Rechtbank Amsterdam 6 april 2016, IEF 15844 ; IT 2034; ECLI:NL:RBAMS:2016:1938 (Zoom.in tegen Illuminata Media)
(Werkgevers)auteursrecht. Software. Zoom.in verleent diensten aan videomakers-vloggers die hun eigen filmpjes (‘content’) online zetten via de website YouTube. Zij vordert inzage in computers en software van door (ex-)werknemer opgezet bedrijf afgewezen. Of gedaagde blijkens zijn arbeidsovereenkomst in beginsel zijn ie-rechten bij voorbaat aan Zoom.in heeft overgedragen, als ontwerper van software kan worden aangemerkt en welke software dat dan zou betreffen, kan zonder nader onderzoek naar de feiten niet met voldoende zekerheid worden vastgesteld. De grondslag van de vordering is onvoldoende duidelijk.

"Maar dat werd echt al járen zo gedaan!" Dit horen we met enige regelmaat van klanten als er opeens een octrooi blijkt te zijn op een product of proces dat voor hen oud nieuws is. Een octrooi is inderdaad in principe nietig als het geoctrooieerde al voor de indieningsdatum op een openbaar toegankelijke manier werd toegepast. Dat bewijzen is echter vaak ingewikkeld.

Ktr. Rechtbank Den Haag 16 maart 2016, IEF 15845; ECLI:NL:RBDHA:2016:3723 (eiser tegen Scholengroep Den Haag ZW)
Mediarecht. Stichting Scholengroep Den Haag Zuid-West heeft een persbericht verstuurd aan redacties van kranten en de wethouder van Onderwijs. Daarin wordt uitleg gegeven dat eiser als bestuurder vervroegd terugtreedt vanwege een vertrouwensbreuk met de Raad van Toezicht over de omvang van de nevenfuncties van eiser. De inhoud van het persbericht is feitelijk juist, eiser is in de gelegenheid gesteld mee te denken over de tekst van het persbericht; de publicatie is niet onrechtmatig.

Conclusie AG HvJ EU 7 april 2016, IEF 15843; IEFbe 1757; LS&R 1293; ECLI:EU:C:2016:223; C-4/15 (Staatssecretaris van Financiën tegen Argos) Douanerecht. Veredelingsproducten (brandstof). De Hoge Raad wenst met name verduidelijking van het begrip „communautaire veredelaars” aangezien die economische voorwaarden betrekking hebben op het ontbreken van een ernstige schade voor de wezenlijke belangen van deze veredelaars. Conclusie AG:

Artikel 148, onder c), van [Douaneverordening] moet aldus worden uitgelegd dat het begrip ‚communautaire veredelaars’, in de zin van die bepaling, niet alleen betrekking heeft op communautaire producenten van producten die vergelijkbaar zijn met de in de aanvraag voor passieve veredeling bedoelde veredelingsproducten, maar ook op communautaire producenten van producten die vergelijkbaar zijn met niet-communautaire grondstoffen of halffabrikaten die bestemd zijn om te worden vermengd met tijdelijk uitgevoerde communautaire goederen tijdens de in die aanvraag bedoelde veredelingshandelingen.

Conclusie AG HvJ EU 7 april 2016, IEF 15842; IEFbe 1753; IT 2033; ECLI:EU:C:2016:221; C-160/15 (GS Media tegen Sanoma, Playboy, Britt Dekker)
Illegale content: lastig te vinden materiaal, abonneetoegang en digitale kluizen. Cassatie na Rechtbank Amsterdam [IEF 11743] en Hof Amsterdam [IEF 13254] en HR [IEF 14835; en Dirk Vissers voorspelling van de beantwoording van de vragen, IEF 14537]. Prejudiciële vragen over hyperlink naar een door derde beheerde website. Uit het persbericht: Volgens AG Wathelet vormt het plaatsen van een hyperlink die verwijst naar een site waarop zonder toestemming foto’s zijn gepubliceerd, op zich geen schending van het auteursrecht. De motieven van de hyperlinker en de omstandigheid dat hij wist of behoorde te weten dat geen toestemming was gegeven voor de oorspronkelijke mededeling van de foto’s op andere sites, zijn niet van belang. Conclusie AG:

1) Artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij, moet aldus worden uitgelegd dat het plaatsen op een website van een hyperlink naar een andere website waarop auteursrechtelijk beschermde werken vrij toegankelijk zijn voor het publiek zonder toestemming van de rechthebbende, geen handeling bestaande in een mededeling aan het publiek vormt.

The College Hotel, Amsterdam, donderdag 14 april 2016, 15.00 - 17.00 uur. Met een actualiteitenoverzicht wordt op donderdag 14 april 2016 de nieuwe jurisprudentiedatabank TelecomenRecht.nl gelanceerd. Vanaf 15:00 uur starten we in het College Hotel in Amsterdam:
1) Lancering jurisprudentiedatabank telecomenrecht.nl
2) Overzicht recente telecomjurisprudentie; Serge Gijrath (Universiteit Leiden | C-Legal)
3) Als gastsprekers
prof. Gera van Duijvenvoorde (Universiteit Leiden | KPN)
mr. Quinten Kroes (Brinkhof advocaten)
4) Debat en borrel

Aanmelden lanceringsbijeenkomst
Deelname aan de lancering is kosteloos, aanmelden kan per kerende mail ( info@delex.nl). Bij afmelding ná 10 april of niet komen opdagen, brengen we €25 administratiekosten in rekening.

Rechtbank Den haag 6 april 2016, IEF 15840; ECLI:NL:RBDHA:2016:3341 (Archos tegen Philips)
Incident. Voeging bodemprocedure met procedure volgens het Versneld Regime in Octrooizaken (VRO) afgewezen. Niet doelmatig. De rechtbank acht de zaak niet geschikt voor de versnelde procedure omdat de eisende partij (Archos) daartoe niet heeft verzocht én voeging niet doelmatig zal zijn.

Maar dan nemen we toch gewoon een look-alike! Dat moeten ze bij Samsung gedacht hebben toen het bedrijf besloot om in een advertentie voor een nieuwe televisie in de New York Times een foto te gebruiken van een man die sprekend lijkt op voormalig stervoetballer Pele. Eerder had Samsung met Pele onderhandeld over het gebruik van zijn portret voor reclamedoeleinden, maar tot een deal kwam het niet.

De ‘Guidelines on current trade mark practice’ zijn geupdate en komen nu overeen met de nieuwe Verordening. De tekst van deze guidelines is beschikbaar in de vijf werktalen van EUIPO. De inhoud van deze bladzijden is mogelijk nog niet volledig bijgewerkt om alle veranderingen van de gewijzigde verordening weer te geven. Wilt u bijgepraat worden? Kom naar de lunchbijeenkomst woensdag 13 april, Het Nieuwe Merkenrecht voor merkengemachtigden.

Conclusie AG HvJ EU 5 april 2016, IEF 15837; IEFbe 1754; zaak C-57/15; ECLI:EU:C:2016:201 (United Video Properties tegen Telenet)
Richtlijn 2004/48/EG – Artikel 14 – Proceskosten – Vergoeding van kosten voor bijstand van advocaten en deskundigen – Maximumbedrag voor honoraria en kosten van een advocaat. Conclusie AG:

1) Artikel 14 van [de Handhavingsrichtlijn 2004/48/EG], verzet zich niet tegen nationale wetgeving zoals in deze prejudiciële procedure aan de orde is, die een maximumbedrag voor de vergoeding door de in de kosten veroordeelde partij van de advocaatkosten van de in het gelijk gestelde partij vastlegt voor alle soorten procedures, daaronder begrepen die ter bescherming van intellectuele-eigendomsrechten.

2) Artikel 14 van richtlijn 2004/48 verzet zich tegen het foutcriterium als noodzakelijke voorwaarde voor de verplichting van de in het ongelijk gestelde partij tot vergoeding van de door de in het gelijk gestelde partij gemaakte kosten voor bijstand van een deskundige die voldoen aan de eisen van redelijkheid, evenredigheid en billijkheid, mits deze kosten rechtstreeks en onmiddellijk verband houden met de aanhangigmaking van de procedure ter bescherming van de intellectuele-eigendomsrechten.