Vormgeving  

Hof Amsterdam 21 maart 2017, IEF 16665; ECLI:NL:GHAMS:2017:927  (X tegen CRI residence Amstelveen) Persoonlijkheidsrechten. Kantorenpark De Bovenlanden in Amstelveen. Het casco van het gebouwencomplex is bepaald en X heeft passend in de stijl van de zogenoemde organische architectuur een ontwerp voor de buitenkant van het complex verder uitgewerkt. Eigenaar CRI is voornemens het complex een woonbestemming te geven en heeft zonder voorafgaand overleg een ingrijpende transformatie gepland. Kenmerkende organische stijlelementen worden verwijderd en thans geschakelde bouwblokken losgekoppeld. In kort geding worden de vorderingen tot verbod om uitvoering te geven aan de transformatie afgewezen [IEF 15797]: “Bij de beoordeling van de vraag of sprake is van totale vernietiging is het uitgangspunt niet of het casco blijft staan, maar of kenmerkende elementen van het oude ontwerp zichtbaar blijven in het nieuwe ontwerp.” Het Hof bekrachtigt het vonnis. Indien het raampatroon als een kenmerkend stijlelement moet worden beschouwd, betekent dit niet dat het als zelfstandig werk voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking komt. Dat een vijfde deel (de ATOS-vleugel) niet zal worden gesloopt of gerestyled is niet aangetoond. Aannemelijk is dat de vleugel dusdanig wordt gewijzigd dat de totaalindruk een geheel andere is. Er is dus sprake van volledige vernietiging en niet van wijziging of aantasting ex 25 Aw Vorderingen afgewezen.

Rechtbank Den Haag 8 februari 2017, IEF16592; ECLI:NL:RBDHA:2017:1087 (Tower Living tegen De Kleine Winst) Uitputting. Tower Living is een groothandel in meubel- en interieurproducten. Bestuurder A en Indonesische vennootschap X ontwikkelen de Daan-collectie die op internationale beurs IFEX als Aimann Collection wordt aangeboden. X en A spreken een gezamenlijk auteursrecht af. Ze distribueert via geselecteerd netwerk Jouw Meubel. DKW drijft een (web)winkel in meubels en woondecoraties. Na sommatie aan DKW, volgt een vaststellingsovereenkomst met boeteclausule en een daarna gestelde overtreding daarvan door DWK. Echter X heeft de Kolony-meubels in de EER gebracht en er wordt met succes een beroep gedaan op uitputting. Ex 14 lid 2 GModVo komt het (niet-geregistreerd Gemeenschaps)modelrecht hun ook gezamenlijk toe. Nu sprake is van economische verbondenheid, moet het in de handel brengen van de Kolony-meubels in beginsel worden geacht te zijn geschied met toestemming van A. Het niet naleven van de beheersovereenkomst door X heeft geen auteursrechtelijke of modelrechtelijke derdenwerking. Vorderingen - ook tot nietigverklaring Gemeenschapsmodellen en niet bestaan van auteursrecht - worden afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 1 februari 2017, IEF16591; ECLI:NL:RBAMS:2017:611 (Pauw tegen Purdey Mode) Tussenvonnis. Geen auteursrechtinbreuk. Slaafse nabootsing. Contractenrecht. Pauw is een Nederlands Modehuis met een collectie vernieuwende ontwerpen met stijlvolle en exclusieve uitstraling uitgevoerd in hoge kwaliteit. Purdey is dat ook, maar heeft een meer toegankelijke prijs. Purdey erkent eerder auteursrechtinbreuk te hebben gemaakt op de Pauw-ontwerpen. Dit jasje is een eigen, onafhankelijke schepping en zij wijst op haar eerdere jasjes waarop dit jasje is gebaseerd. Dit overtuigt niet, omdat deze jasjes uit 2010-2015 zijn en dus na het ontwerp van Pauw openbaar is geworden. Purdey wordt toegestaan tegenbewijs te leveren tegen het voorshandse oordeel dat zij in strijd met de vaststellingsovereenkomst Pauw ontwerpen als inspiratiebron te gebruiken. Geen auteursrechtinbreuk.

Hof Amsterdam 1 november 2016, IEF 16554; ECLI:NL:GHAMS:2016:4301 (PostNL postzegels) Auteursrecht. Onrechtmatige daad. Vordering van PostNL is gebaseerd op een beweerdelijke inbreuk op auteursrechten en/of een onrechtmatige daad gepleegd door appellant, bestaande in het op grote schaal vervaardigen, verspreiden en verkopen van valse postzegels. PostNL heeft in verband met de kennis van de valsheid gesteld dat gebruik werd gemaakt van stickervellen, waarop steeds naast valse zegels ook één, of soms twee, echte zegels geplakt was/waren. Appellant heeft in het kader van deze procedure [zie eerder IEF 13386 en IEF 12562], ondanks het verzoek daartoe van het hof, geen vragen geformuleerd die hij aan de deskundigen voorgelegd wil zien. Het Hof gaat er vanuit dat er geen relevante vragen leven bij appellant. Het hof komt terug op zijn eerdere beslissing en ziet af van het inwinnen van een deskundigenbericht. Voor inbreuk op het auteursrecht is niet van belang of Vago/Verzendpro dan wel appellant bekend was met de valsheid.

Vzr. Rechtbank Den Haag 20 januari 2017, IEF 16534; ECLI:NL:RBDHA:2017:454 (Scentsible (POO POURRI) tegen Reckitt Benckiser) Eiseres heeft eerder met succes inzage gevorderd [IEF 16210], daartegen loopt hoger beroep. Scentsible stelt dat er sprake is van merkinbreuk en op de auteursrechten die rusten op het 'marketing- en productformat' van POO POURRI en de video's (‘Girls Don’t Poop’ en V.I.Poo-), niet-geregistreerde gemeenschapsmodelrechten en onrechtmatig kopiëren van marketingstrategie. De vorderingen worden afgewezen. Het format, zo stelt Scentsible, is uniek en behelst een volledig nieuwe manier om toiletartikelen aan de man de brengen: een combinatie van taboedoorbrekende en directe taal, humor en frivole productvormgeving met expliciete verwijzingen naar toiletgebruik. Het format is echter te abstract omdat de meeste elementen daarvan in de kern neerkomen op het claimen van een bepaalde stijl en de elementen zijn onvoldoende concreet uitgewerkt om in combinatie gezien voor ‘format’-bescherming in aanmerking te komen. Voor de bescherming van een stijl, geldt dat de Auteurswet geen exclusief recht geeft aan een kenmerkende stijl. Ook het volgen van een stijl is geen nabootsing ex artikel 13 Aw. Een veelheid van grondslagen voor de vordering wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 20 december 2016, IEF 16525; ECLI:NL:RBROT:2016:10152 (Flippin' Burgers tegen gedaagde) Contractenrecht. Samenwerking. Logo. handelsnaam. Flippin' Burgers exploiteert foodtrucks. Gedaagde ontwerpt en realiseert reclame- en promotiemateriaal. Partijen werken samen waarbij de winst wordt gedeeld volgens 70/30-ratio. Gedaagde ontwerpt in opdracht een logo, de website en registreert de domeinnaam. Na beëindiging blijft gedaagde de handelsnaam en het logo gebruiken. Ondanks dat Flippin' Burgers het logo als eerste openbaar heeft gemaakt, zonder vermelding van gedaagde als maker, is hij niet ex art. 8 Aw maker. Dit artikel is niet op eenmanszaken van toepassing. Nu niet is gebleken dat partijen anders zijn overeengekomen, geldt gedaagde als maker. Dat de opdracht impliciet een exclusief en niet in tijd beperkt gebruiksrecht inhield, kan niet worden aangenomen. Partijen hebben de samenwerking en de in dat kader aan gedaagde verstrekte opdracht niet op papier gezet. Gedaagde pleegt wel handelsnaaminbreuk door foodtrucks te exploiteren op festivals en gebruik van de domeinnaam. Verbod op handelsnaaminbreuk wordt gegeven.

Rechtbank Rotterdam 21 december 2016, IEF 16478 ; ECLI:NL:RBROT:2016:9961 (VvE Kopblokwoningen in the Red Apple tegen Stichting Havensteder) Als randvermelding. Bouwrecht. Non-conformiteit van appartementen (geen overkapping). Havensteder is opdrachtgever voor de bouw van het gecombineerde appartementen- en kantorencomplex “The Red Apple”. Op geen enkele afbeelding is een overkapping te zien. Zoals nadrukkelijk vermeld in de verkoopbrochures, kunnen aan de verkoopbrochures geen rechten worden ontleend, aangezien dit een “artist impression” betreft. Als uitgangspunt geldt dat “artist impressions” en maquettes slechts een indicatie geven van de uitvoering van de woning. Vordering tot het (laten) plaatsen van een overkapping/glazen dak wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 21 december 2016, IEF 16471 (Ferm Living tegen Lifestyle) Kort: Auteursrechtinbreuk. De Wire Basket is wel een werk, er zijn creatieve keuzes gemaakt voor een metalen mand met symmetrische vormen en vlakverdeling in acht ruitvormen en gespiegelde asymmetrische zandlopervormen. De rechtbank beveelt Lifestyle staking van verhandeling van de Burly Basket Round, inclusief verspreiding van enig (al dan niet elektronisch) materiaal en beveelt opgave te doen.

Rechtbank Noord-Holland 21 december 2016, IEF 16466 (Reinarz architectuur tegen Sjaalman Media) Geen auteursrecht. In het St. Jobsveen, een voormalig pakhuis in Rotterdam zijn loftappartementen casco opgeleverd. Door Sjaalman is een boek gemaakt met een selectie van 24 interieurs van deze appartementen. Reinarz stelt auteursrechthebbende te zijn op de indeling van de woning (eigendom van Collé jr.) Het geclaimde auteursrecht op de "indeling van de woning" betreft feitelijk slechts het keukenblok en de ronde wand; voor het overige heeft Reinarz immers geen concrete zaken genoemd. De vorm van de wand was noodzakelijk voor een technisch effect en wordt functioneel bepaald, zodat het niet als auteursrechtelijk beschermd werk wordt aangemerkt. De vorderingen worden afgewezen.

Vzr. Rechtbank Gelderland 16 december 2016, IEF 16462 (Etablissementen Joseph Soubry tegen Aheco) Auteursrecht. Soubry is gespecialiseerd in deegwaren zoals pasta en bloem. Aheco is een groothandel in Afrikaanse producten, waaronder meelproducten. In 2015 is de handelsrelatie geëindigd, in 2016 komt Aheco met eenzelfde 5kg-eenheid product met een gelijkende verpakking. De grafische afbeelding op de voorzijde van haar tarwegriesmeel komt auteursrechtelijke bescherming toe. Niet is gebleken dat de betreffende vormgeving is ontleend aan die van een ander werk. Dat de groene ruitvormige blokjes een gestileerde grafische weergave is van een tarweaar, is dit slechts een voorstelling, het betreffende patroon van blokjes roept niet de associatie op met een tarweaar. Aheco maakt inbreuk en dient deze te staken en opgave te doen.