Leden Benelux-Gerechtshof 2007-2010
Samenstelling van het Benelux-Gerechtshof 2007-2010, gepubliceerd in Staatscourant 25 juli 2007, nr. 141/pag. 6.
“De leden van het Benelux-Hof worden uit de magistraten van het Hof van Cassatie van België, de Hoge Raad der Nederlanden en het Cour supérieure de Justice van Luxemburg gekozen. Zolang zij in hun eigen land als zodanig in actieve dienst zijn blijven zij in principe deel uitmaken van het Benelux-Hof. Hun benoeming bij het Benelux-Hof vormt dus geen beletsel voor het verder uitoefenen van hun nationale functie, die veruit hun hoofdbezigheid blijft.”
Zie de (nieuwe) samenstelling van het BenGh hier.
Geen afzonderlijke auteursrechtelijk relevante openbaarmaking
Brief staatssecretaris Heemskerk (EZ) over concurrentie tussen verschillende aanbieders van tv-programma's.
Voor- en nadelen van aanvullende regelgeving voor wederverkoop van het programmapakket nader onderzocht. Volgens de staatssecetaris is er een goed alternatief: meer concurrentie tussen verschillende aanbieders van tv-programma's.
"Bij wederverkoop van het programmapakket van de kabelexploitant rijst de vraag of het op eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid aanbieden van programma’s door een wederverkoper al dan niet als afzonderlijke auteursrechtelijk relevante openbaarmaking moet worden beschouwd, waarvoor de rechthebbenden (de programmamakers) toestemming moeten verlenen. Een verplichting tot wederverkoop van hun standaardpakket zou kabelexploitanten mogelijk verplichten tot handelingen die in strijd zijn met de Auteurswet.
Bij het genoemde alternatief voor wederverkoop doen zich deze problemen niet voor. Een alternatieve aanbieder hoeft de programma’s niet in te kopen bij de kabelexploitant en vervolgens te (weder)verkopen aan de consument. Hij kan ook zelf de doorgifterechten regelen voor de programma’s die in dat pakket zitten. Hij zal daarvoor in onderhandeling moeten treden met de rechthebbenden van de betrokken programma’s."
Lees het kamerstuk hier.
Niet na elk IE-beslag een bodemprocedure
Korte reactie van Evert van Gelderen (De Gier & Stam ): op Theo Bosboom en Christel Jeunink: “Na IE-beslag altijd bodemprocedure!
“Bosboom en Jeunink concluderen in hun verdienstelijk artikel, dat in de zaken Lucy Locket/Van der Meulen en Abbott/Teva, door de rechter een correcte toepassing wordt gegeven aan artikel 50 TRIPS en de artikelen 260 (oud) en 1019i Rv. Die toepassing komt er – kort gezegd – op neer, dat na (1) een conservatoir beslag tot afgifte en/of (2) na bewijs- of beschrijvend beslag (in IE-zaken), altijd een bodemprocedure dient te worden gestart in de zin van artikel 1019i Rv/50 lid 6 TRIPS.
Met deze conclusie kan ik me, voor wat betreft het conservatoir beslag tot afgifte, niet verenigingen. Naar mijn mening wordt – anders dan Bosboom en Jeunink opmerken – het TRIPS-verdrag al 11 jaar correct toegepast, door géén bodemprocedure verplicht te stellen na een conservatoir beslag tot afgifte in IE-zaken (bijv. op grond van art. 28 lid 1 Auteurswet, 2.22 lid 2, of 3.18 lid 1 BVIE jo 730 Rv).”
Lees de gehele reactie hier. (Artikel Bosboom en Jeunink, met links naar besproken rechtspraak: IEF 4431, 27 juli 2007).
Lichtblauwe en turkooise ruitvormen
In vervolg op een referentie naar een AH-kunstproject van Bastiaan Franken en Tarik Sadouma bij deze eerdere berichten over het project el Hema van Mediamatic, hierbij nog een link naar de website van Bastiaan Franken, voor de liefhebbers van associatie en (al dan niet bewuste) navolging van ideeën:
“Leegstaande supermarkt met etalage tijdens Ramadan gebruikt als moskee. Plastic wordt marmer, tas wordt tegel, Albert Heijn wordt Allah. “Wat in gedachte een tegenstrijdigheid lijkt, blijkt als beeld een volmaakte synthese. Uit het logo van Albert Heijn is het woord Allah in het Arabisch geschreven. De lichtblauwe en turkooise ruitvormen van de boodschappentas vormen een islamitische achthoek. De kleurschakering turkoois/lichtblauw en het weefpatroon zijn typisch islamitisch.”
Lees en zie hier meer.
Eerst even voor jezelf lezen
Gerechtshof ’s-Gravenhage, 12 juni 2007, rekestnummer R05/519, The Proctor & Gamble Company tegen BBIE.
Hof oordeelt anders dan OHIM: (Navulbare) verpakking (in de vorm van een WC-bril) voor geïmpregneerde doekjes. Heeft geen onderscheidend vermogen, geen significante afwijking.
Lees de beschikking hier.
Uiteindelijk omgeven
Rechtbank ’s-Gravenhage, 25 juli 2007, HA ZA 06-3850. Nexans Norway A.S. tegen Aker Kvaerner Subsea A.S.
Aker Kvaerner is houdster van Europees octrooi 062.027 (lees: 0.627.027 - IEF) voor een ‘werkwijze en inrichting voor het vervaardigen en uitleggen van een verbindingskabel.’ Nexans vordert de nietigheid van dit octrooi. Het octrooi heeft drie onafhankelijke conclusies. De rechtbank heeft voldoende gehoord om te oordelen dat conclusie 5 nieuw en inventief is, maar heeft behoefte aan een nadere toelichting door partijen over de inventiviteit van conclusies 1 en 8.
Het octrooi heeft betrekking op een werkwijze (conclusie 1) en een inrichting (conclusie 8) voor het vervaardigen en uitleggen van een verbindingskabel. Daarnaast ziet conclusie 5 op de verbindingskabel zelf. Een dergelijke verbindingskabel omvat meerdere leidingen en/of kabels en wordt onder meer in de offshore-industrie gebruikt. Dit type kabel wordt in de praktijk en in de oorspronkelijke engelse versie van de conclusies aangeduid als 'umbilical' (navelstreng).
Nexans bestrijdt de nieuwheid van conclusie 5 door deze letterlijk te lezen. Nexans meent dat niet duidelijk is of de deelmaatregel “binnenste, langwerpige kanaalelementen” ziet op meerdere elementen in axiale (lengte) richting dan wel op meerdere elementen in omtrekrichting. De conclusie heeft volgens Nexans daarom ook betrekking op een kabel die niet in dwarsdoorsnede meerdere kanaalelementen vertoont, maar uitsluitend in langsdoorsnede. Dit laatste is bekend uit de stand van de techniek. De rechtbank meent echter dat de conclusie geïnterpreteerd moet worden in het licht van de tekst en figuren. Hieruit leert de vakman dat de meerdere kanaalelementen aanwezig moeten zijn in de omtreksrichting. Zo toont de bijgaande figuur lijntjes die de binnenste elementen 6 van elkaar scheiden. Een dergelijke scheiding is niet bekend uit de stand van de techniek.
Conclusie 5 is verder nieuw, doordat deze definieert dat de buitenste kanaalelementen ingericht zijn voor het uiteindelijk omgeven van de kanalen/kabels. Ter zitting licht Kvaerner toe dat dit betekent dat er sprake moet zijn van volledig omhullen, waardoor de binnenste en buitenste kanaalelementen op elkaar afsteunen en zo een soort koepelvormige behuizing vormen, waarin de kabels/pijpen losjes liggen. Dit alles is niet bekend uit de stand van de techniek.
Conclusie 5 wordt tevens inventief geacht. De hierboven als nieuw beschreven aspecten kunnen niet uit de stand van de techniek geleerd worden, terwijl één van de aangevoerde publicaties bovendien betrekking heeft op een kabelkoord met meerdere stalen draden en niet op een umbilical.
Eén inventiviteitsbezwaar tegen conclusie 1 wordt verworpen. Een ander bezwaar is kennelijk pas ter pleidooi ingebracht. De rechtbank acht het vervolgens wenselijk dat partijen hun standpunten hierover nader toelichten. Ook conclusie 8 overleeft de door Nexans genoemde combinatie van documenten. Hier is het echter de rechtbank zelf die een andere combinatie van documenten oppert en partijen verzoekt zich hier nader over uit te laten. Beide conclusies komen 29 augustus a.s. opnieuw op de rol.
Lees het vonnis hier.
Del Snol (2)
In aansluiting op eerdere berichten dat Modeketen Henk ten Hoor na sommatie door D-reizen T-shirts met de opdruk 'Costa del snol' uit de winkels zou hebben gehaald (hier en hier), melden diverse media nu dat medewerker van D-reizen toch nog een T-shirt heeft aangetroffen met de gewraakte achter- en voorkant (DD-reizen). Dit leidde tot een kort geding in Assen.
Volgens een bericht van het ANP heeft de rechter de partijen zover gekregen een schikking te treffen. Onderdeel van de schikking is het vernietigen van de 4500 nog niet verkochte T-shirts en een schadevergoeding van €2500, over te maken aan een door D-reizen te betalen goed deel.
Lees hier meer.
Techniek ten behoeve van navigatie
BBIE Beslissing inzake oppositie van 12 juli 2007, no. 2000465. Opposant Navteq Corporation tegen Centavos B.V.
Oppositie van Navteq op basis van NAVTEQ, NAVTECH ON BOARD en NAVTOOLS tegen aanvrage NAVTURK afgewezen. Geen verwarringsgevaar aangenomen, ondanks soortgelijkheid van waren en enige mate van overeenstemming tussen de merken. Seriemerk-argument niet geaccepteerd; bekendheid merk NAVTEQ niet aangetoond.
70. (...) Ondanks het feit dat de door deze merken aangeduide waren deels identiek, deels soortgelijk zijn aan de voorhet aangevraagde merk opgegeven waren, kan niet tot het bestaan van verwarringsgevaar worden geconcludeerd. Gezien het feit dat de totaalindruk van de merken voor de consumenten een betekenis heeft, is het van minder belang dat de merken met hetzelfde element beginnen. Gezien de betekenis, zullen de consumenten de verschillen in de merken opmerken en zal het publiek niet menen dat de merken van dezelfde onderneming afkomstig zijn.
71. Bovendien is de grootste mate van overeenstemming naar mening van het Bureau te vinden op het fonetische vlak en de mate van fonetische overeenstemming van twee merken is van ondergeschikt belang bij waren die gewoonlijk aldus in de handel worden gebracht dat het relevante publiek bij de aankoop het merk ervan visueel waarneemt (arrest BASS, GEA T-292/01, 14 oktober 2003). Dit is het geval met de betrokken waren, men zoekt in reclameblaadjes en op Internet naar de navigatieapparatuur, wijst deze vervolgens aan bij de gespecialiseerde elektronicazaak en monteert deze in het blikveld in de auto.
Interessant is nog het oordeel van het Bureau over het seriemerk argument dat Navteq aanvoert: nu zij de merkregistraties voor NAVTEQ, NAVTECH ON BOARD en NAVTOOLS heeft, zou het intrinsiek onderscheidend vermogen van de merken groter zijn. Onder verwijzing naar het Bainbridge arrest (GvEA , T-194/03) wijst het Bureau dit argument af:
63. Het Bureau is van mening dat op basis van de drie registraties niet gesproken kan worden van een seriemerk. Het gebruik van de merken zoals dat gebleken is uit het bijgevoegde bewijsmateriaal toont geen gebruik van het merk NAVTOOLS aan. Er wordt slechts gebruik gemaakt van de variaties NAVTEQ en NAVTECH. De variaties beginnen weliswaar met hetzelfde voorvoegsel, maar dit voorvoegsel heeft een zeer zwak intrinsiek onderscheidend vermogen. Het variëren op de elementen TEQ/TECH springt dan naar de mening van het Bureau meer in het oog.
Lees beslissing hier.
Zorgvuldigheid en ruimhartigheid
Rechtbank Alkmaar, 19 juli 2007, KG ZA 07-221. Pretium Telecom B.V. tegen HDC Media B.V. (Met dank aan Sascha Schalkwijk , Bird & Bird).
Vrijheid van meningsuiting versus bescherming van eer en goede naam.
Pretium Telecom biedt haar klanten de mogelijkheid hun vastnetabonnement op het netwerk van KPN via haar te laten verlopen. Gedaagde HDC, uitgever van onder meer De Gooi en Eemlander, heeft via de rubriek ‘ombudsman’ meerdere klachten ontvangen van lezers die problemen ondervinden met Pretium. HDC heeft aan Pretium een concept-artikel toegezonden met het verzoek hierop commentaar te leveren, alvorens het artikel te publiceren in De Gooi en Eemlander. HDC heeft de tekst aangepast en opnieuw aan Pretium voorgelegd, maar Pretium blijft bezwaar maken tegen publicatie en vordert in kort geding een publicatieverbod.
“4.2 In dit kader stelt de voorzieningenrechter voorop dat onder de titel van het (concept-) artikel staat vermeld dat het artikel afkomstig is van de ombudsredactie. Zoals hij ter zitting desgevraagd heeft verklaard, heeft de betreffende journalist dit artikel niet uitsluitend geschreven in zijn hoedanigheid van journalist, maar mede uit hoofde van zijn functie van ombudsman bij HDC. Op grond hiervan mag van de schrijver van het artikel een grotere mate van zorgvuldigheid in onderzoek en weergave worden vereist dan in de journalistiek gebruikelijk is. De schrijver van het onderhavige artikel heeft aan deze mate van zorgvuldigheid echter niet voldaan.”
“4.4 In het concept-artikel staat vermeld dat klanten niet terug kunnen naar KPN. Ook staat in het concept dat degenen die zich weer proberen aan te melden bij KPN ontdekken dat KPN daar sinds kort niet meer aan meewerkt. Deze informatie is echter onvolledig en daardoor suggestief.(…) Bovendien is het artikel op zodanige wijze opgebouwd dat daarin de suggestie besloten ligt dat Pretium de kwade genius is, terwijl tot nu toe geen bewijs van gegrondheid van de tegen Pretium ingediende klachten is bijgebracht. Daarmee zijn voormelde onderdelen van het (concept-)artikel als onrechtmatig jegens Pretium aan te merken, zodat het artikel zoals dat thans ter beoordeling voorligt, niet kan worden gepubliceerd.
De voorzieningenrechter acht een publicatie van het artikel alleen dan toelaatbaar indien de onder 4.4. vermelde passages uit het artikel worden verwijderd en oordeelt verder: “4.6 Daarnaast ligt het in de rede dat HDC in het te publiceren artikel ruimhartiger moet zijn in de weergave van de reactie van Pretium op het artikel, in die zin dat daaraan tenminste toegevoegd zal moeten worden dat het KPN verboden is om opzegging door klanten van hun overeenkomst met Pretium uit te lokken, maar dat het haar wel is toegestaan om (…) nieuwe aanmeldingen van klanten in behandeling te nemen en te aanvaarden (…)”.
Tot slot merkt de voorzieningenrechter nog op dat het niet aan hem is om zich te buigen over de vraag of, na verwijdering van voormelde passages, een lezenswaardig artikel overblijft.
Lees het vonnis hier.
Procedure ten principale
Voorzieningenrechter Rechtbank Den Haag, 25 juli 2007, Rolnummer KG ZA 07-623, Abbott Laboratories tegen Teva Pharmaceuticals Europe et al.
Belangwekkend vonnis over de vraag wat moet worden beschouwd als een “eis in hoofdzaak” bij de toepassing van artikelen 1019 ev. 700 lid 3 Rv.
Abbott GmbH & Co KG (geen partij bij de procedure) is houder van een Europees octrooi en een aanvullend beschermingscertificaat dat ziet op de tweede medische indicatie van een specifieke vorm van de stof sibutramine voor de behandeling van overgewicht. In het kader van een (volgens Abbott) dreigende inbreuk door Teva op dit octrooi, heeft Abbott op grond van de artikelen 1019b, 1019c, 1019d jo. 700 en 709 Rv conservatoir bewijsbeslag gelegd onder Teva. Daarbij zijn onder meer digitale kopieën van diverse documenten afkomstig van de servers van Teva in bewaring genomen.
Abbott vordert in conventie inzage in en afschrift van de documenten die door de gerechtelijke bewaarder in bewaring zijn genomen op grond van artikel 1019a jo. 843as Rv. In reconventie vordert Teva onmiddellijke opheffing van de beslagen en diverse nevenvorderingen.
De voorzieningenrechter maakt om korte metten met de beslagen van Abbott.
De beslagen zijn volgens de voorzieningenrechter onrechtmatig, primair omdat Abbott in de verzoekschriften voor de verloven tot beslag heeft nagelaten te vermelden dat zij optrad als gevolmachtigde van de octrooihouder Abbott GmbH & Co KG.
Ook op andere gronden kunnen de beslagen niet in stand blijven. Ofschoon de drempel voor het toestaan van de conservatoire bewijsmaatregelen in artikel 1019 e.v. Rv volgens de voorzieningenrechter lager dient te worden gelegd dan de aannemelijkheid van de (dreiging tot) inbreuk in en kortgeding procedure, is aan deze lagere drempel niet voldaan. Abbott heeft onvoldoende bewijs overgelegd van mogelijke inbreuk door Teva.
Als derde reden dat de beslagen dienen te worden opgeheven overweegt de voorzieningenrechter dat Abbott niet tijdig een procedure ten principale heeft aangevangen. De vorderingen van Abbott in conventie zijn om niet te beschouwen als een “hoofdzaak” in de zin van artikelen 1019 ev. jo. 700 lid 3 Rv. In de eerste plaats, omdat deze artikelen volgens de voorzieningenrechter aldus dienen te worden uitgelegd “dat een inbreukprocedure bedoeld is als “hoofdzaak” en niet slechts een procedure volgens artikelen 1019a jo. 843a Rv, zoals in conventie in dit kort geding is ingesteld (…)”.
In de twee plaats had deze inbreukprocedure, gelet op artikel 50 lid 6 TRIPs een bodemprocedure, en geen kortgeding moet zijn. De voorzieningenrechter overweegt in dit kader (r.o. 5.7):
“De voorzieningenrechter laat nog daar dat artikel 1019i Rv voorschrijft dat binnen redelijke termijn een hoofdzaak wordt aangevangen als bedoeld in artikel 50 lid 6 TRIPs. Hoewel voor een gewoon conservatoir beslag een kortgedingprocedure een eis in de hoofdzaak kan vormen, kan dit niet gelden voor de onderhavige (bewijs)beslagen. Volgens jurisprudentie van het HvJ EG (16 juni 1998, C-53/96, Hermès) immers dient het Nederlandse kortgeding zelf reeds te worden beschouwd als een voorlopige maatregel in de zin van 50 TRIPs, waarmee niet zou stroken indien datzelfde kortgeding in het kader van de beslaglegging zou worden beschouwd als een procedure ter beslissing ten principale in de zin van datzelfde artikel. Nu Abbott geen bodemprocedure is gestart binnen de termijn die de verlofrechters hebben bepaald (voor zover dit al als een termijn in de zin van 50 lid 6 TRIPs moet worden gezien) noch binnen de termijn van 31 kalenderdagen dan wel 20 werkdagen als genoemd in 50 lid 6 TRIPs, en nu Teva e.a. hebben verzocht om opheffing van de beslagen, valt ook om die reden het doek voor de gelegde beslagen.”
De vorderingen Abbott worden afgewezen. De vorderingen van Teva in reconventie worden toegewezen, onder veroordeling van Abbott in de proceskosten van Teva van in totaal 91.993,00 Euro, waarbij een rol speelt dat Abbott zelf 132.000 Euro aan advocaatkosten had gevorderd en de advocaatkosten van Teva door Abbott niet zijn betwist. Abbott zal ook niet blij zijn met de dwangsom van 75.000 Euro per dag die is verbonden aan de diverse bevelen in reconventie.
Lees het vonnis hier.
