Vzr. Rechtbank Amsterdam 28 maart 2017, IEF 16682 (Dyson tegen Miele) Reclamerecht. Certificaat is geen 'keurmerk'. Dyson vordert staking van uitingen dat Mieles zakloze stofzuiger, de Blizzard CX1, een (IBR)keurmerk voor hygiënisch legen bezit, grof vuil en fijnstof volledig te scheiden, geen stof opdwarrelt tijdens het legen. Miele claimt alleen dat het 'hygiënisch legen' door haar stofzuiger is gecertificeerd door het gerenommeerd instituut IBR. Met instemming gebruikt Miele het certificaat en de claim is genoegzaam onderbouwd. Het certificaat is niet meer dan een schriftelijk stuk, een soort getuigschrift. Het onderdeel 'volledig gescheiden legen van grof vuil en fijnstof zonder dat het opdwarrelt', betekent niet - en zo leest de gemiddelde consument - dat het grofvuilcompartiment 100% fijnstofvrij is. Vorderingen worden afgewezen.

Een merk geeft het bedrijf een monopolie in de markt. Hoe ver strekt die bescherming? Als een merk er anders uitziet en anders klinkt, is begripsmatige overeenstemming dan voldoende voor een verbod? Die vraag staat centraal in de rechtszaak rond Witte Wievenkaas.

Met een merk kan een bedrijf zijn product of dienst positioneren in de markt. Een registratie geeft het bedrijf een monopolie op het gebruik van dat merk. Een merk mag best een bestaand woord zijn. Belangrijk is, dat het niet de kenmerken van het product (of dienst) beschrijft. Zo is het merk APPLE een gek woord voor computers, dus een prima merk. Het woord SUPERKEUKEN is beschrijvend voor keukens. Alle keukenbedrijven moeten dit vrij kunnen gebruiken en daarom weigeren de merkautoriteiten dit woord als merk te registreren.

Hof Amsterdam 1 december 2015, IEF 16681; ECLI:NL:GHAMS:2015:5102 (eiser tegen Hallmark Cards) Recent gepubliceerd. Vervolg van HR 2 mei 2014, IEF 13815. Onbestreden is dat Hallmark niet heeft voldaan aan haar contractuele verplichting zich ervoor in te spannen dat geoctrooieerde objecten (een doosje en een structuur) in zoveel mogelijk landen worden gebruikt. Heeft de wederpartij schade geleden en, zo ja, wat is de omvang ervan? De benoemde deskundige heeft gewerkt voor de rechtsvoorganger van Hallmark en onderhield zakelijke relaties met het Amerikaanse Hallmark-concern. Het hof ziet in de gerezen twijfels omtrent de onpartijdigheid van de deskundige reden om diens rapport geheel buiten beschouwing te laten en zal nieuwe deskundige benoemen. Comparitie van de partijen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 28 maart 2017, IEF 16680; ECLI:NL:RBAMS:2017:1873 (boekrecensie Volkskrant) Mediarecht. Over een boek over complotdenkers, waarin aandacht aan eiser is besteed, is een recensie verschenen in de Volkskrant. Eiser wil dat de Volkskrant een rectificatie plaatst. Zijn bezwaren zijn met name gericht op de woorden "bizarre club rond kletskous [eiser]", "paranoïde gekkies", "[eiser] is de ongekroonde koning van dit gekkenhuis" en "gekkie". Eiser meent dat er geen grond is voor deze uitlatingen. Daarnaast wordt zijns inziens met deze uitlatingen afbreuk gedaan aan zijn geloofwaardigheid als journalist. De vordering wordt afgewezen. Het gaat om waardeoordelen, in een recensie, die niet excessief zijn of geen enkele basis hebben. Bovendien kan eiser worden aangemerkt als publieke figuur en die heeft meer kritiek te dulden dan de gemiddelde persoon die zich niet in het openbaar debat begeeft. Voor zover eiser als journalist niet serieus zou worden genomen, is niet aannemelijk dat dit een gevolg is van de recensie.

Walter Hart bepleit afschaffing van de techniekexceptie in het modellenrecht (IEF 16630). Zijn argumenten overtuigen mij niet en het lijkt mij ook geen goed idee.

Ten eerste haal je op die manier in feite het gesneefde registratieoctrooi - zonder nieuwheidsonderzoek - via de achterdeur weer naar binnen. En daarmee meer rechtsonzekerheid. Precies de reden waarom destijds het korte registratieoctrooi is afgeschaft.

Ten tweede doet het huidige systeem recht aan de positie van de ontwerper en de competitie. Bij een strakke toepassing van de wet blijft alleen ieder element dat louter technisch of functioneel bepaald is, terecht buiten de bescherming van het modelrecht (en ook buiten het auteursrecht en merkrecht). Dat laat meer dan voldoende ruimte over voor bescherming van vormgeving. In veel gevallen zal dat immers betekenen dat een creatieve keuze, hoe beperkt ook, dan toch bescherming toekomt onder het modellenrecht (en/of auteursrecht).

Vzr. Rechtbank Amsterdam 24 maart 2017, IEF 16677; ECLI:NL:RBAMS:2017:1860 (Helftheuvel Het Damborg tegen Intertoys en Bart Smit) Franchise. Contractenrecht. Helftheuvel heeft met Intertoys een franchiseovereenkomst. In 2016 wordt bekendgemaakt dat de winkelketens Intertoys, Bart Smit en Toys XL worden samengevoegd onder het eerstgenoemde merk. Met deze plannen valt de ombouw van een Bart Smit-winkel tot Intertoys-winkel in het exclusieve franchisegebied van eiser. Intertoys heeft aan 22 franchisenemers uit de zogenoemde overlapgebieden voorstellen gedaan om tot een oplossing te komen. Concept omvat afspraken over compensatie en schadevergoeding. Er zijn diverse maatregelen genomen - waar het de reclamefolders betreft. Tegenover al deze toezeggingen, genomen en nog te nemen maatregelen van de zijde van Intertoys, heeft Helftheuvel niet aannemelijk gemaakt dat zij nog belang heeft bij de gevraagde voorzieningen. Er is geen sprake (meer) van een voldoende concrete inbreukdreiging op de exclusiviteitsrechten.

EHRM 9 maart 2017, IEF 16676; IEFbe 2125; IT 2253; Application no 74742/14 (Pihl tegen Zweden) Mediarecht. Over Pihl was een lasterlijk online commentaar anoniem geplaatst op een blog. Er is een civiele claim neergelegd bij de kleine non-profit organisatie die de blog beheerde, ze zou verantwoordelijk zijn voor dit commentaar van een derde. De claim werd afgewezen. Het EHRM zoekt de balans tussen individuele belang voor privéleven en vrijheid van meningsuiting van een individu of groep die een internet portaal beheert. Gezien de omstandigheden hebben de nationale autoriteiten een fair balance gevonden door de organisatie niet verantwoordelijk te houden voor het anonieme commentaar. Ondanks dat het een aanvallend commentaar was ("that guy pihl is also a real hash-junkie according to several people I have spoken to"), was het geen hate speech of een aanzetting tot geweld, het is geplaatst op een kleine blog dat door een non-profit organisatie wordt beheerd en het is was offline gehaald de dag nadat de klacht is gedaan; het heeft slechts negen dagen online gestaan. Pihl is niet ontvankelijk.

Hof Den Haag 21 maart 2017, IEF 16675; IEFbe 2124 (NEM/NLE tegen NIM) Beschikking. Merkenrecht. NIM heeft een Benelux-depot verricht voor woord-/beeldmerk, NLE heeft oppositie gevoerd op basis van haar woord-/beeldmerken. Het bureau heeft de oppositie afgewezen; de visuele en auditieve overeenkomsten tussen het teken en merken wegen niet op tegen de begripsmatige verschillen. Hoewel zowel het teken als het merk communiceert dat het gaat om een Nederlandse Maatschappij is dat een zo algemeen gangbaar begrip en wordt dat gebruikt door zo'n grote groep van Nederlandse aanbieders van waren of diensten, dat alleen daardoor geen begripsmatige overeenstemming ontstaat, althans wordt die overeenstemming opgeheven doordaat teken en merk aangeven dat het gaat om een andersoortige Nederlandse bedrijven die afwijkende diensten leveren, namelijk internetdiensten enerzijds en energiediensten anderzijds. Het hof verwerpt het beroep.

R.B. Maalderink, De Digitale Schandpaal. En wat we er tegen kunnen doen, Scriptie master Informatierecht januari 2016. Begin 2015 hield Monica Lewinsky een veelbesproken TED-talk waarin ze opriep om te stoppen met 'publieke vernedering als bloedsport.' Die oproep nam Roel als uitgangspunt van zijn scriptie: hoe zou het recht bescherming kunnen bieden aan de slachtoffers van online shaming? In zijn scriptie haalt hij voorbeelden aan van bekende en onbekende Nederlanders die aan de schandpaal zijn genageld, zoals Patricia Paay, Sylvana Simons en de treinplasser. Op basis van die voorbeelden en communicatiewetenschappelijk onderzoek definieert hij wat de ‘digitale schandpaal’ precies inhoudt. Vervolgens onderzoekt hij hoe de rechter daarover zou oordelen op basis van jurisprudentie van het Europese Hof van de Rechten van de Mens. Tot slot doet hij enkele aanbevelingen hoe het juridische systeem meer bescherming zou kunnen bieden aan die ‘geschandpaalden’. (via Uva.nl)

Vzr. Rechtbank Den Haag 24 maart 2017, IEF 16673; ECLI:NL:RBDHA:2017:2825 (Dynamiet tegen BKR) Mediarecht. De voorzieningenrechter is van oordeel dat niet aannemelijk is geworden dat BKR in de uitzending van RADAR van 16 januari 2017 onrechtmatig (jegens Dynamiet) heeft gehandeld door zich in algemene termen uit te laten over het uitgangspunt dat alle in Nederland verleende krediet moet worden geregistreerd in het Centraal Krediet Informatiesysteem (CKI). De omstandigheden van het geval (o.a. consumentenprogramma, televisiefragment) maken dat BKR enige vrijheid heeft in het formuleren van dit uitgangspunt. Dat BKR in dat verband heeft gesproken over een wettelijke verplichting tot registratie kan haar daarom niet worden tegengeworpen.