Auteursrecht  

De Standaard bericht dat "De muziekuitgeverijen Warner, EMI en Sony in beroep gaan tegen de uitspraak van de kortgedingrechter van Bergen (België), die oordeelde dat het nummer 'Frozen' van Madonna plagiaat is. Ze zou haar lied gebaseerd hebben op een nummer dat Salvatore Acquaviva, een man uit Moeskroen, in 1979 componeerde.

Dat heeft Victor-Vincent Dehin, de advocaat van Acquaviva, vandaag meegedeeld. Fabienne Brison, die de belangen van Warner, EMI en Sony in deze zaak verdedigt, wil voorlopig niet reageren." Lees hier  meer. (Eerder bericht hier).

Creatieve sector wil kluis voor ideeën. Artikel in het FD van gisteren over de economische noodzaak van een betere juridische bescherming van formats en concepten: "'Ik maak het regelmatig mee' , zegt Justus Verkerk, commercieel directeur van FCCE, een distributiemaatschappij van tv- formats en -ideeën. 'Mensen komen langs, maar willen niet vertellen wat hun idee is. Ze zijn als de dood dat de distributeur met het idee aan de haal gaat. Nederlandse televisiemakers zoeken in toenemende mate naar mogelijkheden om hun prille ideeën voor nieuwe programma's te kunnen beschermen.

De bedenker heeft juridisch geen poot om op te staan, blijkt uit nieuw onderzoek van KPMG en FCCE. Pas als het idee is uitgewerkt tot een format is een auteursrecht of octrooi mogelijk. Intussen moet een bedenker wel zijn idee communiceren of uitwerken, vaak via internet, terwijl hij daardoor alle rechten kan kwijtraken. Het is hoog tijd voor een discussie over dat juridische gat, vindt Verkerk. De gebrekkige bescherming staat een vrije stroom van ideeën in de weg. 'Wanneer de overheid de kennisindustrie wil helpen zou hier een juridische oplossing voor moeten komen.' Zowel voor de 425 vrije producenten in Nederland als alle andere mensen die rondlopen met een goed idee en dat op de markt willen brengen.

Het IVIR haalt de Nederlandse literatuur: In de roman Klare Taal van schrijver Richard Osinga verlieft hoofdpersoon Jacob zich op het meisje Asma, een rechtenstudente aan de UvA

“Als hij haar bekeek en naar haar luisterde dacht hij maar aan een ding: hij wilde met haar naar bed. Hij luisterde geduldig naar haar studieverhalen, naar de overwegingen of ze bedrijfsrecht of civiel recht wilde gaan doen, naar haar gezeur over de onredelijke vragen die ze bij het tentamen Intellectueel Eigendom gesteld hadden. Ze wilde er graag over praten, hij wilde luisteren als wat volgde de moeite waard was.”

Citaat is te vinden op pagina 26. Nader bericht volgt als later in het verhaal nog duidelijk wordt wie de onredelijke vragensteller was. Meer over het boek en de schrijver hier.

Kamerstuk 30300 VI, nr. 103, 2e Kamer, 3 januari 2006. Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Justitie (VI) voor het jaar 2006; Gewijzigde motie over vrijstelling van leenrecht voor kleine niet-openbare bibliotheken.

 “De Kamer, gehoord de beraadslaging, overwegende, dat een groot aantal kleinere bibliotheken die zich richten op een specifieke doelgroep in hun bestaan worden bedreigd door de vordering van leenrechtvergoedingen, die bovendien met terugwerkende kracht plaatsvindt; overwegende, dat deze bibliotheken hierdoor onevenredig zwaar worden getroffen, mede omdat zij werken met vrijwilligers en zij veelal niet gesubsidieerd worden; overwegende, dat dergelijke vrijwillige initiatieven met het oog op het bevorderen van de eigen verantwoordelijkheid in de samenleving en het beleid van leesbevordering juist ondersteuning verdienen; verzoekt de regering te bevorderen dat hiervoor een oplossing wordt gevonden: – door te beoordelen of er werkelijk sprake is van publiek toegankelijke instellingen als bedoeld in de Auteurswet; – door bijvoorbeeld het schrappen van terugwerkende kracht en/of, indien er sprake is van publiek toegankelijke instellingen, het bevorderen van een gelijkwaardige toegang tot subsidiemogelijkheden in vergelijking met reguliere (openbare) bibliotheken, en gaat over tot de orde van de dag. Van der Staaij Rouvoet Van Haersma Buma.”

Het valt allemaal wel mee, althans het gaat de goede kant op. John de Mol in de kerstspecial van Elsevier: “Ik ben in de muziek gestapt toen iedereen riep dat er in die industrie geen cent meer te verdienen was wegens het illegaal kopiëren en downloaden. Maar over twee, drie jaar is de muziekindustrie weer hartstikke gezond. Dat komt door wetgeving en de techniek. Nu kost een liedje illegaal downloaden 99 cent, straks 35 cent. Dan loont illegaal downloaden niet meer.” (Elsevier 2005, nr. 50/51)

Zo te zien heeft de Stichting de Thuiskopie een nieuwe website, inclusief alle formulieren en documenten, van opgaveformulieren tot voorwaarden vrijstelling audiovisuele productiebedrijven, marktonderzoeken vacatures voor de adviescommissie van het ThuisKopie Fonds (1 audio- en 1 videolid), het incasso-overzicht en de verdeelsleutel. Lees hier alles.

Voor veel uitgevers, (muziek)producenten, drukkers van ansichtkaarten en andere verveelvoudigers is de 1ste januari een vrolijke dag, voor veel erven en nabestaanden niet. Werk van kunstenaars en andere makers die in 1935 overleden, is in Nederland en andere '70-jaren landen' sinds gisteren niet langer auteursrechtelijk beschermd.

Kazimir Malevitsj (1878 -1935). Suprematisme (wit kruis). Olie op doek, 88 x 68,5 cm. Collectie Stedelijk Museum Amsterdam. Meer Malevitsj hier. Andere bekende doden uit 1935 o.a. hier en hier.

Artikel uit De Stentor van 1 december: "Architect Rudy Uytenhaak van het Huis voor Schoone Kunsten zegt niet op de hoogte te zijn van de verbouwingsplannen voor ‘zijn’ Apeldoornse cultuurtempel. Het gebouw krijgt onder meer een nieuwe entree aan de Nieuwstraat, een loungehoek, extra kantoor- en opslagruimte, een nieuwe garderobe en een zwevend plafond. De architect zegt er wel op te rekenen bij een verbouwing te worden betrokken.

‘Dat is gebruikelijk, je hebt toch een soort auteursrecht. Daar is ook jurisprudentie over. Bovendien ligt het gebouw me heel na aan het hart. Als iemand op mijn bureau iets over het gebouw hoort, hoor ik het ook meteen. Dat weten ze hier.’ De beheerder van het Huis voor Schoone Kunsten en de verbouwingsarchitect stellen dat Uytenhaak wel op de hoogte is: ‘Hij wil wel graag de tekeningen zien en als hij het er niet mee eens is, zal hij dat zeker zeggen. Maar opzet is dat we de geest van het gebouw respecteren’. Lees hier meer.