Rechtbank Den Haag 8 juli 2015, IEF 15090; ECLI:NL:RBDHA:2015:7631 (Boskalis tegen Dredging)
Octrooirecht. Incident. Zaak verwijderd uit het versnelde regime voor de octrooiprocedure omdat de aanhouding van de behandeling van de inbreukvraag op EP1888849 zich niet verdraagt met het versnelde regime.

4.2. Een latere behandeling van de inbreukvordering verdraagt zich echter niet met regeling van de versnelde bodemprocedure in octrooizaken die uitgaat van concentratie van al het verweer in de conclusie van antwoord (vergelijk de regeling onder 7) en daarop volgende mondelinge toelichting bij het op voorhand bepaalde pleidooi. De procedure wordt daarom uit de regeling verwijderd.

De rechtbank:
5.1. verwijdert de hoofdzaak uit de regeling van de versnelde bodemprocedure in octrooizaken;

Vzr. Rechtbank Rotterdam 7 juli 2015, IEF 15089; ECLI:NL:RBROT:2015:4812 (Rotterdamse Penoze)
Geen onrechtmatige publicatie. Gedaagde is auteur van het boek met de titel “Rotterdamse Penoze” met als subtitel “over kruimeldieven en keiharde killers”. Just Publishers is de uitgever van dit boek. Eiseres heeft over de schietpartij een interview gegeven aan een journalist van de Nieuwe Revu. In de nieuwspublicatie wordt zij met haar voor- en achternaam vermeld. Gestelde inbreuk op persoonlijke levenssfeer (uitsluitend) door vermelding van volledige naam is niet aannemelijk en de gestelde onrechtmatigheid van de publicatie is daardoor evenmin aannemelijk.

4.3. Niet in geschil is dat [gedaagden] voorafgaand aan de publicatie van het boek [eiseres] geen toestemming hebben gevraagd voor de vermelding van haar (voor- en achter)naam in dat boek. Zoals [gedaagden] terecht hebben aangevoerd is een dergelijke toestemming niet vereist. Het ontbreken van die toestemming brengt echter wel mee dat [eiseres] zich tegen het gebruik van haar naam in het boek kan verzetten indien daardoor inbreuk op haar persoonlijke levenssfeer wordt gemaakt. Aangezien de juistheid van het feitelijk relaas over de schietpartij in het boek niet ter discussie staat, kan de door [eiseres] gestelde schending van de onderzoeksplicht van [gedaagden] verder onbesproken blijven.

4.5. Van onjuistheid van de feiten die in het boek van [gedaagde1] over [eiseres] zijn vermeld is geen sprake. Voorts is niet gesteld dat hetgeen daarin is vermeld iets toevoegt aan de informatie over [eiseres] die het boek met de titel “Levenslang” en de nieuwspublicatie van de Nieuwe Revu bevatten. Dat de vermelding van de volledige naam van [eiseres] in het boek van [gedaagde1], zoals zij stelt, schadelijk is voor haar maatschappelijk leven, waaronder haar terugkeer op de arbeidsmarkt, is derhalve evenmin aannemelijk. Daarbij neemt de voorzieningenrechter in aanmerking dat, zoals ter zitting met partijen besproken, een eenvoudige zoektocht op internet naar [eiseres]’s naam een reeks van hits, die nagenoeg allen zien op de schietpartij en veelal haar voor- en achternaam vermelden, oplevert. Een causaal verband tussen de publicatie van het boek en schade voor haar maatschappelijke positie is, ervan uitgaande dat een potentiële werkgever een dergelijke zoekopdracht ook eenvoudig kan en zal uitvoeren, daarom voorshands niet aannemelijk.

Op andere blogs:
MediaReport

Vzr. Rechtbank Den Haag 8 juli 2015, IEF 15088 (Kind Group tegen JPMC)
Uitspraak ingezonden door Margot van Gerwen en Wim Maas, Deterink. Gemeenschapsmodelrecht. Kind Group brengt onder de naam EOS Evolution of Smooth onder meer een lippenbalsem op de markt en heeft daarvoor een meervoudig Gemeenschapsmodel voor een lipbalsemapplicator. JPMC brengt onder de naam BELWEDER ook een lipbalsem uit. De lippenbalsem is van de zijkant bezien eivormig en de voorzieningenrechter stelt vast dat de houder (gezien de stippellijnen) niet relevant is. De vorm van de BELWEDER is spitser en het verschil in bolling is naar voorlopig oordeel in het licht van het vormgevingserfgoed groot genoeg om bij de in hoge mate aandachte geïnformeerde gebruiker een andere algemene indruk te wekken. De vordering wordt afgewezen.

4.7. JPMC benadrukt dat de beschermingsomvang van het model beperkt is omdat aanzienlijke delen van de bij het Gemeenschapsmodel behorende afbeeldingen bestaan uit stippellijnen dus niet bijdragen aan de beschermingsomvang (vgl. hetgeen hierboven onder 4.4. is opgemerkt). JPMC wijst voorts onder meer op de hieronder weergegeven lipbalsemapplicator van Lancôme die, zoals stelt JPMC, al in 2007 en dus vóór de datum van indiening van de aanvrage van het ingeroepen model op de markt was.

4.8. Voorts wijst JPMC op de verschillen tussen de BELWEDER-lipbalsem en het ingeroepen model. Het belangrijkste is volgens JPMC dat de vorm van de lipbalsem van haar product spitser is dan het model, dat een bolvorm lijkt te hebben.

Uit het persbericht (vrije vertaling): "Vanochtend schreef ik aan de commissaris voor de interne markt, industrie, ondernemerschap en het MKB, Elżbieta Bieńkowska, en het voorzitterschap van Luxemburg de aankondiging van de Italiaanse beslissing om het eenheidsoctrooi Europese Unie toe te treden. De beslissing die we hebben genomen is een noodzakelijk en nuttig keuze voor Italiaanse bedrijven, die geen invloed heeft onze positie vastbesloten om de rol van de Italiaanse taal te verdedigen in de Europese instellingen. Italië en de Europese Unie moet innovatie te delen en ik denk dat dit een stap in de goede richting."

Uit het persbericht: Met Paul halen wij een kanon in huis. Hij brengt een schat aan kennis en ervaring met zich mee op het gebied van het ondernemingsrecht en het recht van intellectuele eigendom. Hij bekleedt de leerstoel intellectuele eigendom aan de Rijksuniversiteit Groningen en is onder meer auteur van het handboek Enkele formele aspecten van het enquêterecht.

Paul Geerts: “bureau Brandeis verricht baanbrekend werk in de rechtszaal. Het is voor mij als wetenschapper geweldig om zo nauw betrokken te kunnen zijn bij de ontwikkeling van het recht in de praktijk.”

Dankzij Paul en zijn encyclopedische kennis kunnen wij onze cliënten nog beter bijstaan in complexere procedures. Paul zal voor onze cliënten ook in-house seminars gaan verzorgen.

Een indrukwekkend overzicht van de publicaties van Paul is te raadplegen op de website van de RUG.

Ja, bureau Brandeis gaat op volle kracht vooruit.

Namens het hele team van bureau Brandeis,

Christiaan, Frank, Hans, Jozua, Louis en Machteld

Vzr. Rechtbank Gelderland 28 april 2015, IEF 15084; ECLI:NL:RBGEL:2015:4405 (eiser tegen Service2fruit)
Auteursrecht. Computerprogramma. Eiser heeft het idee om een online handelsplatform voor fruithandel op te richten en is directeur van Service2Fruit geweest. Service2Fruit exloiteert een online handelsplatform, waar per kilogram product een vaststaande commissie wordt afgedragen. Eiser zegt maker te zijn; het platform is echter met standaardsoftware gemaakt en heeft geen eigen broncode; ook is eiser niet als maker van het platform vermeld bij de openbaarmaking ex artikel 8 Aw. Verondersteld dat het auteursrecht bij eiser ligt, heeft hij aan Service2fruit kennelijk een niet aan enige voorwaarde verbonden stilzwijgende licentie verleend voor het gebruik van het platform. Nu het hele business model van Service2fruit c.s. op het platform steunt en zonder dit platform haar inkomstenbron verdwijnt, zal [eiser] een redelijke opzegtermijn in acht moeten nemen om Service2fruit in staat te stellen de continuïteit van haar activiteiten te waarborgen. De voorzieningen worden afgewezen.

4.4. Partijen twisten onder andere over de vraag wie de maker van het platform is. [eiser] stelt dat hij de programmeerwerkzaamheden heeft uitgevoerd, terwijl de heer Olthof die per 1 juni 2011 in dienst was getreden van Service2Fruit Nederland B.V. als directeur ICT de infrastructuur, zoals de bekabeling in de kantoorruimte, verzorgde. Volgens Service2fruit c.s. was dit precies andersom. Het was de heer Olthof die aangesteld was om te programmeren en [eiser] die voor de infrastructuur zorgde. Ook zou volgens Service2fruit c.s. de ICT-afdeling van Service2Trade Holding B.V. een grote bijdrage hebben geleverd. De standpunten van partijen staan op dit punt dus diametraal tegenover elkaar. Omdat een kort geding procedure zich niet leent voor een uitgebreid onderzoek naar de feiten, zou in een bodemprocedure, eventueel aan de hand van een deskundigenonderzoek en/of getuigenbewijs, onderzocht moeten worden wie de programmeerwerkzaamheden ten behoeve van het platform heeft uitgevoerd. Zonder nader onderzoek kan thans aan de hand van het beschikbare bewijsmateriaal niet worden vastgesteld wie de maker van het online handelsplatform is. Uit de overgelegde stukken kan wel worden afgeleid dat [eiser] bij het bedenken en het voorbereiden van het platform betrokken is geweest en demo’s ervan heeft gepresenteerd. Maar op grond daarvan is niet zonder meer aannemelijk dat [eiser] de (uiteindelijke) maker in de zin van de Auteurswet is van de software die per 1 oktober 2011 operationeel was.

4.6. Daarnaast speelt nog de kwestie dat [eiser] bij de openbaarmaking van Service2fruit c.s. niet als maker van het platform is vermeld. De vraag is dan wie het werk als eerste in de openbaarheid heeft gebracht en of Service2fruit c.s. in dat verband op grond van artikel 8 Aw als maker van het werk moet worden aangemerkt. Deze vraag lijkt bevestigend te moeten worden beantwoord, tenzij de door [eiser] gepresenteerde demo’s reeds eerder als een werk met een eigen, oorspronkelijk karakter en het persoonlijk stempel van de maker door [eiser] was openbaar gemaakt. Ook dat kan zonder nader onderzoek niet worden vastgesteld. Bij deze stand van zaken zullen de vorderingen van [eiser] worden afgewezen. Op voorhand kan immers niet worden aangenomen dat [eiser] het auteursrecht op het platform heeft.

4.7. Ook een belangenafweging leidt niet tot een ander oordeel. Als er veronderstellende wijs van wordt uitgegaan dat [eiser] het auteursrecht op het platform heeft, dan heeft [eiser] aan Service2fruit c.s. kennelijk een niet aan enige voorwaarde verbonden stilzwijgende licentie verleend voor het gebruik van het platform. Een licentie voor onbepaalde duur is in beginsel opzegbaar, maar nu het hele business model van Service2fruit c.s. op het platform steunt en zonder dit platform haar inkomstenbron verdwijnt, zal [eiser] een redelijke opzegtermijn in acht moeten nemen om Service2fruit c.s. in staat te stellen de continuïteit van haar activiteiten te waarborgen. In deze omstandigheden moet aan het belang van Service2fruit c.s. bij het kunnen uitoefenen van hun bedrijf voorrang worden gegeven boven het belang van [eiser].

Nu.nl bericht: De oprichter en beheerder van de Franse downloadwebsite Wawa-Mania, waar leden binnen een forum illegale content verspreiden, moet een schadevergoeding van 11,6 miljoen euro betalen. Dat meldt Torrentfreak, dat de rechtbankdocumenten van de zaak tegen Wawa-Mania heeft ingezien.

Wawa-Mania is een forum waar leden illegale content, zoals films, muziek en software, met elkaar delen. De Franstalige website, die in 2006 is opgericht door Dmitri Mader, telt meer dan een miljoen leden. Mader is in april van dit jaar veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf en boete van 20.000 euro, voor zijn rol binnen Wawa-Mania.
Lees verder

July 11, 2015, Amsterdam. The Institute for Information Law (IViR) at the University of Amsterdam invites you to a high-level symposium on alternative modes of regulating large-scale non-commercial online uses of copyrighted works. A multidisciplinary research group at IViR has spent the last two years conducting a large-scale empirical study of Alternative Compensation Systems (ACS), which, for a small monthly fee would authorize non-commercial online uses by individuals, including the downloading and sharing of protected works (such as music, films, and books), while compensating rights holders.

Our results suggest that consumers are dissatisfied with the currently available legal access channels, and consequently, different forms of ACS are supported by the majority of the Dutch population. Our results show that an ACS, if implemented, would provide extra revenues to music and audio-visual rights holders as compared to the status quo. Our project also proved that it is possible to include lay people in highly complex copyright policy decisions.

On Saturday, 11th of July, 2015, we will present our results, and discuss the implications of our findings in three high-profile panels. If you wish to attend, please register soon, as space is limited and running out fast!

Download the program in pdf.

Schedule
09.30 - 09.50 Doors open at the Agnietenkapel (symposium location), registration
09.50 - 10.00 Welcome by Prof. Bernt Hugenholtz (IViR)
10.00 - 12.00 Economic panel: alternatives to the current modes of financing creativity
12.00 - 13.00 Lunch
13.00 - 15.00 Social and political panel: user involvement in copyright policy
15.00 - 15.30 Coffee/tea break
15.30 - 17.30 Legal panel: copyright reform ahead - limits of imagination
17.30 - 17.45 Discussion and closing

Panels and panelists
Economic panel: alternatives to the current modes of financing creativity in the digital age
Legal streaming models seem to be the current favored online content monetization. Their hold the promise of a viable cure for a market long abandoned to unauthorized uses. However, there are warning signs that such models may not provide the definitive answer to the digital distribution conundrum.

First, while they provide an attractive market proposition for many consumers, complex legal and business challenges limit its success in the audiovisual and book sectors. Second, because these models rely on digital rights management – in the form of access and copy controls, including forms of geoblocking –, their hinder end-users consumption and dissemination of works. Third, creators (authors, artists and performers) are increasingly discontent with the meagre royalties the streaming model offers – notably in the music sector –, and rightly fear that low value streaming will replace high value paid downloads. Fourth, the logic of the digital economy may result in a near-monopoly in the content delivery market, where powerful intermediaries like Amazon, Google, Netflix or Spotify control access to audiences and have exclusive price setting power towards both consumers and rights holders. Fifth, from the technical standpoint, dissemination through streaming is less efficient and occupies more resources (e.g. bandwidth) than download based models.

Meanwhile, our study has uncovered a strong consumer willingness to experiment with alternative modes of access and compensation. We have found considerable support for an ACS based alternative, which not only provides extra revenues for authors, artists and other rights holders and enjoys the support of key consumer segments, but would also address many of the monopoly power and licensing issues. Based on these findings we hope to discuss the following topics:

What are the possible instruments to address these interlocking developments?
How does the CSS idea compare to its alternatives in terms of consumer satisfaction, right holder remuneration, enforceability?
Should we expect private ordering, most notably streaming to offer a finally satisfactory practical solution to the age old access/incentives dilemma?
Will the rise of digital intermediaries with strong, near-monopoly positions create new problems for consumers and rights holders alike?
We invited the following experts to share their ideas on the questions above:

Ruth Towse, Professor of Economics of the Creative Industries
Andy Zondervan, New Business Development Manager, Buma/Stemra
Erwin Angad-Gaur, general secretary, Ntb

Social and political panel: user involvement in copyright policy
The impact of users’ activities on copyright is significant and undeniable. Mass unauthorized uses, which translate into copyright infringement and are often referred to as ‘piracy’, are often a driver for copyright policy and used as a rhetorical tool for strengthening protection of rights holders. From a different perspective, concerted user action can have political effects and shape the course of copyright policy, as demonstrated in the cases of ACTA and, in the US, SOPA and PIPA. Notwithstanding, users’ interests, habits, expectations and preferences are routinely disregarded in copyright policymaking.

One explanation for that is the lack of methods with which user preferences can be reliably observed, aggregated and synthesized into sensible policy contributions. Approaches which regard users as consumers who can be appeased with appealing commercial offerings and controlled through internet surveillance and filtering is becoming harder to maintain. Instead, it is becoming apparent that, equipped with appropriate technologies, users can jeopardize policies that fail to meet their expectations and preferences. In tandem, new copyright enforcement tools increasingly clash with fundamental rights of users.

Our study has developed a methodology with which we were able to translate complex legal and policy issues into a survey instrument, which had a simple enough user interface to remain legible for even copyright-naive respondents, but had enough backend complexity to yield invaluable insight into the user preferences on core copyright issues. We then were able to translate highly complex statistical data into simple and straightforward policy recommendations. Empirical evidence is the new rage in copyright policy, but the limitations of an evidence-based approach are also evident. For this reason we’ll ask our panelists to reflect on the following questions:

What is the role of different lobbies in the policy process?
Should user empowerment and the democratic legitimacy of the copyright system be given more attention?
What are the pros and cons, the promises of and limitations to citizen involvement in copyright policy?
What kind of political process can ensure the systematic attention to this large, heterogeneous, but immensely powerful group of stakeholders?
The following professionals agreed to participate in the discussion:

Ian Hargreaves, Professor of Digital Economy, Cardiff University
Julia Reda, Member of the European Parliament
Agustín Reyna, Senior Legal Officer, Bureau Européen des Unions de Consommateurs
Jim Killock, Executive Director, Open Rights Group

Legal panel: Copyright reform ahead - limits of imagination
The current EU copyright legal framework presents multiple challenges to the digital single market goal. The recognition of these challenges motivated the current reform process triggered by the Commission’s Public Consultation. One of the interesting results from that process was the significant participation of non-traditional and non-industry stakeholders, such as individuals, public services institutions and civil society organizations, which voiced demands for a more inclusive copyright policy process. These groups also echoed the perception that the current copyright system is unbalanced, with the rights and interests of users deserving greater consideration. The position of end-users is particularly delicate in the digital environment, as copyright restricts a significant number of online uses. Enforcement of large-scale uses is either impossible (de facto or due to high transaction costs) or undesirable, as it might clash with fundamental rights of individuals, such as freedom of expression online and the right of privacy, or service providers, in what concerns freedom to conduct a business. Criminalization and strict enforcement alienate end-users – with file-sharers being among the best clients of the content industries – and diminish the respect for and legitimacy of copyright law.

It is this context that since 2012 IViR has been conducting an interdisciplinary research project on the legal and socio-economic feasibility of legalizing mass unauthorized uses. These ‘legalization’ proposals often come with different labels: tax-and-royalty systems, license globale, content/culture flat-rate, creative contribution, file-sharing levy, sharing license or alternative reward systems. We use the umbrella term ‘alternative compensation systems’ (ACS) to mean those legal mechanisms that forsake the need for direct authorization of end-user acts – downloading, uploading, sharing, modifying –, while simultaneously ensuring compensation to creators or all rights holders. At EU level, such an ACS could be a properly compensated limitation in the InfoSoc Directive, operating under a statutory license. The same effect could be achieved also through voluntary, extended or mandatory collective management for the relevant acts of reproduction and communication/making available to the public.

Our empirical study found ACS to be an appealing social and economic proposition. It’s legally feasibility, however, is subject to many constraints, stemming from the central role of exclusive rights in the InfoSoc Directive, its broad interpretation by the CJEU and the corresponding strict interpretation of exceptions and limitations. For limitation-based approaches, the three-step test constitutes the most significant obstacle, namely its second condition (‘conflict with the normal exploitation’). In what concerns proposals based collective management, beyond the complexities inherent to substantive and territorial fragmentation of rights, issues arise with the legal qualification of mandatory (and some forms of extended) collective management, namely whether they amount to copyright limitations and are subject to the three-step test. Insofar as certain proposals rely on opt-in or opt-out mechanisms, as well as some form of registration or identification of works, there may be concerns that these elements contravene the Berne principle of no formalities. Although other issues arise, at least these would need to be addressed if we were to take the ACS approach under serious consideration. Within the context of this panel we hope to address the following questions:

What are the hard and soft limits of the EU copyright reform?
Can we get away with a reform that doesn’t touch some of the fundamental principles of copyright law?
What are the alternative approaches that deserve attention?
Are the political constraints on legal reform allow for the desired changes?
Can private ordering initiatives within the current system provide a satisfactory solution?
Is a limitation-based approach a realistic long-term goal and, if so, should it be supplemented with a short to medium term voluntary approach (e.g. a soft law Commission recommendation for extended collective licensing of certain uses)?
How to deal with technical protection measures in the context of an ACS?
What interpretation of the three-step test could render a compensated limitation feasible?
Where are the limits of collective rights management?
The following experts confirmed their participation:

Christophe Geiger, head of the Centre for International Intellectual Property Studies at the University of Strasbourg.
Martin Senftleben, professor of intellectual property, VU
Jacqueline Seignette, a member of the Comité Exécutif of the Association Littéraire et Artistique (ALAI)
Christiaan A. Thijm, Brandeis, partner,
Location
The Symposium will take place in Amsterdam, at the Agnietenkapel. The address is Oudezijds Voorburgwal 229-231, 1012 EZ Amsterdam

Registration
Participation is free of charge but registration is required. If you wish to attend, please send an email with your name, affiliation and address to acs_symposium@uva.nl.

Hof 's-Hertogenbosch 30 juni 2015, IEF 15081; ECLI:NL:GHSHE:2015:2434 (MyP2P tegen Football Associations)
Auteursrecht op (live) beeldverslagen van sportwedstrijden. In de periode van 2006 tot 19 augustus 2011 heeft MyP2P via haar website gratis live streams aangeboden van sportwedstrijden. Deze live streams waren afkomstig van niet daartoe geautoriseerde derden. Het antwoord op de prejudiciële vragen van de Hoge Raad in de GeenStijl-zaak [IEF 14835] zijn ook voor deze zaak relevant en wordt daarom afgewacht. Terecht constateren de Football Associations dat het arrest C More [IEF 14803] niet van toepassing is omdat dit betrekking heeft op naburige rechten.

3.10.12. Het hof wijst erop dat de beantwoording van de vragen door het HvJEU ook voor de onderhavige zaak van belang kan zijn. Daaraan doet niet af dat op voorhand niet is uitgesloten dat in het geval de Hoge Raad, nadat de vragen door het HvJEU zijn beantwoord, in de GeenStijl-zaak tot het oordeel zou komen dat – kort gezegd – van openbaarmaking geen sprake is, het hof in de onderhavige zaak op grond van de omstandigheden van het geval in de onderhavige zaak alsnog tot het oordeel zal komen, ofwel dat hier wel sprake is van openbaarmaking en schending van het auteursrecht, ofwel van onrechtmatig handelen. Doch eerst dient duidelijkheid te bestaan over de ook voor de onderhavige zaak relevante prejudiciële vragen zoals door de Hoge Raad gesteld.

3.10.13. Diverse van de feitelijke verweren van MyP2P – zoals de stellingen dat:
- de wedstrijden ook via andere websites, zie mvg sub 14, te zien waren, en ook nadat MyP2P haar activiteiten heeft gestaakt nog steeds te zien zijn,
- er geen sprake was van simultaan streamen doch er een tijdsverschil van enkele minuten bestond,
- de wedstrijden binnen een apart scherm werden getoond met een andere URL dan die van MyP2P,
al welke stellingen - tezamen met andere stellingen; bovenstaande opsomming is niet limitatief - strekken ter onderbouwing van het standpunt van MyP2P dat:
- geen sprake is van een handeling van MyP2P, bestaande in een mededeling,
- geen sprake is van enige interventie van de zijde van MyP2P,
- geen sprake is van een nieuw publiek,
- zodat er geen sprake is van openbaarmaking in de zin van de Auteurswet,
kunnen, indien nodig, nader aan de orde komen nadat duidelijkheid is verkregen van het HvJEU omtrent de door de Hoge Raad gestelde prejudiciële vragen.
3.10.14.
Datzelfde geldt voor het standpunt van Premier League en de KNVB c.s. dat er anders dan MyP2P stelt, geen sprake is van eenvoudig “hyperlinken”, maar van een samenstel van handelingen van MyP2P, zoals:
- het verzamelen, selecteren en beoordelen van live streams die anders niet, dan wel slechts met veel moeite traceerbaar waren,
- het stellen van voorwaarden aan het opnemen van een stream op haar website,
- het ter beschikking stellen van software en ondersteuning,
- het ter beschikking stellen van hyperlinks die waren vormgegeven als “Play”-knoppen, waarvan het aanklikken tot gevolg had dat de stream automatisch, en schermvullend, werd gestart,
welk geheel van handelingen volgens Premier League en de KNVB c.s. niet gelijk te stellen valt met het enkele (passief) opnemen van een of meer hyperlinks, maar te kwalificeren valt als het aanbieden en ter beschikking stellen van live streams, dus van auteursrechtelijk beschermde werken.

3.12. In het pleidooi, pleitnota randnummers 33 tot en met 42, heeft MyP2P het arrest C-More-Sandberg van 26 maart 2015 (C-279/13) aan de orde gesteld. Volgens de KNVB c.s. is dit niet van toepassing omdat het naburige rechten betreft, Premier League voegt daaraan toe dat dit een nieuwe grief betreft.
Het hof passeert laatstgenoemd bezwaar. Het betreft immers de aanpassingen van stellingen aan de hand van recente rechtsontwikkelingen waarop MyP2P niet had kunnen anticiperen. Gesteld noch gebleken is dat de advocaten van Premier League en de KNVB c.s. dat arrest niet kenden of zich er niet op hebben kunnen voorbereiden dat daarop een beroep werd gedaan.

3.12.1. Terecht constateert de KNVB c.s. echter dat het arrest niet van toepassing is omdat dit betrekking heeft op naburige rechten. Het arrest had betrekking op de richtlijn 92/100 EG van 19 november 1992 inzake (onder meer) naburige rechten. Het Zweedse gerechtshof Zuid Norrland had overwogen en beslist dat C More geen auteursrecht, maar wel een naburig recht had. Nadat C-More cassatieberoep instelde bij het Zweedse Hooggerechtshof formuleerde dit Hooggerechtshof prejudiciële vragen, waarvan er uiteindelijk één werd gehandhaafd.
Het HvJEU legt deze resterende vraag in het licht van het voorliggende geschil uit en door zijn herformulering van de vraag wordt duidelijk dat hetgeen het HvJEU vervolgens overweegt, betrekking heeft op naburige rechten, zoals die welke aan een omroeporganisatie zouden toekomen, en dus niet, althans niet in de eerste plaats, op auteursrechten zoals die aan Premier League en de KNVB c.s. toe komen. Ook art. 3 lid 2 van de Auteursrechtrichtlijn betreft geheel (en uitsluitend) naburige rechten.
Het beroep op dit arrest faalt mitsdien.