Naburige rechten  

HvJ EU 8 september 2020, IEF 19407, IEFbe 3116; ECLI:EU:C:2020:677 (Recorded Artists tegen Phonographic Performance) Licentievergoedingen muziek. Zie eerder [IEF 18561]. De High Court van Ierland heeft prejudiciële vragen gesteld aan het HvJ EU inzake de uitlegging van artikel 8 van richtlijn 2006/115/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende het verhuurrecht, het uitleenrecht en bepaalde naburige rechten op het gebied van intellectuele eigendom. Nationale wetgeving bepaalt dat de gebruiker één licentievergoeding betaalt aan een licentieverlenende instantie, maar dat het geïnde bedrag wordt verdeeld tussen de producent en de uitvoerende kunstenaars. Artikel 8, lid 2, van richtlijn 2006/115/EG verzet zich ertegen dat een lidstaat het recht op één enkele billijke vergoeding beperkt ten aanzien van uitvoerende kunstenaars en producenten van fonogrammen en dat de producent van het fonogram in kwestie een vergoeding ontvangt, zonder deze te moeten delen met de uitvoerend kunstenaar die aan dat fonogram heeft bijgedragen.

Hof Den Haag 11 augustus 2020, IEF 19397, IT 3230; C/09/528768/HA ZA 17-298 (Staat tegen SEKAM cs) Hoger beroep. SEKAM is een stichting die de belangen van film en televisieproducenten behartigt. De Nederlandse Staat stelde dat het is toegestaan om voor eigen gebruik, zonder toestemming van en betaling aan de rechthebbenden, een televisieserie of film te downloaden. De rechtbank oordeelde eerder dat de Staat aansprakelijk was voor geleden schade door uitlatingen van de staatssecretaris dat illegaal downloaden in Nederland was toegestaan. Dit vonnis [IEF 17942] wordt vernietigd en alle vorderingen van SEKAM c.s. worden afgewezen. De (achteraf gezien onjuiste) uitlatingen van de staatssecretaris over downloaden uit illegale bron waren niet onrechtmatig en evenmin was er causaal verband met eventuele schade.

Rechtbank Amsterdam 15 juli 2020, IEF 19334; C/13/637492 (Buma-Sena tegen Gedaagde) De rechtbank Amsterdam heeft een tussenvonnis gewezen in dit langlopende geschil. Buma en Sena hebben in 2016 vorderingen ingesteld tegen Scoezh en gedaagde 2. Enerzijds vorderen Buma en Sena geldvorderingen ten aanzien van de boedel die door de curator en Youtoo Holding zijn betwist, anderzijds vorderen zij geldvorderingen die zijn gericht op het handelen en nalaten van gedaagde 2 zelf: een inbreukverbod en een bevel tot opgave van commerciële inkomsten van Fresh FM. Het inbreukverbod wordt toegewezen, want gedaagde 2 en zijn vennootschappen zijn meermaals veroordeeld tot het staken van inbreuk op het Buma- en Sena-repertoire en die veroordelingen zijn meermaals overtreden. Het bevel tot opgave van commerciële inkomsten van Fresh FM komt niet voor toewijzing in aanmerking, want de verplichting tot opgave op grond van de met Buma en Sena ondertekende overeenkomsten rustten niet op gedaagde 2 zelf. Gedaagde 2 is aansprakelijk voor de schade van Buma en Sena die zij hebben geleden als gevolg van het feit dat gedaagde 2 nooit heeft voldaan aan haar opgaveverplichtingen, want hij heeft hiermee dusdanig onzorgvuldig gehandeld dat hem persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. De rechtbank acht zich onvoldoende voorgelicht om het bedrag van deze schade te kunnen vaststellen. Daarom worden Buma en Stemra in de gelegenheid gesteld om bij nadere akte te onderbouwen welke schade zij concreet hebben geleden.

HR 17 juli 2020, IEF 19331; ECLI:NL:HR:2020:1300 (AMP tegen Sena en RTL) Het gaat hier om de vraag of Sena aan een producent van fonogrammen (AMP) en een uitvoerend kunstenaar (Joosten) een billijke vergoeding als bedoeld in art. 7 WNR moet betalen voor het gebruik van het muzieknummer ‘Lolly’ in Tell Sell-homeshoppingprogramma’s in de periode 2007-2012. De Hoge Raad vernietigt het arrest van het gerechtshof Den Haag van 12 maart 2019, dat stelde dat de fonogrammenproducent en de uitvoerend kunstenaar zelf met de gebruiker van het muzieknummer een billijke vergoeding voor uitzending van het muzieknummer zijn overeengekomen [IEF 18397]. Art. 15 lid 1 Wnr moet aldus worden uitgelegd dat niet alleen de bevoegdheid tot inning en verdeling van de billijke vergoeding, maar ook de bevoegdheid tot vaststelling daarvan exclusief aan Sena toekomt. Er wordt terugverwezen naar het hof. Het incidenteel beroep van RTL wordt afgewezen zonder motivering. Alle overige klachten worden niet behandeld.

Rechtbank Amsterdam 10 april 2019, IEF 18845; (Y tegen X) Zie ook [IEF 18843]. Eiser is als zanger en tekstdichter actief onder een artiestennaam.  X drijft een onderneming die muziekvideo’s vervaardigt en exploiteert. X heeft met Z als hoofdartiest een muziekvideoclip van een Nederlandstalig muziekwerk vervaardigd. Het intro van het liedje is in het Berbers geschreven en gezongen door eiser, terwijl de Nederlandse coupletten en de refreinen zijn geschreven door Z. Tussen eiser en X is een geschil ontstaan met betrekking tot de exploitatie van het muziekwerk en de voorwaarden die eiser had gesteld aan zijn toestemming tot exploitatie van het werk. Eiser betoogt dat X inbreuk heeft gemaakt op auteursrechten en naburige rechten.

Rechtbank Den Haag 23 augustus 2019, IEF 18673; ECLI:NL:RBDHA:2019:8724 (Buma tegen Color Hair) Auteursrecht. Naburige rechten. Buma is de enige collectieve organisatie in Nederland en beheert het auteursrechtelijk beschermde muziekrepertoire. Buma sluit tegen betaling licentiecontracten af met de openbaarmakers van muziekwerken. Color Hair voert een kappersbedrijf en exploiteert twee vestigingen. Buma heeft aan Color Hair een licentieovereenkomst aangeboden onder de voorwaarde dat Color Hair de factuur met betrekking tot een licentie voor achtergrondmuziek zou betalen. De factuur is onbetaald gebleven, waarna Buma haar relatiemanager opdracht heeft gegeven Color Hair te controleren op openbaarmaking van muziek als bedoeld in artikel 12 Aw en artikel 7 lid 1 WNR. Buma vordert onder meer Color Hair te verbieden om in haar bedrijfsruimten in het kader van de beroepsuitoefening of bedrijfsvoering enig muziekwerk behorende tot het Buma-repertoire ten gehore te brengen of openbaar te maken. De vorderingen worden toegewezen.

HvJ EU 29 juli 2019, IEF 18613, IEFbe 2920; C-476/17 (Pelham tegen Hütter e.a.) Auteursrecht. Naburige rechten. Hütter e.a. zijn lid van de muziekgroep Kraftwerk en heeft een fonogram gepubliceerd met het nummer Metall auf Metall. Pelham en Haas zijn de componisten van het nummer Nur mir, dat op de fonogrammen is verschenen. Hütter e.a. stellen dat Pelham twee seconden van een ritmische sequens van het nummer Metall auf Metall elektronisch heeft gekopieerd (gesampled) en deze in een doorlopende herhaling onder het nummer Nur mir heeft gezet, hoewel hij die sequens ook zelf had kunnen spelen. Hütter e.a. zijn van oordeel dat Pelham inbreuk heeft gemaakt op het naburige recht waarvan zij als fonogramproducent houder zijn en dat inbreuk is gemaakt op het intellectuele-eigendomsrecht dat zij houden als uitvoerend kunstenaars, alsook op Hütters auteursrecht op het muziekwerk. Er zijn prejudiciële vragen gesteld aan het Hof met betrekking tot de fonogramproducent en 'sampling'.

Rechtbank Amsterdam 24 juli 2019, IEF 18606 (KNMT tegen Buma) Auteursrecht. Naburige rechten. Openbaarmaking. KNMT is een Nederlandse beroepsorganisatie van onder andere tandartsen. Buma is een collectieve beheersorganisatie en houdt zich krachtens de auteurswet bezig met de inning en verdeling van auteursrechtelijke vergoedingen voor de uitvoering en het gebruik van muziek in het openbaar. Buma is van mening dat tandheelkundige praktijken in NL aan Buma vergoedingen verschuldigd zijn voor het afspelen van achtergrondmuziek in hun praktijken. KNMT betwist op grond van recente Europese jurisprudentie dat het spelen van achtergrondmuziek in tandheelkundige praktijken als een mededeling aan het publiek kan worden aangemerkt en vordert Buma zich te onthouden van alle handelingen die gericht zijn op het incasseren van auteursrechtelijke vergoedingen van in NL gevestigde tandheelkundige praktijken. De rechtbank wijst de vordering af omdat de vraag of een tandheelkundige praktijk een mededeling aan het publiek doet niet in algemene zin kan worden beantwoord, maar een individuele beoordeling vereist.

Gerechtshof Den Haag 11 juni 2019, IEF18593; ECLI:NL:GHDHA:2019:1922 (Organisatoren tegen Sena) Billijke vergoeding. WNR. Sena is een stichting die de rechten en vergoeding regelt van muziekanten en producenten. Het gaat in deze uitspraak om de vaststelling van de op grond van art. 7 lid 1 WNR bedoelde billijke vergoeding door organisatoren van dance evenementen.

Ondernemingsrechtbank Antwerpen (afdeling Antwerpen) 28 februari 2019, IEF 18572, IEFbe 2910; C372/19 (SABAM tegen BVBA Weareone en NV Wecandance) Via MinBuza: Sabam is een beheermaatschappij voor auteursrechten en heeft het recht een vergoeding te vragen voor het gebruik van haar repertoire. BVBA Weareone.World en de NV Wecandance organiseren festivals waaronder Tomorrowland en Wecandance. Sabam maakt aanspraak op licentievergoedingen die de festivals verschuldigd zouden zijn voor het gebruik van muziek uit haar repertoire. Verweerders zijn het niet eens met de tarieven die Sabam heeft gevraagd en vinden dat het tarief niet overeenstemt met de economische waarde van de diensten die Sabam levert.