Conclusie AG HvJ EU 7 februari 2018, IEF 17495; IEFbe 2477; LS&R 1571; C-681/16 (Pfizer tegen Orifarm) Octrooirecht. ABC. Toetreding van nieuwe lidstaten. Product dat wordt beschermd in een oude lidstaat en dat in een nieuwe lidstaat in de handel is gebracht zonder bescherming door de houder van het patent. Parallelinvoer

1)       Degene aan wie een aanvullend beschermingscertificaat is verleend voor de Bondsrepubliek Duitsland kan zich op de regelingen van het specifiek mechanisme beroepen om te verhinderen dat producten uit Tsjechië, Estland, Letland, Litouwen, Hongarije, Polen, Slovenië, Slowakije, Bulgarije, Roemenië en Kroatië (bijlage IV bij de Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden voor de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek en de aanpassing van de Verdragen waarop de Europese Unie is gegrond; deel I van bijlage V bij de Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden voor de Republiek Bulgarije en Roemenië en de aanpassing van de Verdragen waarop de Europese Unie is gegrond; bijlage IV bij de Akte betreffende de voorwaarden voor de toetreding van de Republiek Kroatië en de aanpassing van het Verdrag betreffende de Europese Unie, het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie) in de Bondsrepubliek Duitsland worden ingevoerd, wanneer het aanvullende beschermingscertificaat in de Bondsrepubliek Duitsland werd aangevraagd op een tijdstip waarop in die nieuwe lidstaten (die toen nog toetredende landen waren) al regelingen bestonden voor de verkrijging van een dergelijk aanvullend beschermingscertificaat, maar een dergelijk certificaat in die staten niet kon worden aangevraagd door of verleend aan de houder van het voor de Bondsrepubliek Duitsland afgegeven beschermingscertificaat, aangezien deze in de betrokken staten niet beschikte over een basisoctrooi, wat nodig was om een aanvullend beschermingscertificaat te kunnen verkrijgen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 6 februari 2018, IEF 17494; ECLI:NL:RBDHA:2018:1176 (Stoffen met bloemmotief) Auteursrecht. In 2016 heeft B&B ontwerpen voor stoffen gekocht van een Britse ontwerper. Deze stoffen zijn geïnspireerd op bloemen die voorkomen in schilderijen van bepaalde oude Hollandse meesters. Medio 2017 heeft B&B gedaagde erop gewezen dat de door haar verkochte stoffen nagenoeg identiek zijn aan de stoffen van B&B en dat zij inbreuk maakt op de rechten van B&B. Gedaagde laten weten dat de stoffen zijn uitverkocht en dat zij geen nieuwe zal inkopen. Deze stelling is niet controleerbaar, tot op heden is de inbreuk niet erkend en ook heeft zij geen met boetebeding versterkte onthoudingsverklaring ondertekend. De stoffen van B&B voldoen aan de werktoets. Staking en recall worden bevolen.

In opdracht van de pandhouders van na te noemen merken zal op 16 februari 2018 op het kantoor van Equilibristen gerechtsdeurwaarders te Dordrecht de verkoop plaatsvinden van:
BNL DOKTER SCHOEMACHER KLINIEKEN 711145
BNL SCHOEMACHER 760682

Donderdagavond 31 januari 2019 kunt u alvast reserveren in uw agenda voor het twaalfde IE-Diner. Een mooie avond met IE-juristen. Meer informatie volgt te zijner tijd.

Vzr. Rechtbank Den Haag 24 januari 2018, IEF 17492; IT 2482; ECLI:NL:RBDHA:2018:616 (Fastned en Mistergreen tegen De Staat) Onrechtmatige mededinging. Exploitanten van snellaadvoorzieningen voor elektrische auto’s op verzorgingsplaatsen langs de snelweg vorderen een verbod voor de Staat om medewerking te verlenen aan de komst van snellaadvoorzieningen bij benzinestations en/of wegrestaurants op diezelfde locaties. Vordering afgewezen. De exploitanten hebben geen recht verkregen om met uitsluiting van anderen laadpalen te exploiteren. De Staat handelt ook niet in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur door toestemming te geven aan benzinestationhouders en/of wegrestaurants om een energielaadpunt als aanvullende voorziening te realiseren.

Hof Amsterdam 17 oktober 2017, IEF 17491; ECLI:NL:GHAMS:2017:4217 (Simiramida-04 tegen Diageo) Zie hiervoor IEF 16089. Merkenrecht. Volgens Diageo maakt Simiramida misbruik van bevoegdheid doordat zij schadevergoeding vordert op grond van een in gezag van gewijsde gegaan Bulgaars vonnis, terwijl zij erkent dat dit vonnis onjuist is. Het hof verwerpt dit betoog. Zij verwijst naar het arrest van het HvJ EU [zie IEF 15118]. De erkenning van het Bulgaarse vonnis brengt mee dat de causale keten tussen de inbreuk en de gestelde schade niet is doorbroken. Diageo wordt veroordeeld de schade van Simiramida te vergoeden. Deze schade wordt begroot op €10.000,-, te vermeerdere met wettelijke rente.

Hof Arnhem-Leeuwarden 30 januari 2018, IEF 17490; ECLI:NL:GHARL:2018:974 (ESP Consultancy tegen Reviced) Domeinnamenrecht. De door Deziweb (thans Reviced geheten) beheerde domeinnamen zijn door A voor SourceLogic geregistreerd. Vanaf november 2013 was A daar niet langer als vertegenwoordiger van SourceLogic toe bevoegd, omdat de contacten met hem in verband met malversaties waren verbroken. C, vertegenwoordiger van Source Logic, heeft Deziweb verzocht de domeinnamen over te dragen aan ESP. Omdat C niet beschikte over de inlogcode van A, heeft Deziweb geen medewerking willen verlenen. De rechtbank heeft Deziweb veroordeeld de domeinnamen aan ESP over te dragen. Deziweb heeft, met het oog op de fraudegevoeligheid van het verzoek van C, niet onjuist gehandeld door C mee te delen dat zij niet bevoegd was zonder inloggegevens. Het beroep treft doel en het vonnis van de rechtbank wordt vernietigd.

Op 20 december 2017 heeft het College een besluit genomen over Wob-verzoeken die tot doel hadden de in opdracht van Buma Stemra opgestelde – en in het bezit van het CvTA zijnde – rapporten van BDO en NautaDutilh (gedateerd 15 augustus 2017) openbaar te maken. Tegen dit besluit heeft een aantal belanghebbenden weliswaar bezwaren binnen de gestelde termijn ingediend, maar hebben zij geen voorlopige voorziening bij de rechter aangevraagd die de uitvoering van dit besluit zou kunnen opschorten. Aldus is het CvTA, conform het besluit van 20 december 2017, tot gedeeltelijke openbaarmaking van de rapporten van BDO en NautaDutilh overgegaan. U kunt het CvTA-besluit (hier) en de rapporten van BDO (hier) en NautaDutilh (hier) inzien. Tevens is bijgesloten (hier) een reactie van BDO n.a.v. het CvTA-besluit tot openbaarmaking.

Rechtbank Amsterdam 31 januari 2018, IEF 17488 (MKB Ondernemers tegen TomTom) Zie eerder IEF 16465 en IEF 17344. Bodemvonnis. Merkenrecht. Contractenrecht. In deze procedure staat de vraag centraal of TomTom de overeenkomst met MKB rechtsgeldig heeft beëindigd. Een schriftelijke overeenkomst wordt uitgelegd aan de hand van het Haviltex-criterium. Bij de beoordeling welk gewicht aan de taalkundige uitleg gegeven moet worden, is relevant dat MKB en TomTom professionele partijen zijn die maanden ieder onder deskundige begeleiding hebben onderhandeld over de totstandkoming van de overeenkomst. De stelling van MKB dat haar advocaat geen enkele invloed op de tekst heeft gehad, wordt niet gevolgd. De rechtbank oordeelt dat artikel 1 van de overeenkomst, bezien in een taalkundig perspectief, MKB geen ruimte laat om het woord Tom mondeling of in drukletters te gebruiken, daar waar het Tom logo redelijkerwijs niet kan of hoeft te worden gebruikt. MKB gebruikt het teken sinds begin juni 2016 ook schriftelijk met een andere stijl en font en mondeling. Dat betekent dat MKB artikel 1 van de overeenkomst heeft overtreden en TomTom de overeenkomst rechtsgeldig heeft geëindigd. De rechtbank wijst de vorderingen van MKB af.

Aanvullende Conclusie AG HvJ EU 6 februari 2018, IEF 17487; IEFbe 2476; ECLI:EU:C:2018:64; C-163/16 (Louboutin tegen Van Haren) Merkenrecht. Volgens advocaat-generaal Szpunar kan een merk dat een combinatie van een kleur en een vorm is, onder de weigerings- of nietigheidsgronden van het Uniemerkenrecht vallen. Het onderzoek moet uitsluitend zien op de intrinsieke waarde van de vorm en daarbij mag geen rekening worden gehouden met de aantrekkingskracht van de waar als gevolg van de reputatie van dat merk of van de merkhouder.