Rb. Den Haag 5 juni 2025, IEF 22747; C/09/683525 (Sultan tegen Tea Market). Sultan is een in Marokko gevestigde onderneming die zich bezighoudt met de export van thee. Gedaagde partijen Yettefti en Tea Market, zijn Nederlandse ondernemingen die zich bezighouden met de groothandel in voedings- en genotmiddelen en met opslag. Deze twee bedrijven zijn volgens de Kamer van Koophandel gevestigd op hetzelfde adres en hebben beide dezelfde aandeelhouder. Sultan, houder van diverse theemerken, heeft beslag laten leggen op theeverpakkingen waarop – zonder toestemming - tekens (nagenoeg) identiek aan haar merken waren aangebracht. Deze werden aangetroffen in een loods die gelinkt is aan het vestigingsadres van Yettefti en Tea Market. Tussen partijen is niet in geschil dat het hier om inbreukmakende producten gaat en dat Sultan Yettefti om die reden kan aanspreken. Gedaagde partijen betwisten echter de betrokkenheid van Tea Market bij de inbreuk.

Raad van State 11 juni 2025, IEF 22743; ECLI:NL:RVS:2025:2618 (VCR en anderen). De Nederlandse Vereniging van Commerciële Radio (hierna: VCR) had het College van Toezicht collectieve beheersorganisaties Auteurs- en naburige rechten (hierna: CvTA) verzocht handhavend op te treden tegen Sena wegens onvoldoende transparantie. Sena zou standaardlicentieovereenkomsten en tarieven (inclusief kortingen) niet openbaar maken, zoals verplicht onder artikel 2p lid 1 sub c van de Wet toezicht. Het CvTA gaf op 20 december 2018 een bindende aanwijzing aan Sena om deze informatie te publiceren. Sena en NPO maakten bezwaar; het CvTA verklaarde deze deels gegrond vanwege onduidelijke motivering, maar liet de aanwijzing grotendeels in stand. In 2021 oordeelde de rechtbank dat de betrokken overeenkomsten tussen Sena en NPO/RPO/NLPO geen standaardlicentieovereenkomsten zijn en geen normaal toepasselijke tarieven bevatten. Ze zijn individueel uitonderhandeld (bijv. ‘lump sum’-bedragen), wat buiten de reikwijdte van artikel 2p Wet toezicht valt. De aanwijzing werd daarom vernietigd en herroepen. VCR en anderen betogen dat de rechtbank artikel 2p van de Wet toezicht onjuist heeft geïnterpreteerd door ten onrechte de grammaticale uitleg voorop te stellen en de andere methoden hooguit als mogelijke grond om daarvan af te wijken.

Vrijdagmiddag 20 juni 2025, 14.00-17.00 uur, aansluitend een borrel (tot 18.30 uur)
OBA Oosterdok, Oosterdokskade 143, 1011 DL Amsterdam

We bevinden ons in een tijdsgewricht waarbinnen kunst en cultuur met regelmaat onderwerp zijn van maatschappelijk, politiek en juridisch debat. Daarom organiseert de VMC op vrijdag 20 juni een studiemiddag die de vraag naar de rol van het recht in het beschermen en begrenzen van culturele expressie centraal stelt. We verkennen nationale en internationale juridische kaders, en zoeken aansluiting bij andere disciplines, zoals (literatuur)sociologie en kunsttheorie. Hoeveel overlap zit er tussen de theoretisch vaak wenselijk geachte vrijheid van culturele uitingsvormen, en de in de praktijk soms vereiste of afgedwongen beperkingen daaraan?

Gerecht van de Europese Unie 4 juni 2025, IEF 22744; IEFbe 3921; ECLI:EU:T:2025:563 (Sven Benschop tegen EUIPO, Seven Bell Group). In de zaak tussen Sven Benschop en het EUIPO, met tussenkomst van Seven Bell Group, stond een oppositieprocedure centraal over het beeldteken "ALWAYS RUN 4PRESIDENT". Benschop had dit teken als Uniemerk aangevraagd voor onder meer kleding, tassen en retaildiensten. Seven Bell Group diende oppositie in op basis van een ouder beeldmerk "PRESIDENT’s", ingeschreven voor soortgelijke waren. De oppositieafdeling wees de oppositie gedeeltelijk toe. In een eerste beroepsbeslissing vernietigde de Kamer van Beroep deze beslissing, vanwege onvoldoende visuele gelijkenis en het ontbreken van aangetoonde verhoogde onderscheidingskracht. Na terugverwijzing oordeelde de oppositieafdeling in een tweede beslissing dat er sprake was van verwarringsgevaar, mede vanwege het verworven onderscheidend vermogen van het oudere merk in Italië. De Kamer van Beroep bevestigde dat oordeel in een latere beslissing.

Bundespatentgericht 8 april 2025, IEF 22742, LS&R 2299 (Hexal, Accord, Synthon en STADA tegen The Regents of the University of California en Astellas). Op 15 april 2025 is een bericht gepubliceerd over de beslissing van het Bundespatentgericht van 8 april 2025 in de zaak tussen, enerzijds, Hexal, Accord, Synthon en STADA en, anderzijds, The Regents of the University of California (houder van Europees octrooi EP 1 893 196 B2 met betrekking tot de werkzame stof enzalutamide) en Astellas (houder van een exclusieve sublicentie met betrekking tot het octrooi) [zie IEF 22655]. Enzalutamide vormt de basis voor het geneesmiddel Xtandi®, een geneesmiddel dat zeer succesvol is gebleken bij de levensverlengende behandeling van prostaatkanker. De motivering van die beslissing is nu beschikbaar.

Ha mede jong IE’er,

Zoals eerder aangekondigd, is het weer tijd voor een Jong IE-borrel! Wij nodigen jullie daarom allemaal uit om op donderdag 12 juni bij de Waterkant met ons te komen proosten op de Jong IE-zomerborrel. Zet deze datum dus groot in je agenda als dit er nog niet in stond. Dan luiden we zomer samen goed in.

Wie? Alle zich jong voelende IE’ers
Wat? Een borrel in de zon, zónder juridische opschepperij cq. fijnslijperij
Waar?  Waterkant, Marnixstraat 246, 1016 TL Amsterdam (https://www.waterkantamsterdam.nl/)
Wanneer? Donderdag 12 juni 2025, vanaf 18:00 uur

Zoals gebruikelijk vragen we jullie voor de borrel een Tikkie van 25 euro te betalen. Bram zal jullie daarom bij aanvang met zijn telefoon opwachten. Vooraf aanmelden is niet nodig, maar mag natuurlijk wel (via rm@hoogenhaak.nl).

Stuur dit bericht ook vooral door aan al je jonge (nieuwe) kantoorgenoten en mochten jouw kantoorgenoten deze berichten zelf in hun inbox willen ontvangen, dan kunnen ze een mail sturen met hun gegevens naar Rôna Montijn (rm@hoogenhaak.nl).

Tot donderdag! 

Yiyi Song, Bram Bogaerts, Nathalie Rodriguez en Luna Snellenberg

Vacaturetekst van Fieldfisher.

Fieldfisher zoekt een nieuwe collega werkstudent voor ons kantoor aan de Amstel. Ben jij een ambitieuze rechtenstudent die staat te popelen om praktijkervaring op te doen in een inspirerende en internationale werkomgeving? Lijkt het je interessant om te werken voor (inter)nationale cliënten en actief mee te draaien in ons team Tech & Data? Lees snel verder. 

Op woensdag 18 juni 2025 organiseert deLex een nieuwe editie van de Actualiteitenlunch Reclamerecht. In slechts twee uur tijd brengen reclamerechtadvocaat Ebba Hoogenraad (Hoogenraad & Haak) en universitair hoofddocent Bram Duivenvoorde (Universiteit Utrecht) u volledig op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in het Nederlandse en Europese reclamerecht. Een interactieve en praktijkgerichte bijeenkomst, inclusief lunch, op een inspirerende locatie: het Olympisch Stadion in Amsterdam.

Benieuwd naar het programma? Klik op lees verder om te zien welke onderwerpen tijdens deze editie aan bod komen. Hier vindt u ook andere (praktische) informatie. 

Hof Amsterdam 3 juni 2025, IEF 22737; C/13/721000 (Vaaam tegen EEN Media c.s.). VAAAM vertegenwoordigt fotografen Tippetts, Blaublut, Instar en Avalon in het handhaven van hun auteursrechten, al dan niet als licentiehouder. De zaak gaat om plaatsen van foto’s op verschillende websites zonder toestemming door EEN Media c.s. In eerste aanleg heeft VAAAM onvoldoende bewijs geleverd om aan te tonen dat zij de rechthebbende is van de foto's van Blaublut, Instar en Avalon [zie IEF 21346]. Ten aanzien van Tippetts heeft een van de vennootschappen van EEN Media c.s. geen bewijs geleverd dat zij toestemming hadden voor gebruik van de foto, waardoor deze vordering tot schadevergoeding werd toegewezen. In hoger beroep komt VAAAM op tegen de afwijzing van de rest van de vorderingen. Het hof komt, net als de rechtbank, tot het oordeel dat VAAAM alleen voor de foto’s van de rechtstreeks bij haar aangesloten fotograaf Tippetts heeft aangetoond dat zij bevoegd is een gebod tot staking van inbreukmakend gebruik daarvan en/of schadevergoeding te vorderen. In het geval van Instar en Avalon heeft VAAAM nagelaten de procedure daadwerkelijk in naam van de client aanhangig te maken. Bij Blaublut heeft VAAAM niet nader toegelicht hoe het recht dat van toepassing is op de overeenkomst de kwestie regelt. Het Zwitserse recht laat deze constructie namelijk niet toe. Door VAAAM is, aldus het hof, onvoldoende onderbouwd gesteld dat zij de vorderingen tot handhaving heeft ingesteld namens de auteursrechthebbenden. Hierin is zij dus niet-ontvankelijk. 

Artikel van Mr. Online. Een collectieve beheersorganisatie (cbo) voor auteursrechten met een feitelijk monopolie, zoals in Nederland BumaStemra, hoeft bij de tarieven voor tv-doorgifte op hotelkamers geen rekening te houden met de bezettingsgraad van het hotel. 

Dat adviseerde advocaat-generaal Szpunar op 5 juni 2025 aan het Hof van Justitie, naar aanleiding van vragen van de Tsjechische rechter.

Die vragen waren opgekomen in een procedure tussen de Tsjechische evenknie van BumaStemra, de cbo OSA en de Tsjechische mededingingsautoriteit ÚOHS. Die vond dat OSA misbruik maakte van haar economische machtspositie (die OSA ontleent aan haar feitelijk monopolie voor het collectief beheer van auteursrechten in Tjechië) door onredelijke licentievoorwaarden aan hotels op te leggen.  Hotels die televisie en radio op de kamer voor hun gasten beschikbaar stellen maken de tv- en radioprogramma’s (auteursrechtelijk beschermde werken) openbaar en hebben daarvoor een licentie nodig. OSA hield in de tarieven geen rekening met de bezetting van hotelkamers. Doordat OSA, volgens ÚOHS, ook een vergoeding vraagt als er niemand kijkt, vraagt zij geld voor niet geleverde diensten. OSA vecht de boete die haar daarvoor is opgelegd bij de rechter aan, en omdat het verbod een economische machtspositie te misbruiken op Europees recht is gebaseerd, legt deze vragen van uitleg aan het HvJ EU voor.