Rechtbank Noord-Nederland 18 december 2018, IEF 18993; ECLI:NL:RBNNE:2018:5659 (Kunstenaar tegen ROC) Eiser is een kunstenaar die een kunstwerk voor het ROC had gemaakt. Dit kunstwerk is meerdere malen doelwit geweest voor diefstal, waardoor het ROC uiteindelijk is overgegaan tot verwijdering van het kunstwerk. Eiser vordert schadevergoeding hiervoor, onder meer vanwege onrechtmatig handelen en misbruik van recht door het ROC. Er wordt geoordeeld dat verwijdering c.q. vernietiging van het kunstwerk inderdaad misbruik van recht c.q. onrechtmatig handelen door het ROC oplevert. Hierbij was van belang dat het ROC heeft nagelaten eiser op de hoogte te stellen van de achtereenvolgende diefstallen die hadden plaatsgevonden en van het uiteindelijk slopen en afvoeren van de resterende delen van het kunstwerk. Hierdoor is er onvoldoende rekening gehouden met de belangen van eiser, waardoor eiser is aangetast in zijn persoonlijkheidsrecht.

Vzr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 30 januari 2020, IEF 18994, IT 3027; ECLI:NL:RBZWB:2020:318 (WSG tegen ouders) WSG heeft wegens het oordeel van de kinderrechter een kind van eisers uit huis geplaatst. Eisers - de ouders van wie het kind uit huis is geplaatst - hebben deze uithuisplaatsing gefilmd en op Facebook geplaatst. Daarnaast hebben de ouders een brief van WSG inhoudende een verzoek tot verwijdering van het filmpje ook op Facebook geplaatst. WSG vordert verwijdering van de publicatie van het filmpje en de brief. Bij beoordeling of deze publicaties verwijderd dienen te worden moet de vrijheid van meningsuiting tegenover het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en het door WSG specifiek ingeroepen recht op bescherming van de goede naam/reputatie worden afgewogen. Er wordt geoordeeld dat uit de feiten blijkt dat het belang van WSG en haar medewerkers prevaleert boven het belang van de ouders en dat de ouders door de publicatie van de video en de brief onrechtmatig jegens WSG en haar medewerkers handelt.

HvJ EU 30 januari 2020, IEF 18991, LS&R 1782, IEFbe 3032; ECLI:EU:C:2020:52 (Generics UK e.a.) De Competition Appeal Tribunal heeft het Hof een prejudiciële vraag gesteld over de wettigheid van een besluit van de Competition and Markets Authority betreffende overeenkomsten tot schikking van een octrooigeschil gericht aan een aantal fabrikanten van generieke geneesmiddelen en aan de farmaceutische groep GlaxoSmithKline (hierna: GSK). Samenvattend gaan de vragen over de criteria aan de hand waarvan beoordeeld kan worden of een overeenkomst tot schikking van een geschil tussen de houder van een farmaceutisch octrooi en een fabrikant van generieke geneesmiddelen in strijd is met het mededingingsrecht van de Unie.

Ik heb de titel van mijn pleidooi voor vanavond (het IE-Diner van deLex, red.) niet zelf bedacht. Het is de titel van een boekje van prof.mr. O.A. Haazen uit 2013, waarin hij pleit voor de invoering van disclosure (of, zo u wilt, discovery) in Nederland.  Ik pleeg dus geen plagiaat, maar heb een rechtvaardiging om met Haazen’s veren te pronken.

In de komende 10 minuten ga ik napleiten. Maar, dat is niet gericht op mijn tegenpleiters in de zaken waar ik op zal doelen. Zij hebben hun werk uitstekend gedaan en de rechters gebruikt om mijn cliënten en mij het leven lastig te maken. Het napleiten is dus vooral gericht op die rechters. Bovendien gaat het niet – of tenminste niet alleen – om mijn zaken, maar om de zaken van alle rechthebbenden en, zoals dat tegenwoordig heet, rechtmatige houders van bedrijfsgeheimen die het bewijs van inbreuk rond proberen te krijgen en dan liefst voordat hun advocaten met pensioen gaan.

Lees hier de speech van Wouter Pors tijdens het IE-Diner gisteravond.

In december, op de vrijdag voor kerst, zat ik op kantoor nog wat te werken. Aan een pro bono-zaak. Een mevrouw van een kleine goededoelenorganisatie had mij in paniek opgebeld. Ze had een brief ontvangen van een advocatenkantoor. In de brief werd namens een fotograaf aanspraak gemaakt op een bedrag van EUR 1.200, want er zou inbreuk zijn gemaakt op auteursrechten. De foto was weliswaar als gratis aangeboden, maar volgens de toepasselijke Creative Commons-licentie had dan wel de naam van de fotograaf bij de foto moeten worden geplaatst – en tja, dat was niet gebeurd. Nu wilde de fotograaf geld zien – en hij werd in dat streven bijgestaan door niet 1, niet 2, maar 3 van onze onvolprezen Nederlandse IE-collega’s.

Lees hier de speech van Daniël Haije tijdens het IE-Diner afgelopen donderdag.

Rechtbank Gelderland 29 januari 2020, IEF; C/05/356833/ HA ZA 19-24 (El Mousati tegen autobedrijf) Eiser EL Mousati heeft sinds 2010 een autobedrijf. Eiser gebruikt de handelsnaam ‘Motech’ en legt dit ook vast als woordmerk. Deze onderscheidingsmiddelen gebruikt eiser ten behoeve van zijn autobedrijf in Arkel. Gedaagde gebruikt ook de handelsnaam ‘Motech’ ten behoeve van zijn autobedrijf in Zevenaar. Gedaagdes handelsnaamgebruik dateert voor de merkregistratie. Hij maakt inbreuk op eisers merk en handelsnaam.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 29 januari 2020, IEF 18983; ECLI:NL:RBMNE:2020:304 (KLuivert cs tegen AVROTROS) Op 26 november 2019 heeft AVROTROS in het programma Opgelicht?! aandacht besteed aan de activiteiten van de Kluivert Dog Rescue Foundation (KDRF) op Curaçao en Kluivert als medeoprichtster en naamgeefster van deze stichting. In het item wordt de balans opgemaakt over wat sinds de door KDRF aangekondigde oprichting van een Kluivert Dog Rescue Center op Curaçao nou eigenlijk tot stand is gekomen en wat er met de donatiegelden is gebeurd. Kluivert c.s. vordert in kort geding meerdere rectificaties en verwijdering van deze uitzending en voert aan dat in de uitzending bewust een onjuist feitelijk beeld zou worden geschetst en dat sprake is van ernstige, tendentieuze beschuldigingen door AVROTROS. Hierbij wordt door Kluivert c.s. gewezen op 16 punten (A t/m P) die volgens haar onrechtmatig zijn. Geconcudeerd wordt dat de uitzending steun vindt in de feiten. Het is het goede recht van AVROTROS om aan deze kwestie aandacht te besteden. Binnen de belangenafweging wordt meegewogen dat de enkele omstandigheid dat het programma Opgelicht?! heet en op de website staat dat het programma gaat over spraakmakende oplichtingspraktijken, terwijl AVROTROS Kluivert c.s. niet beticht van dergelijke zaken, de uitzending nog niet onrechtmatig maakt. Ook komt in de uitzending niet terug dat sprake is van misleiding, manipulatie en bedrog zoals door Kluivert c.s. gesteld. Als er al een beeld is ontstaan dat de uitzending gaat over misleiding, manipulatie en bedrog, geldt dat Kluivert c.s. dit beeld zelf heeft doen laten ontstaan door hetgeen zij in de diverse media naar voren heeft gebracht.

Vrz. Rechtbank Amsterdam 20 december 2019, IEF 18981; ECLI:NL:RBAMS:2019:9541 (Eiseres tegen TMG) Eiseres is televisiepresentator voor het programma RTL Boulevard. TMG is uitgever van onder andere De Telegraaf. Op 11 november 2019 wordt in de krant en de website van De Telegraaf een artikel gepubliceerd met de kop: “X bedroog Y al eerder met [eiseres]”. Diezelfde dag nog heeft de raadsman van eiseres TMG gesommeerd het artikel te verwijderen en een rectificatie te plaatsen. Aan deze sommatie is geen gevolg gegeven. In de dagvaarding wordt gesteld dat het artikel een onaanvaardbare inbreuk maakt op de persoonlijke levenssfeer. Naast een rectificatie wordt tevens een schadevergoeding van 7500,- euro gevorderd.

Met alle Brexit-ontwikkelingen is er gelukkig ook goed nieuws te melden. Per 1 februari 2020 voegt Marloes Smilde zich bij Turnstone. Marloes studeerde rechtgeleerdheid in Groningen, met als hoofdrichting civiel recht. Voordat zij de overstap naar Turnstone maakte, werkte zij bij twee van de grotere Nederlandse merkenbureaus. Daarnaast bouwde zij internationale IE-ervaring op in Italië en Australië. Marloes spreekt vloeiend Italiaans, Engels en Nederlands.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 januari 2020, IEF 18987; ECLI:NL:RBAMS:2020:551 (Commander en Just Brands tegen Outfittery) Eiser Just Brands is ontwerper van herenkleding en brengt die onder het merk Vanguard op de markt. Ter promotie van het merk worden tv-commercials uitgezonden en wordt reclame gemaakt op www.vanguard-clothing.com. Eiser Commander is de Benelux-merkhouder van het beeldmerk (een leeuw met vleugels) gedeponeerd in 2006. Just Brands exploiteert het beeldmerk (in combinatie met het woordmerk Vanguard) sinds 2007 op basis van een van Commander verkregen licentie. Gedaagde Outfittery is een Duitse onderneming waar klanten een doos met voorgesorteerde herenkleding van verschillende merken bestellen. Ook Outfittery laat tv-reclames uitzenden en heeft meerdere websites. Commander en Just Brands stellen dat Outfittery met haar Teken inbreuk maakt op de Beneluxmerken van Commander en Just Brands. Oufittery wordt geboden binnen vier maanden iedere inbreuk op het Beneluxbeeldmerk te staken en gestaakt te houden. Er is onder meer sprake is van visuele overeenstemming tussen het merk (zoals gedeponneerd) en Tteken (zoals gebruikt); Merk en teken kunnen niet rechtstreeks door de consument met elkaar worden vergeleken waardoor rekening moet worden gehouden met het onvolmaakte herinneringsbeeld dat bij het publiek achterblijft ; Waren en diensten waarvoor merk en teken worden gebruikt zijn soortgelijk aan elkaar.