Dossiers

Vzr. Rechtbank Rotterdam 18 april 2018, IEF 17906; ECLI:NL:RBROT:2018:3855 (ASR, Achmea en NN tegen gedaagde) Vrijheid van meningsuiting. Onrechtmatig handelen. Gedaagde was drie keer betrokken bij een aanrijding met verzekerden van ASR, Achmea en NN. Gedaagde heeft zeer vele malen contact opgenomen met medewerkers van ASR. Hij meent dat dat ASR ten onrechte weigert hem schade te vergoeden. Verder heeft hij gemaild naar het klachtenloket van NN en ASR. Hij heeft ook klachten ingediend bij verschillende websites en bij de Orde van Advocaten. Gedaagde heeft daarin verschillende uitingen gedaan zoals: 'ASR en Achmea zijn doorgewinterde gore oplichters die parasiteren op letselschade slachtoffers' en 'Het is godverdomme meer dan schandalig hoe het stelletje hersenloze mosselen omgaat met de belangen van ondergetekende'. ASR vordert dat de gedaagde op welke manier dan ook contact op de nemen met ASR. De manier van handelen van de gedaagde is naar zijn aard grievend en beschadigend te achten. De vordering wordt toegewezen voor de duur van 24 maanden op straffe van een dwangsom van €100 per keer, met een maximum van €20.000. Gedaagde mag wel contact opnemen in verband met de aanrijdingen.

HvJ EU 7 augustus 2018, IEF 17901; IEFbe 2688; ECLI:EU:C:2018:642; zaak C-485/17 (Verbraucherzentrale Berlin tegen Unimatic) Consumentenbescherming. HvJ EU:

Artikel 2, punt 9, van richtlijn 2011/83/EU (...), moet aldus worden uitgelegd dat een stand van een handelaar op een beurs, als aan de orde in het hoofdgeding, waarop deze gedurende enkele dagen per jaar zijn activiteiten uitvoert, moet worden opgevat als „verkoopruimten” in de zin van deze bepaling indien een normaal geïnformeerde en redelijk omzichtige en oplettende consument, in het licht van het geheel aan feitelijke omstandigheden van deze activiteiten, en met name van de uiterlijke verschijningsvorm van deze stand en de informatie in de ruimten waar de beurs wordt gehouden, redelijkerwijs kon verwachten dat die handelaar er zijn activiteiten uitvoert en hem aanspreekt om een overeenkomst te sluiten, hetgeen aan de nationale rechter is om na te gaan.

HvJ EU 7 augustus 2018, IEF 17902; IEFbe 2689; IT 2617; ECLI:EU:C:2018:639; Zaak C-521/17 (SNB-REACT) Merkenrecht. Domeinnaamrecht. Beperkingen van de aansprakelijkheid voor een dienstverlener die IP‑adressen verhuurt en registreert waardoor domeinnamen anoniem kunnen worden gebruikt. HvJ EU:

1)      Artikel 4, onder c), van richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten moet aldus worden uitgelegd dat de lidstaten verplicht zijn om een instantie voor de collectieve vertegenwoordiging van merkhouders, zoals de vereniging in het hoofdgeding, de bevoegdheid te verlenen om in eigen naam te verzoeken om de toepassing van de in deze richtlijn vastgestelde rechtsmiddelen teneinde de rechten van deze houders te vrijwaren en om zich in eigen naam tot de rechter te wenden teneinde deze rechten te doen gelden, mits deze instantie naar nationaal recht wordt geacht een rechtstreeks belang te hebben bij de vrijwaring van deze rechten en overeenkomstig dat recht zich daartoe tot de rechter kan wenden, hetgeen de verwijzende rechter dient na te gaan.

HvJ EU 7 augustus 2018, IEF 17800; IEFbe 2687; IT 2616; ECLI:EU:C:2018:634; C-161/17 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Renckhoff; Cordoba) Uit het persbericht: Voor het plaatsen op een website van een foto die met toestemming van de auteur vrij toegankelijk was op een andere website is een nieuwe toestemming van de auteur vereist. Dit geldt zelfs voor foto’s met bronvermelding in een schoolpresentatie die door de school online wordt gezet. Dat heeft het EU-Hof geantwoord op vragen van een Duitse rechter. HvJ EU:

Het begrip „mededeling aan het publiek” in de zin van artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG (...) moet aldus worden uitgelegd dat dit het plaatsen op een website omvat van een foto die eerder zonder beperkingen om het downloaden ervan te beletten en met de toestemming van de houder van het auteursrecht op een andere website is gepubliceerd.

Ktr. Rechtbank Den Haag 27 juni 2018, IEF 17905; ECLI:NL:RBDHA:2018:7745 (Beach Hotel tegen Hotels van Oranje) Handelsnaamrecht. Verzoekster en verweerster drijven beiden een onderneming met als beide als handelsnamen onder meer 'Beach Hotel', respectievelijk in Zeeland en in Noordwijk. Verweerster heeft bepaalde (wellness)faciliteiten waarover verzoekster niet beschikt. Verzoekster heeft verzocht dat de verweerder zijn handelsnaam wijzigt. Beide ondernemingen richten zich op het verschaffen van onderdak in een hotel dat nabij de kust is gelegen, maar ze zijn actief in verschillende regio's en beschikken over verschillende faciliteiten. De kantonrechter wijst de verzoeken af.

Vzr. Rechtbank Den Haag 7 juli 2018, IEF 17904; IEFbe 2692; ECLI:NL:RBDHA:2018:9453 (John Lemon) Merkenrecht. Eiseres is weduwe van John Lennon. Ze is houder van Uniewoordmerk van JOHN LENNON in klassen voor onder andere frisdranken. Gedaagde was houder van Uniebeeldmerk John Lemon. Eiseres en gedaagde hebben een overeenkomst gesloten waarin is bepaald dat gedaagde stopt met het gebruik van John Lemon. Hij heeft het Uniebeeldmerk overgedragen aan eiseres. Daarna heeft On Lemon een frisdrank op de markt gebracht onder het teken ON LEMON - JOHN IS ON waarop ook het teken John Lemon zichtbaar is. Eiseres vordert rectificatie en een recall. De voorzieningenrechter is bevoegd met betrekking tot de vorderingen die zien op de tekortkoming in de nakoming op basis van het forumkeuzebeding in de gesloten overeenkomst. Er moet worden aangenomen dat door het relevante publiek de elementen “JOHN” en “LEMON” in elkaars nabijheid in dit geval met elkaar in verbinding worden gebracht. Dit zorgt voor verwarringsgevaar. De vordering wordt toegewezen.

Invitation Young BMM Network Event
What: Gourmet beer tasting experience with young IP practitioners, hosted by zythologist Ivo Thijssen
Why: A great opportunity to extend your Young BMM Network in an informal setting -whilst enjoying a good glass of beer and delicious food
Bar ‘Publieke Werken’, Sint Annastraat 12, Breda, the Netherlands, on Thursday 30 August 2018, 6.30pm.

Conclusie AG HR 13 juli 2018, IEF 17899; IEFbe 2686; IT 2615; ECLI:NL:PHR:2018:789 (Stichting Brein tegen News-Service Europe) Auteursrecht. Tussenpersoon (Usenet-provider). Hof in haar tussenarrest in 2014: Geen filter voor usenet mits efficiënte NTD-procedure Hof Amsterdam 19 augustus 2014 [IEF 14126]. Verhouding tussen de Auteursrechtrichtlijn en de Richtlijn elektronische handel. Reikwijdte aansprakelijkheidsvrijstelling art. 6:196c BW. Mededeling aan het publiek. Conclusie tot stellen van prejudiciële vragen aan het HvJ EU:

Is sprake van een mededeling aan het publiek in de zin van art. 3 lid 1 van richtlijn 2001/29 door de exploitant van een platform voor Usenetdiensten, indien op de server van deze exploitant beschermde werken ter beschikking worden gesteld voor gebruikers van het Usenet (te weten abonnees van resellers van de exploitant en de gebruikers die bij andere Usenetproviders zijn aangesloten) die daar door gebruikers van het Usenet op zijn geplaatst?

Deze zaak gaat over de verhouding tussen de Auteursrechtrichtlijn en de Richtlijn elektronische handel (ook wel e-Commercerichtlijn genoemd), in het bijzonder over de in de Auteursrechtrichtlijn geregelde “mededeling aan het publiek” en de mogelijkheid van het geven van een bevel aan een tussenpersoon aan de ene kant en de aansprakelijkheidsvrijstelling van tussenpersonen uit de e-Commercerichtlijn anderzijds. Kan NSE profiteren van deze vrijstelling van aansprakelijkheid uit art. 6:196c BW, de Nederlandse implementatie van de art. 12-15 van de Richtlijn elektronische handel, en pleegt zij zelf auteursrechtinbreuk door het aanbieden van Usenet-diensten die onder meer worden gebruikt om beschermde werken te delen? Dat levert de nodige puzzels op.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 20 juli 2018, IEF 17898; ECLI:NL:RBROT:2018:5365 (eiser tegen VOF) Contractenrecht. Kantonrechter bespreekt een minnelijke regeling; afgesproken wordt dat VOF in de avond de video online zal plaatsen en eiser daarop mag reageren met aanpassingen of wijzigingen. Eiser voert aan dat de toegestuurde links melding 'deze video is door de gebruiker verwijderd' opleveren. Omdat YouTube het volgens VOF niet toelaat om twee dezelfde video’s online te hebben, is er geen sprake van oplevering volgens eiser. Eiser heeft op printscreens gewezen, maar in de internetbalk staan andere links dan VOF heeft gestuurd. De kantonrechter heeft vastgesteld dat beide video’s door gebruikmaking van de betreffende links online te bekijken zijn.  Eiser wordt niet nog eens toegelaten voorstellen van aanpassing te doen. De vordering in reconventie ziet op de restantbetaling van het overeengekomen basisbedrag en een bedrag ter zake van meerwerk voor 45 seconden extra.

Rechtbank Noord-Holland 17 juli 2018 IEF 17897; ECLI:NL:RBNHO:2018:6585 (Namaak parfums/cosmetica) Strafrecht. Verdachte wordt verdacht van verkoop van namaak parfums en cosmetica. Ten aanzien van de verkoop van een aantal producten wordt de verdachte vrijgesproken omdat niet kan worden bewezen dat er inbreuk op die merken wordt gemaakt. Voor de andere te koop aangeboden en in voorraad hebbende producten is wel bewezen dat ze vervalst zijn. Verdachte heeft zich beroepsmatig bezig gehouden met het imiteren van merken. Het wordt hem kwalijk genoemn dat hij zijn eigen geldelijk gewin voor ogen heeft gehad en niet heeft stilgestaan bij de economische schade van de merkhouders. De rechtbank veroordeelt verdachte tot een taakstraaf van 200 uur en een gevangenisstraf van 1 maand. Deze wordt echter niet ten uitvoer gelegd.