Op 3 april 2017 is onze oud-partner Noor Mout-Bouwman op 74-jarige leeftijd overleden. Noor werd in 1968 beëdigd als advocaat. Door de fusie van de kantoren Van Haersolte, Kalff & Kappeyne met Worst, Altes & Jolles werden Noor en haar man Kees Mout kantoorgenoten.

Noor was gespecialiseerd in intellectueel eigendomsrecht, met een grote belangstelling voor het auteursrecht. Dit blijkt onder meer uit de vele zaken die zij op dit gebied behandelde en de wetenschappelijke bijdragen, die zij in de loop der jaren aan dat rechtsgebied leverde; haar artikel over de auteursrechtelijke bescherming van culinaire recepten dat zij in 1989 schreef wordt nog steeds geciteerd. Zij was de bewerker van de hoofdstukken Auteursrecht en Naburige rechten in de zevende druk van L.Wichers Hoeth, Kort Begrip van het Intellectuele Eigendomsrecht. Ook was zij bestuurslid van de Vereniging voor Auteursrecht en lid van het Comité Executif van de Association Littéraire et Artistique Internationale.

ACM Besluit 3 april 2017, IEF 16711 (Rendo) De ACM verklaart de toezegging van N.V. Rendo. bindend. De netbeheerder zal er voor zorgen dat voor 3 oktober 2017 de namen en beeldmerken van commerciële bedrijven in de maatschappij worden gewijzigd. Met de toezegging is verzekerd dat de commerciële bedrijven in de Rendo-groep zich in het gebruik van namen en beeldmerken duidelijk onderscheiden van de netbeheerder. Bevoordeling van deze bedrijven door het gebruik van naam en beeldmerk van de netbeheerder wordt daarmee voorkomen. N.V. Rendo handelt op deze wijze in overeenstemming met artikel 18, eerste en tweede lid, aanhef en onder c, van de E-wet en artikel 10d, eerste en tweede lid, aanhef en onder c, van de Gaswet.

Deze doorgeefcolum wordt doorgegeven aan Dirk Visser. In het kort geding over de verbouwing van Naturalis stonden niet alleen het museum en de architect, maar ook de economische logica van het auteursrecht en de persoonlijkheidsrechten van auteurs lijnrecht tegenover elkaar.

Wat was er aan de hand? Het Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, in 1998 ontworpen door architect Fons Verheijen, was niet geschikt voor de grote bezoekersaantallen van de laatste jaren en dreigde zo aan zijn eigen succes ten onder te gaan. Naturalis organiseerde in 2013 een Europese aanbesteding voor een grootscheepse verbouwing. Ook Verheijen tekende in maar verloor: de klus ging naar Neutelings Riedijk Architecten. Verheijen verzette zich tegen de verbouwingsplannen met een beroep op zijn persoonlijkheidsrechten. Op 25 januari oordeelde de rechtbank Den Haag in een tussenvonnis dat de verbouwing inderdaad een inbreuk op het auteursrecht van de architect op zou leveren. Op 7 maart zette het de bouw stop tot in mei uitspraak zou komen in de bodemprocedure. Op televisie sprak Verheijen over een ‘liefdeloze verminking’ van zijn werk dat toch voor een architect als een ‘kind’ was. Met de woordkeuze ‘verminking’ sloot hij handig aan bij de verwoording van de persoonlijkheidsrechten in Artikel 25 lid 1 Aw.

Marjolein Driessen en Theo-Willem van Leeuwen, IE in Bedrijf deel 4 - Reclame, IE-inbedrijf.nl 2017. Dit nieuwe deel van IE in Bedrijf is het eerste en enige boek over reclame dat zo volledig alle juridische aspecten belicht. In dit deel gaan we in op de belangrijkste reclame-onderwerpen, zoals vergelijkende en misleidende reclame, de regels die gelden bij online reclame zoals voor vloggers, gebruik van portretten of characters, inhakers die worden gemaakt bij belangrijke gebeurtenissen en evenementen en ambush marketing. Het boek staat, nog meer dan de eerste drie delen van IE in Bedrijf, boordevol praktijkvoorbeelden, tips en fabels. IE in Bedrijf – Reclame is hierdoor onmisbaar voor alle ondernemingen die hun intellectueel eigendom willen beschermen en reclame maken, als voor de reclame-industrie zelf.

Rechtbank Limburg 22 maart 2017, IEF 16707; ECLI:NL:RBLIM:2017:2478 (Ter Stal Textiel tegen Vinansen) Namaak. Partijen hebben een koopovereenkomst gesloten betreffende de levering van in de EER vrij verhandelbare T-shirts van het merk Superdry. DHK, merkhouder van Superdry, schrijft Ter Stal aanvanwege verkoop van namaak. Vinansen kan geen sluitende papertrail overleggen waardoor niet kan worden vastgesteld dat de geleverde T-shirts afkomstig zijn van de merkhouder of een door de merkhouder geautoriseerde bron. Non-conformiteit en veroordeling tot schadevergoeding. Het schikkingsbedrag met DKH is schade die rechtstreeks voortvloeit uit de non-conformiteit van de T-shirts. NTC wordt in de vrijwaringszaak veroordeeld voor de schade van Vinansen.

Rechtbank Overijssel 11 januari 2017, IEF 16707; ECLI:NL:RBOVE:2017:42 (Panir 'De Heilige Koe') Merkenrecht. Marketingbijdrage. [Eiser] heeft vanaf 2005 campagne gevoerd en proeverijen georganiseerd om panir, een Indiase kaassoort, in de Nederlandse markt bekendheid te geven. Van 2005 tot en met 2013 heeft de firma Weerribben Zuivel voor het merk “De Heilige Koe” van eiser panir geproduceerd. Gedaagde produceert en levert sinds 2014 rechtstreeks aan afnemers en correspondeerd over de vergoeding voor marketingactiviteiten. De door eiser gevorderde betaling van marketingbijdrage over een redelijke opzegtermijn van 6 maanden wordt toegewezen. Gevorderde verklaring voor recht dat gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld jegens eiser door het benaderen van afnemers van gedaagde en het voortzetten van de productie onder eigen naam wordt afgewezen.

EFTA Court 6 april 2017, IEF 16706; IEFbe 2134; Case E-5/16 (Vigeland Park) Merkenrecht. EFTA (Europese Vrijhandelsorganisatie). Het Noorse Hof van Beroep voor Intellectuele Eigendomsrechten (Klagenemnda for industrielle rettigheter) heeft vragen gesteld over weigeren van een teken bestaande uit een kunstwerk, Vigeland Park, dat in het pubieke domein valt als merk vanwege openbare orde of de geaccepteerde moraal [gestelde vragen IEF 15907]. EFTA:

1. The registration  as a trade mark of a sign which consists of works for which the copyright protection period has expired, is not in itself contrary to public policy or accepted principles of morality within the meaning of Article 3(1)(f) of Directive 2008/95/EC.

Gerecht in EA van Curaçao 3 april 2017, IEF 16705 ; ECLI:NL:OGEAC:2017:36 (Zuikertuintje e.a. tegen Gedaagde) Onrechtmatige uitlatingen op Facebook. Berichten reeds verwijderd. Rectificatie disproportioneel. Tussen gedaagde (en zijn vader) enerzijds en Zuikertuintje C.V. anderzijds bestaat een geschil over de bouw van een terras dat medio november 2016 is gerealiseerd. Gedaagde heeft een aantal uitlatingen op zijn Facebookpagina gedaan, waaronder ‘een winkel met mensen die dieven zijn’, ‘mensen die nep kleren verkopen’. Omdat de posts inmiddels zijn verwijderd, is rectificatie daartoe echter een disproportioneel middel. Aan het belang van eisers ter zake van hun goede naam en reputatie wordt in voldoende mate tegemoet gekomen door de vaststelling in dit vonnis dat de gewraakte uitlatingen ongefundeerd zijn. Dit vonnis kunnen zij desgewenst zelf onder de aandacht brengen. De vorderingen worden afgewezen.

Rechtbank Midden-Nederland 15 maart 2017, IEF 16704; ECLI:NL:RBMNE:2017:1393 (Mountainshield tegen Probeleggen) Mediarecht. Rechtbank komt niet toe aan de beoordeling of geplaatste tweets onrechtmatig zijn. Desbetreffende tweets zijn geplaatst op persoonlijke titel (vanuit privé twitter-accounts) en kunnen niet toegerekend worden aan gedaagde partij. Tweets richten zich niet tegen eiseres.