Auteursrecht  

HvJ EU 9 juli 2020, IEF 19318, IEFbe 3102, IT 3187; ECLI:EU:C:2020:542 (Constantin Film Verleih) Verzoek om een prejudiciële beslissing in het kader van een geding tussen Constantin Film Verleih GmbH, een in Duitsland gevestigde distributeur van films, enerzijds, en YouTube LLC en Google Inc., die zijn gevestigd in de Verenigde Staten, anderzijds, over de door Constantin Film Verleih van deze twee vennootschappen geëiste gegevens met betrekking tot de e-mailadressen, de IP-adressen en de mobiele telefoonnummers van gebruikers die inbreuk hebben gemaakt op haar intellectuele-eigendomsrechten. Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van artikel 8, lid 2, onder a), van richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten (PB 2004, L 157, blz. 45, met rectificatie in PB 2004, L 195, blz. 16), zie ook [IEF 18550] en [IEF 19173]
Er wordt geoordeeld dat wanneer een film illegaal is geüpload op een onlineplatform zoals YouTube, de rechthebbende krachtens de richtlijn betreffende de handhaving van intellectuele eigendomsrechten bij de exploitant uitsluitend het postadres van de betrokken gebruiker kan opvragen, maar niet zijn e-mailadres, IP-adres of telefoonnummer.
Zie ook het perscommuniqué van het HvJ EU.

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 29 juni 2020, IEF 19307; ECLI:NL:RBOBR:2020:3280 (Basarsoft tegen Here International) Auteursrecht. Kort geding. Basarsoft houdt zich bezig met het vastleggen van geografische gegevens in kaarten. Here International houdt zich bezig met het produceren, het licentie nemen en geven en verder verspreiden van geografische locatiegegevens. Basarsoft stelt dat Here International inbreuk maakt op haar auteursrechten, omdat Here International de fictieve straatnamen die Basarsoft als 'traps' in haar kaarten inbouwt, gebruikt op haar navigatiekaarten. Omdat op dit geschil Turks recht van toepassing is, mag van Basarsoft worden verwacht - des te meer omdat het gaat om een kort geding waar eigenlijk geen ruimte is voor diepgravend onderzoek - dat zij voldoende stelt om aan te kunnen nemen dat er sprake is van een inbreuk naar Turks recht. Hierin is Basarsoft tekortgeschoten. Uit de omstandigheid dat traps van Basarsoft opduiken in kaartmateriaal van Here International, kan niet worden afgeleid dat het gebruikte kaartmateriaal auteursrechtelijk beschermd is noch dat Basarsoft daarvan rechthebbende is. De fictieve namen die als traps worden gebruikt, kunnen dan ook niet zelfstandig bijdragen aan het halen van de originaliteitsdrempel, maar zijn niet meer dan een hulpmiddel ter bescherming van auteursrechtelijk beschermd werk waar zij deel van uitmaken. Derhalve kan de inbreukvraag niet in kort geding worden beantwoord en worden de vorderingen van Basarsoft afgewezen.

Een handelaar die op een handelsbeurs in China onechte Bordeaux-wijnen verkocht, is schuldig bevonden en heeft volgens de CIVB, de wijnraad van Bordeaux, een gerechtelijke gevangenisstraf van achttien maanden opgelegd gekregen door de rechtbank van Pudong in Shanghai. De rechtbank noemde de veroordeling een belangrijke mijlpaal in een strijd van tien jaar tegen vervalsingen.

Lees hier verder.

Parket bij de HR 29 mei 2020, IEF 19295; ECLI:NL:PHR:2020:542 (Montis tegen Klaver) Auteursrecht. Zie ook [IEF 19168]. Opnieuw mag de Hoge Raad zich buigen over de vraag of de Charly fauteuil van Montis in Nederland auteursrechtelijke bescherming geniet. Waar Montis zich eerst op het Nederlandse en Duitse Auteursrecht heeft beroepen, doet Montis in deze zaak een beroep op het Franse auteursrecht. De vraag die nu centraal staat, is of het auteursrecht op stoel Charly van Montis wel herleeft op grond van art. 51 lid 1 Auteurswet wegens auteursrechtelijke bescherming in Frankrijk. De opinies hierover van de Franse advocaten van beide partijen staan tegenover elkaar. De A-G is van mening dat de vraag of een concreet werk beschermd is of was, geen zuivere rechtsvraag is.

Rechtbank Rotterdam 24 juni 2020, IEF 19294; ECLI:NL:RBROT:2020:5567 (Bedding House tegen Ambianzz c.s.) Bedding House stelt dat de Waves-dekbedovertrekken van Ambianzz c.s. inbreuk maken op haar auteursrecht op de Anderson-dekbedovertrekken. De Anderson-dessins kunnen worden aangemerkt als auteursrechtelijk beschermd werk, omdat Bedding House door de keuze, schikking en combinatie van kenmerkende elementen steeds op voldoende eigen wijze invulling gegeven aan de chevron- of zigzagstijl. De maker heeft persoonlijke keuzes gemaakt, waar ook vele andere keuzes mogelijk waren. Bij de beoordeling of de dekbedden verschillende totaalindrukken hebben, moet onderscheid worden gemaakt tussen de dekbedovertrekken zelf en de gebruikte afbeeldingen. De overtrekken zelf vertonen zodanig verschillende totaalbeelden, dat geen sprake is van auteursrechtinbreuk. De afbeeldingen van de Waves-dekbedovertrekken zijn daarentegen een (bijna) één-op-één-kopie van het Anderson-ontwerp. De gelijkenis tussen de afbeeldingen betreft namelijk de kenmerkende elementen van het Anderson-ontwerp. Het vermoeden van bewuste ontlening is niet ontzenuwd en derhalve maken de Waves-dekbedovertrekken van Ambianzz c.s. inbreuk op het auteursrecht van Bedding House.

Hof Arnhem-Leeuwarden 23 juni 2020, IEF 19292; 200.271.186 (The Sting tegen Krakatau c.s.) Auteursrecht. Krakatau c.s. stellen in kort geding dat The Sting met haar parka District Foxy inbreuk maakt op hun auteursrecht op de Liner Parka model Qw183. Het door Krakatau c.s. gevorderde verbod op het maken van inbreuk op hun auteursrecht op de Liner Parka werd toegewezen, maar The Sting ging hiertegen in hoger beroep. De Qw183 wordt gekwalificeerd als auteursrechtelijk beschermd werk. De door The Sting aangewezen jassen die het oorspronkelijk karakter van de Qw183 zouden wegnemen, zaaien onvoldoende twijfel met betrekking tot de aanname dat de Qw183 een werk is met een oorspronkelijk karakter en het persoonlijk stempel van Krakatau. Gezien de grote gelijkenis in de totaalindrukken van beide jassen, is er sprake van auteursrechtinbreuk op het auteursrecht van Krakatau. Het verweer van The Sting dat de District Foxy een doorontwikkeling vormt van eerdere ontwerpen, gaat niet op.

Vzr. Rechtbank Gelderland 3 juni 2020, IEF 19287; ECLI:NL:RBGEL:2020:1991 (Afwijzing aanhoudingsverzoek) Kort geding. Auteursrecht. Eiser stelt dat gedaagde auteursrechtelijk beschermde werken van eiser heeft overgenomen en/of bewerkt en openbaar heeft gemaakt en vordert staking van deze inbreuken. Gedaagde verzoekt een dag voor de geplande mondelinge behandeling de kort-geding-administratie een nieuwe datum te bepalen, omdat hij zelf niet beschikt over Skype-apparatuur, het niet mogelijk is om de computer van het bedrijf daarvoor te gebruiken en omdat hij koorts heeft. De voorzieningenrechter oordeelt dat de behandeling van het kort geding toch op de geplande datum zal plaatsvinden. Drie minuten voor aanvang van de mondelinge behandeling, verzoekt de advocaat van gedaagde per mail om een verzoek tot aanhouding. Dit verzoek om aanhouding wordt afgewezen, omdat gedaagde meer dan genoeg tijd heeft gehad om maatregelen te treffen om bij de mondelinge behandeling aanwezig te kunnen zijn en zich tot een advocaat te wenden. Bovendien brengt het spoedeisend belang bij de vorderingen mee dat geen uitstel kan worden verleend. De vorderingen komen de voorzieningenrechter niet onrechtmatig of ongegrond voor en worden derhalve bij verstek toegewezen.

Rechtbank Den Haag 15 juni 2020, IEF 19279; C/09/589150/ (Maytronics tegen ECG) Kort geding. Maytronics is actief op het gebied van automatische zwembadreiniging. Zij produceert zwembadrobots en verhandelt deze onder het merk DOLPHIN. ECG exploiteert diverse websites waarop zij robotproducten met verschillende toepassingen aanbiedt, waaronder een breed scala aan DOLPHIN-producten. Maytronics hanteert sinds het voorjaar van 2019 binnen de Europese Unie een selectief distributiestelsel: alleen detailhandelaren die aan bepaalde objectieve kwalitatieve criteria voldoen en die zijn geautoriseerd door Maytronics, mogen haar zogenaamde Programma Producten op de markt brengen.

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 12 juni 2020, IEF 19272; ECLI:NL:RBOBR:2020:2984 (Heijmans Vastgoed tegen EU Chalets en LARK) Kort geding. Eiser Heijmans Vastgoed produceert en verhandelt de Heijmans ONE, een tiny house: een verplaatsbare kleine woning. EU Chalets is een (groot)handel in onder meer chalets; LARK is gevestigd in Polen en produceert mobiele woonconcepten. EU Chalets heeft in 2019 op de vakbeurs tiny house Eco-One aan het publiek getoond. Volgens Heijmans vertoont de Eco-One te veel gelijkenis met de Heijmans One.
Zorgt het vermarkten van de Eco-One die door LARK wordt geproduceerd voor een inbreuk op auteursrechten die rusten op de Heijmans One? Het ontwerp van een woning kan in beginsel gelden als een auteursrechtelijk beschermd werk, zie [IEF 18353]. Het is voldoende aannemelijk dat de vorm van de Heijmans One een eigen, oorspronkelijk karakter bezit. Dat de losse elementen eerder zijn toegepast betekent niet dat het werk geen eigen, oorspronkelijk karakter heeft. De combinatie van de elementen in de vormgeving is niet eerder toegepast. De totaalindruk van het inbreukmakende product, de Eco-One, is nagenoeg hetzelfde. Verbod om de Eco-One te verhandelen in EU. Veroordeling tot verstrekken van informatie over productie en vermarkten inbreukmakend product en rectificatie op de website van gedaagden.

Rechtbank Rotterdam 5 juni 2020, IEF 19266; ECLI:NL:RBROT:2020:5245 (Buma tegen gedaagde) Buma vordert betaling van een bedrag van 25.000 euro van gedaagde, omdat gedaagde op een evenement auteursrechtelijk beschermde muziekwerken ten gehore heeft gebracht. Gedaagde betwist de vordering door te stellen dat hij niet de enige organisator was van het evenement, Buma de factuur te laat heeft verzonden en dat de artiesten al zijn betaald voor hun optreden. Het verweer dat gedaagde niet de enige organisator was van het evenement wordt verworpen, omdat uit de stukken niet volgt dat de door gedaagde genoemde rapformatie en boekingskantoor eveneens organisator zijn. Ook het verweer dat Buma de factuur te laat heeft verzonden wordt verworpen. Dat Buma pas anderhalf jaar na het evenement de vergoeding heeft kunnen vaststellen, is volledig te wijten aan het feit dat gedaagde te laat de verlangde gegevens aan Buma heeft verstrekt. Het laatste verweer dat de optredende artiesten reeds betaald zijn voor hun optreden, wordt eveneens verworpen. De gage - toekomend aan de optredende artiesten - en de vergoeding voor het openbaar maken van auteursrechtelijk beschermde muziekwerken - toekomend aan Buma - dienen uitdrukkelijk onderscheiden te worden. Derhalve is er geen sprake van dubbele inkomsten aan de zijde van de artiesten. De vordering van Buma wordt toegewezen.