Arrestatie, deportatie, crematie…
Gerechtshof Amsterdam, 4 oktober 2007, LJN: BC 3113, Staat der Nederlanden tegen W, X, Y en Z.
Wel gemeld, nog niet samengevat. W. c.s. vorderen een verbod aan de Staat om spandoeken te verwijderen van de voorgevel van een pand en om posters te verwijderen van de ramen van dat pand met de tekst “Reisbureau Rita, arrestatie deportatie crematie adequaat tot het bittere eind”. In de gegeven omstandigheden is er geen ruimte voor een inbeslagname van de poster op voet van artikel 96 Sv met toetsing aan artikel 10 EVRM.
“4.6. De tegen de laatstbedoelde overweging gerichte grief van de Staat faalt reeds omdat naar het voorlopig oordeel van het hof het Openbaar Ministerie in de gegeven omstandigheden in redelijkheid niet tot de onderhavige inbeslagname had mogen komen.
Het hof wijst in dit verband op hetgeen in het vonnis waarvan beroep in rechtsoverweging 10 onbestreden is overwogen met betrekking tot de boodschap van de poster en de omstandigheden waaronder de uiting is geopenbaard en sluit zich voorts aan bij hetgeen door de voorzieningenrechter in rechtsoverweging 11, onder verwijzing naar jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, is overwogen met betrekking tot de ruimere grenzen van toelaatbare kritiek in het kader van een maatschappelijk/politiek debat zoals zich dat naar aanleiding van de Schipholbrand in Nederland heeft voltrokken en alsmede de algemeen aanvaarde rechtsopvatting dat een politiek verantwoordelijk persoon als een minister zich meer moet laten welgevallen dan een gewone burger.
Ook het gerechtshof te Arnhem, dat heeft geoordeeld over de strafbaarheid van het ophangen van deze (c.q. een identieke) poster overweegt in zijn arrest 28 december 2006 dat er onder vigeur van artikel 10 EVRM weinig ruimte bestaat voor beperkingen van politieke meningsuiting of van discussie over onderwerpen van algemeen belang, dat ten aanzien van politici niet snel zal kunnen worden aangenomen dat een beperking op het recht van vrije meningsuiting is toegestaan en komt bij toepassing in het aan dat hof voorgelegde geval tot de slotsom dat niet gebleken is van een “pressing social need” voor het verbieden van de onderhavige poster, dat derhalve het bepaalde in artikel 261 Sr buiten toepassing moet worden gelaten en heeft de verdachte te dier zake van alle rechtsvervolging ontslagen.
4.7. Dat er in de gegeven omstandigheden niettemin ruimte was voor een inbeslagname van de poster op de voet van artikel 96 Sv ziet het hof niet: ook voor het Openbaar Ministerie moet voldoende duidelijk zijn geweest dat het vertonen van de poster bijdroeg aan een actueel publiek debat waarvan de heftigheid door de in dat debat aan de orde gestelde gebeurtenissen alleszins gerechtvaardigd werd en dat in het licht daarvan een strafvervolging van de betrokken verdachte wegens het (eventuele) smadelijke karakter van de uiting jegens de verantwoordelijke minister de toets van artikel 10 lid 2 EVRM niet zou kunnen doorstaan.”
Lees het arrest hier.
Winstpakker
Rechtbank Amsterdam, 13 december 2007, KG ZA 07-2202 P/PvV, Metro Cash & Carry Nederland B.V. tegen Levi strauss & Co c.s.
Wel gemeld, nog niet samengevat. Kort geding naar aanleiding van een ex parte bevel. Uitputting. Levi heeft niet gemotiveerd betwist dat de betreffende spijkerbroeken van haar afkomstig zijn.
Levi Strauss is producent en distributeur van spijkerbroeken en maakt daartoe gebruik van een selectief distributiesysteem waartoe groothandel Makro niet behoort. Op 11 oktober 2007 is naar aanleiding van een reclamefolder “Winstpakker” van Makro een ex parte bevel door de rechtbank tegen Makro uitgesproken. Op 8 november 2007 is accountantsverklaring opgesteld over de herkomt van door Makro verkochte Levi Strauss spijkerbroeken.
Makro vordert in conventie het staken en gestaakt houden van executie van het bevel, subsidiair het via een bankgarantie zekerheid verschaffen en bij gebreke daarvan de executie onmiddellijk te staken. Levi Strauss vordert in reconventie afgifte van spijkerbroeken die Makro onder zich houdt naar aanleiding van het bevel en informatie te verstrekken over onder meer de herkomt van de spijkerbroeken en subsidiair een verbod.De rechtbank acht onvoldoende aannemelijk dat Makro met het verkopen van de spijkerbroeken een merkrecht van Levi Strauss schendt (r.o. 5.2).
Levi Strauss heeft niet gemotiveerd betwist dat de betreffende spijkerbroeken van haar afkomstig zijn. De stelling dat zij niet uitsluit dat het hier om namaak gaat is onvoldoende. Het had dan op haar weg gelegen dit te onderzoeken, waartoe zij aan Makro geen verzoek heeft gedaan. Voorshands is onvoldoende gesteld om aannemelijk te achten dat de in geschil zijnde spijkerbroeken namaak zijn (r.o. 5.3).
Makro slaagt volgens de rechtbank in het bewijs dat sprake zou zijn van uitputting, waaraan in kort geding geen al te hoge eisen kunnen worden gesteld (r.o. 5.5).
Makro verwijs naar de accountantsverklaring als bewijs van toestemming van Levi Strauss. Daarin wordt verklaard dat op grond van de aan de accountant overgelegde facturen de door de Makro te koop aangeboden spijkerbroeken zijn te herleiden tot op de website van Levi Strauss als “Office Locations” aangeduide ondernemingen binnen de EER. Daarnaast zou in een Belgische procedure voor een deel van de broeken bekend zijn gemaakt aan Levi Strauss van welke tussenpersoon en distributeur van Levi Strauss deze broeken afkomstig zijn. Als gevolg daarvan zouden door deze distributeur thans geen broeken meer aan Makro, dan wel aan haar tussenpersoon, geleverd worden. In verband daarmee zou Marambi B.V., de tussenpersoon van Makro in de onderhavige procedure, niet bereid zijn om bekend te maken van wie zij de in geding zijnde spijkerbroeken heeft afgenomen, ander dan via een accountant die de namen van de leveranciers van Marambi N.V. niet vrij mag geven (r.o. 5.6).
Uit het rapport blijkt niet dat alle individuele broeken via de door de accountant genoemde transactie bij Makro terecht zijn gekomen, maar Levi Strauss heeft zelf aangevoerd dat er geen enkele manier is om dat vast te stellen omdat de barcodes in de broeken daarvoor geen indicatie geven en de broeken ook niet op andere wijze zijn de identificeren. Derhalve moet volgens de Rechtbank de stelling dat bij transacties als deze het slechts over partijen broeken gaat en niet over individuele broeken als juist worden aanvaard. Het is dan ook voldoende indien uit het rapport blijkt dat de partijen broeken die Makro te koop aanbiedt afkomstig is van een binnen de EER gevestigde distributeur van Levi Strauss (r.o. 5.8).
Er moet onderscheid worden gemaakt tussen de vraag of Makro voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van uitputting, en de voor Levi Strauss van belang zijnde vraag welke distributeur zijn verplichtingen jegens haar schendt. Het standpunt van Levi Strauss dat Makro slechts in dat bewijs kan slagen, indien zij in dit kort geding de naam van de betreffende distributeur kan noemen, wordt dan ook niet gevolgd. Dit geldt temeer nu voorshands niet kan worden uitgesloten dat Makro, mocht haar in een bodemprocedure dienaangaande bewijs worden opgedragen, daarin zal slagen.
Wel is Makro gehouden haar eigen leverancier te noemen, hetgeen zij ook heeft gedaan, en voorts aannemelijk te maken dat deze leverancier de partij broeken heeft gekocht, al dan niet via derden, van een distributeur van Levi Strauss. Met voormeld accountantsrapport heeft Makro voorshands voldoende aannemelijk gemaakt dat de spijkerbroeken met toestemming van Levi Strauss in de EER in het verkeer zijn gebracht en dat daarmee de merkrechten van Levi Strauss zijn uitgeput. Nu Makro bovendien alle adresgegevens van haar leverancier heeft genoemd, staat niets Levi Strauss in de weg om zelf de naam van de betreffende distributeur te achterhalen. Daarvoor is een bevel aan Makro op grond van artikel 1019e Rv niet de aangewezen weg. Ook de omstandigheid dat Makro mogelijk profiteert van een wanprestatie jegens Levi Strauss rechtvaardigt niet het geven van dat bevel (r.o. 5.9).
De Rechtbank herziet in conventie de beschikking van de voorzieningenrechter en weigert alsnog het daarin verzochte bevel en weigert in reconventie de gevraagde voorzieningen.
Lees het vonnis hier.
Levenshamer (executie)
Rechtbank Arnhem, 20 februari 2008, KG ZA 08-54, Smeba Brandbeveiliging B.V. tegen Life Safety Products B.V.
Executiegeschil in Arnhemse lifehammer-zaak. Verhoging van het maximum van de dwangsommen.
De voorzieningenrechter heeft op 23 november 2007 een kop-staart vonnis gewezen (zie IEF 5217), waarbij Smeba aan de bekende IE-verbodseisen moest voldoen (verbod, opgave met controle registeraccountant, brief afnemers). Op 6 december 2007 worden de gronden van het vonnis bekend. Smeba vindt dat daarin een juridische misslag staat en dat dit haar ontslaat van haar plicht aan het betekende vonnis te voldoen. Partijen twisten ook over de aanvangsdatum van de dwangsommen. Life Safety Products wenst (voorwaardelijk) verhoging van het maximum van de dwangsommen.
De voorzieningenrechter loopt de diverse punten van het dictum af en beoordeelt punt voor punt of er aan is voldaan. De conclusie luidt de Smeba verschillende punten niet of niet tijdig is nagekomen. De vorderingen van Smeba worden afgewezen en LSP krijgt haar zin mbt de verhoging.
Of dat überhaupt kan in een executiekort geding beantwoordt de rechter met een verwijzing naar een arrest van het gerechtshof Amsterdam (21 november 1985, KG 1986, 11). Met inachtneming van dit arrest ziet de voorzieningenrechter in de onderhavige zaak ook aanleiding het maximumbedrag aan dwangsommen te verhogen. Gebleken is immers dat Smeba de opgelegde geboden op verschillende punten niet, dan wel niet tijdig is nagekomen.
Uit het vonnis blijkt niet of er volledige proceskosten zijn gevorderd.
Lees het vonnis hier.
De moderne welgestelde wereldburger
Vzr. Rechtbank Dordrecht, 7 februari 2008, KG ZA 08-15, Telegraaf Tijdschriftengroep B.V. tegen Publi Force B.V.(met dank aan Arvid van Oorschot, Klos Morel Vos & Schaap).
Wel gemeld, nog niet nader samengevat. Merkenrecht. De Telegraaf (TTG) roept met succes haar woord/beeldmerken met betrekking tot haar tijdschrift RESIDENCE in tegen het tijdschrift JET RESIDENCE. Verschil in uitspraak is niet van belang. Eerder al had gedaagde haar Gemeenschapsmerkaanvragen (woord- en een beeldmerk) JET RESIDENCE ingetrokken, na oppositie door TTG.
De rechter is van oordeel dat er gelijkenis bestaat tussen de merken. Residence is het dominante bestanddeel van beide merken en de visuele gelijkenis wordt verstrekt door de stilering, nu de letter R van gedaagde lijkt op de letter R zoals toegepast in het beeldmerk van de Telegraaf. Het verweer van gedaagde dat Residence op Franse en Jet Residence op Engelse/Amerikaanse wijze moet worden uitgesproken, verwerpt de voorzieningenrechter. Die wijze van uitspraak valt echter niet zonder meer uit het merk en het teken af te leiden en voor de betekenis van het woord Residence maakt het geen verschil. De rechter acht verwarringgevaar aanwezig, aangezien het teken ook wordt gebruikt voor een glossy magazines, en dat beide tijdschriften zich richten op de moderne welgestelde wereldburger.
“4.5. Op grond van het vorenstaande is aannemelijk dat het in aanmerking komende publiek (…) aan het woon- en lifestyle Residence en het zakenreismagazine Jet Residence dezelfde herkomst zal toeschrijven of zal menen dat een verband daartussen bestaat.”
De voorzieningenrechter verbiedt gedaagden nog langer het teken Jet Residence te gebruiken met veroordeling tot betaling van de werkelijk gemaakte proceskosten.
Lees het vonnis hier en inmiddels ook hier (Rechtspraak.nl).
Voldoende belang
Vzr. Rechtbank Haarlem, 25 januari 2008, LJN: BC3298, Eiser tegen Gedaagde (winegallery.nl).
Wel gemeld, maar nog niet samengevat. Merkhouder komt met succes op tegen het gebruik van de domeinnaam winegallery.nl. Echter, gedaagde hoeft de domeinnaam niet aan de merkhouder over te dragen. “ Gedaagde zou de domeinnaam wel aan eiser kunnen verkopen. Dat geeft gedaagde, indien hij de rechthebbende op de domeinnaam is, voldoende belang bij zijn verweer tegen de door eiser gevorderde overdracht (om niet) van de domeinnaam.”
Eiser is rechthebbende op het woord- en beeldmerk Wine Gallery en heeft in het kader van een doorstart de handelsnamen Wine Gallery en Wine Gallerij van de curator van de gefailleerde onderneming DBL verworven. Gedaagde meent dat de domeinnaam aan haar toekomt. Volgens gedaagde waren op de datum van het faillissement de facturen door DBL niet betaald, waardoor op grond van de algemene voorwaarden de rechten zouden terugvallen aan gedaagde. Bovendien stelt gedaagde dat zij de domeinnaam al aan een derde heeft verkocht.
De voorzieningenrechter overweegt dat het voeren van een website onder een domeinnaam die identiek is aan het merk, is aan te merken als gebruik van het merk. Dat ongerechtvaardigd voordeel getrokken kan worden uit het merk WINE GALLERY, blijkt volgens de voorzieningenrechter uit het volgende e-mailbericht: “Als mensen mij bellen om wijn te bestellen, wat uiteraard ook gebeurd, dan verwijs ik ze uiteraard naar mijn schoonvader. De rechter leidt hieruit af dat de kans aanwezig is dat (potentiële) klanten bij het zoeken op internet terechtkomen bij de website van gedaagde.
In dit kort geding is alleen niet komen vast te staan dat de domeinnaam door gedaagde aan een derde is overgedragen en aan wie van de partijen de domeinnaam toekomt. De algemene voorwaarden acht de KG rechter niet van toepassing.
In het geding is volgens de voorzieningenrechter niet (voldoende) komen vast te staan dat de facturen aan het gefailleerde DBL zijn verzonden, ontvangen en onbetaald gelaten. Daarbij speelt onder meer een rol dat volgens opgave van de curator van DBL gedaagde zich niet met een vordering in het faillissement heeft gemeld.
Opmerkelijk is wellicht dat het belang dat gedaagde de domeinnaam aan eiser kan verkopen de voorzieningenrechter ervan weerhoudt om de vordering tot overdracht toe te wijzen.
“4.13 (…) Hoewel gedaagde, gezien genoemd merkenrecht van eiser, de domeinnaam niet zal kunnen gebruiken - dat zal alleen eiser kunnen -, zou gedaagde de domeinnaam wel aan eiser kunnen verkopen. Dat geeft gedaagde, indien hij de rechthebbende op de domeinnaam is, voldoende belang bij zijn verweer tegen de door eiser gevorderde overdracht (om niet) van de domeinnaam. De voorzieningenrechter tekent hierbij aan dat gesteld noch gebleken is dat in het onderhavige geval sprake is van domeinnaamkaping, welke handelwijze tot een ander oordeel kan leiden. De vordering, zoals vermeld onder 3.1 onder B., zal dan ook worden afgewezen.”
De voorzieningenrechter wijst de merkinbreuk toe en de overdracht van de domeinnaam af met compensatie van de proceskosten.
Lees het vonnis hier.
Faits Divers
SIDN opheffen. “ De SP wil de uitgave van internetadressen, nu nog geregeld door een stichting, per direct in overheidshanden brengen. Ook moet de numerieke landrush ongeldig worden verklaard. De Socialistische Partij windt zich op over de controversieel verlopen landrush-procedure van numerieke domeinnamen eind vorige week. Kamerlid Arda Gerkens vindt de gang van zaken rondom de introductie 'belachelijk' en eist dat de procedure opnieuw en anders wordt gedaan.”
Lees hier meer (Webwereld).
Jackpagne. “Jack Poels van Rowwen Hèze heeft mot met whiskymerk Jack Daniel's: de champagne van de Limburger met de naam Jackpagne lijkt teveel op JackPayne, een mixdrankje van de fabrikant. "Dat moet ik nog maar eens zien. Jack Daniel's heeft deze naam nooit laten registreren, of er verder iets officieels mee gedaan", zegt Jack Poels. "Wij daarentegen hebben Jackpagne geregistreerd voor de hele Benelux. En tot nu toe heeft niemand officieel bezwaar daar tegen aangetekend. Ik snap ook niet waar ze zich zo druk over maken. 'Jackpayne' is inderdaad in de volksmond de naam van een mixdrankje in Amerika. Het is niet zo op zichzelf te koop, zover ik weet. Vergelijk het met Bacardi-cola of zoiets."
Lees hier meer (Telegraaf).
Niet lezen. “Hans kan niet lezen! IE-Advocaat Hans Bousie reageert in zijn column op de site van vakblad Entertainment Business op een voorstel van BREIN ten aanzien van een 'graduated response systeem'. Dat voorstel van BREIN heeft hij niet goed gelezen en de wet ook niet. Hans roept er daarom dingen over in zijn columns die niet kloppen. Dat draagt niet bij tot het ‘slimme publieke debat’ dat hij naar eigen zeggen voor staat. De feiten Hans, die zijn belangrijk. Dat zou een jurist toch moeten weten. ‘Roept u maar’, roept Hans. Maar Hans zelf lijkt zomaar wat te roepen.”
Lees hier meer (Tim Kuik, Stichting BREIN).
Beeldrecht. “Eigen doelpunt van Marco van Basten", kopte de Gazzetta dello Sport vanochtend. De ex-speler van AC Milan moet 7,2 miljoen euro betalen aan de Italiaanse fiscus. (…) Volgens de Corriere della Sera betreft het inkomsten uit beeldrecht die Van Basten in de periode 1996-1997 zou hebben ontvangen. Dit geld ontving hij op buitenlandse rekeningen. Van Basten voetbalde toen niet meer, maar woonde nog in Italië en had daar dus belasting over moeten betalen.
Lees hier meer (NRC).
Pleezer. “Bacardi verwijt het politiekorps Zuid-Holland-Zuid inbreuk op haar merkrecht. De drankfabrikant vindt dat de blikjes alcoholvrije frisdrank ‘Pleezer’ die het politiekorps uitreikt, te veel doen denken aan haar alcoholmixdrankje Breezer. In de regio Dordrecht deelt de politie al geruime tijd blikjes Pleezer uit in het kader van een alcohol-preventieproject gericht op jongeren.”
Lees hier meer (Distrifood).
Lingerie. “Zakenvrouw van het jaar Marlies Dekkers krabbelt terug in de vete met concurrent Sapph. Het ulltimatum waarmee winkeliers deze week werden geconfronteerd - of Sapph er uit, of wij er uit - is voorlopig van de baan. Omdat Sapph ondergoed zou maken dat te veel lijkt op dat van Dekkers, begon die laatste begin deze week een merkwaardig offensief. Winkeliers die beide merken verkopen kregen een telefoontje van Dekkers' medewerkers: "Dit is onze politiek, je kunt kiezen: óf je stopt onmiddellijk de samenwerking met Sapph, óf wij stoppen onmiddellijk de levering."
Lees hier meer (Sprout).
Downloaden. De voorlichting van Digibewust, een samenwerking van overheid en bedrijfsleven, over veilig internetten is in strijd met de wet. Ook stimuleert het angst voor ruilprogramma's, terwijl die juist als de toekomst van het internet worden gezien.
’Onthoud dat het downloaden van muziek en films vanaf het internet meestal illegaal is’. Het Gezinsboekje bedwing het web! dat Digibewust sinds kort verspreidt om kinderen te leren veilig te surfen, laat er geen misverstand over bestaan. Volgens Digibewust zijn ’de meeste muziek en films op internet illegale kopieën’ en ’wemelt het op de websites waar mensen muziek en films delen meestal van de virussen en spyware’. De visie van Digibewust, dat deels door de overheid wordt gefinancierd, strookt niet met de wet.”
Lees hier meer (Trouw).
Kaas. “Westland Kaas heeft onder andere in Bunschoten beslag laten leggen op diverse namaak kazen van het merk Old Amsterdam. Er komt een onderzoek naar de herkomst van de partij en Westland zal zowel tegen makers, tussenhandel als verkopers een aanklacht indienen, zo meldt Charles Gielen van advocatenkantoor NautaDutilh.”
Lees hier meer (Gooi- en Eemlander).
Aantal. “Het verwijt klinkt steeds vaker: Nederland innoveert onvoldoende, waardoor het niet tegen de globalisering is opgewassen. Nu blijkt het aantal patentaanvragen vanuit ons land flink gedaald te zijn. Terwijl in 2007 wereldwijd een recordaantal van 156.100 patenten is aangevraagd - een stijging van 4,7 procent - daalde het Nederlandse aandeel met 7,6 procent. Dat maakt de World Intellectual Property Organization (WIPO) bekend.”
Lees hier meer (Nu.nl).
Onderzoek. “Het consortium P2P-Next, een samenwerking van diverse Europese bedrijven en instellingen, kan onderzoek gaan doen naar de internet-televisie van de toekomst. De Europese Unie stopt negentien miljoen euro in een vier jaar durend onderzoek. (…) Het onderzoek gaat vier jaar duren, en zal zich niet alleen richten op de technische aspecten. Ook zaken als auteursrecht en problemen rond beveiliging en commerciële belangen zullen worden onderzocht.”
Lees hier meer (Planet).
Portretrecht. “Radio 538 moet Edwin de Roy van Zuydewijn een schadevergoeding van 25 duizend euro betalen. Een rechter oordeelde dat het radiostation in een advertentie onrechtmatig gebruik heeft gemaakt van een foto. (…) Zenderdirecteur Jan Willem Brüggenwirth is woedend over de uitspraak van de rechter. "De Roy van Zuydewijn doet dit alleen maar om geld binnen te harken", brieste hij woensdag in RTL Boulevard. "Terecht spreekt hij ons aan op de inbreuk in zijn portretrecht, maar hij doet het alleen om zijn schulden mee te betalen."
Lees hier meer (Trouw).
In beroep. “Openbareverkopen.nl maakte dit weekend bekend in hoger beroep met spoedappel te gaan bij het Gerechtshof in Arnhem. Op 11 februari verloor Openbareverkopen.nl voor de rechter in Almelo een zaak die was aangespannen door concurrent Veilingnotaris.nl. Die site beschuldigde Openbareverkopen.nl ervan zonder toestemming gegevens te kopiëren over veilingen van huizen.”
Lees hier meer (Emerce.nl).
Politielogo. “Zijn T-shirts met daarop parodieën op het politielogo beledigend voor agenten? Die vraag is kennelijk zo lastig, dat de Rotterdamse politierechter hem niet durft te beantwoorden. Hij verwees de strafzaak tegen ondernemer Marco Tomassen, die vorig jaar dat soort T-shirts te koop aanbood, door naar de meervoudige kamer. Daar zullen drie rechters zich over de zaak buigen.”
Lees hier meer (AD).
Onder dergelijke omstandigheden
Rechtbank Breda, 29 februari 2008, LJN: BC5372. Strafzaak tegen kinderverkrachter.
“Mocht de raadsman hebben bedoeld dat met de wijze waarop verdachte is getraceerd (via een landelijk opsporingsbericht in kranten en op tv met een foto én de naam van verdachte) een onrechtmatige inbreuk is gemaakt op zijn privacy en zijn portretrecht, dan is dat naar het oordeel van de rechtbank niet het geval. Verdachte werd verdacht van een ernstig misdrijf. Hij was al eerder voor ernstige zedenmisdrijven veroordeeld. Gewone naspeuringen via familie of de officiële kanalen leidden niet tot resultaat. Onder dergelijke omstandigheden kan de rechtbank niets onrechtmatigs ontdekken in de gekozen wijze van opsporen.”
Lees het vonnis hier.
Een gemeenschappelijk EU-kader voor octrooibescherming
Slovenian Presidency priorities in the field of intellectual property and company law presented at the European Parliament by Economy Minister, Andrej Vizjak
“Intellectual Property Rights. I would like to stress the close link between an effective legal framework for the protection of intellectual property rights and competitiveness. In this context let me underline the priority discussion on the European Patent regulation. The Council has been fully informed by the calls of the European Parliament and industry that the strengthened and improved European Patent system is very important for competitiveness and growth of the European economy. A discussion at experts’ level in the Council in 2007 showed a positive atmosphere and encourages the Slovenian Presidency to intensify the efforts made by the German and Portuguese Presidencies.
Therefore we will seek for agreement on European Patent Litigation System and Community patent. The Council by this confirms the political obligation that after the entirely political agreement on the Community Patent will be reached we will consult the European Parliament again. I would like to point out also the legal protection of designs ("the Spare parts Directive"). The Council has been following this important discussion in the Parliament with great interest. The Slovenian Presidency will shortly inform the Member States with the opinion of the European Parliament and convene a meeting of the competent Council Working Party to explore the possibilities to reach agreement in the Council and the European Parliament.”
Of zoals vertaald in de persmededeling van de Raad Economische en Financiële Zaken
Brussel, 22 januari 2008, Voornaamste resultaten van de Raadszitting:
“Prioritaire gebieden voor actie: (…)ONDERSTREEPT de Raad dat bevordering van het vrije verkeer van kennis en innovatie een prioriteit moet zijn, en ZIET hij in dit verband UIT naar verdere vooruitgang in het opzetten van een gemeenschappelijk EU-kader voor octrooibescherming, waarbij de rechtszekerheid wordt beschermd en discriminatie wordt voorkomen.”
Lees de volledige speech hier. Persmededeling hier. Bericht in staatscourant hier. Uitgebreid mediabericht over Franse steun voorstel Slovenië hier.
(Redelijk) verse rechtspraak
1- Rechtbank Rotterdam, 4 maart 2008, KG ZA 07-1121, A.M. Zegers Beveiligingssystemen tegen Zegers B.V.(met dank aan Huib Berendschot, AKD Prinsen Van Wijmen).
Handelsnaam/domeinnaamgeschil. “ 4.2.2. (…) Het gebruik door Zegers B.V. van de - algemeen beschrijvende en gangbare – aanduiding "beveiliging" in de domeinnaam www.zegersbeveiliging.nl, terwijl tussen partijen vaststaat dat aan hen bedien het gebruik van de naam 'Zegers" is toegestaan. is. mede gelet op het hiervoor overwogene, onvoldoende om (ook) te spreken van een gcbruik door Zegers B.V. van de aanduiding “Zegers beveiliging" alshandelsnaam. De domeinnaam www.zegersbeveiliging.nl geeft naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter het "adres" van Zegers B.V. weer. Dit geldt temeer nu, zoals reeds is gebleken, op de website met als domeinnaam www.zegersbeveiliging.nl geen informatie wordt verstrekt: bezoekers worden onmiddellijk doorgeleid naar de website van Zeges B.V. met als domeinnaam wwv-zegers-iss.nl, terwijl laatstgenoemde website qua lay-out, logo en tekst ook niet identiek is aan de website van Zegers Beveiligingssytemen.”
Lees het vonnis hier.
2- Rechtbank ’s-Gravenhage, 27 februari 2008, Bettacare Ltd. tegen H3 Products B.V. en Wedeka B.V.
Octrooirecht. Tussenvonnis in versnelde bodemprocedure. “4.3. De rechtbank is blijkens deze uitspraak niet alleen bevoegd van de grensoverschrijdende inbreukvorderingen kennis te nemen, de uitspraak brengt tevens mee dat de rechtbank zich ervan dient te vergewissen of Bettacare de inbreukprocedure, voor zover zij een grensoverschrijdend verbod vordert, wenst aan te houden in afwachting van een door H3 en/of Wedeka uit te lokken oordeel van de bevoegde buitenlandse rechter. Bettacare heeft verzocht toepassing te geven aan een door het Handelsgericht Zürich gehanteerde oplossing, welke aansluit bij de thans door de Hoge Raad uitgezette koers, maar de rechtbank ziet hierin geen aanleiding om ervan uit te gaan dat Bettacare aanhouding wenst. Volgens deze Zwitserse methode krijgt de partij die zich beroept op de nietigheid van het buitenlandse deel van een Europees octrooi zes weken de gelegenheid om een nietigheidsvordering aanhangig te maken. Maakt zij daarvan gebruik, dan wordt de procedure voor wat betreft de grensoverschrijdende inbreukvordering geschorst.
Belangrijk verschil met de door de Hoge Raad aan GAT/Luk gegeven uitleg is dat, indien verweerder geen gebruik maakt van de gelegenheid een nietigheidsvordering aanhangig te maken, de rechtbank volgens de Zwitserse methode bevoegd is en de vordering inhoudelijk beoordeelt. Volgens de Hoge Raad is de rechtbank in dat geval weliswaar bevoegd, maar moet zij het gevorderde grensoverschrijdende inbreukverbod afwijzen. Gelet hierop zal de rechtbank in conventie nog geen eindvonnis wijzen, maar Bettacare de gelegenheid geven zich bij akte op de rol van 26 maart 2008 uit te laten over de vraag of zij aanhouding wenst in afwachting van een oordeel van de bevoegde buitenlandse rechter.”
Lees het vonnis hier.
3- Rechtbank ’s-Gravenhage, 5 maart 2008, KG ZA 08-4, Consejo Regulador Del Tequila A.C. c.s. tegen Toorank B.V. c.s
Merkenrecht. “4.12. De impliciete toestemming tot het gebruik van het merk SOMBRERO NEGRO ontleent Toorank aan de faxbrief van 1 maart 2000 waarin de Overeenkomst werd opgezegd. In die brief wordt Toorank er expliciet op gewezen dat zij als gevolg van die opzegging niet langer gerechtigd is gebruik te blijven maken van de company name Tequilas del Señor en het registratienummer NOM-1124 van TDS. Volgens Toorank mocht zij hieruit af leiden dat het gebruik van het Tequila Sombrero Negro etiket en het teken Tequila Sombrero Negro haar impliciet was toegestaan. De voorzieningenrechter kan deze gedachtegang niet volgen.”
Lees het vonnis hier.
4- Rechtbank ’s-Gravenhage, 4 maart 2008, KG ZA 08-8, Lachmansingh tegen Sital.
Merkenrecht. “4.5. Lachmansingh heeft uitdrukkelijk betwist de goederen zelf te hebben besteld of ooit eerder samen met Sital goederen geïmporteerd te hebben. Sital heeft een verklaring van de leverancier overgelegd waarin wordt bevestigd dat de goederen zijn besteld door Lachmansingh en zijn meegezonden met de zending van Sital. Deze verklaring is echter niet voldoende om in deze procedure aannemelijk te achten dat Sital met de invoer van de goederen niets van doen heeft. In dit verband is van belang dat uit niets blijkt dat, zoals Sital aanvoert, partijen eerder op deze wijze goederen geïmporteerd zouden hebben. Vooralsnog moet er daarom van uit gegaan worden dat Sital inbreuk op het Kamalmerk heeft gemaakt. 4.6. Gezien het voorgaande wordt het gevorderde verbod toegewezen.”
Lees het vonnis hier.
5- Rechtbank ’s-Gravenhage, 4 maart 2008, KG ZA 08-69, Enanef Limited c.s tegen Eurosolar B.V.
Merkenrecht. “4.6. De voorzieningenrechter begrijpt dat Enanef in het modelrecht een plaats zou willen geven aan de zogenoemde resultaatgerichte leer. Het modelrecht is evenwel nog minder dan het merkenrecht aangewezen voor toepassing van deze leer (vergelijk voor het merkenrecht HvJ EG 18 juni 2002, Philips- Remington). De resultaatgerichte leer zou immers met zich meebrengen dat techniek welke principieel vrij is – het apparaat van Enanef wordt niet beschermd door enig in Nederland geldig octrooi – en ook equivalenten van diezelfde techniek, langs de weg van het modelrecht alsnog uitsluitend voor Enanef beschikbaar zou zijn.”
Lees het vonnis hier.
6- Rechtbank Haarlem, 29 februari 2008, Ampy Metering Ltd c.s. tegen Range King B.V.(met dank aan Hester Overbeek, Van Diepen Van der Kroef).
Auteursrecht. “5.4. De voorzieningenrechter oordeelt dienaangaande als volgt. De deskundige Slijk heeft zijn oordeel blijkens zijn rapport gebaseerd op argumenten die op liet eerste gezicht valide lijken. De voorzieningenrechter mist zelf de deskundigheid om te kunnen beoordelen of de magneetkaarten en de gegevens die daarop staan voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking komen omdat feitelijk niet goed valt vast te stellen hoe de informatie op de magneetkaarten dient te worden gekwalificeerd. Vooralsnog is daarom, gelet op de betwistingen door Range King, geenszins komen vast te staan dat de magneetkaarten van Ampy c.s. software of anderszins instructies bevatten die te kwalificeren zijn als een werk in de zin van artikel 10 lid 1 onder 12 Auteurswet. Daartoe is derhalve nader onderzoek door deskundigen vereist. Dientengevolge kan niet worden toegekomen aan de vraag of sprake is van inbreuk op een auteursrecht. Nu de procedure in kort geding zich daarvoor niet leent, zal dit in een bodemprocedure aan de orde dienen te komen.”
Lees het vonnis hier.
7- Rechtbank Arnhem, 20 februari 2008, KG ZA 08-54, Smeba Brandbeveiliging B.V. tegen Life Safety Products B.V.
Executiegeschil. “4.13 (…) Deze vraag is bevestigend beantwoord in het arrest van het gerechtshof Amsterdam van 21 november 1985, KG 1986, 11. Met inachtneming van dit arrest ziet de voorzieningenrechter in de onderhavige zaak ook aanleiding het maximumbedrag aan dwangsommen te verhogen. Gebleken is immers dat Smeba de opgelegde geboden op verschillende punten niet, dan wel niet tijdig is nagekomen.”
Lees het vonnis hier.
De Multimediawet
Kamerstukken II, 31 356, nrs 2 en 3.Vaststelling van een nieuwe Mediawet.
"Het kabinet presenteert nu een wetsvoorstel dat de Mediawet aanpast aan de digitale en multimediale praktijk – vandaar dat het wetsvoorstel aangeduid is als de «Multimediawet». In feite een nieuwe Mediawet, want dit wetsvoorstel vervangt in zijn geheel de huidige Mediawet. De herziening is nodig omdat veel bepalingen stammen uit het tijdperk van analoge radio en televisie en daardoor niet goed zijn toegesneden op het digitale medialandschap. (...) Het mediagebruik van mensen verandert, evenals de strategieën van mediabedrijven. Het kabinet vindt het belangrijk dat de Nederlandse publieke en commerciële omroepen in dit digitale medialandschap een goede positie houden. Dit wetsvoorstel schept hiervoor nu de noodzakelijke voorwaarden."
In het wetsvoorstel zijn twee bepalingen over programmagegevens te vinden, te weten artikel 2.142 en 3.38:
"Als inbreuk op het auteursrecht op enig geschrift inhoudende opgaven van uit te zenden programma-aanbod, geproduceerd door of in opdracht van landelijke publieke media-instellingen, wordt voor de burgerrechtelijke aansprakelijkheid mede beschouwd het verveelvoudigen of openbaar maken van lijsten of andere opgaven van dat programmaaanbod anders dan met toepassing van artikel 2.141 of met toestemming van de desbetreffende instelling, tenzij wordt bewezen dat de gegevens in die lijsten of andere opgaven niet direct of indirect zijn ontleend aan enig geschrift als bedoeld in de aanhef van dit artikel."(art.2.142)
"Als inbreuk op het auteursrecht op enig geschrift inhoudende opgaven van uit te zenden programma-aanbod, geproduceerd door of in opdracht van een commerciële media-instelling, wordt voor de burgerrechtelijke aansprakelijkheid mede beschouwd het verveelvoudigen of openbaar maken van lijsten of andere opgaven van dat programma-aanbod anders dan met toestemming van de desbetreffende instelling, tenzij wordt bewezen dat de gegevens in die lijsten of andere opgaven niet direct of indirect zijn ontleend aan enig geschrift als in dit artikel bedoeld."(art. 3.28)
Lees het Wetsvoorstel hier, de MvT hier, het advies van de RvS hier en de KB hier.
