Vormgeving  

Rb. Midden-Nederland 26 juni 2024, IEF 22138; ECLI:NL:RBMNE:2024:3827 (Birkenstock tegen gedaagden). Deze zaak betreft een geschil tussen Birkenstock en gedaagden inzake de vraag of gedaagden inbreuk maken op het auteursrecht van Birkenstock. Gelijktijdig aan de zaak lopen er procedures in Duitsland waarin dezelfde vraag wordt behandeld. Incidenteel vorderen gedaagden dan ook dat de zaak in Nederland wordt aangehouden totdat in de Duitse procedures onherroepelijk is beslist. De rechter wijst dit af, aangezien de Nederlandse rechter niet gebonden is aan de interpretatie van de Duitse rechter, los van het feit dat het werkbegrip auteursrechtelijk is geharmoniseerd. Bovendien bestaat er geen risico op onverenigbare beslissingen en zou aanhouding van de zaak tot een onredelijke vertraging voor Birkenstock kunnen leiden.

Rb. Den Haag 20 juni 2024, IEF 22112; ECLI:NL:RBDHA:2024:9645 (Polmos tegen Global Beverages). POLMOS ZYRARDÓW SP. ZO. O. (hierna: Polmos) is merkhoudster van het wodkamerk Belvedere. In die hoedanigheid heeft zij beslag gelegd conservatoir op circa 30.000 flessen, die het Belvedere merk zonder haar toestemming zouden weergeven. De flessen staan onder het toezicht van een expeditie- en opslagbedrijf in Nederland. Van de flessen blijken er 7.200 toe te behoren aan Global Beverage: een distributeur in Italië van onder meer dranken. De flessen zouden zijn nagemaakt, aldus Polmos.

Vzr. Rb. 29 mei 2024, IEF 22082, IT 4567; C/13/749412 KG ZA 24-314 (Theorie.nl tegen Docudesk). Kort geding. Deze zaak betreft een auteursrechtinbreuk door Docudesk waarbij een commerciële website grotendeels is gekopieerd en slechts op enkele punten afwijkt van de website van Theorie.nl. De voorpagina van beide websites is op de afbeelding te zien. Theorie.nl biedt oefentoetsen aan voor theorie-examens voor het CBR en heeft ten behoeve hiervan een website laten ontwerpen door twee partijen. De auteursrechten van zowel de broncode als de front-end vormgeving zijn overgedragen aan Theorie.nl. Zij meent dat Docudesk de broncode van deze website heeft gekopieerd. Deze is nagenoeg identiek. In deze procedure vordert Theorie.nl onmiddellijke staking van de inbreuken, afgifte van de omzetgegevens van Docudesk en vergoeding van juridische kosten. Docudesk is niet verschenen, waardoor het gevraagde verstek wordt verleend. De vorderingen komen de voorzieningenrechter niet onrechtmatig of ongegrond voor en dus worden deze toegewezen. De voorzieningenrechter beslist dat elke inbreuk zoals omschreven door Theorie.nl moet worden gestaakt en Docudesk dient een volledig overzicht te verstrekken van het aantal verkochte oefentoetsen. Docudesk wordt daarnaast in de proceskosten veroordeeld.

Rb. Den Haag 22 april 2024, IEF 22006; C/09/662217 / KG ZA 24-174 (Varico c.s. tegen Borek). Varico is rechthebbende op de intellectuele eigendomsrechten die rusten op het Suns tuinmeubilair. Sunsit beschikt over een licentie voor het gebruik van deze rechten. In 2020 heeft Varico de ‘Kota’ en ‘Aspen’ loungesets op de markt gebracht. Het verschil tussen de twee loungesets zit in het gebruikte materiaal voor de randen, aluminium bij de Kota en teakhout bij de Aspen. Borek is een bedrijf dat zich bezighoudt met de ontwikkeling en productie van tuinmeubilair. Voor het seizoen van 2024 biedt Borek een modulaire loungeset aan onder de naam ‘Yoi Vallon’. Net als de Kota en de Aspen bestaat de Yoi Vallon ook uit verschillende elementen die met elkaar gecombineerd kunnen worden. Bij brief van 23 januari 2024 heeft Varico c.s. Borek gesommeerd iedere inbreuk op de auteursrechten en Gemeenschapsmodelrechten met betrekking tot de Kota te staken en gestaakt te houden. In deze kortgedingprocedure vordert Varico c.s. een inbreukverbod. Zij legt hieraan primair ten grondslag dat Borek inbreuk maakt op haar Gemeenschapsmodellen als bedoeld in artikel 19 lid 1 GModVo. Ook voert zij aan dat sprake is van auteursrechtinbreuk en een onrechtmatige daad in de zin van artikel 6:162 BW. Borek betwist dit.

Rb. Den Haag 15 november 2023, IEF 21895; ECLI:NL:RBDHA:2023:17282 (Longchamp c.s. tegen Yehwang) Longchamp is een Frans modebedrijf, bekend van de ‘Le Pliage’ tas. Deze is ontworpen door Philippe Cassegrain (eisers hierna samen: Longchamp c.s.). Van ‘Le Pliage’ is een nieuwe variant op de markt gekomen, genaamd ‘Le Pliage Filet’, die hierboven te zien is. Deze tas is geregistreerd als Gemeenschapsmodel. Yehwang is een groothandel en levert onder andere tassen aan retailers. Een van de tassen die zij aanbiedt is een één op één kopie van ‘Le Pliage Filet’, die Yehwang onder de naam ‘Trendy shopper bag with leather handle’ aanbood.  Gezien Yehwang na sommatie de verkoop van deze tas niet is gestaakt, heeft Longchamp c.s. een procedure gestart en vordert staking van inbreuk op het modelrecht, danwel het niet-geregistreerde modelrecht en/of auteursrecht dat aan Jean Cassegrain toekomt. Yehwang voert verweer en stelt incidentele vorderingen in die ertoe strekken dat Longchamp niet-ontvankelijk wordt verklaard, danwel dat de procedure geschorst dient te worden aangezien er een procedure bij het EUIPO aanhangig is betreffende de (on)geldigheid van het model. Ook betwist Yehwang dat aan Jean Cassegrain enig auteursrecht toekomt.

Rechtbank Midden-Nederland 20 januari 2021, IEF 19765; ECLI:NL:RBMNE:2021:191 (Eiser tegen gemeente Zeist) Eiser is een gepensioneerd beeldend kunstenaar en heeft in 1976 in opdracht van de gemeente een kunstwerk vervaardigd. Het kunstwerk is geplaatst op een plein van een school. In 2016 heeft eiser ontdekt dat het kunstwerk niet meer op zijn plek staat. Het kunstwerk is in 2008 bij de herinrichting van het schoolplein namelijk verwijderd. Eiser vordert veroordeling van de gemeente tot het laten reconstrueren van het kunstwerk, subsidiair een schadevergoeding van € 10.000,00. Volgens eiser heeft de gemeente inbreuk gemaakt op zijn persoonlijkheidsrechten en maakt zij misbruik van bevoegdheid. De gemeente voert het verweer dat eiser geen schade heeft geleden. Geoordeeld wordt dat de totale vernietiging van het werk geen inbreuk kan opleveren op de persoonlijkheidsrechten van eiser. Verder heeft de gemeente een gegronde reden gehad om tot verwijdering van het kunstwerk over te gaan, omdat het kunstwerk al 30 jaar op het schoolplein stond en door het gebruik van kinderen in kwaliteit achteruit is gegaan. Wel had de gemeente eiser ten minste op de hoogte moeten brengen van het besluit. De gemeente heeft onzorvuldig gehandel door dit niet te doen. Toch wordt er geen reden gezien om de schadevergoeding toe te wijzen, omdat eiser niet heeft kunnen aantonen waaruit zijn schade bestaat.

Rechtbank Den Haag 20 januari 2021, IEF 19725; ECLI:NL:RBDHA:2021:401 (VConsyst tegen IPV Delft) IPV Delft houdt zich bezig met het ontwerpen van infrastructuur voor de openbare ruimte. VConsyst houdt zich bezig met de ontwikkeling van ondergrondse afvalsystemen. In 2001 heeft IPV Delft ten behoeve van een aanbestedingsprocedure een inwerpzuil voor een ondergrondse afvalcontainer ontworpen (‘de Zoetermeerzuil’). In 2007 is de gemeente Amstelveen een aanbestedingsprocedure gestart met een uitvraag naar ondergrondse inwerpzuilen, welke VConsyst heeft gewonnen. Sindsdien brengt zij de inwerpzuil 'M71' op de markt. In 2007 hebben IPV Delft en VConsyst een Royaltyovereenkomst gesloten, die IPV Delft het recht geeft op royalties bij verkoop van de M71. VConsyst heeft betwist royalty’s verschuldigd te zijn, omdat zij de Royaltyovereenkomst vernietigd heeft wegens dwaling. In 2017 heeft VConsyst de M71 doorontwikkeld naar de M73 en vermarkt in Frankrijk en Noorwegen. Daarop heeft IPV Delft VConsyst gesommeerd om de verkoop van de M71 en M73 buiten de Benelux te staken. IPV Delft beroept zich daarbij op het Benelux-modelrecht en de auteursrechtelijke bescherming van de Zoetermeerzuil. De vordering wordt afgewezen, omdat geoordeeld wordt dat de vermarkting van de zuilen in Frankrijk en Noorwegen buiten de territoriale reikwijdte valt van de Royaltyovereenkomst. Wat betreft de auteursrechtelijke bescherming wordt geoordeeld dat de verschillen in vormgeving leiden tot een afwijkende totaalindruk, waardoor de M71 en de M73 geen inbreuk maken op het auteursrecht op de Zoetermeerzuil.

Rechtbank Den Haag 14 augustus 2019, IEF 18647; ECLI:NL:RBDHA:2019:8378 (Foshan tegen Nomenta) Auteursrecht. Niet ingeschreven gemeenschapsmodel. Incident zekerheidstelling. Foshan is van mening dat Nomenta inbreuk maakt op haar niet ingeschreven modelrecht en haar auteursrecht. Nomenta vordert een zekerheidstelling voor een eventuele proceskostenvergoeding, nu Foshan een partij is zonder woonplaats of gewone verblijfplaats in Nederland. Foshan schuift mede-eiser Nikki.Amsterdam naar voren om zekerheid te verschaffen, maar heeft onvoldoende specifiek aangetoond dat zij ook daadwerkelijk verhaal kan en zal bieden. Derhalve moet Foshan zelf zekerheid bieden.

Vzr. Rechtbank Overijssel 23 mei 2019, IEF 18485 (Druppies tegen Gevavi) Auteursrecht. Druppies stelt dat Gevavi, groothandel in schoeisel, met een geel kinderlaarsje inbreuk maakt op de auteursrechten van Druppies op het ontwerp van de Fashion Boot. De vorderingen van Druppies worden afgewezen. Het is onvoldoende aannemelijk dat Druppies maker/auteursrechthebbende op de Fashion Boot is. Een groot deel van de elementen is functioneel/technisch bepaald of zodanig triviaal of banaal dat daarachter geen creatieve arbeid is aan te wijzen. Ook de combinatie van de elementen is niet op een zodanig oorspronkelijke wijze uitgevoerd dat deze combinatie kan worden aangemerkt als een subjectieve creatieve keuze van de maker die de Fashion Boot een eigen, oorspronkelijk karakter en een herkenbaar gezicht geeft.

Rechtbank Amsterdam 18 november 2018, IEF18361; ECLI:NL:RBAMS:2018:8424 (Esterel tegen X en Cobeco)  Auteursrecht. Gedaagde verkoopt producten van Esterel als groothandel. Cobeco produceert producten als 'private label', ook voor gedaagde. De auteursrechten op de verpakkingen komen toe aan Esterel. Deze zijn niet overgegaan op gedaagde omdat gedaagde een moederbedrijf is dat het bedrijf dat de verpakking zou hebben ontworpen heeft overgenomen. Er is geen daartoe bestemde akte voor auteursrechtoverdracht. Esterel heeft stukken overgelegd waaruit volgt dat bepaalde producten door derden zijn ontworpen en de auteursrechten aan haar zijn overgedragen. De overige producten zijn door eigen ontwerpers ontworpen en op grond van het werkgeversauteursrecht is Esterel is rechthebbende. Omdat de totaalindrukken van de verpakkingen met die van de Cobeco-producten overeenkomen, is er sprake van auteursrechtinbreuk . De rechtbank is onbevoegd voor wat betreft de inbreuk op de Uniemerken.