Vzr. Rechtbank Den Haag 10 augustus 2016, IEF 16184; ECLI:NL:RBDHA:2016:9474 (Philips tegen Lidl) Auteursrecht. SensoTouch 3D scheerapparaat van Philips is aan te merken als werk. Inbreukverbod toegewezen tegen Lidl voor scheerapparaat Silvercrest. De voorzieningenrechter verwerpt het standpunt van Lidl dat de beschermingsomvang van het auteursrecht op de SensoTouch3D beperkt is omdat Philips eerdere modellen op de markt heeft gebracht waarmee de SensoTouch 3D gelijkenissen vertoont zodat de beschermingsomvang niet verder reikt dan de verschillen met die voorgangers. Philips heeft immers onvoldoende bestreden gesteld dat zij ook als maker in de zin van artikel 7 Aw van die eerdere scheerapparaten is te beschouwen. De daarin vastgelegde auteursrechtelijk te beschermen trekken zijn zodoende alle afkomstig van dezelfde maker en in zoverre diens eigen intellectuele schepping, want niet ontleend aan een ander. Overigens kan Philips ingevolge het bepaalde in artikel 10 lid 2 Aw op het geheel van haar auteursrechten een beroep doen, ook voor zover de SensoTouch 3D als een ‘bewerking’ van de eerdere scheerapparaten zou moeten worden gezien.

Dat was vorige maand even schrikken voor de directie van het Neues Muse- um in Neurenberg. In een onbewaakt ogenblik had een bejaarde vrouw met een balpen teksten op een kunstwerk geschreven. Het bekladde werk is een collage van kunstenaar Arthur Köpcke, waarin een afbeelding van een kruiswoordpuzzel is opgenomen met daarnaast de tekst ‘Insert words’. De 91-jarige vrouw beschouwde het als een opdracht aan de bezoekers om de puzzel op te lossen.

OLG Düsseldorf 7 juli 2015, I-20 U 124/15 (Schweisszentrierstiften- DOCERAM)
Prejudicieel verzoek; C-395/16 via Minbuza: Modellenrecht. Verzoekster produceert onderdelen uit technisch keramiek aan klanten uit de machine-industrie (auto’s, textiel, e.d.) en installatiebouw (pennen voor lasprocessen). Zij is houdster van diverse gemeenschapsmodellen die centreerpennen beschermen in drie verschillende geometrische vormen met telkens zes verschillende types. Verweerster Ceramtec produceert soortgelijke producten. Zij levert naar aanleiding van een testkoop op initiatief van verzoekster aan een derde. Verzoekster start daarop een procedure wegens schending van haar rechten. Verweerster stelt als reconventionele vordering nietigverklaring van de betreffende modellen omdat de bekendgemaakte uiterlijke kenmerken van de producten uitsluitend dor de technische functie worden bepaald. De rechter in eerste aanleg verklaart de modellen nietig op grond van artikel 8.1 van Vo. 6/2002 nietig en volgt daarmee de uitspraak van het BHIM in de zaak ‘Hakselaar’. De overweging daarin dat wanneer de uitwerking van de vormgeving niet van belang is voor het design van het product, maar het design alleen berust op overwegingen inzake functionaliteit, er geen aanleiding bestaat om modelbescherming te verlenen, is volgens het Landgericht overtuigend. Verzoekster gaat tegen deze beslissing in hoger beroep bij de verwijzende rechter.

De verwijzende DUI rechter (Oberlandesgericht Düsseldorf) stelt vast dat de litigieuze modellen nieuw zijn en een eigen karakter hebben. Relevant is dan ook of sprake is van technische bepaaldheid die bescherming in de zin van artikel 8.1 van Vo. 6/2002 uitsluit wanneer de (technische) functionaliteit de enige factor is die het design bepaalt. In rechtspraak en doctrine is daarover geen eenduidige mening. De rechter constateert dat de laatste tijd het aantal rechtsgeschillen over modelrechtelijk beschermde producten aanzienlijk toeneemt. Daarbij is hem gebleken dat uiterlijke kenmerken van een product voor het relevante professionele publiek helemaal niet belangrijk zijn. Blijft voor hem de vraag of de bescherming zich al dan niet dient uit te strekken tot onderdelen die onzichtbaar zijn wanneer eenmaal op hun plaats zijn aangebracht. Hij stelt het HvJEU de volgende vragen:

1. Is ook sprake van technische bepaaldheid die bescherming uitsluit in de zin van artikel 8, lid 1, van verordening (EG) nr. 6/2002 van de Raad van 12 december 2001 betreffende gemeenschapsmodellen (PB 2002, L 3, blz.1), wanneer de uitwerking van de vormgeving niet van belang is voor het design van het product, maar de (technische) functionaliteit de enige factor is die het design bepaalt?

2. Voor het geval dat het Hof de eerste vraag bevestigend beantwoordt:

Vanuit welk oogpunt moet worden beoordeeld of de afzonderlijke ontwerpkenmerken van een product alleen op basis van overwegingen inzake functionaliteit zijn gekozen? Moet worden uitgegaan van een “objectieve waarnemer” en zo ja, hoe moet deze worden omschreven?
 

via Gov.uk:

1. Does a technical function that precludes protection within the meaning of Article 8(1) of Council Regulation (EC) No 6/2002 of 12 December 2001 on Community designs (OJ 2002 L 3, p. 1) also exist if the design effect is of no significance for the product design, but the (technical) functionality is the sole factor that dictates the design?

2. If the Court answers Question 1 in the affirmative: From which point of view is it to be assessed whether the individual design features of a product have been chosen solely on the basis of considerations of functionality? Is an ‘objective observer’ required and, if so, how is such an observer to be defined?

In de oorspronkelijke taal:

Hof Den Haag 26 januari 2016, IEF 16181; IEFbe 1901; ECLI:NL:GHDHA:2016:1218 (Pacogi tegen Lacoste)
Merkenrecht, oppositie, overeenstemming beeldmerk en teken dat alleen uit woorden bestaat, verwarringsgevaar. Vgl. IEF 15659. Oppositie. Pacogi heeft het woordmerk ‘EAU CROCO’ ingediend ter inschrijving bij het Benelux-depot. Lacoste stelt oppositie in tegen deze inschrijving, welke wordt toegewezen door het BBIE [1267366]. Pacogi gaat in beroep en stelt onder meer dat alleen begripsmatige overeenstemming onvoldoende verwarringsgevaar oplevert. Het hof oordeelt, net als het BBIE, dat er een begripsmatige overeenstemming bestaat tussen het woordmerk ‘EAU CROCO’ en het beeldmerk van Lacoste. Door beiden wordt het concept ‘krokodil’ uitgedragen. Vanwege de sterke begripsmatige overeenstemming is er, ondanks gebrek aan visuele overeenstemming, sprake van verwarringsgevaar bij het relevante publiek. Het hof verwerpt het beroep.

Vzr. Rechtbank Den Haag 5 augustus 2016, IEF 16180; ECLI:NL:RBDHA:2016:9444 (Vakbondsunie EOB, Staff Union EPO tegen EOO) Rechtspraak.nl: De voorzieningenrechter is niet bevoegd om kennis te nemen van de vorderingen van VEOB c.s., nu voor de individuele werknemers van EOO en hun personeelsvertegenwoordigers voor in tuchtrechtelijke procedures genomen besluiten een met voldoende waarborgen omklede rechtsgang bij ILOAT ter beschikking staat om de door het EVRM aan hen toegekende rechten effectief te kunnen beschermen en, gelet op die alternatieve middelen, de immuniteit van jurisdictie het wezen van hun recht op toegang tot de rechter niet aantast.

Vzr. Rechtbank Den Haag 9 augustus 2016, IEF 16179; ECLI:NL:RBDHA:2016:9395 (Ruby Decor c.s. tegen Basic Holdings) Octrooi sfeerhaarden. Basic Holdings is houdster van EP 2 029 941 B1 voor een ‘Artificial Fireplace’. De Ruby-sfeerhaarden hebben dezelfde (technische) kenmerken. In kort geding [IEF 15913] wordt verboden inbreuk te maken op het octrooi op last van een dwangsom. Ruby Decor c.s. wil zekerheid dat zij door de verhandeling van Varianten (voorgelegd aan advocaat per brief met drie eenvoudige tekeningen) geen dwangsommen zal verbeuren. Het is aan de bodemrechter inbreuk vast te stellen en in een executiegeschil of er dwangsommen zijn verbeurd. De voorzieningenrechter wijst het gevorderde af. Oplegging in kort geding van een ongeclausuleerd en in tijd onbeperkt verbod als door Ruby Decor c.s. gevorderd  is niet mogelijk.

De leden en aangeslotenen van Buma/Stemra bestaan uit componisten, tekstdichters en muziekuitgevers. De makers van composities en teksten zijn vaak niet de uitvoerende artiesten. Daar lijkt niet iedereen zich van doordrongen. Veel van de makers blijven voor het grote publiek vaak nagenoeg anoniem en verdienen niet aan optredens en de verkoop van T- shirts en andere gadgets. Zij willen gewoon graag kunnen leven van het maken; creëren. Van hun auteursrechtelijk beschermd werk. Dit zal misschien niet in alle gevallen zo zijn, zo leert Creative Commons ons, maar doorgaans zullen makers er de voorkeur aan geven geen andere bron van inkomsten te hoeven hebben dan die voor het schrijven van muziek en teksten.

Buma/Stemra bestaat bij de gratie van de makers en heeft als doel de belangen van haar leden en aangeslotenen zo goed mogelijk te behartigen. Het is daarom van belang dat waar de muziekwerken worden gebruikt, de gebruiker daarvan toestemming heeft verkregen voor het gebruik en daarvoor een redelijke licentievergoeding afdraagt. De vormen van gebruik veranderen naar mate de maatschappij verandert. Door de steeds verdergaande digitalisering van de samenleving ontstaan er steeds meer manieren waarop muziek tot je komt. Die ‘achterkant’ wordt steeds minder interessant. Staat het op de server van X, Y of Z of wordt de content gehaald via een embedded link? De terminologie uit de auteursrechtrichtlijn en de e- commerce richtlijn geeft onvoldoende handvatten om de daarin opgenomen wettelijke regels toe te kunnen passen op de huidige digitale maatschappij. Dat blijkt ook uit de rechtspraak van het HvJEU, welk Hof zich in steeds casus gerichte bochten moet wringen om het mededeling aan het publiek-begrip te kunnen uitleggen in de context van uitingen via internet.

Hof van Beroep Brussel 14 juni 2016, IEFbe 1899; IEF 16177 (Egmont VZW tegen O2; Vrijheidsfonds vzw tegen O2-Vlaams Belang)
Merkenrecht. België. Tegen dit arrest is cassatievoorziening ingesteld. Zie eerder IEFbe 210. Vlaams Belang kopstuk Gerolf Annemans door de Voorzitter van de Rechtbank van Koophandel in Brussel een verbod opgelegd kreeg om zijn nieuwe boek "O2 - De Ordelijke Opdeling van België, zuurstof voor Vlaanderen" nog langer te verspreiden. Het Britse telecombedrijf O2 was immers van oordeel dat de letter/cijfercombinatie “O2” op de omslag toch wel erg leken op haar Gemeenschapsmerk en vorderde dus de staking van een veronderstelde merkinbreuk en van de daaruit voortvloeiende oneerlijke marktpraktijken. Het teken O2 op de voorzijde van de kaft is geen gebruik ter onderscheiding van de "waar" boeken, er is geen commerciële reden voor gebruik van dit teken, O2 wordt gebruikt als afkorting van het woord zuurstof, dat een element is van de titel van het boek. Daarbij werd het teken "O2" gebruikt als een afkorting van het woord "zuurstof" dat een element is van de titel van het boek. De persoon tot wie appellanten zich richtten, is immers deze die geïnteresseerd is in de politieke ideeën en ideologie van de politieke partij het vlaams Belang en desgevallend deze politieke ideeën of ideologie wil uitdragen. Appellanten richten zich niet tot dezelfde "consument".

Het Hof doet het bestreden vonnis teniet en verklaart de oorspronkelijke vordering van O2 ongegrond.

NL Rechtbank van Koophandel Brussel 3 maart 2015, IEFbe 1898 (Optimized Radiochemical Application tegen General Electric)
Zie ook tussenbeschikking (IEFbe 1892).(oud, maar opgevraagd via IEFbe 1738). Octrooirechtelijk heeft GE niet de instemming van de andere mede-eigenaren voor het indienen van het verzoek. Merkenrechtelijk beslag inzake namaak: merken zijn prima facie geldig. Er zijn aanwijzingen van inbreuk door de wijzigingen en herstellingen aan GE-synthesizers en het promoten van haar eigen NEPTIS software en upgrade in het kielzog van de merken. De zin 'Your MX Will Never Die' en de domeinnaam is suggestief, omdat die verwijst naar TMLX en is inbreukmaken. Derdenverzet ontvankelijk en gedeeltelijk gegrond; intrekking besluit van 6 oktober 2014, behoudend de beschrijvende beslagmaatregelen. Commercialisatieverbod lijkt in de gegeven omstandigheden niet langer verantwoord. Het staat ORA in principe vrij om de inhoud van het vonnis naar buiten te brengen en haar contacten hierover te informeren. ORA stelt dat GE de rechter heeft misleid door in het eenzijdig verzoekschrift niet alle relevante informatie op volledige en objectieve wijze te hebben meegedeeld. Zo heeft GE nagelaten te verwijzen naar de maandenlange gesprekken en onderhandelingen over mogelijke samenwerking.

Dat was even schrikken voor fotostock-bedrijf Getty Images. Vorige week eiste de bekende Amerikaanse fotografe Carol Highsmith bij de rechtbank van New York 1 miljard dollar van het stockbureau. PIJNLIJK Volgens Highsmith incasseert Getty zonder haar toestemming al jaren op grote schaal geld voor het gebruik van haar foto’s. Het zou gaan om foto’s uit de enorme collectie die Highsmith schonk aan de US Library of Congress, met de bedoeling dat iedereen ze vrij en zonder kosten kon gebruiken. De zaak is pijnlijk voor Getty, dat er om bekend staat zelf nogal scheutig te zijn met financiële claims tegen iedereen die op internet zonder toestemming gebruik maakt van foto’s uit de Getty-database.