Dossiers

"Wel vindt ze (Melanie Rijkers) dat ze lang genoeg door het stof heeft gekropen. „Ik heb via de KRO Yvon gevraagd of ik een fotoserie van haar mocht maken. Daar ben ik goed in en dat heeft ze op mijn website vooraf ook gezien. Ze ging akkoord en het is een mooie serie geworden. Ze was er zelfs lyrisch over. Ik heb haar gratis een heel pak foto’s en een cd-rom gegeven. Daarnaast heb ik tegen kostprijs het geboortekaartje geleverd. We hebben duidelijk afgesproken dat mijn naam genoemd zou worden. Dat gebeurde telkens niet toen de kaartjes deze week in de publiciteit kwamen en dat klopt niet. Er zit copyright op die foto's en dan hoort men de naam van de fotografe te noemen. Daarom heb ik de volgende ochtend een mailtje naar de Telegraaf gestuurd met die foto. Daarin heb ik ook gewezen op het copyright. Maar bij de plaatsing ontbrak mijn naam opnieuw.“

Op de website van Jaspers staat dat ze de fotografe zal aanklagen omdat het privéfoto’s betreft. Rijkers vindt dat vreemd. „Ze heeft het copyright niet afgekocht of een contract gesloten dat ik er niets mee mocht doen. Net als in de kunst ben ik eigenaar van de foto’s. Ze wist ook dat ik het voor de naamsbekendheid deed. Trouwens ík heb haar gevraagd voor de reportage en dan zijn de foto’s van mij. Ik wilde ze voor mijn website gebruiken, maar heb nu besloten geen van de foto’s meer te publiceren, want in principe heb ik hun vertrouwen geschaad, dat zie ik ook wel. Anderzijds heeft zij dat ook bij mij gedaan door de naam van de fotografe niet te noemen toen de geboortekaartjes in de publiciteit kwamen. Overigens moet ze de kaartjes nog betalen. En ik ben nog steeds trots op de serie.“

„Ik heb geen batterij advocaten achter me. Als kunstenaar heb ik helaas te graag willen bewijzen dat ik de maker was van de foto en het geboortekaartje van baby Keesje en hiermee heb ik Yvons vertrouwen aangetast door haar foto te gebruiken als bewijs naar de media.“ (Bron: BN/De Stem)

Jansen zou via de fabrikant van de vermeende Armani-variant hebben gehoord dat een stylist van de Italiaanse ontwerper Jansens schoen op het Waterlooplein zou hebben gekocht en vervolgens nagemaakt. Volgens advocaat Gregor Vos van Armani is daar geen bewijs voor. Armani heeft echter wel laten weten de schoen, die slechts in een geringe oplage is vervaardigd, uit de verkoop te halen.

Jansen zou daarom ‘genoegen nemen met neemt genoegen met een rectificatie van de advertentie met zijn schoen die in de Italiaanse Vogue stond. Maar volgens Vos is "Een rectificatie een te groot middel voor een storm in een glas water.” En bovendien minder makkelijker dan het lijkt "Want het rectificatierecht in het buitenland is anders dan hier.” Ook zouden de schoenen volgens Vos nauwelijks te zien zijn geweest in de reclame die al maanden geleden is verschenen. De in de Bijenkorf uitgedeelde flyers van Armani met de litigieuze schoen zouden zijn verspreid door L'Oréal en de Italiaanse modekoning is daar dus niet verantwoordelijk voor. 

Volgens het bericht liet Vos duidelijk blijken dat Jansen met alle media-aandacht naar zijn mening wel voldoende genoegdoening zou hebben gekregen. Jansen vond dat echter niet relevant. "Mijn ontwerp is vogelvrij en iedereen kan er aan verdienen. Dat heb ik in het verleden al te vaak meegemaakt." Of er naast het ogeschijnlijk ingeroepen auteursrecht ook nog een beroep is gedaan op modellenrecht of slaafse nabootsing blijkt niet uit het bericht. Uitspraak volgt op 22 september.

De rechtbank loopt de vereisten van artikel 13A lid 1 sub b stap voor stap na.

1. gebruik anders dan ter onderscheiding van waren
Daar de domeinnaam doorgelinkt staat naar de website van gedaagden, waarop verschillende software programma's te vinden zijn, is er sprake van het aanbieden van diensten 

2. geldige reden
Gedaagden hebben aangetoond dat "groenbank" een eigen betekenis heeft in hun branche. De term wordt namelijk gebruikt voor een databank van bloemen en planten. "Tevens hebben gedaagden naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter voldoende aannemelijk gemaakt dat zij de term groenbank hebben bestemd voor de drie jaar geleden voorgenomen vervanging van het softwarepakket DC Verzorging & Label door een internet gerelateerd programma." De rechter oordeelt dat gedaagden aldus een geldige reden hebben voor het gebruik van de domeinnaam www.groenbank.nl

3. Onderscheidend vermogen en ongerechtvaardigd voordeel
Het merk groenbank van eiseres is, voorshands geoordeeld, geen bekend merk, noch een merk met een sterk onderscheidend vermogen. Daarnaast is het merk van eiseres ingeschreven voor de klasse 36 en daarmee voor geheel andere diensten dan die door gedaagden onder de naam groenbank worden aangeboden. Voorts is op voorhand niet gebleken dat gedaagden om speculatieve redenen de domeinnaam zouden hebben laten registreren.
Het is een feit van algemene bekendheid dat men op internet informatie van zeer gevarieerde herkomst kan aantreffen. Daarbij kunnen zowel de bron als de inhoud van die informatie voor de match met de ingetikte tekst van belang zijn. Tegenwoordig zoekt de consument met behulp van zoekmachines, waarbij de domeinnaam niet van doorslaggevende betekenis is, maar vooral de inhoud van de informatie die hij zoekt. Uitgaande van de gemiddelde hedendaagse internetgebruiker moet het er dan ook voor worden gehouden dat de stelling van eiseres dat de exploitatie van haar merk wordt geblokkeerd doordat zij geen gebruik kan maken van de domeinnaam niet van doorslaggevende betekenis kan worden geacht

Lees vonnis

"Enlight vordert dat Avantronic zal worden veroordeeld om met onmiddellijke ingang iedere inbreuk in de Europese gemeenschap op het model EN-4107 van Enlight, internationaal geregistreerd onder DM/065543 te staken en gestaakt te houden.

Naar uit de toelichting ter terechtzitting is gebleken bedoelt Enlight hiermee om te vorderen dat Avantronic zal worden veroordeeld om iedere inbreuk te staken en gestaakt te houden: (i) in Nederland op het internationaal geregistreerde model van Enlight; (ii) in de Europese gemeenschap op het niet-ingeschreven Gemeenschapsmodel van

Enlight heeft gemeend in deze procedure te kunnen volstaan met het overleggen van een niet-authentiek afschrift van het modeldepot waarop zij zich beroept, welk afschrift -kennelijk als gevolg van het diverse malen kopiëren dan wel faxen- zodanig slecht leesbaar is, dat de daarbij behorende afbeeldingen aanmerkelijk vervaagd zijn. Dat brengt met zich dat zij haar vordering, voor zover betrekking hebbend op dit depot, onvoldoende heeft onderbouwd zodat die vordering zal worden afgewezen.

Hoewel Enlight ook voor wat betreft het model waarop zij zich ter onderbouwing van deze grondslag beroept bepaald minder duidelijke afbeeldingen heeft overgelegd, kan die vordering worden behandeld, mede omdat Enlight een exemplaar van de computerkast waar het om gaat ter zitting heeft laten zien1 (Voetnoot bij het vonnis: Voor alle duidelijkheid: het voor het eerst tonen van een niet-ingeschreven Gemeenschapsmodel ter zitting zonder dat tevoren deugdelijke afbeeldingen daarvan (in kleur) aan de rechter zijn overgelegd kan in het algemeen niet gelden als een afdoende onderbouwing van de vordering.) en de wederpartij er blijk van heeft gegeven bij de voorbereiding van dit kort geding voldoende van het uiterlijk van die kast op de hoogte te zijn geweest."

Slotsom is dat Dat "deze kast heeft te gelden als en model dat bij de geïnformeerde gebruiker geen andere algemene indruk wekt dan het Gemeenschapsmodel waar het thans om gaat. Avantronic heeft nog wel gewezen op een aantal verschillen tussen het model en de gewraakte kast (zoals: minder USB-poorten, geen gaatjes aan de zijkant, aanwezigheid van een logo) doch die verschillen doen geenszins af aan de conclusie dat van een afwijkende algemene indruk geen sprake is.

Avantronic heeft tenslotte nog als verweer gevoerd dat aan Enlight in dit geval geen beroep toe komt op het Gemeenschapsmodel, aangezien het aangevochten gebruik van dat model niet voortvloeit uit het namaken van het beschermde model, hetgeen ingevolge artikel 19 lid 2 van de Gemeenschapsmodellen-verordening voor het inroepen van bescherming is vereist.

Aan dat verweer gaat de voorzieningenrechter voorbij, nu het -gelet op de vastgestelde overeenstemmende algemene indruk van het Gemeenschapsmodel en de gewraakte computerkast- op de weg van Avantronic had gelegen nader te onderbouwen waarom van namaak geen sprake kan zijn, hetgeen Avantronic niet heeft gedaan. de door Enlight gestelde inbreuk staat voldoende vast,  zodat haar vordering die er toe strekt verdere inbreuk te voorkomen toewijsbaar is, zij het met matiging van de mede gevorderde dwangsom." Lees vonnis hier.

Opvallend is dat de KRO het gewraakte artikel voorafgaand aan de publicatie aan Pretium had toegestuurd. Pretium gaf hierop als reactie dat de inhoud niet juist was; zulks werd echter niet door de KRO verder onderzocht en het artikel werd zonder wijzigingen toch geplaatst. De Voorzieningenrechter is van mening de KRO hiermee onrechtmatig heeft gehandeld.

Voorts is opvallend (en zeldzaam) in deze uitspraak dat de rechter ook een voorschot op de schadevergoeding toewijst, ondanks het feit dat de spoedeisendheid hiervoor niet is gesteld of bewezen.

Lees hier vonnis (met dank aan Wouter Pors, Bird&Bird)