Hof Den Haag 16 augustus 2016, IEF 16205; ECLI:NL:GHDHA:2016:2622 (Van Caem tegen Bacardi) Hoger beroep na IEF 13092. Proceskostenverhoging. Opgaveplicht. De  rechtbank concludeerde dat Van Caem inbreuk heeft gemaakt op merkrechten van Bacardi en legde Van Caem opgaveverplichtingen op. De voorzieningenrechter wees Van Caem zijn vorderingen in conventie af. Er is geen spoedeisend belang, omdat Bacardi (nog) niet gedreigd had met executiemaatregelen. In incidenteel hoger beroep worden de proceskosten verhoogd van 12.757 naar 23.000. Het principaal hoger beroep wordt verworpen. Van Caem wordt, na eisvermeerdering in reconventie, veroordeeld tot doen van opgave door een onafhankelijk forensisch accountant zo veel mogelijk gecontroleerd op juistheid en volledigheid, opgave van de voorraad en kopie van één document per transactie te bezorgen met daarin door wie inbreukmakende Bacardi-producten zijn verkocht, geleverd, gekocht of afgenomen in genoemde periode.

Hof Den Haag 26 juli 2016, IEF 16203 (Van Caem tegen Bacardi) Hoger beroep na IEF 14245 en IEF 10179. Merkenrecht. Parallelimport en Administratief Geleide Document (AGD). Het hof bekrachtigt grotendeels vonnis in eerste aanleg en vernietigt het vonnis tot het staken van iedere inbreuk op Bacardi-producten die door Van Caem voortdurend onder een douaneschorsingsregeling zijn geplaatst en het doen van opgave. Bacardi Producten die altijd niet-communautaire status hebben gehad vallen buiten bevolen opgave. Van Caem wordt veroordeeld tot schade, nader op te maken bij staat. Mevi-arrest van het HvJEU is volgens hof geen acte claire of éclairé. Geen winstafdracht voor inbreukmakende Bacardi producten op AGD, maar wel, voor zover het niet-uitgeputte producten die noch onder douane of accijnsschorsing zijn geplaatst: de afdracht van netto winst. . Schadevergoeding nader op te maken bij staat. De kosten voor de procedure in eerste aanleg worden verhoogt van ruim 44.000 naar ruim 79.000.

Vzr. Rechtbank Den Haag 27 juli 2016, IEF 16202; ECLI:NL:RBDHA:2016:9823 (eiseres tegen Staat der Nederland-Ministerie van Financiën) Rectificatie afgewezen. De Zwitserse belasting dienst heeft een rechtshulpverzoek gestuurt op grond van artikel 26 van het Belastingverdrag Nederlanden-Zwitserland tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen. Eiseres moest vragen beantwoorden over een verstrekte lening die niet wordt afgelost; en er niet formeel wordt kwijtgescholden omdat de Zwitserse fiscus dan zou kunnen stellen dat sprake is van schenking; het gespreksverslag eindigt met 'voor gelezen en akkoord'. Er is niet de indruk gewekt dat het gespreksverslag voor akkoord is ondertekend. De gevorderde rectificatie wordt afgewezen.

Hoe is het toch mogelijk dat een eenvoudige aap uit de oerwouden van Indonesië de gemoederen in de Verenigde Staten al zolang weet bezig te houden?

In 2011 ging de aap, een makaak die de naam Naruto heeft gekregen, er met het fototoestel van fotograaf David Slater vandoor en schoot een selfie. Toen Slater de auteursrechten van deze apen-selfie claimde, mengde de PETA, People for Ethical Treatment of Animals, zich in de zaak. PETA, dat meent dat niet Slater maar de aap de rechten heeft, spande namens Naruto een rechtszaak aan, maar verloor. Beesten kunnen geen auteursrechten bezitten, aldus de rechter.

Rechtbank Noord-Holland 17 augustus 2016, IEF 16200; IT 2116; ECLI:NL:RBNHO:2016:6239 (Marron tegen De Media Groep) Eiser in het incident stelt met succes dat sprake is van huurkoop (7A:1576h BW) zodat de zaak verwezen moet worden naar de sectie kanton. Verweerster in het incident stelt dat geen sprake is van huurkoop omdat de overeenkomst betrekking heeft op een website met daarbij behorende domeinnamen. Dit zijn geen voor menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten (3:2 BW). In 7A:1576 vijfde lid zijn de bepalingen van die titel ook van toepassing verklaard op vermogensrechten. De rechtbank oordeelt dat een website en domeinnaam kunnen worden aangemerkt als vermogensrechten in de zin van 3:6 BW. De rechtszaak wordt verwezen naar de kantonrechter.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 7 juli 2016, IEF 16199; ECLI:NL:RBAMS:2016:5297 (Safe-ID tegen Save-Me) Handelsnaam. Partijen hebben de vof Safe-ID gevoerd en boden producten en aanvullende diensten aan voor persoonlijke veiligheid, zoals polsarmbanden met digitale codes met persoonlijke en medische gegevens. Na splitsing heeft Save Me heeft diverse save-me/id-domeinnamen die leiden naar zijn website. Dat er mensen zijn die zich in de namen hebben vergist betekent nog niet dat er verwarringsgevaar is. Safe-ID heeft niet gesteld dat iemand bij vergissing een product of dienst van Save-me heeft aangeschaft terwijl hij dat van Safe iD wilde kopen of dat iemand een economische band tussen beide ondernemingen van partijen heeft aangenomen. Verwarring bij een enkeling betekent nog niet dat er daarmee verwarring bij het relevante publiek is. Alleen het gebruik van save-id.nl om te linken naar gedaagdes site inbreuk op het handelsnaamrecht en moet worden overgedragen.

Ex parte beschikking Rechtbank Overijssel 27 juli 2016, IEF 16198 (Brein tegen uploader cyberlocker)
Auteursrecht. Naburige Rechten. Muziek. Uit het persbericht: In het kader van BREIN's aanpak van illegale uploaders werd een rechterlijk ex parte bevel gehaald tegen een illegale cyberlocker uploader van muziek. Daarna werd een schikking met hem getroffen voor 7.000 euro. Eerder werden rechterlijke bevelen gehaald en schikkingen getroffen met illegale bittorrent en usenet uploaders voor meestal rond de 15.000 euro. Bij de schikkingen wordt rekening gehouden met de omstandigheden van het geval en de persoonlijke omstandigheden van de inbreukmaker, daarom is het bedrag in dit geval lager. Indien geen schikking getroffen kan worden, volgt een gerechtelijke procedure waarin de volledige schade en kosten worden gevorderd. Die liggen vele malen hoger dan het schikkingsbedrag. Uploaders naar cyberlockers of filehosters krijgen links naar de content die ze daar uploaden. Die links plaatsen ze op doorzoekbare linksites zodat anderen de content kunnen downloaden of streamen. Daarmee verspreiden ze de content en daarvoor is toestemming van de rechthebbenden nodig. In dit geval plaatste de uploader links naar de content op een Facebook groep. Hij deed dit als hobby voor de erkenning die hij met het gratis aanbod verwierf.

Rechtbank Amsterdam 17 augustus 2016, IEF 16197 (Scotch & Soda tegen My Brand c.s.) Merkenrecht. Sinds 2002 brengt Scotch & Soda kinderkleding op de markt onder de het (Beneluxwoord)merk SCOTCH SHRUNK. Op 23 november 2015 is woordmerk SHRUNK ingeschreven, de inbreuk is van vóór die datum gestaakt, dus merkinbreuk wordt beoordeeld aan de hand van eerste woordmerk. De rechtbank oordeelt van niet onder sub a en b. Scotch & Soda heeft onvoldoende onderbouwd onder sub c en d. Vorderingen worden afgewezen.

Rechtbank Rotterdam 10 augustus 2016, IEF  16196; IT 2114; ECLI:NL:RBROT:2016:6240(Siemens tegen Maverick) Auteursrecht. Software. Siemens ontwikkelt Solid Edge, een CAD-software, waar Maverick 7 licenties voor 7 werkplekken heeft gekocht. Er is gebruik gemaakt van een illegale kopie die door een (voormalig) werknemer is geïnstalleerd, er wordt conversatoir beslag gelegd op die laptop. Voor het aannemen van werkgeversaansprakelijkheid voor door een werknemer op een door werkgever verstrekte laptop illegaal gekopieerd softwareprogramma ex art. 6:170 BW is niet relevant of werknemers gevolg geven aan een verbod. Noch is het relevant dat de software gemakkelijk te downloaden is en dat dit buiten het zicht van Maverick heeft plaatsgevonden. Op werkgevers rust een risicoaansprakelijkheid. Staking wordt bevolen en illegale versie van de software moet door onafhankelijke ICT-deskundige worden vernietigd. In reconventie stelt Maverick dat de (overige) licentieovereenkomsten onrechtmatig zijn opgezegd. De EULA geeft Siemens de bevoegdheid de licentieovereenkomst te beëindigen indien een illegale versie wordt gebruikt.

Tijdschrift voor Auteurs-, Media- & Informatierecht 2016-3
Berichten IE 2016, juli
MediaForum 2016, 4

AMI 2016-3
S.C. van Velze Het 'nieuw publiek' criterium hoort niet thuis in het Europese mededelingsrecht
A.G.I. Terhorst Implementatie van de richtlijn verweesde werken
Rechtspraak in het kort, actualiteiten, agenda