DOSSIERS
Alle dossiers

Muziek  

IEF 748

Klassieke uitspraak

Rechtbank Amsterdam, 6 juli 2005, LJN: AU0588, 5 augustus 2005, Eiser tegen Joan Records. Recht-toe-recht-aan auteursrechtinbreuk zaak, op de valreep voor het weekend gepubliceerd. Gedaagde Joan Records heeft een CD-Box uitgegeven met klassieke muziek. Op een drietal cd's en in het bijbehorende boekje is een foto van Jaap van Zweden afgebeeld. Fotograaf en eiser A stelt en bewijst met succes dat de foto door hem gemaakt is en dat hij als maker in de zin van de Auteurswet kan worden aangemerkt. Nu Joan Records geen toestemming had verzocht aan A voor gebruik van de foto, wordt Joan veroordeelt tot het zich onthouden van iedere inbreuk op de auteursrechten van A op de foto van Van Zweden en dient Joan de schade die A heeft geleden, te vergoeden.

De Rechtbank berekent uitvoerig de schadevergoeding aan de hand van de richtprijzen die de Fotografenfederatie berekent voor het verkrijgen van een auteursrechtelijke licentie. "Dat Joan Records naar eigen zeggen lagere licentievergoedingen pleegt te betalen doet aan de redelijkheid van het in de richtprijzen genoemde basistarief niet af. Door op toerekenbare wijze na te laten van te voren toestemming te vragen voor publicatie van de foto heeft Joan Records zich immers zelf in de positie gebracht dat zij niet over de licentievergoeding kan onderhandelen." Lees hier het vonnis.

IEF 675

bewerkelijke materie

Nog even het vonnis in een iets oudere zaak: Rechtbank Rotterdam, 23 juni 2005, LJN: AT8820. 05/2289. Bestuursrechtelijke procedure tussen  I.D.&T. Radio B.V. en de minister van Economische Zaken.

Leuk onderwerp voor tentamenvragen: het auteursrecht wordt in deze zaak gebruikt, of misbruikt, om een vast te stellen of er sprake is van hitmuziek en dus van een overtreding van voorschriften verbonden aan de verleende vergunning voor het gebruik van de frequentieruimte, in het bijzonder van die clausules die betrekking hebben op het percentage muziek dat genoteerd staat of heeft gestaan op één van de gangbare hitlijsten voor popmuziek in Nederland.

"De tweede volzin van het antwoord sluit naar het oordeel van de voorzieningenrechter aan bij de uit de stukken blijkende en ter zitting namens verzoekster nog eens geadstrueerde praktijk dat artiesten in de regel meerdere versies van een muziekstuk uitbrengen, doorgaans op dezelfde drager. Vraag 284 en het antwoord daarop moeten derhalve geacht worden betrekking te hebben op die andere door de artiest (meer specifiek: de houder van het auteursrecht op het muziekstuk) uitgebrachte versies van het muziekstuk die zelf geen hit zijn geworden maar daarmee wel nauw verwant zijn.

Nu geenszins is gebleken dat verzoekster houder van de auteursrechten op de originele muziekstukken waarvan de Slam!FM radio-edits worden vervaardigd is, kan het daarvan ten gehore brengen op de radio niet als het uitbrengen van versies die geen hitnotering hebben (gehad) in de zin van het antwoord op vraag 284 worden beschouwd. Het ten gehore brengen van dergelijke eigen bewerkingen die zoals eerder overwogen voor een gemiddelde objectieve radioluisteraar in hoge mate op het originele muziekstuk dat in de hitlijsten staat of heeft gestaan lijken, is derhalve aan te merken als het uitzenden van hitmuziek, hetgeen in strijd is met artikel 7, eerste lid, onder b, van de vergunningvoorschriften." Lees vonnis.

IEF 665

Motezuma

In de Volkskrant van dinsdag 19 juli jl wordt op pagina 15  bericht over een 'rare claim' ten aanzien van de muziek van de opera Motezuma (inderdaad, zonder n) van Vivaldi, waarvan de partituur in 2003 is ontdekt in de collectie van de Sing-Akademie van Berlijn. In het bericht wordt gesteld dat het 'raar' is dat de Sing-Akademie met succes een uitvoering van het werk, die zonder  haar toestemming zou plaatsvinden, via een Duitse rechter heeft laten verbieden. Er staat een aantal onjuistheden in.

In Duitsland bestaat, evenals in Nederland, los van het auteursrecht, een exclusief recht voor de eerste 'rechtmatige openbaarmaker' van een 'gevonden' onbekend oud werk. De tekst van de Nederlandse wetsbepaling (artikel 45o Auteurswet) luidt als volgt: "Hij die een niet eerder uitgegeven werk voor de eerste maal rechtmatig openbaar maakt na het verstrijken van de duur van het auteursrecht, geniet het [uitsluitende recht om het werk openbaar te maken en te verveelvoudigen]". Dit recht duurt 25 jaar. Aangezien de betreffende opera wel al in 1733 is uitgevoerd, maar volgens de rechtbank kennelijk nooit is uitgegeven, is het artikel van toepassing (Uitgeven betekent in dit verband: voldoende exemplaren in druk laten verschijnen). Kennelijk is volgens de rechtbank de Sing-Akademie degene die het werk voor de eerste maal rechtmatig openbaar heeft gemaakt of zich het daarmee verbonden recht heeft laten overdragen.

Eén en ander is dus niet 'raar' of onjuist. Het is wel opmerkelijk, omdat er zelden een beroep op de bewuste wetsbepaling wordt gedaan. In Nederland is er voor zover bekend nog nooit een rechtszaak over geweest. Het vonnis is te vinden op operatoday (op deze site staat ook een aanvullend artikel). De persverklaring van de Sing-Akademie van Berlijn staat hier.  (Dirk Visser).

IEF 658

Langs Vlaamse Wegen

Watskeburt in België? Eerst wordt Madonna aangeklaagd omdat ze in 1993 een nummer geplagieerd zou hebben (Woonde Madonna ooit in Moeskroen? Zie hier) en nu bericht de GvA dat de Oostkampse componist Johnny Delaere en de Oostendse muziekuitgever Marcel Seynaeve de Griekse componist Vangelis en platenmaatschappij EMI hebben gedagvaard. Vangelis' nummer 'Conquest of Paradise' uit 1992 zou zijn gebaseerd op het nummer 'Rien n'a changé' van Delaere uit 1982.

Auteursrechtenmaatschappij Sabam stelde enkele gelijkenissen vast, maar te weinig om van plagiaat te spreken. Componist en producent waren niet overtuigd door dit oordeel en eisen 2,5 miljoen euro schadevergoeding. Volgens het bericht moeten de eisers nog wel aantonen dat de Griekse componist hun nummer ooit hoorde. En die kans bestaat volgens Vlamingen. 'Rien n'a changé werd in de jaren '80 gedraaid in onder meer de Ancienne Belgique en de Vorst Nationaal. Vangelis was toen door Europa op reis.'

Wat is de reden en overeenkomst achter en tussen deze zaken. Is er misschien nieuwe wetgeving in België? Biedt de Sabam een nieuw vergelijkend muziekonderzoek, maar alleen nog voor nummers tot 1993? Verlopen dit jaar de termijnen voor plagiaat tot 1993?

IEF 578

Met stip (2): Het vonnis

Met dank aan Brinkhof Advocaten: Vonnis Vzngr. Rechtbank Amsterdam, 30 juni 2005, 316881/KG 05-1013 OdC. GFK c.s. tegen Van Oefelen. Publicatie hitlijsten op hobbywebsite is in strijd met auteursrecht eisers. Commentaar volgt, zie ondertussen eerder bericht hier.  

Einde van een hobby: popdossier.nl is inmiddels 'for sale.' Op de website staat het volgende bericht:

"Het is tijd geworden. 
Een verschrikkelijk gevoel.
Een periode wordt afgesloten.
Er sterft iets.
We nemen afscheid van de bekende hitlijsten... 

Dat spijt me.....
Voor Nederland."

IEF 573

De hand van god

“The gospel music community joins the rest of the music industry in thanking the Supreme Court for its thoughtful and, we believe, correct decision,” said GMA president John W. Styll. “Today, gospel music artists and everyone making their livelihood in our industry rests easier knowing that we can continue to create uplifting and edifying music, knowing the highest court in our land has declared ‘thou shalt not steal.’” Lees meer.

IEF 548

Conclusie Verkade compleet genegeerd

Eindelijk uitspraak in de spraakmakende Grokster-zaak: U.S. Supreme Court komt met een nieuwe variant op de stelling dat de moord niet door het wapen, maar door degene die het wapen vasthoudt wordt gepleegd. Het gaat erom, concludeert het Hof, met welke intentie het wapen, i.c. de file-sharing software, wordt gepromoot en verhandeld. Bedrijven zoals Grokster, die zich overduidelijk richten op en economisch niet zouden kunnen overleven zonder inbreukmakende ruilhandel, maken zelf wel degelijk ook inbreuk op het auteursrecht op de geruilde werken. Wie goed doet, ontmoet nog altijd goed, maar doelbewust stimuleren en faciliteren van inbreuk is zelf dus ook inbreuk.

"In sum, this case is significantly different from Sony and reliance on that case to rule in favor of StreamCast and Grokster was error. Sony dealt with a claim of liability based solely on distributing a product with alternative lawful and unlawful uses, with knowledge that some users would follow the unlawful course. The case struck a balance between the interests of protection and innovation by holding that the product's capability of substantial lawful employment should bar the imputation of fault and consequent secondary liability for the unlawful acts of others.

MGM's evidence in this case most obviously addresses a different basis of liability for distributing a product open to alternative uses. Here, evidence of the distributors' words and deeds going beyond distribution as such shows a purpose to cause and profit from third-party acts of copyright infringement. If liability for inducing infringement is ultimately found, it will not be on the basis of presuming or imputing fault, but from inferring a patently illegal objective from statements and actions showing what that objective was.

There is substantial evidence in MGM's favor on all elements of inducement, and summary judgment in favor of Grokster and StreamCast was error. On remand, reconsideration of MGM's motion for summary judgment will be in order. The judgment of the Court of Appeals is vacated, and the case is remanded for further proceedings consistent with this opinion. Lees meer. Uitspraak hier.

IEF 546

De Tilburgse postzelhandelaar

In een lang lopende en inmiddels redelijk veelbesproken zaak (achtergrondinfo hier) tussen provider Lycos en de Tilburgse postzegelhandelaar Pessers heeft de AG  de Hoge Raad geadviseerd te beslissen in voordeel van de postzegelhandelaar: onder omstandigheden moet een ISP de identiteitsgegevens van een klant verschaffen aan een particulier persoon.  In dit geval exploiteerde een klant van Lycos een internetpagina waarop hij de Tilburger onterecht en anoniem aan de schandpaal nagelde. Lycos weigerde de persoonsgegevens om privacyredenen af te staan en wil daarom graag een principiële uitspraak van het hoogste rechtscollege.

In zijn conclusie stelt de advocaat-generaal dat gegarandeerde anonimiteit tot onwenselijke gevolgen in het digitale verkeer kan leiden. „Wat onaanvaardbaar is, hoort niet te worden aanvaard.” Advocaat Wenckebach van Lycos noemt het advies van doorslaggevend belang voor het kort geding van auteursrechtenorganisatie Brein (die niet toevallig de juridisch kosten van de postzegelhandelaar op zich heeft genomen)  tegen vijf internetaanbieders om de naam- en adresgegevens van veelaanbieders van illegale muziek. Uitspraak in de Lycoszaak wordt verwacht op 25 november.

IEF 533

Wanneer is een Edit van een nummer hitmuziek?

Wat kan nu precies beschouwd worden als hitmuziek? Deze vraag was de inzet van het kort geding dat Slam!FM tegen het Agentschap Telecom had aangespannen. Het Agentschap Telecom was van mening dat Slam!FM te veel hitmuziek ( commerciële hits) draaide dan was toegestaan onder de uitzendvergunning en had daarom aan Slam!FM een boete opgelegd.

De Rotterdamse rechtbank heeft gisteren de eis van Slam!FM om het besluit waarbij de boete was opgelegd te schorsen afgewezen. Tevens hoeft naar het oordeel van de rechter het Agentschap Telecom niet terug te komen op haar besluit.

Onder de uitzendvergunning mag één bekend nummer per uur gedraaid worden. De methode van Slam!FM om toch meer van deze nummers te kunnen draaien - het maken van speciale Slam FM-edits van hits - is een schending van de uitzendvergunning. Volgens de door het Commissariaat voor de Media opgetrommelde deskundigen verschilden deze edits maar weinig van de hitversies in de hitparades. Edits van platenmaatschappijen mogen dan weer wel uitgezonden worden zonder de vergunning te overtreden. (bron: www.3voor12.nl)

IEF 331

Dure e-mail

Popster Britney Spears wordt aangeklaagd wegens plagiaat. Liedjesschrijver Steve Wallace stelt dat Spears het nummer Sometimes ten onrechte onder haar naam zou hebben uitgebracht. Volgens Wallace maakte hij het nummer reeds 15 jaren gelden. Wallace zegt bovendien dat hij over een e-mail beschikt waarin de popdiva toegeeft dat Wallace het lied heeft geschreven. Platenmaatschappij Sony/BMG van La Spears weigert ieder commentaar. Lees meer.