Rechtbank Amsterdam 25 januari 2017, IEF 16548 (OraSure tegen Utermöhlen) Geen onrechtmatig gebruik van knowhow door Utermöhlen. Afwijzing vordering OraSure na deskundigenbericht. Bij tussenvonnissen [IEF 15360 en IEF 15808] wordt bepaald dat een deskundige moet beantwoorden of de productie zonder geheime knowhow mogelijk is: "Is het voor de productie van Cryo Professional door Utermöhlen noodzakelijk dat zij beschikt over kennis die niet kan worden ontleend aan het octrooischrift of andere openbare bronnen dan wel door een goed ingevoerde vakman betrekkelijk eenvoudig uit de bestudering van de Histofreezer-producten en uit de stand van de techniek kan worden afgeleid?" De deskundige beantwoordt deze vraag ontkennend; het is NIET noodzakelijk andere kennis te hebben. Van ongeoorloofd gebruik van knowhow door Utermöhlen is geen sprake geweest. Vorderingen worden afgewezen. Het door OraSure gelegde conservervatoire beslag tot afgifte wordt opgeheven.

Brinkhof versterkt per 1 maart 2017 de octrooipraktijk met de komst als partner van octrooigemachtigde drs. Koen Bijvank van het Haagse octrooikantoor V.O. Bij V.O. was Koen (1971) hoofd van de sectie Chemistry & Life Sciences. Koens praktijk richt zich vooral op het behandelen van octrooigeschillen op het gebied van de farmaceutica, organische chemie, agrochemie en medische technologie. Zijn reputatie als vooraanstaand octrooigemachtigde wordt bevestigd in de rankings, maar blijkt ook uit zijn voorzitterschap van de Vereniging voor Intellectuele Eigendom (de Nederlandse Groep van de Association Internationale pour la Protection de la Propriété Intellectuelle, AIPPI) en van de European Patent Litigators Association (EPLIT).

HvJ EU 25 januari 2017, IEF 16546; IEFbe 2068; ECLI:EU:C:2017:36; C-367/15 (OTVK tegen Poolse Filmmakers Associatie) Auteursrecht. Tweemaal het bedrag van de normalerwijze verschuldigde royalty’s. Het hof antwoord:

Artikel 13 van IE-Handhavingsrichtlijn moet aldus worden uitgelegd dat het zich niet verzet tegen een nationale regeling als die in het hoofdgeding, volgens welke de houder van een intellectuele-eigendomsrecht waarop inbreuk is gemaakt, van de inbreukmaker hetzij vergoeding van de door hem geleden schade kan verlangen rekening houdend met alle passende aspecten van het concrete geval, hetzij – zonder dat hij de feitelijke schade hoeft aan te tonen – betaling kan vorderen van een bedrag ter hoogte van tweemaal de passende vergoeding die verschuldigd zou zijn geweest indien toestemming was verleend om het betrokken werk te gebruiken

Rechtbank Den Haag 25 januari 2017, IEF 16545; ECLI:NL:RBDHA:2017:555 (eiser tegen Stichting Naturalis) Artikel 25 lid 1 sub c en d Aw. verbouwing en uitbreiding museumgebouw. Wijzigingen binnenzijde is aantasting van de persoonlijkheidsrechten van de architect in zin artikel 25 lid 1 sub d. Noch artikel 25 noch 6bis Berner Conventie voorziet in een belangenafweging tussen dit recht en het eigendomsrecht, of de vrijheid voor onderneming volgens het Handvest van de Grondrechten EU. Uit het persbericht: De plannen om museum Naturalis in Leiden te verbouwen zijn in strijd met de auteursrechten van de architect, omdat de binnenzijde van het bestaande museumgebouw door de verbouwing te veel wordt aangetast. Slopen Darwin House en uitbreiden museum mag wel

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 9 januari 2017, IEF 16544; ECLI:NL:RBMNE:2017:81 (elektrisch aangedreven rally autoteam) Auteursrecht. Contractenrecht. Eiser is grafisch ontwerper, designer en fotograaf. Gedaagde is professioneel fotograaf en vennoot van een onderneming in automotive content, apps en boeken en zit in een fotografenteam dat jaarlijks deelneemt aan een rally-wedstrijd. Eiser laat gedaagde weten veel werkzaamheden te hebben verricht zonder een schriftelijke overeenkomst en verzoekt tot minnelijke regeling van €40k en gebruikt de handhaving van zijn IE-rechten als stok achter de deur. Gedaagde heeft slechts als bestuurder van Team Y contact gehad. Er is een sponsordeal overeengekomen tussen het Rallyteam en eiser die inhield dat kosteloos werkzaamheden zouden worden verricht in ruil voor naam en logo-vermelding op de rally-auto, de website, kleding, flyers en jaarboek. Ondanks dat de intentieverklaring niet ondertekend zijn, is er ter zitting wel erkend dat hetgeen daarin is opgenomen, destijds besproken is. De vorderingen worden afgewezen.

Hof Amsterdam 24 januari 2017, IEF 16543 (Moszkowicz tegen VPRO Dutch Mountain Film) Kop-staartarrest. Auteursrecht. Eiser is in hoger beroep gekomen tegen uitspraak van de Vzr. Rechtbank Amsterdam [IEF 16490], waarin de gevorderde overhandiging van beelden van tv-serie De Maatschap, openbaarmakingsverbod en schadevergoeding worden afgewezen. Vanwege de spoedeisendheid van de zaak zal het hof uitspraak doen door middel van een kop staart arrest en zal de motivering van de beslissing binnen een week volgen. Het hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep.

European Copyright Society, 'General Opinion on the EU Copyright Reform Package', 24 januari 2017. In  the  first  part  we  make  a  number  of  overarching observations on the entire copyright reform package [Voorstel Richtlijn Digital Single Market, 14september2016, COM(2016)593 final, 2016/0280(COD)]. Thereafter, we submit specific comments on a number of substantive issues addressed by the proposals. (...) The European  Copyright  Society  does,  however,  have  a  number  of  general  concerns  about the copyright reform package.

Part 1. General observations as the lack of ambition; Private ordering; Fragmented approach; The sharing economy; Method.
Part 2. Substantive comments on Text and data mining (art. 3 DSM Directive); Neighbouring right for news publishers (art.11 DSM Directive); ‘Reprobel article’ (art. 12 DSM Directive); Platform liability (art. 13 DSM Directive); Fair remuneration in contracts of authors and performers (DSM Directive, art. 14-15)

De laatste jaren worden mensen steeds vaker geconfronteerd met audiovisuele opnamen waarvan het niet wenselijk wordt geacht dat deze op televisie of op internet openbaar worden gemaakt. Als kan worden volgehouden dat door het uitzenden van de opnamen de privacy van de betrokken personen of andere zwaarwegende belangen wordt geschonden, kan een poging worden gedaan om middels een kort geding een verbod te bewerkstelligen.

Als aan het publiek bekend wordt gemaakt dat de afgelopen jaren een school waarop pestende kinderen zitten wel met succes een beroep heeft kunnen doen op het privacy belang van pestende kinderen en met succes uitzending van opnamen heeft weten te verbieden, maar dat nabestaanden van slachtoffers van de ‘moordbroers’ dat niet is gelukt, dan roept dat natuurlijk vraagtekens op.
 

Vzr. Rechtbank Den Haag 22 november 2016, IEF 16541; ECLI:NL:RBDHA:2016:14054 (Staat der Nederlanden tegen gedaagden) Mediarecht. De documentairemakers die met medewerking van het Openbaar Ministerie (OM) een documentaire maakten over de strafzaken van de broers Marcos en Admilson R. – in de media aangeduid als ‘moordbroers’ – mogen de beelden die zij met medewerking van het OM hebben gefilmd gewoon gebruiken. Het OM probeert via een kort geding hier een stokje voor te steken. Het mediacontract met de documentairemakers geeft het OM in dit geval niet de bevoegdheid om de medewerking aan de documentaire in zijn geheel te staken.

Joost Becker, 'HR Artiestenverloningen en de bescherming van beschrijvende handels- en domeinnamen', IEF 16539, IE-Forum.nl. In de rechtspraak lijkt een tendens waarneembaar om min of meer beschrijvende handels- en domeinnamen weinig of geen bescherming te bieden. Het argument is dat dit leidt tot monopolisering van de taal. Eind 2015 heeft de Hoge Raad in zijn Artiestenverloningen-arrest [HR 11 december 2015, IEF 15523; ECLI:NL:HR:2015:3554 (Artiestenverloning.nl/Artiestenverloningen.nl). Het arrest is geannoteerd in de door D.W.F. Verkade NJ 2016/79, C.J.J.C. Van Nispen, BIE 2016/7, M. Schut, Computerrecht 2016/87 en D.J.G Visser in Ars Aequi (AA20170047, pp. 47-50). Zie ook M. Bronneman, ‘Van de brug af gezien’, IER 2016/6, voetnoot 149.] geoordeeld dat het in beginsel is toegestaan een louter beschrijvende domeinnaam te gebruiken, zelfs als er verwarring kan ontstaan met een oudere, beschrijvende domeinnaam. Zijn beschrijvende handels- en domeinnamen nu vogelvrij? Of geeft het arrest reden voor een genuanceerde conclusie? En hoe gaat de lagere rechtspraak om met het arrest?