Het College van Toezicht collectieve beheersorganisaties Auteurs- en naburige rechten (CvTA) heeft een nieuw kwartaalbericht gepubliceerd.
Lees verder.

Gerecht EU 7 juli 2021, IEF 20072, IEFbe 3246; ECLI:EU:T:2021:420 (Ardagh Metal Beverage tegen EUIPO) Ardagh heeft een Uniemerkaanvraag bij het EUIPO ingediend. Het merk waarvan inschrijving is aangevraagd, is het klankteken dat doet denken aan het geluid dat ontstaat bij het openen van een drankblikje, gevolgd door een stilte van ongeveer één seconde en gebruis van ongeveer negen seconden. Het Gerecht begint met de opmerking dat een dergelijk klankmerk een onderscheidend vermogen dient te hebben, zodat de consument het aanmerkt als merk. Een element van functionele aard valt hier niet onder. Omdat het openen van een blikje onlosmakelijk verbonden is met een technische oplossing voor het hanteren van dranken kan dit geluid niet worden opgevat als een aanduiding van de commerciële herkomst van deze blikjes. Het Gerecht houdt de weigering van de aanvraag door het EUIPO in stand. 

Rechtenorganisaties in Nederland staan via de Wet Toezicht op Collectieve beheersorganisaties onder toezicht van het CvTA (het College van Toezicht Auteursrechten), de door de overheid benoemde toezichthouder. Dat heeft zijn oordelen: het toezicht kan voor zowel musici en andere auteurs en artiesten, als voor gebruikers van muziek en ander beschermd werk, een garantie zijn op kostenefficiënt werken, redelijke tarieven en goede navolging van de wet. Maar het kan ook een last zijn.
Lees hier verder.

Deze bijdrage verschijnt deze week in Muziekwereld, het blad van de Vakgroep Muziek Kunstenbond/Ntb vakbond voor musici.

Het lijkt zover: we mogen open. De simpele samenvatting: bijna alles kan, op anderhalve meter.
De deuren van de cultuursector, van winkels en horeca mogen weer open onder reguliere openingstijden, op volle capaciteit, en de mondkapjesplicht vervalt grotendeels. Ook de beperking van anderhalve meter vervalt met een corona-toegangsbewijs. Het lijkt inmiddels bijna onwerkelijk, maar een terugkeer naar ‘normaal’ lijkt werkelijk een feit. Voor wie zich ‘normaal’ herinneren kan. Het lijkt een eeuwigheid geleden.
Lees hier verder.

Deze column verschijnt deze week in Muziekwereld, het blad van de Vakgroep Muziek Kunstenbond/Ntb vakbond voor musici.

Rechtbank Rotterdam 17 juni 2021, IEF 20069, IT 3585; ECLI:NL:RBROT:2021:5655 (Eiser tegen gedaagde) Eiser is de rechtsopvolger van een budgetbeheer bedrijf. Gedaagde was klant bij het bedrijf en heeft een aantal keer Google reviews geschreven die onwaarheden bevatten. Eiser vordert dat het gedaagde verboden wordt om nog langer zulke uitlatingen te doen. Op het moment dat deze zaak voor de rechter komt, staan er geen uitlatingen van gedaagde op internet. Mede om deze reden wordt geoordeeld dat eiser geen belang bij de vordering heeft. Ook staat gedaagde inmiddels weer onder professionele begeleiding, waardoor het aannemelijk wordt geacht dat gedaagde zich niet langer negatief zal uitlaten op internet over eiser. 

Gerecht EU 16 juni 2021, IEF 20068; ECLI:EU:T:2021:372 (Smiley Miley tegen EUIPO) Smiley Miley heeft in 2014 het woordmerk 'Miley Cyrus' geregistreerd. Het EUIPO heeft in eerste aanleg bepaald, dat er sprake is van verwarring ten aanzien van de merknaam Cyrus, een verkoper van onder andere muziekinstallaties. Smiley Miley komt daar in deze zaak tegen in beroep en voert aan dat de vergelijking minimaal is. Het Gerecht vernietigt de uitspraak van het EUIPO. Ze stelt dat de naam Miley Cyrus voor het relevante publiek een duidelijke en specifieke semantische inhoud heeft, omdat zij bij het grote publiek bekend staat als een internationale zangeres. Deze specifieke inhoud geldt niet voor de merknaam Cyrus, waardoor er geen sprake kan zijn van verwarringsgevaar. 

HR Conclusie P-G 2 juli 2021, IEF 20066; ECLI:NL:PHR:2021:669 (WIKO tegen Philips) Deze zaak is onderdeel van een aantal in het geding zijnde SEP octrooien. Philips is houder van een het octrooi EP525, dat de efficiëntie van de transmissie van datapakketten beoogt te verbeteren. Een SEP moet onder FRAND-voorwaarden in licentie worden gegeven. WIKO heeft een Frand-verweer gevoerd, omdat Philips EP 525 heeft aangemeld als standaard-essentieel voor de UMTS-standaard en zij de daaraan verbonden contractuele en mededingingsrechtelijke verplichtingen niet is nagekomen. WIKO heeft zich volgens het hof niet als een willing licensee getoond en daarnaast is niet voldaan aan de stel- en bewijsplicht die op WIKO rustte. De P-G concludeert tot verwerping van het cassatieberoep. Zie ook [IEF 20065]. 

Inhoudsopgave van het tijdschrift Berichten Industriële Eigendom 3-2021.

Berichten uit het buitenland
Germany; a legal report: trade marks, designs, patents and unfair competition 2020 − Ulrich Hildebrandt 122

Terugblik
Ongeoorloofde mededinging 2020 − Rutger de Beer 136
Bedrijfsgeheimen − Maarten Schut 140

Rechtspraak

HR Conclusie P-G 2 juli 2021, IEF 20065, IT 3579; ECLI:NL:PHR:2021:670 (WIKO tegen Philips) Deze zaak is onderdeel van een aantal in het geding zijnde octrooien. Philips is houder van een SEP octrooi, dat voorkomt dat data bij een slechte kanaalkwaliteit met een excessief hoog vermogen worden verzonden. Een SEP moet onder FRAND-voorwaarden in licentie worden gegeven. WIKO heeft de vernietiging van het octrooi gevorderd, wegens gebrek aan inventiviteit. Ook voldoet volgens WIKO het licentie-aanbod van Philips niet aan de FRAND-voorwaarden. De P-G concludeert, dat WIKO niet heeft kunnen aantonen dat en waarom Philips misbruik maakt van haar machtspositie en dat de door Philips verleende licentie onder FRAND-voorwaarden discriminatoir is. Volgens het hof - en de P-G Van Peursem onderschrijft dit - zijn vergelijkbare gevallen niet zonder meer gelijk en kunnen er met verschillende afnemers verschillende FRAND-voorwaarden worden afgesproken. WIKO heeft daarnaast niet voldaan aan haar stel- en bewijsplicht. De P-G concludeert tot verwerping van het cassatieberoep. 

BOIP 29 juni 2021, IEF 20064, IEFbe 3244; CANC/3000225/DW (De Brauw tegen Forbitex)  De Brauw vordert in deze zaak de doorhaling van het woordmerk AMALIA. Ze voert daartoe aan dat er geen sprake is van normaal gebruik van dit woordmerk. Het woordmerk wordt volgens eiser niet vermeld op facturen van Forbitex en is ook niet op de website te vinden. Forbitex heeft daarop twee relevante facturen overlegd, waar het woordmerk AMALIA wel wordt gebruikt. Volgens het bureau is dit echter onvoldoende om aan te nemen dat de commerciële exploitatie in het zakenleven reëel is. Zodoende is er volgens het Bureau geen sprake van normaal gebruik. De vordering tot vervallenverklaring wordt toegewezen.