Onrechtmatige publicaties  

Vzr. Rechbank Den Haag 11 mei 2016, IEF 15962; IT 2067 (Parfumwebshop tegen Facebook)
Onrechtmatige publicatie. Opvraging gegevens. X heeft een parfumwebwinkel. Op een Facebookgroep konden ontevreden klanten hun mening delen, waarop persoonlijke gegevens van de webshopeigenaar werden gezet en verwijten van malafide praktijken en gebruik van stromannen. Na verwijdering van de gegevens wordt gedreigd met "binnen enkele dagen zullen wij wederom foto en persoonlijke gegevens van de eigenaar plaatsen, zodat u hem kunt vinden".  Na sluiting werd een tweede en een derde Facebookgroep opgericht. X vordert met succes de verstrekking gegevens van de beheerders van de Facebookgroepen. Een krantenartikel, waaraan X zelf heeft meegewerkt, is op zichzelf niet onrechtmatig en de verwijdering hiervan wordt afgewezen.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 25 april 2016, IEF 15937; ECLI:NL:RBAMS:2016:2702 (Promovenda tegen VU)
Mediarecht. Plagiaat. Werkgeversschap. Promovenda zou op 29 mei 2013 haar proefschrift verdedigen aan de VU, dat werd uitgesteld vanwege een anonieme e-mail dat er sprake was van plagiaat. De KNAW neemt geen anonieme klachten in behandeling, de Ombudsman van de VU wel. De kantonrechter oordeelt [net als het College voor de mensenrechten] dat de universiteit in strijd met beginsel van goed werkgeverschap en onrechtmatig heeft gehandeld jegens promovenda en veroordeelt de universiteit tot betaling van schadevergoeding. De Commissie Drenth concludeert in haar integriteitsonderzoek dat plagiaat is terug te voeren tot de gehanteerde werkwijze en te ruime interpretatie van 'zelfcitatie'. Het LOWI vastgesteld dat weliswaar sprake is van plagiaat, maar dat de promovenda de wetenschappelijke integriteit niet heeft geschonden. VU wordt veroordeeld voor immateriële schadevergoeding van €7.500, de rectificatie wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 20 april 2016, IEF 150901; RB 2702 (Blokker tegen SRM)
Reclamerecht. Merkenrecht. SRM heeft een advertentie geplaatst in het FD met merken die HOT en die NOT zijn op basis van nieuws en persberichten. Volgens Blokker is dit merkinbreuk en is er sprake van onrechtmatige daad. Om de vordering van Blokker, gebaseerd op artikel 2.20 BVIE te laten slagen, moet aangetoond worden dat de reputatie wordt aantast. Deze vordering wordt onvoldoende onderbouwd, de vordering wordt afgewezen. Ten aanzien van de onrechtmatige daad moet de rechtbank een belangenafweging maken tussen de bescherming van eer en goede naam van Blokker en de vrijheid van meningsuiting van SRM, die in dit geval zwaarder weegt. 

Rechtbank Amsterdam 13 april 2016, IEF 15860; LS&R 1296; ECLI:NL:RBAMS:2016:2121 (Terumo tegen AVROTROS)
Mediarecht. (Aangepaste) rectificatie. Tussenvonnis. Van de inzender: AVROTROS heeft in het onderzoeksprogramma Dossier:Eenvandaag twee uitzendingen gewijd aan Terumo, een fabrikant van medische hulpmiddelen. De rechtbank Amsterdam oordeelt in een tussenvonnis dat AVROTROS en twee van haar journalisten ten aanzien van beide uitzendingen onrechtmatig hebben gehandeld en hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de door Terumo geleden schade. De rechtbank verwijt AVROTROS en de journalisten onder meer dat zij zelf geen nader onderzoek hebben gedaan, terwijl zij daarvoor maanden de tijd hadden. Daarnaast hebben AVROTROS en de journalisten contact gehad met de Inspectie voor de Gezondsheidszorg, maar weigerden zij informatie te verstrekken waar de IGZ mee aan de slag kon. Met deze weigering hebben AVROTROS en de journalisten niet alleen hun journalistieke belangen vooropgesteld, zij hebben ook de kans op een nader door IGZ uit te voeren onderzoek voorbij laten gaan.

Vzr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 30 maart 2016, IEF 15826 (T tegen Quote)
Mediarecht. Wbp. Eiser T is veroordeeld voor gevangenisstraf wegens oplichting; de strafrechtelijke vervolging heeft veel media-aandacht gekregen. Er zijn boeken verschenen die werden begeleid met persberichten waarin eiser met naam en toenaam genoemd werd en onder vermelding van een oude portretfoto. Eiser vordert initialisatie van zijn namen en de tag met zijn naam verwijderd te houden. Subsidiair wordt een verbod gevorderd de bijzondere persoonsgegevens van eiser te publiceren. Eiser moet, in het bijzonder met betrekking tot zijn strafzaak, meer publiciteit laten welgevallen; en noemen voor- en achternaam is niet onrechtmatig. Beroep op Wbp helpt ook niet.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 25 februari 2016, IEF 15777; IT 2015; ECLI:NL:RBROT:2016:1431 (boek huiselijk geweld)
Portretrecht. Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Partijen waren voormalige echtgenoten. Gedaagde heeft een boek geschreven over "huiselijk geweld, inaccurate wetgeving en falende hulpverlening". en gebruik gemaakt van processen-verbaal, aangiftes, rechterlijke uitspraken en andere officiële stukken, waarin alle namen en plaatsaanduidingen of andere details op grond waarvan iemand geïdentificeerd zou kunnen worden wegens privacy en veiligheid gewijzigd. Eiser vordert dat het verspreiden of de promotie van het boek gestaakt moet worden en de voorraden vernietigd moeten worden op straffe van een dwangsom. Eiser beroept zich met succes op zijn recht van eer en goede naam en inbreuk op persoonlijke levenssfeer. De vrije meningsuiting en het feit dat gedaagde zoveel als mogelijk heeft gedaan om herkenning van eiser te voorkomen, prevaleren hier niet. Het boek maakt zozeer inbreuk op de persoonlijke levenssfeer en tasten de eer en goede naam zozeer aan, dat de publicatie en promotie van het boek onrechtmatig is. De naam en portret van gedaagde staan op het boek, zodat het voor derden aannemelijk is dat eiser werd beschreven.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 11 maart 2016, IEF 15765; ECLI:NL:RBROT:2016:1812 (Adres pedoseksueel)
Mediarecht. Column getiteld: "De burgemeester tobt met een dilemma" over 4000 euro schadevergoeding te betalen aan de veroordeelde pedoseksueel, waar de burgemeester het adres van bekend had gemaakt. De uitlatingen in de column zijn ontegenzeglijk kwetsend jegens eiser, maar de grenzen van het toelaatbare zijn niet overschrijden. Nu onder de uitlatingen een feitelijk substraat ligt en ondanks de scherpe bewoordingen, gelet op het doel van de column – namelijk kritiek op een vonnis en de handelwijze dienaangaande van de gemeente Amersfoort – niet zijn aan te merken als nodeloos grievend.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 11 maart 2016, IEF 15759 ; ECLI:NL:RBAMS:2016:1284 (Eritrese intimidatie breidt uit)
Mediarecht. Geen rectificatie. Een onafhankelijk journalist heeft de Volkskrant in kort geding gedagvaard tot rectificatie van het artikel met de kop “Eritrese intimidatie breidt zich uit”. In dat artikel werd een bericht op twitter van de journalist genoemd als voorbeeld van intimidatie. Gezien de context waarin het twitterbericht moet worden gelezen, komt de voorzieningenrechter tot het oordeel dat de Volkskrant de grenzen van de vrijheid van meningsuiting niet heeft overschreden.

Vzr. Rechtbank Gelderland 29 februari 2016, IEF 15758; ECLI:NL:RBGEL:2016:1188 (Dreigen met wraakporno)
Mediarecht. Man en vrouw hebben een relatie gehad. De man zou na het einde van de relatie (dreigen met) filmpjes en foto’s die in de privésituatie van partijen zijn (op)genomen en waarop seksuele handelingen van partijen zichtbaar zijn, openbaar hebben gemaakt door deze op Facebook en YouTube te plaatsen. Ook zou de man op naam van de vrouw nepaccounts op Facebook en Viber hebben aangemaakt. De vrouw stelt dat de man aldus onrechtmatig jegens haar heeft gehandeld en vordert verwijdering van de filmpjes/foto’s, alsmede een verbod tot het plaatsen van dergelijke filmpjes en foto’s en een verbod tot het op haar naam aanmaken van accounts op social media. Vorderingen toegewezen.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 11 maart 2016, IEF 15756; ECLI:NL:RBNHO:2016:1879 (Dopper)
Rechtspraak.nl De voorzieningenrechter is van oordeel dat de uitlatingen van gedaagde aan het adres van Dopper moeten worden gekenschetst als een ongenuanceerd mengsel van suggestieve, grove beweringen en (veelal) zeer stellige en als feit geponeerde beschuldigingen. Daar komt bij dat de uitlatingen van gedaagde niet alleen gericht zijn tot Dopper en/of diens eigenaar, maar in hoofdzaak tot derden die in het geheel niets met de vermeende auteursrechtinbreuk door Dopper te maken hebben. Enige overdrijving is, afhankelijke van context, vooral in columns weliswaar een toelaatbaar geacht stijlmiddel om nadruk op de inhoud te geven, maar een stellig statement dat iets plagiaat is of “stolen” is, terwijl daarvan in werkelijkheid geen sprake is, kan niet als overdrijving worden beschouwd.