Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 2 december 2016, IEF 16446 (Stichting BREIN tegen Basf1) Auteursrecht. Usenet. Ex parte. Op het usenet uploadt en maakt gerekwestreerde inbreuk op honderden auteurs- en nabuurrechtelijk beschermde films en maakt deze beschikbaar via door hem beheerd Basf1.net-forum. Beheerder start een forum-topic en plaatst daaronder de verschillende NZB websites die het bestand bevatten. De voorzieningenrechter gebiedt ex parte de staking onder last van €2.000 per dag(deel) met een maximum van €50.000.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 november 2016, IEF 16445 (Gemeente tegen X) Mediarecht. De Gemeente heeft met broer van X een huurovereenkomst voor een pand, welke hij verpacht aan X. De gemeente besluit tot sloop en heeft een schadeloosstellingsregeling met de broer afgesproken. Via Facebook, AD.nl en Nu.nl worden berichten verspreid over de leugenachtige en corrupte (broer en) wethouder Y van de gemeente. De uitingen zijn via een openbaar toegankelijk account geplaatst en door andere media opgepikt. X heeft toegezegd de uitlating onmiddellijk te verwijderen en heeft genuanceerd; waarbij de term 'corrupt' is komen te vervallen. X heeft erkend niet over bewijzen te beschikking om de corruptie hard te maken, bovendien was de wethouder nog niet in functie toen de regeling al was overeengekomen. De Facebookpost als geheel wordt wel onrechtmatig geacht, nu de uitlatingen onverbrekelijk met elkaar zijn verbonden. Verbod om wethouder aan te duiden als "de Jos van Rey van ..." wordt als een te vergaande inperking van uitingsvrijheid aangemerkt. Geen rectificatie, dat zou meer verwarring dan duidelijkheid scheppen.

HR 9 december 2016, IEF 16444; IEFbe 2027 ; ECLI:NL:HR:2016:2834 (Synthon tegen Astellas Pharma) Handhaving. Exhibitievordering. Vervolg op HR 18 november 2016, ECLI:NL:HR:2016:2643. Prejudiciële vraag (art. 392 Rv). EU-Handhavingsrichtlijn 2004/48/EG. Exhibitie. Art. 1019a, 1019b en 843a Rv. Wat zijn de maatstaven voor toewijzing van een exhibitievordering in verband met een beweerde IE-inbreuk? Thans prejudiciële vragen aan HvJEU over eventuele afwijkende maatstaven m.b.t. een nietigheidsverweer en voor een exhibitievordering jegens een derde.

1. a.    Moet art. 6 Handhavingsrichtlijn aldus worden uitgelegd dat bij de aan te leggen maatstaf voor toewijsbaarheid van een exhibitievordering onderscheid moet worden gemaakt al naargelang de partij van wie exhibitie wordt verlangd, een (beweerdelijke) inbreukmaker is of een derde?
b. Indien het antwoord op deze vraag bevestigend luidt, in welk opzicht verschillen dan die maatstaven?

Op veler verzoek hebben we weer een Kerstpuzzel gemaakt. Dit jaar is het de uitdaging om uit te zoeken welk personage bij welk merk hoort. Weet jij ze alle 24? Lever je antwoorden in voor 3 januari 2017 en maak daarbij kans op een Fuji Instax Mini 90 camera - een moderne instant camera met een knipoog naar vroeger - ter waarde van 130 euro. De spelregels lees je hier.

Lever hier je antwoord in vóór 3 januari 2017.

Tijdschrift voor Auteurs-, Media- & Informatierecht 2016-5
Computerrecht 2016, afl. 6
ICIP-Conseil 2016-2
Mediaforum 2016, nr. 7

Uit AMI:
De totaalindruk: onjuist maar niet onbruikbaar, M.R. de Zwaan
De privékopie in internationaal perspectief, J.P. Poort
Copyright Reform: Richtlijnvoorstel inzake auteursrechten in de Digital Single Market, J.R. Spauwen
Copyright Reform, GS Media and Innovation Climate in the EU – Euphonious Chord or Dissonant Cacophony?, M.R.F. Senftleben

Dirk Visser, 'Bom onder het internet?' NJB 2016/2223, afl. 43, p. 3186; reactie op opinie van Van Eechoud & Poort, lees ook hun naschrift. De rechtspraak van het Hof van Justitie EU over de auteursrechtelijke ‘mededeling aan het publiek’ is volop in ontwikkeling. Het Hof is een nogal eclectische omstandighedencatalogus aan het aanleggen op grond waarvan bepaald moet worden wanneer nu wel of niet sprake is van een mededeling aan het publiek en het is niet altijd duidelijk welke omstandigheid nu op welk moment wel of niet doorslaggevend is. Maar leidt dit nu tot ongelukken, ontploffingen en rampen? Nee. En dat komt omdat het Hof van Justitie er in een voorkomend geval weer een omstandigheid bij verzint waardoor de juiste uitkomst wordt bereikt.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 8 december 2016, IEF 16440; ECLI:NL:RBAMS:2016:8788 (The Future Group tegen Future Investments) Handelsnaamrecht. Merkenrecht. The Future Group is een Financiële holdingmaatschappij sinds 2005, het grootste fysieke ICT Expertisenetwerk ondernemerscollectief. Zij is houdster van woord/beeldmerk THE FUTURE GROUP. Future Investments schrijft in 2013 handelsnamen in voor Financiële Holdings. Future Investments verkoopt aandelen van ICT-bedrijf en treedt daarna naar buiten onder de naam Future Groep. Het beschrijvende karakter van de elementen van de handelsnaam, maakt dat de naam weinig onderscheidend is. De verschillende aard van de ondernemingen onder het relevante professionele publiek, maken het dat er geen strijd is met 5 en 5a Hnw. Ook voor de merkinbreuk is verwarringsgevaar noodzakelijk en daarvoor heeft TFG onvoldoende gesteld. Een depot op grond van inburgering heeft ook niet plaatsgevonden. De handelswijze van (het advocatenkantoor van) Future Investments door het deponeren van het merk voor andere doeleinde dan waarvoor merkdepot bedoeld is, kan onzorgvuldig zijn, maar het depot is inmiddels ingetrokken. De weigering tot registratie is niet te traceren, schade is onvoldoende aannemelijk en van een onrechtmatige daad is geen sprake. De voorzieningen worden geweigerd.

EHRM 15 november 2016, IEF 16437; IEFbe 2021; ECLI:CE:ECHR:2016:1115JUD000245812 (Savda tegen Turkije) Mediarecht. Artikel 10 EVRM. Bij een bijeenkomst voor het Israëlische consulaat in Istanbul van het Anti Militaristische Platform las klager een persbericht voor getiteld ‘Wij betuigen onze steun aan Israëlische totaalweigeraars’. Het Hof stelt in de omstandigheid dat de nationale rechter klager hiervoor heeft veroordeeld wegens het ‘aanzetten tot dienstweigering’ een schending vast van artikel 10 van het Verdrag. Persbericht

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 7 december 2016, IEF 16439; IEFbe 2023 (Koylu Kip tegen Köylü Food) Bevoegdheid. Incident. In eerder geding in België werd merkdepot ter kwader trouw aangenomen vanwege oudere handels- en domeinnaam die door Köylü Kip werd gevoerd) IEFbe 1615. De procedure in de hoofdzaak dient te worden aangehouden op grond van artikel 30 herschikte EEX-Vo. De Nederlandse rechter is bevoegd; bij afzonderlijke berechting van de vorderingen door verschillende nationale gerechten, op basis van eenzelfde feitencomplex, met toepassing van dezelfde rechtsregels, is er gevaar voor onverenigbare beslissingen. Een goede rechtsbedeling vraagt derhalve om gelijktijdige behandeling en berechting. Het onbevoegdheidsincident wordt afgewezen.

EHRM 22 november 2016, IEF 16438; IEFbe 2022; ECLI:CE:ECHR:2016:1122JUD000891805 (Grebneva en Alismchik tegen Rusland) Mediarecht. Artikel 10 EVRM. Verzoekster Grebneva is de uitgever van een regionaal weekblad en verzoekster Alisimchik is journalist en columnist. Tijdens een verkiezingscampagne voor de Doema in het najaar van 2003 publiceerde de krant een reeks satirische artikelen, geschreven door verzoekster Alisimchik waarin een Russisch stripfiguur genaamd Masyanya gevolgd werd op haar reis van Sint Petersburg naar Vladivostok als verkiezingswaarneemster. Masyanya kwam in de artikelen in aanraking met ene Vasilinka, de directeur van een escortbureau. In een van deze artikelen, geschreven door verzoekster Alisimchik en getiteld "kandidaten moeten bekend zijn van binnenuit", werd het karakter Vasilinka geïnterviewd. Bij het artikel was een lijst van verkiezingskandidaten gevoegd, voorzien van Vasilinka’s commentaar op hen, waarbij gebruik was gemaakt van “slang” en uitdrukking die gebruikelijk zijn in de onderwereld. Bij het artikel stond een foto van het gezicht van de officier van justitie, V., afgebeeld op een vrouwenlichaam gekleed in een één dollarbiljet.