Auteursrecht  

Hof Den Haag 6 april 2021, IEF 20113; ECLI:NL:GHDHA:2021:1371 (Philips tegen Lidl) Philips is houdster van de Philips-merken waaronder de Philips Shavers worden verkocht. Lidl heeft in 2016 een scheerapparaat op de markt gebracht onder de naam Silvercrest. Philips is van mening dat met dit scheerapparaat inbreuk wordt gemaakt op haar auteursrechten. Het hof gaat allereerst na of de ST3D zich in voldoende mate onderscheidt van eerdere apparaten van Philips en komt tot de conclusie dat dit niet het geval is. De ST3D lijkt volgens het hof te veel op de Arcitec om als zelfstandig ontwerp aangemerkt te kunnen worden. Ook oordeelt het hof dat Lidl met haar scheerapparaat geen inbreuk maakt op de auteursrechten van Philips, omdat beide apparaten geen overeenstemmende totaalindruk wekken. Philips wordt in het ongelijk gesteld. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 20 juli 2021, IEF 20106; ECLI:NL:RBAMS:2021:3773 (Search tegen BPD en Stijlgroep) Kort geding. Gemeenschappelijk auteursrecht in de zin van art. 26 Aw. Search Architecten en haar directeur zeggen (mede-)auteursrechthebbende te zijn op het ontwerp van het woongebied Vlietvoorde waarvan de Gemeente de bouwrechten heeft verstrekt aan projectontwikkelaar BPD (gedaagde). Intervenient aan de kant van de gedaagde projectontwikkelaar is Stijlgroep, een stedenbouwkundig- en landschapsarchitect, die stelt dat zij het Masterplan Vlietvoorde heeft ontwikkeld en dat zij uit dien hoofde over de daarop rustende auteursrechten beschikt. De voorzieningenrechter oordeelt dat de elementen die volgens eiseressen haar creatieve invulling van het ontwerpplan behelzen, reeds bestonden in het eerste ontwerp van Stijlgroep. Hoewel Search mogelijk invulling heeft gegeven aan het definitieve ontwerp, is in dit kort geding niet voldoende gebleken van feiten die de conclusie kunnen rechtvaardigen dat (de invulling van) die elementen hebben geleid tot een gemeenschappelijk werk en dat beoordeling daarvan alleen kan geschieden in een bodemzaak, waar ruimte is voor nadere bewijslevering.

Rechtbank Limburg 30 juni 2021, IEF 20103; HA ZA 20-208 (Eiser tegen Vitaal Succes)  Eiser geeft trainingen op het gebied van lifestyle en gezondheid. Vitaal Succes houdt zich bezig met het doen van gezondheidsmetingen. Eiser is door Vitaal Succes benaderd voor het maken van een presentatie voor een Code95-cursus en een eventuele samenwerking. Nadat geen overeenstemming over een samenwerking was bereikt, heeft Vitaal Succes zelf de cursus en presentatie ontwikkeld. Eiser is van mening dat hierbij sprake is geweest van een inbreuk op zijn auteursrechten. Volgens de rechtbank heeft eiser te weinig gedaan om aan te tonen dat de inhoud van de cursus een oorspronkelijk karakter heeft. Ook is er ten aanzien van de presentatie geen sprake van slaafse nabootsing, nu de presentaties van eiser en Vitaal Succes niet een-op-een vergelijkbaar zijn. De vorderingen van eiser tot onder meer staking van de inbreuk worden afgewezen. 

Rechtbank Amsterdam 14 juli 2021, IEF 20100; ECLI:NL:RBAMS:2021:3619 (Prosadis tegen De Efteling) Deze zaak gaat over het gebruik van het nummer ‘Monsieur Cannibale’ voor de gelijknamige attractie in de Efteling. Volgens de Franse muziekuitgever Prosadis maakt de Efteling hiermee al jaren inbreuk op de rechten op het nummer. Volgens de Efteling is van een auteursrechtinbreuk geen sprake, omdat zij over een licentie van beschikt. De rechtbank oordeelt dat de Efteling voldoende heeft onderbouwd dat zij over een licentie beschikt en dat de manier waarop het nummer door haar wordt gebruikt de reikwijdte van de licentie niet overschrijdt. Daarnaast is er geen sprake van zogenaamde synchronisatie, omdat de combinatie van de attractie met de daarbij afgespeelde muziek niet kan worden aangemerkt als een eerste vastlegging.

Rechtbank Amsterdam 7 juli 2021, IEF 20094; HA ZA 19-1205 (Eiseres tegen Cobra Art) Eiseres is fotografe en is de auteursrechthebbende van verschillende foto's. Zij heeft in 2016 een licentie verstrekt aan kunstgalerie Cobra Art voor twee afdrukken per werk. De kunstgalerie heeft vervolgens foto’s zonder toestemming samengevoegd door van drie foto's één werk te maken. Daarnaast is de licentie overschreden, omdat de foto's meerdere keren bijgedrukt zijn en met een vals certificaat van echtheid zijn verkocht. De rechtbank oordeelt dat de bestuurder van Cobra Art zodanig onzorgvuldig heeft gehandeld, dat hij hier hoofdelijk verantwoordelijk voor wordt gehouden. Doordat eiseres de exclusieve waarde van haar werken niet meer kan garanderen door het bestaan van de valse echtheidscertificaten heeft zij schade geleden. Cobra Art wordt door de rechtbank veroordeeld tot het vergoeden van deze schade. 

Hof Arnhem-Leeuwarden 13 juli 2021, IEF 20088; ECLI:NL:GHARL:2021:6712 (Beckx tegen Rubik) Rubik heeft in 1974 de beroemde Rubiks kubus ontworpen. Rubik heeft in 1975 in Hongarije een octrooi verkregen voor de kubus. Centraal in hoger beroep staat de vraag of de door Rubik ontworpen kubus, zonder en met de specifieke kleurvlakken auteursrechtelijk beschermd is en zo ja, of speelgoedhandelaar Beckx c.s. met de verhandeling van de Magic Cube en de Keychain Magic Cube in Nederland inbreuk maken op deze auteursrechten van Rubik. Het hof is het eens met de rechtbank dat de kubus een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en dat de kubussen van Beckx dezelfde totaalindruk wekken. Zodoende maakt Beckx volgens het hof inbreuk op het auteursrecht van Rubik.

Oberster Gerichtshof in Oostenrijk 15 juni 2021, IEF 20046, IEFbe 3239, IT 3563; C-290/21 -1 (AKM) Verzoek om een prejudiciële beslissing. Via MinBuza: Verzoekster is een Oostenrijkse maatschappij voor collectieve belangenbehartiging die de uitzendrechten in Oostenrijk in beheer heeft. Verweerster, gevestigd te Luxemburg, biedt tegen betaling gecodeerde programma’s van talrijke Oostenrijkse omroeporganisaties aan. Het aanbod is gebundeld in verschillende pakketten (satellietboeketten) en wordt doorgegeven via satelliet. De verwijzende rechter wenst te vernemen hoe een satellietboeket-aanbieder in rechte moet worden gekwalificeerd. De vraag is met name of op een dergelijke aanbieder in het geval van een grensoverschrijdende uitzending per satelliet met signaalversleuteling het uplink-staatbeginsel van toepassing is, dat wil zeggen of hij op dezelfde wijze moet worden behandeld als de omroeporganisatie.

HR Conclusie P-G Van Peursem 25 juni 2021, IEF 20045; ECLI:NL:PHR:2021:639 (Uitgeverijen tegen Snappet) Deze auteursrechtzaak gaat over de vraag of het lesmateriaal van Snappet inbreuk maakt op de Leerroutes van educatieve uitgeverijen en vertoont trekken van een reprise van het standaardarrest Heertje/Hollebrand4 over Economie-schoolboeken. Rechtbank en hof oordelen dat van inbreuk geen sprake is. Centraal staat daarbij dat ideeën, didactiek en lesmethodes op zichzelf niet  auteursrechtelijk te beschermen zijn en vrij moeten lopen. Het hof vindt de hier centraal staande Leerroutes van de Uitgeverijen wel (net) over de auteursrechtelijke werkdrempel komen, maar acht de beschermingsomvang gering en oordeelt dat het lesmateriaal van Snappet geen inbreuk maakt. Weliswaar zijn de Leerroutes geconcretiseerd in de betreffende lesmaterialen van de Uitgeverijen, maar er zal niet snel sprake zijn van inbreuk op de onderscheiden werken (alleen al) omdat in het Snappet-lesmateriaal elementen aansluiten op de betreffende methode en daar oefenmateriaal voor zijn. De beschermingsomvang is derhalve niet groot bij dergelijke werken.

HvJ EU 22 juni 2021, IEF 20039, IT 3558; IEFbe 3237; ECLI:EU:C:2021:503 (Frank Peterson tegen YouTube en Elsevier tegen Cyando)  Beantwoording van prejudiciële vragen. Het betreft hier twee gevoegde zaken. In 2008 zijn op YouTube een aantal werken van muziekproducent Frank Peterson zonder diens toestemming verschenen. In 2013 zijn een aantal werken van uitgeverij Elsevier op het platform van Cyando verschenen. De hoogste Duitse rechter heeft vervolgens een aantal prejudiciële vragen gesteld over de aansprakelijkheid van platformexploitanten met betrekking tot auteursrechtelijk beschermde werken. Allereerst komt de vraag aan de orde of er sprake is van een 'mededeling aan het publiek' in de zin van richtlijn 2001/29. Hierover zegt het Hof dat dit alleen het geval is wanneer het platform er toe bijdraagt dat het publiek toegang tot die content wordt gegeven, wetende dat het om beschermde werken gaat en deze content niet prompt verwijdert of de toegang ertoe niet prompt blokkeert. Om te worden uitgesloten van vrijstelling van aansprakelijkheid moet een platform volgens het Hof kennis hebben van de concrete, onwettige handelingen van gebruikers ten aanzien van de geüploade werken. Zie ook [IEF 18242]. 

HvJ EU 17 juni 2021, IEF 20033, IEFbe 3236, IT 3555; ECLI:EU:C:2021:492 (MICM) De onderneming Mircom International Content Management & Consulting (M.I.C.M.) Limited (hierna: „Mircom”) heeft bij de ondernemingsrechtbank Antwerpen (België) een verzoek om informatie ingediend tegen Telenet BVBA, een internetprovider. Met dit verzoek wordt beoogd een beslissing te verkrijgen waarbij Telenet wordt gelast om aan de hand van de IP-adressen die een gespecialiseerde onderneming voor Mircom heeft verzameld, de identificatiegegevens van Telenetklanten over te leggen. De internetverbindingen van Telenetklanten zijn gebruikt om via het BitTorrentprotocol films uit de catalogus van Mircom op een peer-to-peernetwerk te delen. Telenet verzet zich tegen het verzoek van Mircom.
De verwijzende rechter heeft het Hof gevraagd of het delen op dit netwerk van onderdelen van een mediabestand met een beschermd werk krachtens het Unierecht een mededeling aan het publiek vormt. Voorts of een houder van intellectuele-eigendomsrechten, zoals Mircom, die deze rechten niet exploiteert, maar schadevergoeding vordert van vermeende inbreukmakers, gebruik kan maken van de maatregelen, procedures en rechtsmiddelen waarin het Unierecht voorziet om de eerbiediging van die rechten te verzekeren, bijvoorbeeld door om informatie te verzoeken. Ten slotte heeft de verwijzende rechter het Hof verzocht duidelijkheid te verschaffen over de vraag of Mircom de IP-adressen van de klanten op rechtmatige wijze heeft verzameld en of het rechtmatig is om de door Mircom aan Telenet gevraagde gegevens te verstrekken. Zie ook het persbericht van het HvJ EU.

Antwoorden op de prejudiciële vragen: