Vormgeving  

Rechtbank Noord-Holland 23 november 2016, IEF 16397 (Diwar tegen 4Udesigned) Geen auteursrechtinbreuk. Geen slaafse nabootsing. Diwar ontwerpt en produceert zakelijk zitmeubilair, waaronder stoel "Jim". Via haar website bood 4Udesigned een vergelijkbare stoel onder de naam Carlito Wood. Diwar constateert dat via een (oud) Facebookbericht de stoel nog werd aangeboden en de dwangsommen uit de ex parte zijn verbeurd. Diwar is de auteursrechthebbende ex 8 Aw, zij wordt ook steeds door zusteronderneming Acta als maker aangeduid. Beide stoelen hebben een kunststof kuip, waarvan stoel en armleuningen uit één geheel zijn gemaakt, met een draaiing in de laatste. Echter het zitgedeelte van de Carlito Wood is minder diep en vlakker,  het frame is van hout en bestaat uit twee delen ten opzichte van één metalen frame van de Jim. Vorderingen worden afgewezen.

HvJ EU 20 oktober 2016, IEF 16327; IEFbe 1976; C-169/15; ECLI:EU:C:2016:790 (Montis tegen Goossens) Auteursrecht en naburige rechten – Beschermingstermijn – Verval en herleving van het auteursrecht Zie eerder: IEF 14819 en vgl. IEF 14714; Conclusie AG: IEF 15985. Ter beantwoording van de door de Hoge Raad gestelde vragen (ECLI:NL:HR:2013:1881), heeft het Benelux-Gerechtshof zelf vragen aan het HvJ EU gesteld nu zij van mening was dat de beslechting van het geding afhangt van de uitlegging van richtlijn 93/98/EEG aangaande de beschermingstermijn van het auteursrecht en bepaalde naburige rechten. HvJ EU:

Artikel 10, lid 2, van [Harmonisatierichtlijn 93/98/EEG] gelezen in samenhang met artikel 13, lid 1 moet aldus worden uitgelegd dat de bij deze richtlijn vastgestelde beschermingstermijnen niet van toepassing zijn op auteursrechten die aanvankelijk door een nationale wetgeving werden beschermd, maar vóór 1 juli 1995 zijn vervallen.

Rechtbank Amsterdam 21 september 2016, IEF 16264; ECLI:NL:RBAMS:2016:5983 (auteursrechtinbreuk performancekunstenaars) Auteursrecht. Gemeenschappelijk auteursrecht. Twee performancekunstenaars hebben jarenlang, van 1976 tot 1988, gezamenlijke werken gemaakt. In 1999 hebben zij een overeenkomst gesloten over de uitoefening van het gemeenschappelijke auteursrecht. Op grond van de overeenkomst is aan gedaagde het recht verstrekt de gezamenlijke werken te exploiteren, met de verplichting aan eiser een vergoeding te betalen. Over de uitleg van de overeenkomst is een geschil ontstaan. De rechtbank legt de overeenkomst uit aan de hand van de Haviltex-maatstaf, waarbij ook gekeken is naar de wijze waarop partijen in de praktijk aan de overeenkomst uitvoering hebben gegeven. De heruitvoering van een gemeenschappelijk werk in gewijzigde vorm is onder de overeenkomst niet toegestaan, er is daardoor sprake van auteursrechtinbreuk door gedaagde. De handhaving van een gemeenschappelijk auteursrecht door een deelgenoot jegens de andere deelgenoot is mogelijk. De overeenkomst beperkt het wettelijk toegestaan gebruik van gezamenlijk werk waarbij geen toestemming van de andere deelgenoot nodig is (zoals tentoonstellen en citeren) niet. Publieke uitlatingen van beide kunstenaars over elkaar zijn niet onrechtmatig.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 31 augustus 2016, IEF 16221; ECLI:NL:RBNHO:2016:7375 (Klous + Brandjes tegen Bot Bouw) Auteursrecht Contractenrecht. Het afbouwen van een appartementencomplex na overname van het contract van de failliete aannemer met de woningbouwcorporatie levert inbreuk op auteursrecht van architect van het ontwerp. De aan de (thans) failliete aannemer door de architect verstrekte licentie is naar haar aard niet voor overdracht aan een derde vatbaar. Uit de bijzondere deskundigheid en reputatie van deze aannemer volgt dat onderhavige prestatie verband houdt met persoonlijke eigenschappen van de licentienemer.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 13 juli 2016, IEF 16190; ECLI:NL:RBROT:2016:5304 (Pole Soccer tegen Ermilusto) Auteursrecht. Contractenrecht. Bij het spel “paaltjesvoetbal” dienen voetballers een op de grond geplaatste paal van de tegenstander met een voetbal om te schieten. Gedaagde heeft dit uitgewerkt in het concept “Pole Soccer” voor een speelveld met boarding en specifieke spelregels. Het is voldoende aannemelijk dat gedaagde zijn intellectuele eigendomsrechten heeft overgedragen aan Pole Soccer BV. Het verweer dat het bedongen recht op een bedrag van 185.000 een licentievergoeding zou zijn in plaats van een overeengekomen vergoeding voor afstand van de rechten, faalt. Gedaagde moet uitvoering geven aan verplichting uit de overeenkomst, waaronder overdracht auteursrecht op bij Notaris gedeponeerde format en spelregels (auteursrecht), de auteurs- en modelrechten op de ontworpen Soccer Fields en woordbeeldmerk Pole Soccer. Tevens wordt een verbod op inbreukmakende domeinnamen gegeven.

Vzr. Rechtbank Den Haag 10 augustus 2016, IEF 16184; ECLI:NL:RBDHA:2016:9474 (Philips tegen Lidl) Auteursrecht. SensoTouch 3D scheerapparaat van Philips is aan te merken als werk. Inbreukverbod toegewezen tegen Lidl voor scheerapparaat Silvercrest. De voorzieningenrechter verwerpt het standpunt van Lidl dat de beschermingsomvang van het auteursrecht op de SensoTouch3D beperkt is omdat Philips eerdere modellen op de markt heeft gebracht waarmee de SensoTouch 3D gelijkenissen vertoont zodat de beschermingsomvang niet verder reikt dan de verschillen met die voorgangers. Philips heeft immers onvoldoende bestreden gesteld dat zij ook als maker in de zin van artikel 7 Aw van die eerdere scheerapparaten is te beschouwen. De daarin vastgelegde auteursrechtelijk te beschermen trekken zijn zodoende alle afkomstig van dezelfde maker en in zoverre diens eigen intellectuele schepping, want niet ontleend aan een ander. Overigens kan Philips ingevolge het bepaalde in artikel 10 lid 2 Aw op het geheel van haar auteursrechten een beroep doen, ook voor zover de SensoTouch 3D als een ‘bewerking’ van de eerdere scheerapparaten zou moeten worden gezien.

Vzr. Rechtbank 29 juli 2016, IEF 16167; ECLI:NL:RBMNE:2016:4395 (eiser tegen BV)
Modelrecht. Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Eiser heeft een concept bedacht van teenslippers die je kunt samenstellen door een keuze te maken voor een kleur zool, het materiaal en de kleur van de aan de zool te bevestigen bandjes en accessoires. Hiervoor is een Benelux-model gedeponeerd. De door eiser overgelegde voorbeelden van marketing en reclame is er steeds sprake van het gehele concept/de gehele Bandajana-slipper (zool plus bandjes en eventuele accessoires). De oudere JOLI-slipper was eerder op de markt dan BANDAJANAS-modeldepot. Het is onvoldoende aannemelijk dat eiseres met succes een beroep kan doen op bescherming van haar slipperzool op grond van intellectuele eigendomsrechten of slaafse nabootsing.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 22 juli 2016, IEF 16160; ECLI:NL:RBAMS:2016:4830 (Label 88 tegen Fashion Parts)
LABEL 88 is als Uniewoordmerk en beeldmerk geregistreerd voor haar damestassen. Er wordt verwezen naar ander kort geding waarin auteursrechtinbreuk werd aangenomen voor dezelfde producten [IEF 10958]. Na het einde van de distributierelatie, heeft Fashion Parts nieuwe productenlijn Labelsz/LBLS in winkels gepresenteerd. Er is geen merkinbreuk: het woord 'Labels' heeft maar een beperkte beschermingsomvang en Label 88 is geen bekend merk. Geen onrechtmatig handelen of ongeoorloofde reclame aannemelijk geacht. Van de genoemde tassen wordt uitsluitend één verbod op auteursrechtinbreuk voor de New NY Pocket bag gegeven. Ten aanzien van ‘black snake’ gaat het om een bepaald soort leer, met de uitstraling van slangenleer, dat niet als ‘werk’ kan worden beschouwd. (Het navolgen van) een bepaalde stijl, zoals in dit geval het combineren van een tas met accessoires zoals keycords met karabijnhaken, hartjes of tassels, is immers als zodanig niet beschermd.

Rechtbank Rotterdam 8 juni 2016, IEF 16047; ECLI:NL:RBROT:2016:4396 (Korpaspel)
Zie eerder IEF 15657. Op het Korpa-spel - een bingospel met speelkaarten - rust auteursrechtelijke bescherming. Gedaagde heeft daarop inbreuk gemaakt door twee spellen op de markt te brengen die veel op het Korpa-spel lijken. De totaalindrukken stemmen - met inbegrip van de naam Korpa - (vrijwel) geheel overeen met het Korpa-spel. Een inbreukverbod voor Nederland wordt gegeven.

Hof Den Haag 24 mei 2016, IEF 15971 (P. Van Roon tegen Hermès)
Auteursrecht. Beslagkosten. Hoofdzaak niet binnen termijn aanhangig gemaakt na vrijwillige afgifte door Van Roon van administratie. Hoger beroep na IEF 13903, waarin auteursrechtinbreuk op het porseleinen servies van Hermès werd aangenomen. De rechtbank had, aldus het hof, de verklaring voor recht moeten afwijzen, omdat het belang is komen te vervallen op het moment dat Van Roon bij conclusie van antwoord auteursrechtinbreuk erkende. Nu Van Roon inbreuk heeft gemaakt, was Hermès gerechtigd conservatoir (bewijs)beslag te leggen op producten en de administratie. Die beslagkosten zijn wel voor rekening van Van Roon. Dat de hoofdzaak niet binnen de in de beschikking vermelde termijn aanhangig is gemaakt, leidt niet dat Hermès daarom geen aanspraak kan maken op vergoeding van die kosten. Hermès wordt veroordeeld tot terugbetaling van de proceskosten, de kosten in het hoger beroep worden gecompenseerd.