Auteursrecht  

Rechtbank Amsterdam 24 augustus 2021, IEF 20198, IT 3662; ECLI:NL:RBAMS:2021:4452 (Source tegen KVP) Source is een filmindustriebedrijf dat tevens handelt onder de naam Dutch Dreamworks. Gedaagde is auteur en producent van de Nederlandse televisieserie Keizersvrouwen en bestuurder van KVP. KVP heeft Netflix per brief laten weten dat Source de rechten van deze serie niet bezit. Source vordert KVP te verbieden om Netflix te benaderen en daarbij negatieve uitlatingen over de rechten op Keizersvrouwen te doen. Source zou hierdoor reputatieschade lijden. KVP vordert in reconventie om inbreuk op haar auteursrechten te staken en Source te gebieden Netflix van de daadwerkelijke auteursrechthebbende op de hoogte te stellen. In de distributieovereenkomst tussen de twee partijen staat dat het recht om de serie te exploiteren uitsluitend ziet op de serie als zodanig, het ‘ready made work’. De rest blijft bij de producent. Er is met Netflix gesproken over een remake, die onder de definitie van 'derivative works' valt. De rechtbank oordeelt dat de benadering van KVP naar Netflix niet onrechtmatig is en dat Source de inhoud van de brief uit proportie heeft getrokken. 

Rechtbank Noord-Holland 25 augustus 2021, IEF 20194; ECLI:NL:RBNHO:2021:8088 (Eiser tegen gedaagde) De copywriter van de gedaagde heeft teksten die op de website van eiser stonden met enkele wijzigingen overgenomen. Eiser stelt in reactie hierop dat er sprake is van een inbreuk op auteursrechtelijk beschermde werken. De teksten op de site zijn geschreven door het nemen van creatieve keuzes, waaronder het gebruik van signaal / zoekwoorden, tussenkopjes en het vormgeven van teksten. Hierin heeft het bedrijf geïnvesteerd. Eiser vordert dan ook voor de kantonrechter dat gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld en aansprakelijk is voor de schade die hierdoor geleden is. Gedaagde betwist dat de werken auteursrechtelijk beschermd zijn. De kantonrechter ziet de teksten wel degelijk als auteursrechtelijk beschermde werken, aangezien deze oorspronkelijk zijn, een eigen karakter hebben en het persoonlijk stempel van de maker dragen. Gedaagde erkent de teksten (gedeeltelijk) overgenomen te hebben, waardoor inbreuk vast komt te staan. Echter het causaal verband tussen de inbreuk en de schade wordt niet voldoende geacht. De vordering tot vergoeding van de kosten voor het herschrijven van de teksten wordt dan ook afgewezen. 

Rechtbank Rotterdam 25 augustus 2021, IEF 20188; ECLI:NL:RBROT:2021:8977 (Bollywoodfilms) Eiser exploiteert als eenmanszaak geluids- en beelddragers van Indiase Bollywoodfilms in onder meer Nederland. Gedaagde exploiteert een winkel in Rotterdam waarin naast snuisterijen onder meer ook cd’s, dvd's en films worden verkocht. Gedaagde importeert de producten zelf. In deze schadestaatprocedure is de rechtbank gebonden aan de eindbeslissingen die in de hoofdprocedure zijn genomen. Dit betekent dat in deze procedure als uitgangspunt geldt dat de deurwaarder op 27 maart 2008 bij gedaagde één dvd met de film getiteld LMKK (parallel import) en één dvd met de film getiteld SSI (namaak) heeft gekocht, dat gedaagde door de verkoop van deze dvd’s inbreuk heeft gemaakt op de auteursrechten die eiser heeft met betrekking tot deze films en dat het aannemelijk is dat eiser door het handelen van gedaagde schade heeft geleden. De geschatte gederfde winst bedraagt € 76,00. Gedaagde moet deze schade aan eiser vergoeden.

Rechtbank Den Haag 1 september 2021, IEF 20166; ECLI:NL:RBDHA:2021:9630 (CLSA tegen Van Dijk) CLSA heeft de Glutton op de markt gebracht, een zelfrijdende stadstofzuiger. Voormalig afnemer Addex bracht na opzegging van de distributieovereenkomst de Vanguard op de markt. Van Dijk biedt deze in Nederland aan. In een voorafgaand gevoerd kort geding is een inbreukverbod, gevorderd door CLSA, afgewezen op de stelplicht [zie IEF 18471]. Bij de rechtbank vordert CLSA dat Van Dijk het verkopen van de Vanguard staakt. Aan deze vordering ligt primair ten grondslag inbreuk op auteursrecht en subsidiair slaafse nabootsing. De rechtbank is van oordeel dat de combinatie van vormgevingselementen maken dat de Glutton moet worden aangemerkt als een auteursrechtelijk beschermd werk. Bij het ontwerpen van de Vanguard zijn alle karakteristieke elementen overgenomen. De totaalindruk van beide afvalzuigers is volgens de rechtbank hetzelfde. Op grond van auteursrechtelijke inbreuk worden de vorderingen toegewezen. 

Herzien commentaar gepubliceerd in de databank Intellectuele Eigendom Commentaren (IE-C). Het commentaar, geleverd door Antoon Quaedvlieg, is een herziening van art. 12 Auteurswet. Het is aangepast naar nieuwe jurisprudentie en wet- en regelgeving, waaronder de Implementatiewet richtlijn auteursrecht van 7 juni 2021.

Rechtbank Den Haag 21 juli 2021, IEF 20154; ECLI:NL:RBDHA:2021:9139 (Airwair tegen Topshop) Verstektoets (faillissement Britse gedaagde). Inbreuk auteursrecht. Verbod opgelegd. Airwair is de wereldwijde exclusieve licentienemer en producent van het merk ‘Dr. Martens’. Sinds januari 2013 verhandelt Airwair onder het merk Dr. Martens de Jadon-laars. In de herfst van 2019 heeft Airwair geconstateerd dat Topshop in Nederland op de markt is gekomen met de Oslo-laars. Airwair stelt dat Topshop met de Oslo-laars inbreuk maakt op de auteursrechten die Airwair heeft op de Jadon-laars, dan wel dat Topshop onrechtmatig handelt omdat de Oslo-laars een slaafse nabootsing is van de Jadon-laars. Topshop heeft geen verweer gevoerd. De vorderingen worden toegewezen.

Rechtbank Rotterdam 18 augustus 2021, IEF 20150; ECLI:NL:RBROT:2021:8684 (Slagwerk tegen O-Products) Slagwerk verkoopt zwepen en spankingsinstrumenten die in de BDSM-wereld worden gebruikt. O-Products is een groothandel in erotische artikelen. Het geschil van partijen gaat onder meer over het handvat van de zwepen en in het bijzonder om de vraag of (1) het handvat van de zwepen van Slagwerk een werk is in de zin van de Auteurswet en zo ja, (2) wie als maker moet worden beschouwd. Geconcludeerd wordt dat het handvat van Slagwerk een eigen oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt en dus een werk is waaraan auteursrechtelijke bescherming toekomt. Slagwerk is de maker, omdat zij de producten al ontworpen had voor partijen met elkaar in contact kwamen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 31 mei 2021, IEF 20147, IT 3632; ECLI:NL:RBROT:2021:7869 (Dmarcian Europe tegen A) Kort geding. Verzet. De kern van het geschil tussen partijen is gelegen in de vraag wie de rechthebbende is van de intellectuele eigendomsrechten op de door gedaagde in het verzet ontwikkelde software. Met betrekking tot de samenwerking tussen partijen en ter zake van de intellectuele eigendomsrechten op ontwikkelde en te ontwikkelen software en de reikwijdte van de in verband daarmee verleende/te verlenen licenties zijn geen eenduidig vastgelegde afspraken voorhanden. Wat de juridische situatie is met betrekking tot het eigendom van het intellectueel eigendomsrechten op de huidige versie van de software is gelet op het voorgaande onduidelijk. Op voorhand kan evenwel niet worden uitgesloten dat er sprake is van een gezamenlijk auteursrecht. De onderhavige zaak leent onderhavige zich bij uitstek tot het treffen van een ordemaatregel. Eiser in verzet moet daarom binnen 24 uur de blokkade van (de medewerkers van) gedaagde in verzet tot de voor de uitoefening van haar bedrijfsactiviteiten vereiste (computer)systemen opheffen en opgeheven te houden totdat het onderzoek van de Ondernemingskamer is afgerond, of tot dat een gerechtelijk bodemvonnis is gewezen en in kracht van gewijsde is gegaan. De voorzieningenrechter verbindt hieraan de voorwaarde dat gedaagde in verzet in ruil hiervoor vanaf heden een vergoeding van 20% van de inkomsten uit de verkoop van de software aan eiser in verzet dient af te dragen.

HR Conclusie P-G 6 juli 2021, IEF 20139, IT 3621; ECLI:NL:PHR:2021:690 (Stichting Brein tegen NSE)  Het gaat in deze zaak om de vraag of de gestelde prejudiciële vragen al beantwoord zijn in het YouTube/Cyando-arrest [IEF 20039]. News-Service Europe (NSE) is, net als Cyando, een deelplatform voor (onder meer) bestanden waarop gebruikers op illegale wijze beschermde content beschikbaar konden stellen aan het publiek. Ook hier is de vraag of er sprake is van een mededeling aan het publiek in de zin van artikel 3 lid 1 van de Auteursrichtlijn. Dit is volgens het Hof van Justitie alleen het geval, wanneer de exploitant ertoe bijdraagt dat het publiek toegang tot die content in strijd met het auteursrecht wordt gegeven. De P-G is van mening dat de prejudiciële vragen kunnen worden ingetrokken, omdat deze inderdaad reeds beantwoord zijn in het YouTube/Cyando-arrest. Volgens de P-G blijkt uit die beantwoording onder andere, dat artikel 14 lid 1 van de Richtlijn inzake elektronische handel onverlet laat dat de nationale rechter de exploitant van een deelplatform voor bestanden kan verbieden om een auteursrechtinbreuk voort te zetten, dan wel hem kan bevelen om die inbreuk te staken en gestaakt te houden.

Hof Den Haag 9 maart 2021, IEF 20134; ECLI:NL:GHDHA:2021:1344 (Diesel tegen Calvin Klein) Diesel is houdster van het hierboven weergegeven Beneluxmerk. Deze inschrijving heeft betrekking op de coin pocket met Diesel label. Calvin Klein (CK) verhandelt jeans met soortgelijke coin pockets met haar eigen label. Diesel is van mening dat CK hiermee inbreuk maakt op haar merken- en auteursrechten. In eerste aanleg [IEF 18490] is bepaald dat het Benluxmerk van Diesel onderscheidend vermogen mist. Hierdoor zijn de vorderingen van Diesel destijds afgewezen en is het merk nietig verklaard. Het hof komt allereerst, anders dan de rechtbank, tot de conclusie dat het merk wel onderscheidend vermogen heeft en dat het merk dus ten onrechte nietig is verklaard. Daarentegen oordeelt het hof dat er geen sprake is van een merkinbreuk of auteursrechtinbreuk. Het CK-label is anders geplaatst waardoor slechts in geringe mate sprake is van visuele overeenstemming. Dit is niet voldoende om te kunnen spreken van verwarringsgevaar bij het relevante publiek met een hoger aandachtsniveau.