Auteursrecht  

Fan Media betoogde dat het haar aldus vrijstond om met een ander - lees: RTL - in zee te gaan. Het Hof oordeelt dat "onder de gegeven omstandigheden het bedoelde gebruik van de titel door FAN in strijd komt met de zorgvuldigheid die haar in het maatschappelijk verkeer jegens SBS betaamt, zodat dit gebruik voorshands als onrechtmatig moet worden aangemerkt".

"Die omstandigheden bestaan met name hierin, dat het programma al vijf jaar onder de titel "Klussen & Wonen" door SBS is uitgezonden, dat SBS tot en met het seizoen 2002/2003 met (de rechtsvoorganger van) FAN was overeengekomen dat zij voor 50 procent gerechtigd was op de titel en dat SBS, op wier zender het programma sinds het seizoen 2000/2001 te zien is geweest, daarmee een bepaalde goodwill bij het kijkerspubliek heeft opgebouwd. Onder deze omstandigheden staat het FAN niet vrij om, zonder daarover met SBS overeenstemming te bereiken, diezelfde titel te gebruiken voor een voortaan door RTL uit te zenden identiek of vergelijkbaar programma over doe-het-zelven, waaraan niet afdoet dat FAN als zelfstandige producent het voorheen door SBS uitgezonden programma zelf heeft ontwikkeld en de titel heeft bedacht" (rov 4.11)

De vraag aan wie de intellectuele eigendomsrechten toekomen en of Tenfold paulianeus heeft gehandeld vereist volgens de rechter nader feitelijk onderzoek en leent zich aldus niet voor dit kort geding.

Lees het arrest hier.

- K.J. Koelman, The Public Domain Commodified: Technological Measures and Productive Information Usage (L.M.C.R Guibault, P.B. Hugenholtz, eds,  The Future Of The Public Domain., pp. 105-119, Kluwer, pages 105-119, 2006) 

According to some, information is increasingly being treated as a “commodity.” That is to say, instead of a valuable input to the development of (democratic) society and an important factor for the growth of the individual, it is viewed as a mass-produced good of trade that is “consumed” rather than learned or enjoyed.

This paper addresses the questions whether technological measures and their protection contribute to the process of the so-called “commodification” of information and how they may affect the size of the “public domain.”  The article concludes that there may be credible arguments for the legislature to intervene and to ensure that productive usage of non-copyrightable material cannot be hindered by applying a combination of technological measures and contracts.

- K.J. Koelman, noot bij Rb. Haarlem 22 maart 2006 (Mom/VNU), AMI, pages 136-139, 2006. 

Indien publicatie op internet wordt beschouwd naar analogie met de papieren wereld, is dit een alleszins acceptabel resultaat. Het staat immers buiten kijf dat publicatie in een ander blaadje van dezelfde uitgever een aparte openbaarmaking is. Op internet kunnen de zaken echter gecompliceerder liggen. De reden hiervoor is dat de hyperlink zich moeilijk laat wringen in het adagium ‘wat offline geldt, moet ook online gelden’.

Ofschoon de Hoge Raad zich daarover nog niet heeft uitgesproken en niet alle uitspraken eenduidig één kant opwijzen, lijkt de tendens te zijn dat het aanbrengen van hyperlinks naar werken die zich elders op een server bevinden op zichzelf niet als ‘openbaar maken’ dient te worden gekwalificeerd.

De laatste tijd leggen rechters, als ze een schadevergoeding toekennen wegens auteursrechtinbreuk, regelmatig een soort punitive damages op, zoals we die uit de Verenigde Staten kennen. (…) Naar Nederlands recht kan de opzet weliswaar een rol spelen bij de vraag of een schadevergoedingsvordering überhaupt kan worden gehonoreerd, d.w.z. bij de vraag of de daad de gedaagde kan worden toegerekend. Maar, al is opzettelijk gehandeld, in civielrechtelijke zaken bestaat voor strafboetes geen wettelijke basis.

Lees beide artikelen hier.

Aandacht voor Hema-Blokker, Red Bull (‘staat elk kwartaal ten minste wel één keer voor de Nederlandse rechter’), Dirk Visser (‘'Zeker bij een kwestie van slaafse nabootsing is Nederland notoir ruimhartig in zijn opvattingen.’) Bas Kist  ('Voorheen werden zulke conflicten achter de schermen uitgevochten.’)  Menno Heerma van Voss ('De wetgever heeft gelukkig meer oog gekregen voor deze rechten.’) Slaafse nabootsing 'Zeker bij een kwestie van slaafse nabootsing is Nederland notoir ruimhartig in zijn opvattingen. Pepsi-Ipsei (‘De ruimhartige merkbescherming in Nederland leidt er regelmatig toe dat buitenlandse partijen hun conflict eerst aan een Nederlandse rechter voorleggen.’) en Adidas ('Wij dachten: dit is het dan', zegt bedrijfsjurist Aline Olie van Adidas. In een soortgelijke zaak tegen Nike bepaalde een andere Nederlandse rechter echter precies het tegenovergestelde.’)

Lees hier meer (alleen voor abonnees).

Deze zaak kwam voort uit de lobby die was opgestart door de groep bestsellerauteurs die zich rond Geert Mak had verzameld. Net als de Groep Mak wilde Duinker-Joustra meer geld van De Toorts. In het kort geding dat daarop volgde, gaf de rechter haar gelijk. De advocaat van Duinker-Joustra had als argument gebruikt dat de relatie tussen auteur en uitgeverij 'sleets' geworden was.

Hoewel de Postma-uitspraak dus geen unicum is, kan hij grote gevolgen hebben voor de praktijk. Janne Rijkers van de VvL vindt de uitspraak uitzonderlijk en hoopgevend voor auteurs. 'Als auteur moet je je thuis voelen bij een uitgever, dat komt de auteur, de uitgever en de kwaliteit van het boek ten goede. Een samenwerking moet constructief zijn en het is niet zinvol om een auteur te willen blijven binden als de redelijkheid onder de contracten is “uitgevallen”. Ik ben wel teleurgesteld dat de vordering om de boeken te laten nakijken is afgewezen.'
 
Pieriks vroegere mentor, Wim Hazeu, was echt verbaasd over de uitspraak. (…) stel: Appie Baantjer zegt dat hij een conflict heeft met De Fontein en weggaat: dan is meteen het hele bedrijf failliet. Je zou in elk contract dus een bepaling moeten laten opnemen hoe lang je de boeken mag verkopen voor het geval dat iemand opzegt. Onbegrijpelijk. Ik vind dat het NUV hier snel een uitspraak over moet doen. Het Kamerreces wordt voor minder onderbroken.' 

Lees hier meer (Alleen voor abonnees).

De samenwerking tussen Postma en Aspekt is in de loop van de tijd verstoord geraakt. Er hebben sedert medio 2004 geen wezenlijke contacten over mogelijke herdrukken, promotie en beleid mei betrekking tot de verzorging van de uitgaven van de boeken van Postma meer plaatsgevonden.

Postma heeft hij brief van 29 oktober 2004 van haar toenmalige raadsman de uitgeefovereenkomsten met onmiddellijke ingang opgezegd. Nadien hebben partijen getracht alsnog tot overeenstemrning te komen. Aspekt is de boeken van Postma blijven verkopen en distribueren en zij vermelde de boeken van Postma in haar catalogi en op haar website. Bij brief van 28 november 2005 heeft Postma de uitgeefovereenkomsten nogmaals opgezegd.

Postma heeft voorshands ook aannemelijk gemaakt dat de redelijkheid zich niet tegen opzegging van de overeenkomsten verzet. Daarbij is het volgende van belang.

De overeenkomsten zijn in een relatief kort tijdsbestek, tussen 2002 en 2004, gesloten. De titels ‘Liefde maken’ en ‘Ik hou van mij” vertolken de ideeën van Postma over eigenwaarde en de titel “Happy single in de war” is een bundeling van eerder in hot Algemeen Dagblad verschenen columns.

De titels zijn bij Aspekt in zeer korte tijd achtereenvolgend uitgebracht. De omstandigheid dat de royalties in de loop van de tijd sterk zijn teruggelopen duidt er voorshands op dat de titels in hun huidige vorm aan het einde van hun cyclus zijn gekomen. Het  feit dat de relatie tussen Postma en Aspekt verstoord is geraakt brengt voorts mee dat een redelijk overleg over mogelijke heruitgaven en de daaraan te stellen eisen voor wat betreft de vormgeving of publiciteit en promotieactiviteiten bijzonder moeizaam zal zijn. Van Postma kan niet worden verlangd dat zij gehouden is tot een gedwongen vorm van samenwerking of tot een heruitgave van boeken waarvan zij stelt, zich in de uiterlijke presentatie daarvan, niet meer te kunnen herkennen, Ten slotte is van belang dat Postma voor een aantal voorgenomen uitgaven reeds een andere uitgeverij heeft aangezocht.

De voorzieningenrechter is echter met Aspekt van mening dat de opzegtermijn, mede gelet op de nog aanwezige voorraad van 6800 exemplaren van de onderhavige drie titels, niet redelijk Is. Een opzegtermijn van vier maanden is daartoe te kort. Aspekt heeft aannemelijk gemaakt dat de voorraad op korte termijn niet uitgeput al zijn en dat zij enige tijd behoeft om wegen te vinden om zonder al te veel schade door de voorraad heen te komen. De voorzieningenrechter zal daarom bepalen dat Aspekt de distributie zal moeten staken per 1 januari 2007.

Lees het vonnis hier. Eerder bericht over uitgeverij Aspekt hier.

Pierik vergelijkt de zaak met het Bosman-arrest (zie artikelsuggestie eerder bericht - IEF), dat voetballers in staat stelt om na afloop van hun contract zonder vergoeding van club te wisselen. 'Als een verstoorde verhouding genoeg is om de deur uit te kunnen wandelen, vraag ik mij af wat de waarde van zo'n contract nog is.'
 
Aspekt mag de huidige voorraad van Postma's boeken nog tot 31 december van dit jaar verkopen. Daarna staat op elke overtreding een dwangsom van 1000 euro per boek. De rechten van haar boeken zijn per direct teruggegeven aan de auteur. Het is volgens Kemper slechts één keer eerder voorgekomen dat een auteur zijn backlist meekreeg na een rechtszaak.” 

Lees hier meer (alleen abonnees Boekblad)