Gerecht EU, 24 maart 2010, zaak T-423/08, Inter-Nett 2000 kft tegen OHIM / Unión de Agricultores, SA

Gemeenschapsmerken. Oppositieprocedure tegen aanvraag beelmerk HUNAGRO o.g.v. ouder Gemeenschapsbeeldmerk UNIAGRO (groente, fruit). Sterke fonetische overeenstemming.  Oppositie toegewezen, verwarringsgevaar.

52, La chambre de recours a estimé, à juste titre, qu’un risque de confusion existait entre les signes en conflit, notamment en raison de leur forte similitude phonétique en Espagne, en Italie, en France et au Portugal. Il est tout à fait plausible, comme le soutient également l’OHMI, que, dans ces pays, le consommateur, après une recommandation orale ou une annonce radiophonique, puisse confondre les deux marques s’il se trouvait placé devant l’une d’entre elles dans un point de vente.

Lees het arrest hier.

Rechtbank ’sGravenhage, 17 maart 2010, HA ZA 092078, Stichting de Thuiskopie tegen […] B.V.

Auteursrecht. Thuiskopiezaak. Markthandelaar, na te zijn aangehouden wegens verhandelen illegale films op DVD, verklaart bij verhoor met politie en Brein ook in blanco dragers te handelen. Stichting de Thuiskopie vordert i.c. de verschuldigde thuiskopievergoeding. Vordering tegen de B.V. gedeeltelijk toegewezen. Geen bestuurdersaansprakelijkheid X, de vordering is namelijk niet onverhaalbaar.

4.2. De rechtbank is met X van oordeel dat hij niet aansprakelijk gehouden kan worden voor de betaling van de door [B.V.] verschuldigde thuiskopievergoeding. Thuiskopie betoogt dat X een persoonlijk en ernstig verwijt treft ten aanzien van het onbetaald blijven van de door [B.V.] verschuldigde thuiskopievergoeding. In het midden kan blijven of dat betoog juist is, aangezien het betoog onvoldoende is om X aansprakelijk te houden. Voor aansprakelijkheid van X als bestuurder van [B.V.] is namelijk ook vereist dat X een persoonlijk en ernstig verwijt treft ten aanzien van het onverhaalbaar blijven van de vordering. Alleen indien de vordering onverhaalbaar is, lijdt Thuiskopie immers schade. Bovendien is pas sprake van onrechtmatig handelen van X jegens Thuiskopie indien hij wist of redelijkerwijs had behoren te begrijpen dat zijn handelingen of nalaten tot gevolg zou hebben dat Thuiskopie die schade zou lijden. Thuiskopie heeft echter niet gesteld dat haar vordering op [B.V.] onverhaalbaar is, laat staan dat X op dat punt een persoonlijk en ernstig verwijt treft. Dat is onvoldoende om te kunnen aannemen (i) dat Thuiskopie schade lijdt ter grootte van de door [B.V.]. verschuldigde vergoeding, (ii) dat die schade het gevolg is van het handelen of nalaten van X, en (iii) dat X een en ander wist of redelijkerwijs had behoren te begrijpen.

4.9. De verdeling van de dragers naar soort is door Thuiskopie geschat. [B.V.] heeft deze verdeling betwist. Naar oordeel van de rechtbank had het op de weg van Thuiskopie gelegen tot een behoorlijke vaststelling van de verdeling te komen. Zij kan niet met een schatting volstaan in een geval dat zij ook had kunnen tellen of dit in het verhoor door de politie waarbij zij (te nauw) betrokken was had kunnen vragen. Bij gebreke van enig aanknopingspunt zal de rechtbank er daarom van uitgaan dat de dragers alle van de soort met de laagste thuiskopieheffing zijn. De in verband met het op 12 maart 2007 geconstateerde aanbod verschuldigde vergoeding zal de rechtbank mitsdien bepalen op 10.000 x € 0,14 zijnde € 1.400,. 

4.10. Thuiskopie stelt dat zij op 27 november 2008 een spindel van 50 stuks DVDR voor € 15, heeft aangeschaft bij [B.V.], terwijl de thuiskopievergoeding over deze informatiedragers alleen al € 30, bedraagt. Thuiskopie heeft de in de stand van [B.V.] te koop aangeboden blanco informatiedragers geteld en naar soort gespecificeerd. In totaal zijn 10.450 dragers aangetroffen, corresponderend met een vergoeding van € 3.451,. 

4.19. Thuiskopie heeft niet aannemelijk gemaakt dat met betrekking tot de verhandeling van dragers [B.V.] over bescheiden beschikt of enigerlei administratie bijhoudt. De door Thuiskopie overgelegde verslagen van testaankopen en verhoren en het proces-verbaal van de comparitie leren dat [B.V.] haar handel inkoopt bij onbestemde figuren welke gevonden kunnen worden in Beverwijk, welke geen facturen verstrekken, ook niet als je er om vraagt. Thuiskopie heeft zelf vastgesteld dat bij aankoop bij [B.V.] geen aankoopnota wordt overhandigd. Ten slotte heeft de rechtbank bij de instructie voor de comparitie ambtshalve onder verwijzing naar artikel 22 Rv [B.V.] en X bevolen bescheiden over te leggen. [B.V.] en X hebben aan dit bevel geen gehoor gegeven en ter zitting toegelicht dat zij bedoelde bescheiden niet bezitten en nooit hebben gehad. Thuiskopie heeft dat niet weersproken. Het niet verstrekken van deze bescheiden is het eigen risico van [B.V.], want dat leidt ertoe dat [B.V.] de verschuldigde vergoedingen zelf zal dienen te voldoen. Onder deze gezamenlijke omstandigheden dient de onder 5) gevorderde overlegging van bescheiden te worden afgewezen.

Lees het vonnis hier.

Gerechtshof Amsterdam, 17 februari 2009, zaaknr. 106.007.487/01, Stichting de Thuiskopie tegen IRDA (met dank aan Marcel Bunders, Hellingman Bunders Advocaten)

Auteursrecht. Nog niet gepubliceerd arrest uit februari 2009. Verdeling thuiskopiegelden. Het hof volgt IRDA in de stelling dat de Thuiskopie nog ongeveer een miljoen aan achterstallige thuiskopiegelden aan IRDA dient te betalingen.

3.15 (…) Met andere woorden: op het moment dat Thuiskopie stelde dat IRDA nog een bedrag van € 1.566.658.42 van haar tegoed had, wist Thuiskopie dat IRDA nog geen volledige kostenverantwoording tot en met 31 december 2003 had afgelegd. Nu Thuiskopie zander enig voorbehoud te maken heeft erkend dat IRDA nog recht had op genoemd bedrag en aangenomen moet worden, (…) dat de beantwoording van de namens IRDA door haar raadsman (…) gestelde vragen (…) voor IRDA onbevredigend was - IRDA had immers haar instemming met de door Thuiskopie genoemde bedragen afhankelijk gemaakt van de beantwoording van de (…) gestelde vragen -, moet ervan worden uitgegaan dat partijen het bedrag waarop IRDA ingevolge haar aanwijzing bij besluit van 1 november 2000 als verdelingsorganisaties nog recht heeft, hebben vastgesteld op € 1.566.658,42.

Lees het arrest hier.

Rechtbank Breda, 8 maart 2010, LJN: BL8605, Belanghebbende tegen de inspecteur van de Belastingdienst.

Voor de liefhebber:  Inkomstenbelasting 2005. (…) Onderzoek waarbij belanghebbende betrokken was heeft geleid tot het vestigen van patenten. In de jaren 2000 en volgende heeft belanghebbende, op onregelmatige basis, bedragen uit deze patenten ontvangen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende bij zijn werkzaamheden in het Verenigd Koninkrijk deelgenomen aan het economische verkeer en zijn de inkomsten uit de patenten belast als inkomsten uit werk en woning. Daaraan doet niet af dat belanghebbende de patenten niet zelf exploiteerde.

Lees het vonnis hier. 

Gerecht EU, 25 maart 2010, in de gevoegde zaken T-5/08 – T-7/08, Société des produits Nestlé SA  tegen OHIM / Master Beverage Industries Pte Ltd

Gemeenschapsmerken. Oppositieprocedures tegen aanvraag voor beeldmerken Golden Eagle en Golden Eagle Deluxe o.g.v. oudere nationale en internationale beeldmerken bestaande uit weergave van mok en koffiegranen. Gerecht ziet het anders dan het OHIM en wijst de opposities wel toe. Niet dominante elementen zijn niet verwaarloosbaar, de vergelijking van de betrokken tekens mag niet worden beperkt tot de overheersende elementen van de merken.

45. Niettemin kan het element bestaande uit een rode mok op een bedje van koffiegranen niet worden geacht volledig verwaarloosbaar te zijn voor de door aangevraagd merk nr. 1 opgeroepen totaalindruk. Dit element is weliswaar veel minder dan het woordelement en het beeldelement bestaande in de afbeelding van een arend in staat om de commerciële herkomst van de betrokken waren aan te duiden, maar dit neemt niet weg dat het ongeveer de helft van aangevraagd merk nr. 1 inneemt en dat het niet volledig verwaarloosbaar is voor de door dit teken opgeroepen totaalindruk.

46. Wat de aangevraagde merken nrs. 2 en 3 betreft, dient te worden vastgesteld dat zij in wezen bestaan uit het woordelement „golden eagle deluxe” op de linkerkant van de tekens, een met koffie gevulde rode mok op de rechterkant en koffiegranen in het onderste deel. In deze merken moet het woordelement „golden eagle” als overheersend worden beschouwd. Zoals hierboven is vastgesteld, is deze woordencombinatie immers een fantasie-element voor de betrokken waren, ongeacht of zij wordt begrepen of niet. Verder is de consument geneigd om eerder te steunen op een woordelement dan op een beeldelement om een waar te identificeren en te kopen. Bovendien heeft het beeldelement van de aangevraagde merken nrs. 2 en 3 een zwak onderscheidend vermogen. Niettemin kan het niet volledig verwaarloosbaar worden geacht. Deze beeldmerken kunnen immers niet worden herleid tot het woordelement ervan. Hoewel het woordelement in grote letters is geschreven, beslaat het slecht een deel van het oppervlak van die merken.

47. Aangezien het element bestaande uit de rode mok en de koffiegranen niet kan worden geacht volledig verwaarloosbaar te zijn voor de door de aangevraagde merken opgeroepen totaalindruk, mag de vergelijking van de betrokken tekens niet worden beperkt tot de overheersende elementen van die merken.

(…)

74. Uit een en ander volgt dat de kamer van beroep in de bestreden beslissingen (…) ten onrechte heeft geoordeeld dat de betrokken merken van elkaar verschilden. Aangezien er op visueel en begripsmatig vlak sprake was van overeenstemming, ook al was die zwak, had de kamer van beroep moeten overgaan tot de beoordeling van het gevaar voor verwarring van de conflicterende merken.

77. Herziening van de bestreden beslissing, waartoe het Gerecht kan overgaan (…) is in beginsel alleen mogelijk wanneer de zaak in staat van wijzen is. (…) In casu is de zaak niet in staat van wijzen, daar de kamer van beroep niet is overgegaan tot de globale beoordeling van het verwarringsgevaar in de bestreden beslissingen.

Lees het arrest hier. 

Gerecht EU, 24 maart 2010, zaak T-130/09, Eliza Corporation tegen OHIM / Went Computing Consultancy Group B.V.

Gemeenschapsmerken. Oppositieprocedure tegen aanvraag beeldmerk met woordbestandeel ELIZA o.g.v. ouder Gemeenschapswoordmerk ELISE (software). Oppositie toegewezen, verwarringsgevaar.

37. The applicant further argues that there may be a perception of similarity. ‘Regarding goods [such] as perfumery, cosmetics, hair lotions etc. it might be obvious that the relevant public might’ perceive the signs as female names, ‘but not in the field of computer highly specialised hard[ware] and software’.

38. That contention must be rejected. As OHIM correctly points out, words do not lose their semantic content just because they are used in respect of goods to which that content has no obvious conceptual relationship.

41. In conclusion the Board of Appeal correctly found that the signs at issue displayed visual similarity and that they will be perceived as conceptually identical, at least in certain parts of the European Union. While the Board of Appeal slightly overstated the phonetic similarity between the two marks in finding that the level of phonetic similarity was ‘high’, when in fact the two signs were only similar, this error does not, in the opinion of the Court, vitiate the Board’s overall assessment that the two marks, taken globally, have a high degree of similarity.

Lees het arrest hier.

HvJ EU, 25 maart 2010,  Conclusie A-G Cruz Villalón in zaak C-51/09 P, Harman International Industries, Inc. tegen Barbara Becker

Gemeenschapsmerken. Persoonsnamen. Oppositie tegen woordmerk ‚Barbara Becker’ op grond van oudere gemeenschapswoordmerken ‚BECKER’ en ‚BECKER ONLINE PRO’. Het Gerecht vernietigt de beslissing van het OHIM en wees de oppositie toe. De Advocaat-Generaal concludeert dat dat arrest moet worden vernietigd.

“Met andere woorden, een vermeend beginsel ontleend aan een eerder arrest van het Gerecht zelf, opgeteld bij een ander ontleend aan een arrest van het Hof lijkt tot een bijna noodzakelijke uitkomst te leiden, waarin de kwestie van de begripsmatige overeenstemming praktisch wordt genegeerd, omdat het bestreden arrest geen rekening houdt met alle feitelijke omstandigheden van de zaak, zoals het op grond van de rechtspraak had moeten doen. Met name heeft geen beoordeling plaatsgevonden van de mogelijke invloed van de voornaam op de begripsmatige betekenis van het merk Barbara Becker, noch van de mate van onderscheidend vermogen van een merk bestaande uit enkel een familienaam.”

56. Uit het voorgaande blijkt duidelijk dat indien het Gerecht zijn beoordeling van het gevaar voor verwarring tussen de conflicterende merken met succes op de rechtspraak van het arrest Medion had willen doen steunen, het in termen van uitzondering had moeten argumenteren(38); dat wil zeggen, het had moeten toelichten waarom in dit geval bij uitzondering kon worden voorbijgegaan aan het algemene vereiste, de aanvraag van het samengestelde merk te beoordelen op basis van de totaalindruk, daarbij in het bijzonder rekening houdend met de onderscheidende en dominerende bestanddelen ervan. Met andere woorden, het Gerecht had moeten beargumenteren, in de context van de eventuele begripsmatige overeenstemming tussen „barbara becker” en „becker”, waarom in dit geval het element „becker” geen dominerende plaats in het totaal behoeft in te nemen.

57. Van dit alles is evenwel niets terug te vinden in de motivering van het bestreden arrest. Er is integendeel nauwelijks een andere overweging te vinden (punt 37) dan die, dat „becker” een familienaam is, wat niet ter discussie staat en ook moeilijk te weerleggen valt. Op basis daarvan volgt direct de conclusie dat „becker” en „barbara becker” overeenstemmen (punt 38) en dat derhalve de kamer van beroep het recht verkeerd heeft toegepast (punt 39).

58. Zoals gezegd gaat het thans bestreden arrest geheel voorbij aan de bespreking en het onderzoek van de familienaam Becker om te bepalen of deze een dergelijke zelfstandige onderscheidende plaats behoudt, zonder dat deze een dominerende plaats in het totaal behoeft te hebben in de zin van het arrest Medion, hoewel in de omstandigheden van de zaak beoordeling van het onderscheidend vermogen van het oudere merk BECKER van essentieel belang was.(39) Indien dit laatste merk een grote mate van bekendheid bij het publiek had genoten, zou het immers voor elk ander merk bestemd ter aanduiding van dezelfde waren veel moeilijker zijn geweest zich de familienaam toe te eigenen.

59. Op basis van een veralgemeende en deels incorrecte uitlegging van de arresten Fusco en Medion in combinatie met elkaar, kan het bestreden arrest tot de – als zodanig onjuiste – overtuiging leiden dat in beginsel elke familienaam die samenvalt met een ouder merk met succes kan worden aangevoerd tegen de inschrijving van een samengesteld merk bestaande uit een voornaam en de betrokken familienaam, op grond van gevaar voor verwarring in de zin van artikel 8, lid 1, sub b, van verordening nr. 40/94.

60. Met andere woorden, een vermeend beginsel ontleend aan een eerder arrest van het Gerecht zelf, opgeteld bij een ander ontleend aan een arrest van het Hof lijkt tot een bijna noodzakelijke uitkomst te leiden, waarin de kwestie van de begripsmatige overeenstemming praktisch wordt genegeerd, omdat het bestreden arrest geen rekening houdt met alle feitelijke omstandigheden van de zaak, zoals het op grond van de rechtspraak had moeten doen. Met name heeft geen beoordeling plaatsgevonden van de mogelijke invloed van de voornaam op de begripsmatige betekenis van het merk Barbara Becker, noch van de mate van onderscheidend vermogen van een merk bestaande uit enkel een familienaam.

61. Gelet op het voorgaande heeft het Gerecht naar mijn mening in het bestreden arrest blijk gegeven van een onjuiste rechtsopvatting, zodat het voorgestelde middel slaagt en het arrest moet worden vernietigd.

Lees het arrest hier. 

HvJ EU, 25 maart 2010, zaak C- 278/08, Die BergSpechte Outdoor Reisen und Alpinschule Edi Koblmüller GmbH, Günter Guni /  trekking.at Reisen GmbH (prejudiciële vragen Oberste Gerichtshof, Oostenrijk))

Merkenrecht. Google AdWords-zaak (‘trefwoord advertenties’). Weinig verrassend na de Google France zaak van afgelopen dinsdag (IEF 8692). Grotendeels hetzelfde dictum:

Artikel 5, lid 1, van de Eerste richtlijn (89/104/EEG) van de Raad van 21 december 1988 betreffende de aanpassing van het merkenrecht der lidstaten, moet aldus worden uitgelegd dat de merkhouder gerechtigd is een adverteerder te verbieden om op basis van een trefwoord dat gelijk is aan of overeenstemt met dat merk en dat door die adverteerder zonder toestemming van deze houder is geselecteerd in het kader van een zoekmachineadvertentiedienst op internet, reclame te maken voor dezelfde of soortgelijke waren of diensten als die waarvoor dat merk is ingeschreven, wanneer die reclame het voor de gemiddelde internetgebruiker onmogelijk of moeilijk maakt om te weten of de waren of diensten waarop de advertentie betrekking heeft afkomstig zijn van de merkhouder of een economisch met hem verbonden onderneming, dan wel, integendeel, van een derde.

Lees het arrest hier. 

Vzr. Rechtbank ’s-Gravenhage, 15 januari 2010, KG RK 10-0055, Franz Grimme Landmaschinenfabrik tegen Steenvoorden

Octrooirecht. Onrechtmatige publicatie. Ex parte beschikking m.b.t. Europees octrooi aardappelscheidingsmachines. Misleidende informatie met betrekking tot een octrooiprocedure: gedaagde mag in Nederland niet zomaar ‘wapperen’ met Engels vonnis.

2.2. De voorzieningenrechter oordeelt dat voorshands voldoende aannemelijk is gemaakt dat Steenvoorden door het op haar website aanbieden van de in het verzoekschift onder 35 opgenomen informatie onrechtmatig handelt. De voorzieningenrechter volgt Grimme in haar stelling dat Steenvoorden dusdoende ten onrechte de indruk wekt dat Grimme zich op grond van haar octrooi niet (meer) kan verzetten tegen het produceren, verkopen en aanbieden van de Evolution Separator in Nederland, terwijl de bewuste procedure in Engeland heeft plaatsgevonden en de uitkomst ervan niet zonder meer bepalend is voor de situatie in Nederland of elders in Europa. De Engelse rechter heeft bovendien geoordeeld dat het octrooi ten dele in stand kan worden gelaten en dat bepaalde uitvoeringen van de Evolution Separator, waaronder – naar voorshands kan worden aangenomen – die door Steenvoorden op haar website worden aangeboden, direct of indirect inbreuk maken op dat – beperkte – octrooi. Daarmee is de informatie op de website misleidend. Omdat het voortduren van de huidige situatie Grimme schaadt in de uitoefening van haar octrooirechten – potentiële afnemers van Grimme kunnen immers door de informatie op de website van Steenvoorden een onjuiste indruk krijgen van de aan Grimme toekomende exclusieve rechten en ten onrechte in de veronderstelling komen te verkeren dat in Nederland is vastgesteld dat de door Steenvoorden aangeboden Evolution Separator mechines geen inbreuk maken op die rechten – is naar voorlopig oordeel in deze specifieke omstandigheden van dit geval een maatregel op grond van 1019e Rv op zijn plaats.

2.3. Het bevel zal niet worden toegewezen voor België, Duitsland, Frankrijk en Denemarken, zoals verzocht, maar worden beperkt tot Nederland, nu de betreffende informatie beschikbaar wordt gesteld aan het publiek via een op Nederland gerichte, Nederlandstalige website en Grimme niet heeft aangevoerd dat de informatie ook van invloed is op haar positie in andere landen dan Nederland. (…)

Lees het vonnis hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 10 maart 2010 en 24 maart 2010, HA ZA 09-2520/2503, Van Kleef Roses B.V. tegen resp. Flowerexpress/Sher en Ethiopean Meadows.

Kwekersrecht (rozen). Twee incidentele vonnissen. 10 maart: Oproeping in vrijwaring toegestaan. 24 maart: Bevoegdheidsincident, vordering afgewezen.

Vrijwaring: 4.1. (…) FlowerXpress en Sher Karuturi stellen dat zij beide voormalige aandeelhouders aansprakelijk kunnen stellen [die bij de overdracht van hun aandelen in
garanties zouden hebben gegeven mbt. verschuldigde licentievergoedingen-IEF] (…). Het valt, gelet op hetgeen FlowerXpress en Sher Karuturi hebben gesteld met betrekking tot de verrichtingen en mededelingen van de voormalige aandeelhouders, niet uit te sluiten dat FlowerXpress en Sher Karuturi, indien de beslissing in de hoofdzaak voor hen nadelig zal uitvallen, verhaal hebben op de voormalige aandeelhouders. De incidentele vordering tot oproeping in vrijwaring moet derhalve worden toegewezen.

Bevoegdheid / overeenkomst: 4.2.  (…) In beginsel is dus de Duitse rechter bevoegd, tenzij Rosen Tantau KG – of haar vertegenwoordiger Van Kleef – een andere rechter kiest. Dat laatste is in onderhavige zaak door het aanbrengen van de zaak bij deze rechtbank gebeurd. De rechtsgeldigheid van deze forumkeuze is niet bestreden en op basis van het bepaalde in de overeenkomsten is deze rechtbank derhalve bevoegd kennis te nemen van de vorderingen, althans voor zover ze betrekking hebben op de in de overeenkomsten genoemde rassen.

Lees de vonnissen hier en hier.