Alle poppetjes in lettercirkels
Z24.nl bericht over hoe een vermeende inbreukmaker na een overeenkomst met de rechthebbende eindelijk kan optreden tegen inbreukmakers op de vermeende inbreuk “Bikkembergs boos op jumpers. (…) Onder jumpende jongeren vinden de T-shirts met de tekst Jumping is not a Crime grif aftrek. Volgens Dieter Geernaert, advocaat van Bikkembergs, schaadt deze jumper het imago van Bikkembergs: "Bikkembergs is een exclusief merk. Associatie met iets ordinairs als jumpen, tast dat imago aan. Daarom moet het uit de handel worden gehaald."
Alain Horoit heeft het logo ontworpen en wettelijk gedeponeerd. Hij is eigenaar van IMP music, een van de grote namen in de jumpscene. Hij ontkent dat het oude logo een parodie op dat van Bikkembergs is: "Het is een dansende jumper in een cirkel van lettertjes. De gelijkenis met Bikkembergs kleding is geheel toevallig. Dan kan je alle poppetjes in lettercirkels wel gaan verbieden." Horoit heeft zonder morren zijn logo aangepast, ondanks zijn overtuiging dat zijn logo geen kopie is. Het nieuwe logo is nu een dansende jumper in een cirkel vol met woorden. Bikkembergs is akkoord met het nieuwe logo.
(…) Door de populariteit van het jumpen en de cd's worden de 'Jumping is not a crime' T-shirts massaal gekopieerd. Tot voor kort stond Horoit machteloos tegen deze illegale kopieën: "Dan benaderde ik zo'n gastje die een site heeft en vroeg hem te stoppen met het voeren van mijn logo. Dan kreeg ik te horen dat ze niet mijn logo, maar dat van Bikkembergs nagemaakt hadden en vroegen ze mij of ik een deal met Bikkembergs had. Nou, die heb ik nu."
Lees hier meer.
Een spaak gelopen samenwerking met auteursrechtelijke facetten
Rechtbank Arnhem, 13 juni 2007, LJN: BA9612. Keesie B.V. tegen Stichting Wildzoekers.
Auteursrecht. Geldige gebruikslicentie, geen auteursrechtinbreuk.
Communiciatie- en reclamebureau Keesie heeft in september 2004 op verzoek van de oprichters van natuurorganisatie Wildzoekers de vormgeving en huisstijl van Wildzoekers ontwikkeld en vervolgens voor de duur van één jaar een gebruikslicentie verstrekt aan Wildzoekers. Stichting Wildzoekers is in februari 2005 opgericht. Partijen hadden een langdurige samenwerking voor ogen en spraken af dat indien de samenwerking zou komen te vervallen, Keesie de auteursrechten op het door Keesie vervaardigde werk aan Wildzoekers zou overdragen tegen vergoeding. Aan de samenwerking tussen partijen komt voortijdig een einde.
Stichting Wildzoekers deelt Keesie mee dat zij de door Keesie ontworpen huisstijl en logo nog slechts zal gebruiken tot februari 2006, zijnde in haar visie de afloopdatum van de gebruikslicentie. Keesie stelt dat de gebruikslicentietermijn van één jaar is ingegaan in september 2004 en vordert betaling voor de verlenging van de gebruikslicentie. Daarnaast vordert Keesie een verklaring voor recht dat Wildzoekers inbreuk maakt op haar auteursrecht en eist zij nakoming van de overeenkomst van overdracht van de auteursrechten aan Wildzoekers tegen vergoeding.
Volgens de rechtbank is tussen partijen niet overeengekomen wanneer de licentie ingaat en evenmin wat zou gelden na één jaar. De rechtbank hanteert als ingangsdatum van de licentie de oprichting van Stichting Wildzoekers in februari 2005. “4.2. (…) Dit ligt ook voor de hand. Het gaat hier niet om vergoeding van ontwikkelingskosten, maar om een gebruiksvergoeding. Het is niet goed denkbaar dat een nog niet bestaande (rechts)persoon reeds een vergoeding verschuldigd zou zijn voor het aan die (rechts)persoon gebonden gebruik van een nog niet bestaand werk (…)”.
Ten aanzien van de vermeende auteursrechtinbreuk oordeelt de rechtbank dat “4.3. (…) Wildzoekers een nieuwe huisstijl en logo heeft laten ontwikkelen en op de comparitie heeft Keesie niet weersproken dat Wildzoekers zelf het gebruik van de ontwerpen van Keesie heeft gestaakt vóór 1 februari 2006, dus vóór het aflopen van de licentieperiode van één jaar. Keesie heeft daarbij toegegeven dat de nieuwe stijl geen inbreuk maakt op haar auteursrecht (…)”.
De door Keesie gevorderde veroordeling tot nakoming van de overeenkomst tot overdracht van de auteursrechten en vergoeding daarvoor wordt afgewezen, omdat Wildzoekers de door Keesie ontworpen huisstijl en haar logo feitelijk niet heeft overgenomen en de overeenkomst geen verplichting tot overname van de intellectuele eigendomsrechten inhoudt (4.6).
Interessant is de overweging van de rechtbank ten aanzien van de gevorderde volledige proceskostenvergoeding op grond van de Handhavingsrichtlijn: “4.8. (…) De volledige proceskostenveroordeling van de Handhavingsrichtlijn is vooral gegeven voor piraterij en andere gevallen van opzet en kwade trouw. Daarvan is in dit geval geen sprake. Het gaat hier om een spaak gelopen samenwerking met auteursrechtelijke facetten tussen niet commercieel ingestelde organisaties (…)”.
Lees het vonnis hier
Omroep Verdrag
"The summer special session of WIPO's Standing Committee on Copyright and Related rights (SCCR) ended with an outcome that effectively killed the proposed treaty for protection of broadcast organisations (Broadcast Treaty). The committee called off the Diplomatic Conference that was supposed to take place in November to approve the treaty. Even if the treaty remains on the agenda of SCCR, it is unlikely that there will be any serious push to overcome the vastly different positions on key issues relating to objectives, scope and object of protection."
Lees hier meer.
Telefoontjes uit het stadhuis
Trouw bericht: “De gemeente Amsterdam meet met twee maten bij het bestrijden van grappenmakers die de slogan ’I Amsterdam’ op de hak nemen. Boomerang, een bedrijf dat in cafés gratis ansichtkaarten verspreidt, bedacht enige tijd geleden een geinige parodie op die slogan: ’I Ambtenaar’. Amsterdam kon er wel om lachen, vertelt een woordvoerster van Boomerang: „We kregen zelfs telefoontjes uit het stadhuis of we nog meer kaarten konden leveren.”
Maar tegen Maarten ter Horst sloeg de gemeente een andere toon aan. Ter Horst, ambtenaar in de gemeente Haarlemmermeer, had op de netwerksite Hyves een pagina aangemaakt voor hyvende ambtenaren. Als logo gebruikte hij de Boomerang-kaart. Amsterdam reageerde deze week met een boze brief vol dreigende juridische taal. “
Lees hier meer.
Del Snol
Trouw bericht: “Modeketen Henk ten Hoor heeft vandaag de T-shirts met de opdruk 'Costa del snol' uit de winkels gehaald. Het shirt was bedoeld als parodie op een reclamecampagne van D-Reizen, waarin teksten voorkomen als 'Meteenerife' en 'Curagauw'. De reisorganisatie kon er niet om lachen en besloot vrijdag Ten Hoor te dagvaarden. Henk ten Hoor zegt maandag de shirts te hebben teruggehaald omdat hij 'de zaak niet op de spits wil drijven'.”
Lees hier meer.
Eerst even voor jezelf lezen
- Rechtbank Utrecht, 11 juli 2007, HA ZA 06-488. Canon Kabushiki Kaisha c.s. tegen Crown International B.V. (met dank aan Dirk Straathof, Brinkhof).
Parallelimport. “Te staken en gestaakt te houden iedere inbreuk op de aan Canon c.s. toekomende merkrechten en auteursrechten, meer in het bijzonder de verkoop en het ter verkoop aanbieden van Digital Rebel camera's, Nederlandse handleidingen op CD-ROM van Canon camera’s en USB lampjes met het Canon logo daarop, dan wel andere producten die inbreuk maken op werken en/of merken van Canon C.S.
Lees het vonnis hier.
- Rechtbank Arnhem, LJN: BA9612. Keesie B.V. tegen Stichting Wildzoekers.
Samenvatting rechtspraak.nl: "Keesie stelt dat Wildzoekers inbreuk maakt op haar auteursrecht, onder meer door na het verstrijken van de licentie nog steeds kenmerkende onderdelen van het door haar ontworpen logo op diverse websites te gebruiken en aldus te verveelvoudigen."
Lees het vonnis hier.
Een aanvaardbare wijze van handhaving
Kamerstuk 30800 VI, nr.119. Brief van de minister van Justitie over incassoactiviteiten Musicopy
“Musicopy heeft aangegeven zich de kritiek en gevoelens van onvrede zeer aan te trekken, en heeft aangekondigd onverwijld de nodige maatregelen te zullen nemen om tot een aanvaardbare wijze van handhaving te komen. Daartoe heeft Musicopy concreet de volgende maatregelen toegezegd:
[o.a. - IEF] “(…) Musicopy zal voorlopig, als geconstateerd wordt dat er haars inziens sprake is van een miskenning van de rechten van de gemachtigden voor wie Musicopy optreedt, afzien van sommaties; deze worden vervangen door een uitnodiging om op korte termijn met Musicopy in overleg te treden om alsnog tot een regeling voor het additionele kopiëren te komen; de al verzonden sommaties zullen voorlopig worden opgeschort, opdat de betrokken muziekverenigingen eveneens de gelegenheid krijgen om met Musicopy in nader overleg te treden.”
(…) Ik zie de opstelling van Musicopy als constructief. Gelet op dit pakket van maatregelen vertrouw ik erop dat incidenten die tot de commotie over Musicopy aanleiding hebben gegeven, thans tot het verleden zullen behoren. “
Lees devolledige brief hier.
Nucleinezuuramplificatie over meerdere temperatuurcycli
Rechtbank ’s-Gravenhage 13 juli 2007, Applera Corporation tegen Stratagene Corporation cs
Octrooirecht. Het octrooi is geldig en inbreuk is niet betwist. Geen grensoverschrijdend verbod. Geen verbod op indirecte inbreuk. Kosten ten aanzien van de bewijsbeslagen worden ook toegewezen, ondanks dat inbreuk niet wordt betwist. Ten tijde van de beslagen was er immers voor eiseres reden om rekening te houden met een fundamenteel inbreukverweer. Nevenvorderingen toegewezen in kort geding.
Applera heeft – na een nog niet geheel voltooide oppositieprocedure – een Europees octrooi voor een inrichting voor het volgen van een polymerasekettingreactie (PCR) voor nucleinezuuramplificatie over meerdere temperatuurcycli.
Strategene cs biedt via haar website de Mx3000P, Mx3005P en Mx4000 quantitaive PCR systemen aan. Applera stelt zich op het standpunt dat deze systemen van Strategene inbreuk maken op haar octrooi. Allereerst heeft Applera onder de Nederlandse gedaagden bewijsbeslag gelegd en een beschrijving opgemaakt van inbreukmakende producten. Vervolgens heeft zij Stratagene in kort geding gedagvaard teneinde een inbreukverbod (plus nevenvorderingen) te krijgen.
De Voorzieningenrechter beschrijft uitgebreid het technische gebied van de uitvinding alvorens aan de inhoudelijke beoordeling van het geschil toe te komen.
Het verweer van Strategene concentreert zich op de stelling dat er een reële (serieuze), niet te verwaarlozen kans bestaat dat het octrooi van Applera zal worden herroepen. Stratagene betwist niet dat haar systemen de kenmerken bevatten van de ingeroepen conclusies van het octrooi. Strategene voert de volgende drie gronden aan waarom volgens haar de conclusies van het octrooi bij voortzetting van de oppositieprocedure alsnog zullen worden verworpen: strijd met artikel 76 (1) EOV, gebrek aan nieuwheid in het licht van een proefschrift van Otten en D30, en gebrek aan inventiviteit, ook in het licht van het voornoemde proefschrift.
Stratagene cs. hebben zich op het standpunt gesteld dat het octrooi welke berust op een afgesplitste aanvrage een uitbreiding van de materie ten opzichte van de eerdere aanvraag meebrengt, hetgeen in strijd is met artikel 76 lid 1 EOV. De Grote Kamer van Beroep heeft op dit punt geoordeeld (G 1/05) dat afgesplitste aanvragen mogen worden aangepast tijdens de procedure en weer tot de oorspronkelijke materie uit de moederaanvraag worden beperkt. De afgesplitste aanvragen zijn alsdan geldig ingediend ook als ze uitbreiding van materie ten opzichte van de eerdere aanvraag meebrengen. De Voorzieningenrechter oordeelt dat in het licht van deze beslissing van de Grote Kamer van Beroep niet zonder meer aannemelijk is dat de voortgezette oppositie wegens strijd met artikel 76 lid 1 EOV alsnog zal worden vernietigd.
Het proefschrift van Otten wordt voorshands door de Voorzieningenrechter niet als nieuwheids- dan wel inventiviteitsschadelijk beschouwd.
Het kort geding is als het gaat om bewijslevering niet de meest passende procedure. Onder deze omstandigheden kon de Voorzieningenrechter niet anders dan aanhaken bij de eerdere beslissing van de Technische kamer van Beroep op dit punt. D30 wordt dan ook niet als schadelijk voor de nieuwheid gezien, aangezien het niet beyond reasonable doubt vaststaat dat het document openbaar toegankelijk is gemaakt.
Het bovenstaande voert de Voorzieningenrechter tot de conclusie dat Stratagene cs. inbreuk maken op het octrooi van Applera.
Het grensoverschrijdend verbod wordt afgewezen daar Applera niet inzichtelijk heeft gemaakt dat het octrooi in al de landen waarover het verbod zich moet uitstrekken is gevalideerd, en nog minder heeft zij duidelijkheid verschaft over in welke omvang het octrooi in die landen geldt. Voorshands gaat de Voorzieningenrechter ervan uit dat alleen in Nederland een akte van gedeeltelijke afstand is ingeschreven.
Ook het verbod op indirecte inbreuk wordt afgewezen omdat Applera onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de door Stratagene geleverde hulpstoffen geschikt en bestemd zijn voor toepassing van het octrooi.
De kosten die zijn gemaakt door Applera ten aanzien van de bewijsbeslagen worden wel toegewezen, ondanks dat inbreuk niet door Stratagene is betwist. Ten tijde van de beslagen was er immers voor Applera reden om rekening te houden met een fundamenteel inbreukverweer.
Lees het vonnis hier. Eerder bericht bewijsbelsagen: IEF 4219 (22 juni 2007).
Applera Corporation vs. Stratagene Corporation cs: Cross border injunctions
District Court of The Hague 13th july 2007 Applera Corporation vs. Stratagene Corporation cs:
Patent law. The patent is valid and infringement has not been challenged. No cross border injunction. No injunction on secondary/ indirect infringement. Costs relating to evidentiary attachments are granted even though infringement is not challenged. At the time the attachments were ordered the claimant could reasonably fear a substantial breech defence. Secondary claims are granted in interlocutory proceedings.
Applera has, after not yet fully completing opposition proceedings, a European patent for an installation to follow a polymerase chain reaction (PCR) for nucleic acid amplification reaction at multiple temperature cycles.
Startegene cs offers the MX3000p, Mx3005p and the Mx4000 quantitative PCR systems via their website. Applera takes the view that Stratagene’s systems infringe their patent rights. First of all Applera has levied evidentiary attachment for the Dutch defendants and described the infringing products. Secondly they summoned Stratagene in an interlocutory proceeding so as to demand a ban on direct infringement (and secondary claims).
The primary relief court describes the technical field of the invention extensively before discussing the actual content of the issue.
Startagene’s defence is centred around the premise that there is a real and serious chance that Applera’s patent applications will be struck down once the opposition procedure is continued. Stratagene offer three reasons for this.Violation of article 76 (1) EOV (European Patent treaty); Lack of novelty as regards to Van Otten’s Thesis and D3; a lack of inventiveness also in view of the afore mentioned thesis.
Stratagene cs have taken the view that the patent, which is a derived application from an expansion of the subject matter, compared to the earlier application. This is in breach of article 76 sub section 1 EOV. The appeals chamber ruled on this issue (G1/05). The derived applications can be adjusted during the proceedings and are limited to the subject matter of the original application. The derived applications are validly made even when the expansion of the subject matter as regards to the earlier applications. The primary relief judge ruled that in the light of the decision of the Chamber of appeals that the continued patent opposition will not be automatically struck down in case of breach of article 76 subsection 1 EOV.
The primary relief court does not view Van Otten’s thesis as being novel or a danger to inventiveness.
The interlocutory proceedings are, as far as the provision of evidence is concerned, not the most suitable type of legal proceedings. In view of these facts the primary relief court could do no more than refer to the earlier judgement of the Technical appeals chamber of this point. D30 is not viewed as being a danger to the novelty, as it is not beyond reasonable doubt that the document was published.
All of the above led the primary relief court to conclude that Stratagene cs is in breach of Applera’s patent.
The cross border injunction is denied, as Applera has not made it apparent that the patent has been validated in all of the countries where the injunction is requested. Even less clear was the information concerning the extent of the patent in these countries. At this time the relief court takes the view that only in Holland the deed of partial surrender of a patent has been registered.
The injunction against the indirect breach is also denied because Appelera has insufficiently proven that products provided by Stratagene are suitable and destined for application with the patent.
The costs incurred by Applera with regards to the evidentiary attachments are allowed even though Startagena does not argue infringement. At the time of the attachments Applera had reason to consider a fundamental patent breach defence.
Read the entire judgement here.
Eerst even voor jezelf lezen
- Rechtbank ’s-Gravenhage, 13 juli 2007., KG ZA 07-586. Applera Corporation tegen Stratagene Corporation c.s.
De voorzieningenrechter verbiedt Strategen c.s. met onmiddellijke ingang na betekening van dit vonnis iedere inbreuk op EP 562 in Nederland, met name door de verkoop of andere verhandeling van real-time thermocyclers en met name door de verkoop of andere verhandeling van de thermocycler Mx3000P System en/of Mx3005P System en/of Mx4000P System. Plus toewijzing nevenvorderingen plus betaling aan Applera van de kosten van de procedure tot heden begroot op € 133.553,32.
Lees het vonnis hier.
- Gerechtshof ’s-Gravenhage, 12 juli 2007, KG ZA 05/925. Stichting De Thuiskopie tegen Opus Supplies B.V.
Hof Den Haag bevestigt bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter van de Rechtbank Den Haag. Opus GmbH, een onderneming die vanuit Duitsland op basis van bestellingen via internet blanco CD’s en DVD’s levert aan afnemers in Nederland kan niet worden aangemerkt als importeur in de zin van artikel 16c lid 2 Aw en is derhalve geen thuiskopie-vergoeding verschuldigd.
Lees het vonnis hier. Vonnis Rechtbank Den Haag: IEF 920 (16 september 2005).
