About Book9.nl
Book9.nl is part of the Dutch IP-website IEForum.nl and contains mainly informal and often uncorrected English translations of (summaries of) recent Dutch case law on intellectual property. Book9.nl does not pretend to be complete or to offer a selection of all relevant cases, but merely provides the possibility to share translations of Dutch case law, e.g. translations made for foreign clients, with (foreign) colleagues and researchers. Everyone is invited to send in translations of Dutch IP case law, preferably accompanied by a very short summary by way of introduction, to: editor@book9.nl.
Che
Culturele IE tip: vanaf 2 februari staat in de nieuwe tentoonstelling van het Tropenmuseum één afbeelding centraal: het wereldberoemde portret van Che Guevara. Deze foto, genomen in 1960 door Alberto Korda, is in de afgelopen 47 jaar wereldwijd op ontelbare manieren gereproduceerd: op t-shirts, tassen en buttons, door kunstenaars, politici en popsterren. De expositie ‘ Che! - een commerciële revolutie’ geeft een beeld van het gebruik én ‘misbruik’ van een politiek bedoelde foto in de populaire cultuur. Lees hier en hier iets meer. Kort bericht over Che-marks hier.
Anderhalf patent
Philips doet het goed in de strijd om het aantal octrooien per werknemer. Waar vroeger een half patent per medewerker per jaar werd aangevraagd is dat nu anderhalf patent. Het OCN citeert een artikel uit BN/De Stem, dat bericht dat Dr. Peter Wierenga, de directeur van Philips Research, de onderzoekslaboratoria van Philips "de nieuwe tijd moet inloodsen, waarin innovaties elkaar almaar sneller opvolgen". Uitvindingen zijn de basis van nieuwe omzet. Het elektronicaconcern staat in de Top-5 van de Science Citation Index in Europa.
Lees hier iets meer.
Geweerd
De Amerikaanse en Engelse vestigingen van eBay weren voortaan virtuele objecten uit spellen zoals World of Warcraft om problemen met intellectuele eigendomsrechten te voorkomen.
"eBay verwijdert de veilingen omdat het bedrijf niet weet hoe het correct om moet gaan met het intellectueel eigendom van de virtuele goederen. Speluitgevers als Sony publiceren spellen waarin gamers met virtuele arbeid in het spelgeld kunnen verdienen. Daarnaast kunnen ze in de spelwereld huizen of bijvoorbeeld wapens bouwen. Goede bouwers verkopen hun objecten op internetveilingen als eBay. Daardoor zetten ze digitaal werk om in klinkende munt, echte dollars. De webveiling vraagt zich echter af of het daadwerkelijke eigendom van geveilgde objecten in handen van de speler is of in die van de speluitgever. Een sluitend antwoord is vooralsnog niet gevonden."
Lees hier meer en lees hier het rapport "Recht in een virtuele wereld: Juridische aspecten van Massive. Multiplayer Online Role Playing Games"
Online Merkenregister BBIE
Het Merkenregister op de website van het BBIE lijkt toch niet alle gedeponeerde en geregistreerde merken die geldig zijn in de Benelux te bevatten.
Een oplettende advocate uit Amsterdam merkte bij een zoektocht door de databank dat internationale registraties met specifieke gelding voor de Benelux (code BX) wèl naar voren komen uit de online-databank van het BBIE, maar internationale registraties die niet specifiek de Benelux (code BX) als Designated Contracting Party aangeven, maar wel de EG (code EM) niet.
Bij oudere internationale registraties staan de Benelux en de EG nog wel eens samen in de lijst van aangewezen landen, waardoor ze toch bij de zoekresultaten staan, maar nieuwe internationale registraties die meteen in één keer de hele EG aanwijzen, ziet de zoekmachine over het hoofd. Enige waakzaamheid lijkt dus geboden.
De vorm van ijs
Toewijzing vordering tot staken inbreuk door IJsboerke op vormmerken (Viennetta) ijstaarten van Unilever (afbeeldingen in vonnis). Vordering tot nietigverklaring van deze merken afgewezen wegens eerdere contractuele verplichting IJsboerke jegens Unilever om de geldigheid van de vormmerken niet te betwisten.
Gedaagde, de Belgische vennootschap IJsboerke Ice Cream International, is in 1998 reeds veroordeeld tot staken van inbreuk op de Benelux vormmerken van Unilever voor consumptie-ijs en ijstaarten. Unilever verhandelt dit ijs onder het merk Viennetta. In 2000 hebben partijen vervolgens een overeenkomst gesloten waarbij IJsboerke heeft toegezegd het gebruik van de vormmerken definitief te staken en de geldigheid daarvan niet te betwisten. IJsboerke produceert thans wederom ijstaarten onder een vormmerk dat nagenoeg identiek is aan de Unilever vormmerken, maar dit keer voor de Engelse in plaats van de Benelux markt.
De Voorzitter van de rechtbank wijst de vorderingen van Unilever tot staken van het produceren en exporteren van de inbreukmakende ijsproducten toe. Het feit dat de goederen bestemd zijn voor export naar landen buiten het beschermingsgebied betekent niet dat er geen sprake is van merkgebruik in de Benelux. Artikel 2.20 lid 2 BVIE is onverkort van toepassing.
De tegeneis van IJsboerke tot nietigverklaring van de vormmerken wordt ongegrond verklaard, nu IJsboeke in de overeenkomst met Unilever de rechtsgeldigheid van deze merken heeft erkend, en dus afstand heeft gedaan van het recht de depots te betwisten.
De vordering van Unilever tot publicatie van het vonnis in de nationale pers wordt las ‘niet zinvol' afgewezen, omdat de goederen niet waren bestemd voor de Belgische markt.
Lees het vonnis hier.
Alle algen en mossen
Rechtbank Almelo, 30 januari 2007, KG ZA 07-18 Profan B.V. tegen Tijhoff , Cheremetova en Duty. (Met dank aan Bert-Jan van den Akker, Bosselaar & Strengers Advocaten).
Domeinnaamgeschil met (sub) dealerovereenkomst aspecten. Merkhouder heeft domeinnaamregistratie door dealer te lang getolereerd om deze nog op te kunnen eisen.
Profan verkoopt het algenverwijderingsmiddel Biomos. Profan is eigenaar van het merk "Biomos". Wederverkoper Tijhoff is sinds 2002 de domeinnaamhouder van biomos.nl. Tijhoff stopt begin 2004 met de verkoop van Biomos producten en draagt dit over aan Duty. Merkhouder Profan vordert de staking van het gebruik van de domeinnaam door Duty en de medewerking van Tijhoff voor de overdracht ervan. In reconventie vordert Duty van Profan de dealerovereenkomst na te komen. Duty stelt dat de opzegging van de dealerovereenkomst iedere grond mist nu deze opzegging is geschied zonder inachtneming van enige opzegtermijn en uitsluitend is gedaan om zo de weg vrij te maken om in het bezit te komen van de domeinnaam.
De vorderingen van eiseres Profan wijst de voorzieningenrechter af. Profan maakt plotsklaps aanspraak op de domeinnaam biomos.nl en stelt alles in een razend tempo in het werk om de domeinnaam te bemachtigen. Dat is volgens de voorzieningenrechter merkwaardig, aangezien de domeinnaam vanaf juli 2002 tot aan het najaar van 2006 niet in haar bezit is geweest en Profan dit tot zeer recent ook niet wenste. In vooromschreven periode heeft Profan zonde enig (bekend) protest de orders van Tijhoff en later Duty in behandeling genomen en afgewerkt.
De voorzieningenrechter wijst de reconventionele vordering toe. Hij overweegt daartoe onder meer het volgende: "Partijen bedienen ieder een deel van de voor het product Biomos bestemde markt, Duty bedient met name de particulieren sector. Partijen hebben gedurende ongeveer twee jaar met grote regelmaat handel gedreven, waarbij aannemelijk is geworden dat Duty met grote regelmaat producten bestelde bij Profan. Tijhoff werd door Profan aangemerkt als wederverkoper van het product Biomos. Door de stilzwijgende goedkeuring van de overname Tijhoff - Duty door Profan, moet het er voor gehouden worden dat Duty ook als wederverkoper door Profan wordt beschouwd."
Volgens de voorzieningenrechter mocht Duty er dan ook redelijkerwijs op vertrouwen dat hij als (sub)dealer van Profan fungeerde, althans van het door Profan geleverde product Biomos en dat de commerciële relatie tussen partijen kon en kan worden gekwalificeerd als een zogenaamde dealerovereenkomst. Profan wordt veroordeeld tot nakoming van de dealerovereenkomst met Duty.
De voorzieningenrechter wijst de vorderingen tegen Tijhoff af met de "instructie" aan Tijhoff de overdracht van de domeinnaam aan de ‘nieuwe’ dealer Duty te bewerkstelligen, teneinde verdere geschillen te voorkomen.
Lees het vonnis hier.
Café-televisie-heffing (2)
Actuele aanvulling van Diederik Stols op het gisteren geplaatste artikel van Dirk Visser over café-televisie-heffingen: “In Zwitserland en Oostenrijk is ophef ontstaan over een mogelijke heffing door UEFA op cafételevisie tijdens het EK 2008. Daar ziet UEFA nu schielijk vanaf, blijkens bijgaand persbericht d.d. gisteren. De afspraak geldt volgens het bericht alleen voor omroepen in die landen. Vraag is nu of de contracten met bijvoorbeeld de Nederlandse Publieke Omroep bepalingen bevatten over al dan niet heffen.”
Lees het genoemde persbericht hier. Eerder bericht met artikel Visser hier.
Café-televisie-heffing
Prof. mr. D.J.G. Visser: Café-televisie-heffing alsnog een feit. (Gepubliceerd in: NJB 26 januari 2007, nr. 4, p. 220-224).
In het najaar van 2006 voerde de Stichting Videma met succes twee kort gedingen om een vergoeding af te dwingen voor het vertonen van televisiebeelden in een café. Hoewel Videma het tweede kort geding niet eens helemaal won, lijkt de horeca zich er inmiddels bij te hebben neergelegd dat de café-televisie-heffing alsnog een feit is. Daarmee is er wéér een extra heffing en deze keer is afschaffing door de wetgever niet mogelijk. Mogelijk ligt er wel een verlichting van de administratieve belasting door dit soort heffingen in het verschiet.
Lees het volledige artikel hier (NJB) of hier (PDF). Lees hier ook: Dirk Visser 1994: Voetbal-in-het-café-accijns. De Hollandse gezelligheidsbelasting die het buitenland niet wilde. (Verschenen in: NJB 1 juli 1994, p. 869-873).
Kroniek Auteursrecht 2003-2006
Herman Cohen Jehoram (emeritus hoogleraar recht van de intellectuele eigendom aan de Universiteit van Amsterdam): Auteursrecht vooral van onderen belicht. Kroniek van het auteursrecht in Nederland 2003-2006.(Uitgebreide versie van een Kroniek, verschenen in: Auteurs en Media (Larcier, Brussel) 2006/4, 318-325).
Een uiteraard beperkte selectie van belangrijke Nederlandse auteursrechtelijke nieuwigheden uit vier jaren levert in deze Kroniek het volgende lijstje van onderwerpen op.
Allereerst is er de Implementatiewet Auteursrechtrichtlijn uit 2004. De hierbij tegen alle kritiek in gerealiseerde afwijkingen van de richtlijn kunnen tot schadeclaims leiden tegen de Staat der Nederlanden, met name waar het betreft de weglating van de voorgeschreven driestappentoets, hetgeen niet valt te verhelpen met richtlijnconforme uitleg van de wet. Vervolgens wordt de invoering in Nederland vermeld van het volgrecht en de frisse weerzin die dit heeft opgeroepen.
Onder het hoofdje prioriteiten en strafrechtelijke handhaving wordt verslag uitgebracht over de wijze waarop de regering actief strafrechtelijk beleid weet te voeren tegen auteursrechtfraude. Bericht wordt vervolgens over het interessante arrest van de Hoge Raad over vernietiging van een bouwwerk. Een post-mortem wordt gegeven van de Scientology-zaak en de hierbij ten onrechte in het geding gebrachte strijd tussen auteursrecht en expressievrijheid.
Een korte weergave volgt van twee Hoge Raad-arresten, gewezen vlak voor en na de hete zomer van 2006. In de eerste plaats het Parfumgeurarrest, waarin de Hoge Raad een karikaturaal auteursrecht op geuren en smaken heeft erkend en vervolgens het Elwood-arrest, waarin auteurs- en merkenrecht door elkaar worden gehusseld. Ten slotte wordt opbeurender bericht over het licht dat nu in de rechtspraak gloort na de lange Kazaa-tunnel.
Lees de gehele kroniek hier.
