Auteursrecht  

Rechtbank Noord-Holland 22 mei 2019, IEF 18482; ECLI:NL:RBNHO:2019:4245 (X tegen Logistics) Inbreuk op portretrecht. Gebruik portret voor reclame/commerciële doeleinden. Logistics behoort tot de PostNL-Groep en houdt zich onder de naam Extra@Home bezig met goederenvervoer. Eiser is een oud-werknemer van het inmiddels failliete Parcelplus, dat sinds 2014 in opdracht van Logistics vervoerswerkzaamheden verrichtte. Sinds 2013 worden portetten van hem gebruikt op de internetsite, vervoersmiddelen, posters en in een reclamespot van PostNL. Toestemming tot het portretteren kan niet gelijk worden gesteld met toestemming tot publiceren. Dat eiser zich op een bepaalde manier heeft laten portretteren, betekent dan ook niet dat hij daarmee toestemming heeft gegeven voor het (onbeperkte) gebruik van zijn portret. Logistics heeft inbreuk gemaakt op het portretrecht van eiser en daarmee onrechtmatig jegens hem gehandeld. Logistics is aansprakelijk voor de door hem geleden en nog te lijden schade.

Rechtbank Amsterdam 17 mei 2019, IEF 18475; ECLI:NL:RBAMS:2019:3566 (Journaliste tegen De Persgroep) en ECLI:NL:RBAMS:2019:3565 (Journalist tegen De Persgroep) Tussenvonnis. Eiseres is freelance journaliste. De Persgroep is uitgever, onder meer van regionale kranten als de Twentsche Courant Tubantia. Eiseres kreeg betaald volgens het basistarief voor regionale bijdragen, per woord € 0,13. Of dit billijk is, moet bekeken worden aan de hand van alle omstandigheden van het geval, zoals aard en omvang van de overgedragen exploitatiebevoegdheid, marktverhoudingen (de onderhandelingspositie van de maker) en exploitatierisico’s. Voorts is van belang wat in de branche gebruikelijk is. Niet alle relevante gegevens zijn in het geding gebracht, waaronder meerdere tarievenlijsten. Partijen moeten dat alsnog doen.

Rechtbank Amsterdam 17 mei 2019, IEF 18474; ECLI:NL:RBAMS:2019:3565 (Fotograaf tegen De Persgroep) Tussenvonnis. Eiser is fotograaf. De Persgroep is uitgever, onder meer van regionale kranten als het Brabants Dagblad. Eiser leverde bij De Persgroep foto’s aan. Vergoeding was het basistarief van De Persgroep voor regionale bijdragen, € 42,00 per foto. Eiser acht een vergoeding op basis van € 150,00 per foto billijk. Of een met een freelance journalist overeengekomen vergoeding billijk is moet beantwoord worden aan de hand van alle omstandigheden van het geval. Daarbij kan onder meer gedacht worden aan de aard en omvang van de overgedragen exploitatiebevoegdheid, de marktverhoudingen (de onderhandelingspositie van de maker) en de exploitatierisico’s. Voorts is van belang wat in de branche gebruikelijk is. Niet alle relevante gegevens zijn in het geding gebracht, zoals beschikbare tarievenlijsten en bijbehorende toelichting. Partijen moeten dat alsnog doen.

Ktr. Rechtbank Den Haag 10 mei 2019, IEF 18471; ECLI:NL:RBDHA:2019:4822 (Afvalzuiger) Auteursrecht, slaafse nabootsing en (vorm)merk. Eiser produceert de mobiele afvalzuiger Glutton en is houder van het Uniewoordmerk en Unievormmerk. Gedaagde is een bedrijf in de exploitatie van industriële oplossingen en apparatuur gericht op de Nederlandse markt. Zij heeft een mobiele afvalzuiger, onder de naam Vanguard op de Nederlandse markt geïntroduceerd. Eiser heeft in de dagvaarding slechts zeer summier en in algemene bewoordingen uiteengezet op welke feiten en omstandigheden hij zijn vorderingen baseert. Bij een industrieel product zoals de afvalzuiger waaraan allerlei technische en functionele eisen zijn te stellen, die van directe invloed zijn op bestaan en reikwijdte van de ingeroepen rechten, verzet het karakter van een kort geding zich ertegen dat een eisende partij afwacht of bepaalde verweren zullen komen. Cruciale geschilpunten komen nu onvoldoende uit de verf. De onduidelijkheid die hierdoor is ontstaan, is voor rekening van de eisende partij. Vorderingen afgewezen.

Rechtbank Overijssel 19 maart 2019, IEF 18470; ECLI:NL:RBOVE:2019:1633 (ANP tegen X) en ECLI:NL:RBOVE:2019:1632 (ANP tegen STEP Nederland) Auteursrecht, inbreuk door plaatsing foto zonder toestemming rechthebbende. Het verweer van gedaagde dat hij de foto’s van Facebook heeft gehaald en dat iedereen ze daarna mag gebruiken, slaagt niet, vergelijk HvJ EU 7 augustus 2018 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Renchoff), IEF 17900. Het kopiëren en uploaden van een foto op een website die met toestemming van de rechthebbende op een andere website vrij toegankelijk was, is niet toegestaan zonder toestemming van de rechthebbende.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 7 maart 2019, IEF 18466; ECLI:NL:RBROT:2019:2464 (ANP tegen X) Inbreuk gemaakt op auteursrechten van ANP door publicatie van een foto afkomstig van een bron waarvoor geen toestemming is gevraagd. Gedaagde X heeft onvoldoende onderbouwd dat hij in de veronderstelling verkeerde dat aan de foto geen auteursrechtelijke bescherming toekomt. Dat hij een artikel met de foto heeft gehaald van een andere bron, ontslaat hem niet van zijn verplichting zich ervan te vergewissen dat daarop geen auteursrechtelijke bescherming zou rusten. Ook als het gebruik van de foto te goeder trouw is gebeurd, levert openbaarmaking zonder toestemming van de rechthebbende een inbreuk van het auteursrecht op. Het verweer dat hij de naam van de bron van de foto op zijn website heeft geplaatst, kan hem niet baten nu dit door ANP gemotiveerd is weersproken en gedaagde dit niet met stukken heeft onderbouwd.

Rechtbank Amsterdam 24 april 2019 en Rechtbank Rotterdam 8 april 2019, Rechtbank Rotterdam 9 april 2019, Rechtbank Amsterdam 18 april 2019, IEF 18453 ECLI:NL:RBAMS:2019:2694 (Eredivisie tegen X) Het gaat in deze zaken om een auteursrechtinbreuk in verband met openbare uitzending van auteursrechtelijke beschermde eredivisie wedstrijdbeelden zonder dat gedaagden over de benodigde zakelijke licentie van FOX Sports beschikken. Gedaagden moeten het plegen van inbreuk op de auteursrechten, meer in het bijzonder het vertonen van wedstrijdbeelden in horecagelegenheden, met onmiddelijke ingang staken en gestaakt houden.

Conclusie AG 2 mei 2019, IEF 18448, IEFbe 2878; ECLI:EU:C:2019:363 (Cofemel tegen G-Star Raw CV) Auteursrecht. Modellenrecht. G-Star stelde dat verzoekster inbreuk maakte op zijn auteursrecht door o.a. identieke kledingstukken. Cofemel bracht in dat de kledingstukken geen ‘artistieke creaties in juridische zin’ zijn, aangezien ze niet oorspronkelijk zijn en niet bekend is aan wie de desbetreffende auteursrechten toebehoren.
In tweede aanleg kwamen rechters tot de conclusie dat de broeken van het model ARC en het grafisch ontwerp van het model ROWDY auteursrechtelijk moeten worden beschermd, overeenkomstig het bepaalde in artikel 2(1)i van het Portugees wetboek van auteursrechten en de naburige rechten (hierna: CDADC). Gelet op de vernieuwende aard en oorspronkelijkheid ervan, evenals hun esthetische waarde, die vrucht is van de intellectuele schepping door de auteur ervan. Verzoekster Cofemel stelde cassatieberoep in bij de verwijzende rechter [IEF 17471].

Rechtbank Noord-Holland 29 november 2017, IEF 18436; ECLI:NL:RBNHO:2017:9948 (Zense tegen Leskracht) Auteursrecht. Inbreuk. Eindvonnis na een eerder tussenvonnis. Tussenvonnis gaf aan wie welk auteursrecht toekwam, en gaf tevens opdracht tot overleg over een redelijke vergoeding. Op basis van de uitgangspunten van partijen kan een berekeningswijze voor de billijke vergoeding niet worden vastgesteld. Daarom wordt de zaak op een andere wijze afgedaan. Bij die afdoening is uitgangspunt dat gedaagde geen producent is en aldus in beginsel de toestemming van eiser nodig heeft om de werken te gebruiken. Door die toestemming niet te verlenen kan eiser verder gebruik van de betrokken werken verhinderen. Eiser kan aldus afdwingen dat over de omvang van de vergoeding tussen partijen op basis van redelijke uitgangspunten wordt onderhandeld.

Rechtbank Oost-Brabant 24 april 2019, IEF 18426, ITR 2760; ECLI:NL:RBOBR:2019:2310 (Planit tegen GTA) Auteursrecht. Software 45j Aw. Inbreuk. Verveelvoudiging. Planit ontwikkelt, produceert en exploiteert software, geschikt voor onder andere modellering en het aansturen van freesmachines. G.T.A. houdt zich bezig met draai- en freeswerk. Planit is auteursrechthebbende op verschillende software. G.T.A. beschikt over een licentie voor een deel van deze software. G.T.A. heeft de software verveelvoudigd op een manier waarvoor Planit geen toestemming (licentie) heeft gegeven. Planit vordert voor de rechtbank een bevel iedere inbreuk te staken en gestaakt te houden, kopieën te verwijderen, en schadevergoeding te betalen. Niet in geschil is dat er auteursrecht rust op de software, en dat de auteursrechten Planit toekomen. Beroep op art. 45j Aw faalt omdat niet wordt aangetoond dat G.T.A. rechtmatig verkrijger was van de software die zij heeft verveelvoudigd. Bij berekening van de schadevergoeding wordt aangeknoopt bij de gederfde licentievergoeding.