HR 24 april 2020, IEF19165; ECLI:NL:HR:2020:790 (BBIE tegen Universiteit van Amsterdam) In cassatie op [IEF 18164]. Beroep van Benelux-Bureau tegen het bevel van het hof tot inschrijving van het merk AMSTERDAM UNIVERSITY voor merchandise. Art. 81 lid 1 RO. Merkenrecht. In de kern klaagt het Bureau dat het hof heeft miskend dat het teken beschrijvend is en op basis van Europese jurisprudentie niet tot het oordeel had kunnen komen dat het teken voldoende onderscheidend is, zie de Conclusie [IEF 18909]. Het beroep wordt verworpen.

De Hoge Raad heeft de klachten over de beschikking van het hof beoordeeld. De uitkomst hiervan is dat deze klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van die beschikking. De Hoge Raad hoeft niet te motiveren waarom hij tot dit oordeel is gekomen. Bij de beoordeling van deze klachten is het namelijk niet nodig om antwoord te geven op vragen die van belang zijn voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht (zie artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie).

De Federatie Auteursrechtbelangen kijkt met genoegen terug op haar jubileumbijeenkomst die op 3 februari van dit jaar heeft plaatsgevonden in de Koninklijke Schouwburg van Den Haag. In 2019 bestond de stichting 35 jaar en, net zoals in 2004 toen de stichting 20 jaar bestond, is tijdens de jubileumbijeenkomst ook vijf jaar vooruitgekeken met de voorzitters van de drie constituerende platforms: Platform Makers, Platform Creatieve Media Industrie en VOI©E.

Net als in 2004 hebben we de terug- en vooruitblik bijeengebracht in een (nu digitale) jubileumuitgave “Veertig jaar Auteursrechtbelangen” die u hier kunt downloaden. Het in 2004 gepubliceerde meerjarenoverzicht is hiermee aangevuld tot 2020. Dit meerjarenoverzicht geeft een chronologisch beeld van alle relevante ontwikkelingen op het terrein van auteursrecht en naburige rechten en de activiteiten van de stichting sinds de oprichting in 1984.

Het voorwoord is van onze secretaris van het eerste uur, Willem Wanrooij, die tijdens de bijeenkomst door minister Dekker werd verrast met de Bronzen Krokus van het Lange Voorhout voor zijn grote verdienste voor het belang van rechthebbenden bij het auteursrecht en de naburige rechten. De tekst van de speech van de minister is ook in de jubileumuitgave opgenomen, alsmede een overzicht van alle mensen die vanaf 1984 in het bestuur hebben geholpen om de gezamenlijke belangen te behartigen.

Het meerjarenoverzicht is ook te vinden op de webpagina’s van de Federatie en zal voortaan jaarlijks up-to-date worden gehouden.

Rechtbank Den Haag 23 oktober 2019, IEF 19163, LS&R 1813; ECLI:NL:RBDHA:2019:11142 (Biolitec tegen Tobrix) Tussenvonnis. Biolitec legt zich toe op de ontwikkeling en productie van medische lasersystemen en optische vezels. Tobrix exploiteert een groothandel in medische instrumenten en laboratoriumbenodigdheden.Tobrix produceert en verhandelt – onder meer – twee soorten radiaal fibers (radiaal vezels), de TXMF600R en de TXMF400R. Biolitec is houdster van octrooi EP 2 620 119 B1 (EP 119), dat betrekking heeft op een ‘Endoluminal laser ablation device for treating veins’. Het octrooi van Biolitic is vernietigbaar bij gebrek aan inventiviteit. Biolitic mag nog reageren op het verweer tegen subsidiaire hulpverzoeken. Een provisioneel inbreukverbod is niet toewijsbaar want die hulpverzoeken slagen voorshands niet. Zie ook [LS&R 1810].

Ktr. Rechtbank Noord-Holland 8 april 2020, IEF 19162; ECLI:NL:RBNHO:2020:2643 (Buma en Sena tegen Molengroet) Buma en Sena zijn belast met de inning van vergoedingen betreffende auteursrechten op muziekwerken. Hotel Molengroet c.s. maken muziek openbaar als bedoeld in artikel 7 lid 1 Wet op de naburige rechten en artikel 12 Auteurswet en dienen daarvoor aan Sena een billijke vergoeding te betalen.
Molengroet c.s. hebben de vergoeding voor 2019, ook na aanmaning, niet voldaan. De verstrekte korting van 33,33 % is daarom komen te vervallen. Molengroet c.s. betwisten de vordering. Zij voeren aan – samengevat – dat zij door het seizoensgebonden karakter van het bedrijf de facturen niet binnen de betalingstermijn kunnen voldoen, en dat de korting altijd wordt toegekend en een machtsmiddel is om betaling af te dwingen. Bij een eerdere late betaling door Molengroet werd wel korting gegeven, maar dat betekent niet dat kortingen onvoorwaardelijk zijn. Ook kan er geen gerechtvaardigd vertrouwen aan worden ontleend. Dat Molengroet c.s. een seizoensgebonden bedrijf hebben, maakt het voorgaande niet anders. Zij hadden contact kunnen opnemen om afspraken over de betaling te maken.

Rechtbank Den Haag 15 april 2020, IEF 19161; ECLI:NL:RBDHA:2020:3417 (Armani tegen ITG) Armani is een modehuis en beschikt over verschillende intellectuele eigendomsrechten, waaronder Uniewoord-(/beeld)merken geregistreerd voor uurwerken en tijdmeetinstrumenten. ITG is een Nederlandse groothandel in uurwerken en sieraden. In een brief van 27 februari 2019 heeft de Nederlandse Douane Armani's merkgemachtigde geïnformeerd over de vasthouding / schorsing van de vrijgave van horloges. ITG heeft inbreuk gemaakt op het Uniemerk van Armani op grond van art. 9 lid 2 sub a UMVO bij ontbreken van toestemming van de merkhouder om goederen de EER binnen te brengen. De in het kader van APV-procedure verkregen informatie is niet onrechtmatig verkregen en mag worden gebruikt in onderhavige inbreukprocedure.

Rechtbank Den Haag 8 april 2020, IEF 19160; ECLI:NL:RBDHA:2020:3286 (Silk Cosmetics tegen White Sea) Verstek. Merkinbreuk. Vorderingen worden afgewezen omdat niet gesteld of gebleken is dat de sublicentiehouder de vorderingen met toestemming van de merkhouder heeft ingesteld.

Rechtbank Rotterdam 22 april 2020, IEF 19159, LS&R 1812; ECLI:NL:RBROT:2020:3961 (J&J tegen Fengh) J&J ontwikkelt en verhandelt wereldwijd medische hulpmiddelen, waaronder hulpmiddelen voor wondhechting bij chirurgische ingrepen. Zij brengt deze hulpmiddelen via haar Ethicon-divisie op de markt. Fengh vervaardigt en verhandelt eveneens medische hulpmiddelen. Deze zaak betreft een internationaal geschil, J&J is gevestigd in Nederland en Fengh China in China. J&J stelt onder meer dat Fengh haar (Ethicon)producten nabootst en verhandelt. Fengh wordt veroordeeld tot terugroeping van alle Fengh-producten bij haar afnemers en vernietiging van de geretourneerde producten en van haar eigen voorraad. Fengh heeft door de Fengh-producten aan te bieden en te verkopen onrechtmatig gehandeld jegens J&J. Wat betreft de cartridges handelt Fengh in strijd met de wetgeving over medische hulpmiddelen.

Inhoudsopgave van het tijdschrift Intellectuele Eigendom en Reclamerecht (IER) 2020-2.

Kroniek
Nr. 9    Kroniek over 2019 / Redactie    p. 63

Vizier
Nr. 10    De voor IE relevante bepalingen uit het Terugtrekkingsakkoord en de Politieke Verklaring / Mr. H.M.H. Speyart    p. 101

Jurisprudentie
Auteursrecht
Nr. 11    8-11-2019 Rechtbank Midden-Nederland (Stichting Brein/Van S.), m.nt.    p. 104
Nr. 12    12-9-2018 Rechtbank Amsterdam (Marakesh/Marrakech), m.nt. mr. L.R.Bekke & mr. R.C.K. van Oerle    p. 112

Merkenrecht
Nr. 13    6-9-2018 HvJ EU (Neuschwanstein), m.nt. mr. L.R.Bekke & mr. R.C.K. van Oerle onder IER 2020/12    p. 116
Nr. 14    19-11-2019 Vrz. Rb. Rotterdam (Wafloma/q.q.), m.nt. Redactie    p. 125

Vzr. Rechtbank Amsterdam 13 maart 2020, IEF 19155, IT 3111;  ECLI:NL:RBAMS:2020:1728 (Fiod-film) Kort geding. Eiser expoiteert een landelijke sushirestaurantketen en is gedaagde in een strafzaak, op verdenking van belastingfraude. Gedaagden (in deze zaak) zijn betrokken bij de totstandkoming van een documentaire met de werktitel “Het Werk van de FIOD”. Ten behoeve van die film is op 11 juli 2014 een mediacontract afgesloten tussen het OM en de producent van de film. KRO-NCRV is van plan de film op televisie uit te zenden. In artikelen in NRC over de totstandkoming van de film staat onder meer dat de strafzaak van eiser zonder zijn medeweten centraal staat, en dat geheime tapgesprekken zijn gefilmd.
Eisers vorderen o.a. inzage in het ruwe beeld- en geluidsmateriaal, afgifte van harddisks en transcripties van de tapgesprekken. De gevraagde voorziening wordt geweigerd. In het licht van de gegeven omstandigheden hebben gedaagden voldoende rekening gehouden met de privacybelangen van eisers. De omstandigheid dat gedaagden bij de totstandkoming van de film wellicht gebruik hebben gemaakt van informatie waarvan de verkrijging op gespannen voet staat met in acht te nemen ambtsgeheimen, is onvoldoende om op voorhand tot inperking van de journalistieke vrijheden over te gaan. Ook uit artikel 15 AVG volgt niet dat eisers zonder meer een recht op inzage hebben in over hen verzameld materiaal. Voor zover gedaagden aangemerkt moeten worden als verwerkingsverantwoordelijke komt daarbij dat zij zich met succes kunnen beroepen op de journalistieke exceptie in de (artikelen 43 Uitvoeringswet AVG jo. 85) AVG.

Vzr. Rechtbank Den Haag 10 maart 2020, IEF 19157; ECLI:NL:RBDHA:2020:2141 (Eredivisie tegen uitbater) Kort geding. Verstekvonnis. Inbreuk op auteursrechten door zonder toestemming wedstrijdbeelden uit de Eredivisie in een café te vertonen. De uitbater wordt veroordeeld tot betaling van een dwangsom van € 1.000,- voor iedere dag of een gedeelte daarvan dat zij in strijd handelt met het opgelegde gebod de inbreuk te staken, met een maximum van € 15.000,-.