Vzr. Rechtbank Den Haag 25 april 2018, IEF 17676 (Z/Adinda's world tegen D/Pollevie) Geen inbreuk. Rectificatie in reconventie. Z hodn Adinda's World ontwerpt haakwerken en geeft haakcursussen. D, onder de naam Pollevie, houdt zich eveneens hiermee bezig. D heeft een haakworkshop bij Z gevolgd en post op Instagram dat zij veel heeft geleerd. Op social media zijn verschillende foto's geplaatst in steeds een andere enscenering. Op enig moment heeft D gereageerd op de Facebookpagina van Z met "ik verkoop dit soort doeken op etsy". Er is een onthoudingsverklaring getekend. De Ontwerpen onderscheiden zich ten aanzien van de combinatie van vorm, vlakverdeling, kleurgebruik en gebruik van decoraties. D erkent dat zij zich heeft laten inspireren doot de stola's van Z. Weliswaar is sprake van overeenstemmende stijlkenmerken door gebruik van een maanvormige, zwarte kern, versierd met bloemen, banen in verschillende kleure en één baan met daarop bollen/pompons, maar de verschillen in de concrete uitwerking van die stijlkenmerken springen zodanig in het oog, dat niet meer van overeenstemmende totaalindruk kan worden gesproken. Daar waar is geconcludeerd dat de Modellen geen verveelvoudigingen in gewijzigde vorm zijn, zijn de haakschema's en -patronen ook niet . De vorderingen in conventie worden afgewezen. In reconventie dient Adinda's world te rectificeren.

Vzr. Rechtbank Overijssel 30 maart 2018, IEF 17675; ECLI:NL:RBOVE:2018:1448 (Villageoise) Inbreuk merkenrecht. Eiser heeft het woordmerk Villageoise en stelt dat er sprake is van merkinbreuk door Kronos. Er staat vast dat verscheping heeft plaatsgevonden van flessen palmolie vanuit Ecuador naar Nederland met het teken Villageoise. Koas heeft het exclusieve verkooprecht ten aanzien van palmolie met het Villageoise woordmerk. Koas heeft een overeenkomst gesloten met Kronos voor de facilitatie van de invoer van de Villageoise palmolie. Volgens Kronos is er geen sprake van merkinbreuk, omdat Koas toestemming van Eiser heeft verkregen om gebruik te maken van het woordmerk Villageoise. Ook als zal komen vast te staan dat eiser aan Koas toestemming heeft verleend om gebruik te maken van het woordmerk Villageoise, valt niet in te zien dat toestemming aan Koas impliceert dat ook Kronos toestemming van [eiser] heeft verkregen om het woordmerk te gebruiken. Ook dan blijft er sprake van de invoer van Villageoise palmolie door Kronos met het doel dat deze flessen in de handel worden gebracht. Aan het voorgaande doet niet af dat volgens Kronos deze en andere scheepsladingen Villageoise palmolie uit Ecuador uitsluitend bestemd zijn voor Koas. Het voorgaande leidt ertoe dat Kronos niet gerechtigd was de Villageoise palmolie in te voeren, zodat de vordering tot staken van deze merkinbreuk zal worden toegewezen.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 25 april 2018, IEF 17673; ECLI:NL:RBMNE:2018:1768 (IT-Staffing tegen Staffing IT) Merkenrecht. IT-Staffing is opgericht in 1987 en is actief op het gebied van arbeidsbemiddeling van IT-zzp'ers. Zij is houder van domeinnamen en beeldmerk. Sinds 2017 is Staffing it actief voor dezelfde diensten. Gelet op de vele elementen van overeenstemming doen de kleine afwijkingen (zoals een andere kleur en lettertype, een koppelteken en meerdere “figuurtjes” bij de letter “i”) er niet aan af dat het merk en teken dezelfde totaalindruk hebben. Het “Staffing it”-merk maakt inbreuk op het oudere merk “IT-Staffing” op grond van art. 2.20 lid 1 sub b BVIE. De handelsnaam, de domeinnaam en het LinkedIn account waarin de woorden “Staffing it” voorkomen, maken inbreuk op het “IT-Staffing”-merk op grond van sub d. Staking van gebruik van 'Staffing it' alsmede verzoek tot doorhaling van het merk bij het BOIP. Maximum Indicatietarief in IE-zaken voor normaal kort geding met meerdere grondslagen en uitgebreid inhoudelijk verweer: Proceskostenveroordeling ad €15.707,00.

NL Rechtbank van Koophandel Brussel 26 februari 2018, IEFbe 2562; IEF 17668 (Jean Cassegrain tegen Vadigran) Gemeenschapsmodel. België. JC vordert verbod op inbreuk door Vadigran op het Gemeenschapsmodel 00033626-0002 en auteursrecht van Longchamps 'Les Pliages'. De tegenvordering is dat het model nietig wordt verklaard. Vadigran bood op haar website hondenpoepzakhouders van het merk Nobby aan. JC bewijst niet dat zij gelet op haar titulariteit als merkhouder als de auteur van het Gemeenschapsmodel moet worden beschouwd. Vadigran brengt geen anterioriteiten bij die de nieuwsheid weerlegt of schaadt. De geïnformeerde gebruiker van het Longchamps-model betreft niet noodzakelijk dezelfde geïnformeerde gebruiker als deze die op zoek is naar een hondenpoepzakhouder. Beide sectoren zijn erg verschillend. Het gebruik van de riem met kliksysteem, de onderzijde met uitsparing en de aanwezigheid van een groot, zichtbaar en opvallend etiket aan de zijkant die de algemene indruk over dit tasje in belangrijk mate mee bepalen. De auteursrechtelijke vordering is onontvankelijk, de modelrechtelijke ongegrond. De tegenvordering wordt afgewezen. JC moet aan Vadigran betalen €5.000 in toepassing van 1369bis/3 par 2 Ger.W.

Uit het persbericht: The UK has ratified the Unified Patent Court Agreement that enables a single judgment on patent disputes across its contracting states.

Noot Charles Gielen onder HR 3 november 2017, IEF 17666, eerder als: NJ 2018/178 (MSD tegen Teva). 1. De beslissing [IEF 17241] van de Hoge Raad betreft de beschermingsomvang van octrooien waarvan de conclusies de vorm hebben van wat men pleegt aan te duiden als Swiss-type claims. Deze oorspronkelijk door het Zwitserse octrooibureau bedachte vorm dient er toe om bescherming mogelijk te maken van uitvindingen die erin bestaan dat voor een bestaande stof (bijv. de stof in deze zaak: ribavirine) een nieuwe medische werking wordt ontdekt, de zogenaamde tweede medische indicatie. Het probleem is dat de stof al bekend is en dus niet meer nieuw; nieuwheid is een vereiste voor octrooiverlening. Ook zijn medische behandelmethoden van octrooibescherming uitgesloten, dus bescherming van het toedienen van een bekende stof voor de bestrijding van een andere ziekte dan waarvoor de stof al gebruikt werd, is niet mogelijk. De ook door het Europees Octrooibureau lange tijd toegelaten oplossing is de formulering van een conclusie als volgt: “het gebruik van stof X voor de bereiding van een geneesmiddel voor de behandeling van ziekte Y.” Als gevolg van een wijziging van het Europees Octrooiverdrag is het nu nog slechts mogelijk om voor de hier bedoelde uitvindingen de formulering te gebruiken: “stof X voor de behandeling van ziekte Y.” Op dit moment accepteert het Europees Octrooi Bureau alleen nog tweede medische indicatie octrooien in de laatste vorm, dus als een doelgebonden stof octrooi. In de onderhavige zaak gaat het om de beschermingsomvang een ouderwetse Swiss-type claim, in de vorm dus van een doelgebonden werkwijze octrooi. De Hoge Raad geeft een belangrijke beslissing zowel over de directe inbreuk op een dergelijk octrooi, als over de indirecte inbreuk en geeft in feite aan beide vormen van tweede medische indicatie octrooien dezelfde beschermingsomvang.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 26 april 2018, IEF 17664 (Van Donge & De Roo tegen DR Logistics) Handelsnaamrecht. Van Donge & De Roo gebruikt al sinds 1977 de handelsnamen DR en D&R. Zij meent dat DR Logistics inbreuk maakt op haar (oudere) handelsnaamrecht door de letters DR in haar handelsnaam te gebruiken en vordert onder andere om het gebruik van DR Logistics te staken. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen af. De handelsnaam van DR Logistics wijkt in meer dan gerine mate af van de handelsnaam D&R door de toevoeging van het woord 'logistics' en het ontbreken van het &-teken. Het wordt onvoldoende aannemelijk geacht dat het relevante publiek de ondernemingen met elkaar zal verwarren. Het gebruik van de letters DR is niet onrechtmatig op grond van artikel 6:162 BW.

Een eerste reactie op de conclusie van AG Campos Sanchez-Bordona van 25 april 2018 in de zaak van Dirk Renckhoff tegen het Land Nordrhein-Westfalen, IEF 17655, ECLI:EU:C:2018:279. ‘Nog niet zo lang geleden maakten leerlingen in scholen werkstukken over een bepaald thema op kartonnen platen, die zij gewoonlijk met foto’s, afbeeldingen en tekeningen uit boeken en tijdschriften illustreerden. Wanneer deze werkstukken klaar waren, werden zij in de scholen tentoongesteld (tot genoegen van de ouders), gewoonlijk zonder dat de auteurs van die afbeeldingen voor dat gebruik een vergoeding eisten’.

Na deze eerste zin weet je al dat het niet goed gaat aflopen voor de eisende fotograaf. Het recht wordt vaak gevormd (of misvormd) door extreme zaken 'Hard cases make bad law'  (Vgl. de conclusie in Opel/Autec, punt 37: “Kleine auto’s zijn de „Madeleine van Proust” geworden voor volwassenen die hun ervaringen als kind in korte broek herbeleven en hun dromen vrij spel laten”).

Hof Arnhem-Leeuwarden 24 april 2018, IEF 17659; IT 2551; ECLI:NL:GHARL:2018:3901 (Siemens tegen Almteq) Zie eerder IEF 14089. Auteursrechtinbreuk op software. Twee vennoten hebben illegaal software van Siemens gedownload. Deze onrechtmatige daad kan aan de vennootschappen worden toegerekend, als de gedragingen in het maatschappelijk verkeer hebben te gelden als gedragingen van de vennootschappen. Daarvan is sprake als de illegaal gedownloade software is gebruikt bij de uitvoering van opdrachten voor deze vennootschappen. Siemens wordt toegelaten tot bewijs van die stelling. Voor de berekening van de forfaitaire vergoeding is niet de licentie voor het volledige pakket bepalend, maar voor die modules die de vennoten daadwerkelijk hebben gebruikt. Daarover wordt Siemens ook toegelaten tot bewijs. Bij de berekening van de opslag op de licentievergoeding wordt niet alleen rekening gehouden met de kosten van onderzoek en opsporing, maar mogelijk ook met de kosten van uitholling van het auteursrecht door de grote schaal waarop inbreuk zou worden gepleegd. Siemens wordt uitgenodigd die stelling verder uit te werken.

Rechtbank Midden-Nederland 17 april 2018, IEF 17647; ECLI:NL:RBMNE:2018:1523 (Sandoz Diazepam-pillen) Als randvermelding. Strafrecht. Een 57-jarige Rotterdammer en zijn 26-jarige dochter uit IJsselstein zijn door de rechtbank Midden-Nederland veroordeeld voor drugs- en wapenbezit. De man is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 4 jaar, waarvan 1 jaar voorwaardelijk. Zijn dochter krijgt een celstraf opgelegd van 12 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. De man heeft zo’n 34.000 Diazepam-pillen in voorraad gehad met daarop de beschermde merknaam Sandoz. Hij heeft daarmee misbruik gemaakt van de goede naam van Sandoz. De rechtbank bepaalt dat de man ruim 180.000 euro heeft verdiend met de criminele activiteiten. Zijn dochter ruim 21.000 euro. Deze bedragen moeten zij betalen aan de Staat.