Auteursrecht  

IEF 5251

Commentaren

Lex Bruinhof (Wieringa Advocaten): Jaap.nl wint hoger beroep op vormfout. “Ik houd overeind dat wat Jaap.nl doet auteursrechtelijk niet mag. Alleen BIEH kon er in de thans gehanteerde vorm geen vordering tegen instellen. Dit schreeuwt natuurlijk om een vervolg (en dat zal er ook wel komen). Zo moeilijk is het niet: zet een aantal makelaars bij elkaar die niet voor de methode Jaap.nl zijn, neem ze met naam en toenaam als eisers op in de dagvaarding en begin opnieuw.”

Lees hier meer.

Willem Hoorneman (CMS Derks Star Busmann): Europees Octrooiverdrag gewijzigd. “Het gewijzigde EOV is ook bekend onder de naam EPC 2000 en zal hierna ook als zodanig worden aangeduid. De belangrijkste wijzigingen voor de rechtspraktijk worden hieronder kort aangestipt. (…) De herziening van het EOV in de EPC 2000 heeft het Europese Octrooisysteem voor wat betreft de verleningsprocedure en uitleg van het octrooi duidelijk meer up-to-date gemaakt. Helaas kan dit nog niet gezegd worden over de rechtshandhaving van het Europees octrooi. Hier is van harmonisering (of modernisering) nog geen sprake en is de rechthebbende overgeleverd aan rechtshandhaving op nationaal niveau binnen de EU.”

Lees hier meer.

IEF 5249

Authenticiteit

Rechtbank Arnhem, 6 december 2007, KG ZA 07-654, Coppens tegen Via Roma Srl c.s. 

Luxe woonaccessoires. Rechthebbende op auteursrechten? Authenticiteit overdrachtdocumenten.

In oktober 2006 hebben Coppens en Bertolo samen Via Roma opgericht om daarin gezamenlijk commerciële activiteiten te ontwikkelen op het gebied van luxe woonaccessoires.
Tussen Coppens en Bertolo is vervolgens onenigheid ontstaan over onder meer de volgens Coppens achterstallige betalingen van Via Roma en Bertolo aan Coppens Beheer.

Bij e-mail van 27 juni 2007 heeft Coppens aan Via Roma en Bertolo bericht dat de auteursrechten op bepaalde werken aan hem toebehoren en dat hij niet langer zijn toestemming verleent om die werken te kopiëren, verveelvoudigen en verhandelen. Coppens heeft een kopie van dit bericht aan Viester c.s. – exclusief agent van Via Roma in Nederland – doen toekomen met de mededeling dat hij erop vertrouwt dat zij de verkoop van de genoemde modellen zullen staken.

De Voorzieningenrechter verleent in verband met de Betekeningsverordening verstek tegen de Italiaanse gedaagde, welk verstek onder meer wordt gerechtvaardigd met verwijzing naar 1019e Rv.

Viester c.s. betwisten met succes de authenticiteit van de documenten waarin de overdracht van auteursrechten op de woonaccessoires aan Coppens zou zijn geregeld:

“Het meest verstrekkende verweer van Viester c.s. is het ontbreken van auteursrecht van Coppens op de in de dagvaarding opgesomde producten. Zij trekken om de navolgende redenen de authenticiteit van de twee overeenkomsten, waarop Coppens zijn auteursrechten baseert, sterk in twijfel en stellen dat deze overeenkomsten niet tot bewijs kunnen dienen van de auteursrechten van Coppens. Zowel over Rebordao te Portugal als over Binkhorst te Brussel is via internet, de Kamers van Koophandel of de handelaren in de branche geen informatie te verkrijgen.

Noch in de overeenkomsten, noch in de door Coppens overgelegde recente mails waaronder hun naam staat, staat enige informatie op basis waarvan de betreffende personen of ondernemingen getraceerd of geverifieerd kunnen worden. De accounts van de genoemde mails zijn mogelijk door Coppens zelf aangemaakt. De overeenkomsten uit 1998 en 2004 zijn op precies dezelfde printer afgedrukt. Bij de handtekeningen is de schrijfwijze van de ‘B’ van Binkhorst en de ‘R’ van Rebordao nagenoeg gelijk. Originele overeenkomsten zijn niet overgelegd.

Ook betwisten Viester c.s. de echtheid van de bijlagen bij de overeenkomsten, die foto’s bevatten van werken die onder de overgedragen auteursrechten vallen. Zij leggen daartoe een verklaring over van een fotograaf die deze foto’s in opdracht van Coppens in september 2005 op een beurs in Culemborg heeft genomen. In de bijlagen is aan deze foto’s volgens hen een tintje van echtheid gegeven door daarop initialen van de zogenaamde ontwerpers te plaatsen. Exact dezelfde foto’s zijn ook opgenomen in de catalogus van Via Roma en worden ook getoond op de website van Via Roma, aldus Viester c.s. Zelfs al zouden de overeenkomsten authentiek zijn, dan kan de daarin opgenomen verwijzing naar de bijlagen in elk geval niet op de door Coppens bijgevoegde foto’s doelen. Daarnaast wijzen Viester c.s. op de door hen overgelegde verklaringen van de heer Proximus van de Belgische firma Rita Jordens Bvba, de heer Bierkens, de heer Van Dijk en de heer Veltkamp, welke verklaringen erop neerkomen dat de collectie van Coppens een kopie is van de collectie van Rita Jordens Bvba. Viester c.s. voeren aan dat deze verklaringen, in samenhang met de bevindingen ten aanzien van de twee overeenkomsten, voldoende zijn om ernstige twijfels te hebben aan de auteursrechtclaims van Coppens.”

De vorderingen zijn ook niet toewijsbaar op grond van de door Coppens gestelde slaafse nabootsing van zijn commerciële activiteiten, omdat Coppens onvoldoende duidelijk heeft gemaakt wat hij hiermee bedoelt, terwijl overigens van slaafse nabootsing van de in de dagvaarding omschreven producten niet gebleken is.

Coppens wordt veroordeeld in de werkelijk gemaakte kosten van rechtsbijstand zijdens Viester c.s.

Lees het vonnis hier.

IEF 5247

Thuiskopiëren

Kamerstuk vra2007just-24, niet-dossierstuk, 2e Kamer.  Lijst van vragen en opmerkingen over aanwijzing voorwerpen en vaststelling verschuldigdheid thuiskopievergoeding in kader van de Auteurswet.

“Hoewel de beslissing van de minister deze leden geenszins bevredigt, menen zij, dat met het onderhavige Besluit wel recht wordt gedaan aan de urgentie van de problemen bij Stichting de Thuiskopie.”

Lees het kamerstuk hier.

IEF 5245

Eerst even voor jezelf lezen

Gerechtshof Amsterdam, 13 december 2007, rolnr. 1107/07 SKG, Plazacasa tegen Stichting Baas in Eigen Huis(met dank aan Moïra Truijens, Brinkhof).

Jaap wint.  Het hof vernietigt het vonnis waarvan beroep. “Onder deze omstandigheden kan niet worden volgehouden dat Baas in Eigen Huis, die zegt in de bres te springen’ voor de auteursrechten van alle makelaars, dus zonder onderscheid naar voor- en tegenstanders van de handelswijze van Plazacasa, opkomt voor gelijksoortige belangen in de zin van artikel 3:305a BW. Dat betekent dat Baas in Eigen Huis niet in haar vordering kan worden ontvangen.”

Lees het arrest hier.

Rechtbank Arnhem, 6 december 2007, KG ZA 07-654, Coppens tegen Via Roma Srl c.s.

Luxe woonaccessoires. “(…) heeft Coppens naar het oordeel van de voorzieningenrechter in dit kort geding onvoldoende aannemelijk gemaakt en onvoldoende onderbouwd dat de betreffende overeenkomsten wel authentiek zijn en dat hij op grond daarvan auteursrechthebbende is op de in de dagvaarding.”

Lees het vonnis hier

IEF 5240

Eerst even voor jezelf lezen

Rechtbank ’s-Gravenhage, 12 december 2007, HA ZA 06-1570, Agripa Holdings Limited tegen Roland International B.V.

EP ‘werkwijze en inrichting voor het afbeelden van reclame op een voertuig’. De conclusie luidt dat het octrooi in zijn geheel voor nietig moet worden gehouden. Van inbreuk kan zodoende geen sprake zijn, waarmee het in conventie gevorderde moet worden afgewezen.

Lees het vonnis hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 12 december 2007, HA ZA 07-2052, Stichting De Thuiskopie tegen Media-Madness B.V.

“Thuiskopie vordert - kort weergegeven - Media-Madness te veroordelen opgave te doen van alle door Media-Madness in Nederland vervaardigde, ingevoerde en/of verhandelde blanco informatiedragers welke opgaven vergezeld dienen te gaan van een verklaring van een registeraccountant.”

Lees het vonnis hier.

IEF 5236

Op eens anders auteursrecht

Hoge Raad, 27 november 2007, LJN: BB6400, Strafzaak.

Voor de liefhebber, louter strafprocesrechtelijk arrest met bedekking tot een verdachte die door het hof is veroordeeld voor o.a. het "medeplegen van het als beroep of bedrijf uitoefenen van het opzettelijk inbreuk maken op eens anders auteursrecht, meermalen gepleegd." De verdachte is veroordeeld tot een gevangenisstraf van zeventien maanden en twee weken, alsmede tot een geldboete van vijftienduizend euro, subsidiair driehonderd dagen hechtenis. De Hoge Raad verwerpt het beroep van de verdachte.

Lees het arrest hier.

IEF 5234

Sec & Ruim

lbn.gifRechtbank Arnhem 22 november 2007, zaaknummer KG ZA 07-619, Coenraads tegen Stichting Edict

Auteursrechten op digitale bewegende prentenboeken. Uitvoerig feitencomplex. Matiging proceskosten.

Eiser Coenraads heeft een animatietechniek ontwikkeld die bestaande prentenboeken omzet naar animatiefilms, zonder dat daarbij nieuwe tekeningen nodig zijn. Later maakte eiser digitale bewegende prentenboeken, zgn. 'Levende Boeken'. Gedaagde Stichting Edict subsidieert activiteiten die gericht zijn op het stimuleren van ICT in het onderwijs.

Eiser en gedaagde hebben afgesproken tot een samenwerking over te gaan tussen het project 'Pientere Peuter' van Stichting Edict en het project 'Prentenboeken in beweging', later genoemd de Levende Boeken. Aan de Levende Boeken animatiefilms zijn interactieve taalspellen toegevoegd. Er is verschil van inzicht ontstaan, onder meer over de rechten op de Levende Boeken en over de verhouding tussen het Bereslim-platform (het onderliggende technische platform van het project 'Pientere Peuter') en de Levende Boeken. In de discussie daarover ontstond het onderscheid tussen de zogenoemde Levende Boeken 'sec', zijnde de animatiefilms zonder taalspellen, en over de Levende Boeken 'ruim', zijnde de animatiefilms inclusief taalspellen.

Eiser vordert in kort geding onder meer het staken van ieder gebruik van zijn werken, waaronder de tien Levende Boeken animatiefilms, en van elk gebruik van zijn merk 'Levende Boeken'.

De rechtbank stelt vast dat eiser de maker en producent is van de Levende Boeken 'sec'. Voldoende aannemelijk is geworden dat Coenraads ook aan de in de animatiefilms verwerkte taalspellen een bijdrage van scheppend karakter dus een auteursrechtelijk relevante bijdrage heeft geleverd. Dat Coenraads afstand zou hebben gedaan van zijn exploitatierechten, hetgeen overigens bij akte dient te geschieden, is onvoldoende aannemelijk geworden. Ook is in het geheel niet gebleken van een impliciete dan wel expliciete licentie tot het exploiteren van de Levende Boeken ruim. De rechtbank wijst de vorderingen toe.

De rechtbank acht deze zaak juridisch niet heel complex. Coenraads heeft zich laten bijstaan door twee advocaten. De daardoor gemaakte extra kosten kunnen in dit geval niet worden verhaald op de wederpartij. Bovendien is een groot deel van de kosten gemaakt door onderhandelingen waarbij niet of nauwelijks voortgang werd geboekt. De gevorderde proceskosten worden aldus gematigd.

Lees het vonnis hier.

IEF 5217

Eerst even voor jezelf lezen

lifeh.gifVzr. Rechtbank Arnhem, 23 november 2007, KG ZA 07-572, Life Safety Products B.V. tegen Smeba Brandbeveiliging B.V.

“4.8. Het voorgaande maakt dat, voorshands geoordeeld, de Life Hammer van LSP niet kan worden beschouwd als een werk dat een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt. Dit betekent, voorshands geoordeeld, dat de Life Hammer van LSP geen auteursrechtelijke bescherming geniet. De vraag of LSP wel rechthebbende is op de auteursrechten op de Life Hammer kan daarmee onbesproken blijven.”

Lees het vonnis hier.

legg.gifVzr. Rechtbank ’s-Gravenhage, 7 december 2007, KG ZA 07-1378, Bonnie Doon Europe B.V. tegen Angro Hosiery B.V. c.s.

“4.12. De voorzieningenrechter overweegt dat het modelrecht van Bonnie Loon geenszins impliceert dat Bonnie Loon een algeheel monopolie heeft verkregen voor het aanbrengen van kartelrandjes op leggings. Het criterium blijft immers dat inbreukmakend is hetgeen, kort gezegd, dezelfde algemene indruk maakt. Naar voorlopig oordeel maken de leggings met drie kartelrandjes dezelfde algemene indruk als de leggings met vier kartelrandjes. Het is Angro daar kennelijk ook om te doen: aanvankelijk heeft zij het model van Bonnie Doon gewoon nagemaakt door een legging met drie randjes op de markt te brengen; met de huidige vier randjes streeft zij nog steeds dezelfde algemene indruk na, hetgeen zij benadrukt door deze zo te verpakken dat slechts drie van de vier randjes zichtbaar zijn.”

Lees het vonnis hier.

IEF 5216

Verstek

Vzr. Rechtbank Alkmaar, 6 december 2007, LJN: BIEF515, Vereniging Buma tegen Party Centrum Noordscharwoude Ltd.

Verstekvonnis. Horecagelegenheid maakt inbreuk op auteursrechtelijk beschermde muziekwerken en moet schadevergoeding en de werkelijk gemaakte proceskosten ex artikel 1019h Rv aan licentiehouder Buma betalen. 

Lees het vonnis hier.   

IEF 5214

Wanneer een muziekstuk een hit is

College van Beroep voor het bedrijfsleven, 5 december 2007, LJN: BIEF361, SLAM!FM B.V. tegen de uitspraak van de rechtbank te Rotterdam van 14 maart 2007, in het geding tussen onder meer SLAM!FM, de minister en Radio 538 B.V.

Beroep in deze zaak over het uitzenden van “andere versies van een hits, die sterk op de hitversie lijken.” Bij de rechbank kwam het auteursrecht nog even ter sprake, het beroep is vooral Interessant voor liefhebbers van de media-bureaucratie. Het CvB oordeelt dat het Agentschap Telecom SLAM!FM terecht boetes heeft opgelegd wegens te veel hits en te weinig muziek.

“Het College heeft geoordeeld dat de vraag wanneer een muziekstuk een hit is door Agentschap Telecom goed is uitgelegd. Dit betekent dat SLAM!FM andere versies van een hit mag uitzenden, ook als deze sterk op de hitversie lijken. Het moet dan echter wel gaan om officieel uitgebrachte versies, dus niet de door SLAM!FM zelfgemaakte “edits”. SLAM!FM moet nu alsnog een boete van € 100.000,-- betalen en iedere keer als Agentschap Telecom constateert dat SLAM!FM te veel hits uitzendt een dwangsom.

In de tweede plaats heeft het College geoordeeld dat Agentschap Telecom het voorschrift, dat minimaal 95% van de tijd muziek moet worden gedraaid, onjuist heeft geïnterpreteerd. Bij de berekening van dit percentage is Agentschap Telecom ervan uitgegaan dat in geval van combinatie van spraak met muziek (zoals bij intro's en outro's en gedurende de tijd dat zogenoemde fillermuziek wordt uitgezonden ter begeleiding van de presentatie) die uitzendtijd zowel moet worden toegerekend aan zowel muziek als spraak. Volgens het College is dit echter onjuist, omdat op die manier tijd dubbel wordt gerekend, waardoor per uur meer dan 60 minuten zou worden uitgezonden. SLAM!FM moet ook op dit punt in de toekomst dwangsommen betalen als wordt geconstateerd dat SLAM!FM bij een juiste wijze van berekening weer te weinig muziek uitzendt.

Het belangrijkste argument van SLAM!FM, dat zij niet kon weten dat zij de voorschriften overtrad omdat niet duidelijk was wanneer sprake was van een hit en wanneer sprake was van muziek of niet, heeft het College afgewezen. Volgens het College is steeds duidelijk geweest wat de norm was.”

Lees de uitspraak hier.