Publicaties & Noten  

Merkhouders en houders van andere IE-rechten kunnen de verhuurder van een markthal dwingen om nieuwe IE-inbreuken te voorkomen. Deze week gaf het Hof van Justitite van de EU groen licht voor deze route. De uitspraak volgt op een actie van o.a. Tommy Hilfiger, Lacoste en Burberry tegen Delta Center, de huurder van een Praagse markthal. Delta Center verhuurde kraampjes onder aan telkens wisselende partijen, die op hun beurt namaak merkkleding verhandelden. Zodra de merkhouders in actie kwamen, was de onderhuurder met de noorderzon vertrokken. De volgende dag zat er een andere (of dezelfde) onderhuurder met min of meer dezelfde voorraad.

Pre-publicatie noot Berichten IE juli 2016; Dirk Visser; Rechtspraak Handelsnaamrecht Nr. 29 Rechtbank Den Haag 15 juni 2016, IEF 16003, ECLI:NL:RBDHA:2016:6475 (Parfumswinkel tegen ANS Trading)
Dit vonnis is noot-waardig. Ten eerste omdat de recht- bank het ‘Artiestenverloningen-criterium’ van toe- passing acht op een geschil over twee beschrijvende handelsnamen. En ten tweede omdat zij dat criterium naar de mening van de annotator vervolgens onjuist, althans onbegrijpelijk toepast. Ten derde omdat het een mooie aanleiding is om te bepleiten dat het begrij- pelijker en eleganter is om officieel te erkennen dat enig onderscheidend vermogen voor handelsnaam- rechtelijke bescherming vereist is.

In het Artiestenverloning-arrest (ECLI:NL:HR:2015:3554) is door de Hoge Raad overwogen (r.o. 3.4.4.): (...)

Wageningen UR Technische Intellectuele eigendomsrechten en “native traits” (“natuurlijke eigenschappen”) in de plantenveredeling. Een “quick scan” van octrooien m.b.t. voortbrengselen van conventionele plantenveredeling, Bijlage bij kst-27428-331.
Voor intellectuele eigendomsbescherming (IPR) in de plantenveredeling bestaan naast elkaar een IPR systeem speciaal ontwikkeld voor plantenrassen, kwekersrecht, en een generiek IPR systeem voor uitvindingen, octrooirecht. Voor kwekersrecht is het nodig dat een plantenras onderscheidbaar, uniform en stabiel is. Veredelaars in Europa zijn gewend rassen onder kwekersrecht te kunnen gebruiken voor verdere veredeling (op basis van de kwekersvrijstelling in het kwekersrecht). Voor een octrooi zijn de eisen nieuwheid, inventiviteit en industriële toepasbaarheid. De bescherming hangt af van de toegekende claims.

Beide iconen zijn betrokken (geweest) bij langlopende procedures over muzikale sampling. De uitkomst hiervan heeft hiphop-producenten en dj’s in Duitsland en de VS weer wat ademruimte gegeven. Een korte beschouwing (of ‘sample’ - zo u wilt).

Componisten en platenmaatschappijen versus hiphop-producten: wie wint? Vooral in de hiphop-scene worden vanouds veel samples gebruikt; fragmentjes die geknipt worden uit andere auteursrechtelijk en nabuurrechtelijk beschermde songs. Het is cruciaal om daarbij een balans te vinden tussen muziekrechten en artistieke vrijheid. Vaak zal het hier overigens wel gaan om naburige rechten, en niet om auteursrechten. Tenzij de sample zelf zó onderscheidend is (‘I can’t go for that’ - Hall & Oates?), zal het niet zo snel zijn dat dat ene stukje op zichzelf voldoet aan de werktoets. En geen beschermd werk betekent natuurlijk ook geen auteursrechtinbreuk.

Als u dol bent op m&m’s dan moet u deze zomer niet op vakantie naar Zweden, want daar zijn deze gekleurde chocolaatjes sinds kort niet meer verkrijgbaar. Op 2 juni verbood de rechter in Stockholm de verkoop van m&m’s.

M-logo Kraft | Volgens de rechter lijkt het merk, dat eigendom is van Mars, teveel op het M-logo dat concurrent Kraft gebruikt voor de snoepjes van het merk Marabou. De kwestie kent een lange geschiedenis. Al vroeg in jaren 80 botsten beide chocoladengiganten over deze merken in Scandinavië. Kraft bezit daar de oudste rechten: het M-merk wordt al sinds 1957 op de Zweedse markt verkocht. In 1989 sloten de partijen een deal, waarin bepaald werd dat Mars zijn m&m’s niet in Scandinavië op de markt zou brengen. Deze overeenkomst liep af in 1998.

Robert Moszkowicz verzet zich tegen een film die gebaseerd zou zijn op zijn autobiografie “De Straatvechter, mijn verhaal”. De voorzieningenrechter in Groningen (ECLI:NL:RBNNE:2016:2521) staat inzage toe in een scenario waar beslag op is gelegd om vast te stellen of een bepaalde bedscène daarin voorkomt:

“Terzake van de ‘bedscène’ overweegt de voorzieningenrechter dat deze scène – gelet op de thans bekende gegevens – een zodanige gelijkenis vertoont met de relevante passage uit het boek dat eiser voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van een (dreigende) auteursrechtelijke inbreuk. Immers, de in het boek beschreven passage sluit op belangrijke elementen aan op de scène zoals beschreven in de verklaringen van de figuranten die aan deze scène hebben meegewerkt. Zo is de hoofdpersoon in de scène een op eiser gebaseerd personage die samen met zijn vriendin op haar initiatief voor het eerst heroïne aanbiedt. Deze elementen komen ook voor in de desbetreffende passage uit het boek. Bovendien vindt de scène, net als in het boek, plaats in de slaapkamer. Ten aanzien van deze gegevens is niet gebleken dat deze gegevens - anders dan uit het boek van eiser - publiekelijk bekende gegevens zouden zijn”.

Deze redenering van de voorzieningenrechter lijkt mij niet juist.

Vzr. Rechtbank Overijssel 14 april 2016, IEF 15871; ECLI:NL:RBOVE:2016:1291 (eiseres tegen Stichting RTV Oost)
RTV Oost heeft op haar website een reeks artikelen en reportages over eiseres gepubliceerd. De vraag is of RTV Oost onrechtmatig jegens eiseres handelt door de artikelen en reportages gepubliceerd te houden. Volgens de voorzieningenrechter is het aannemelijk dat eiseres hinder ondervindt van de publicaties bij het zoeken naar een nieuwe baan, maar daar staat tegenover dat de samenleving moet kunnen vertrouwen op een volledige en integere archivering door de media. Een verplichting tot het verwijderen of aanpassen van artikelen en reportages, die op zichzelf rechtmatig zijn, uitsluitend vanwege een negatieve lading, zijn daarmee niet goed te verenigen.

Het is passend om Cruijff te eren en zijn werk blijvend te steunen door een aanpassing van de Auteurswet, las ik bij IE-Forum.nl. De auteur, auteursrechtenprof en -advocaat Dirk Visser wil een wetsartikel in de Auteurswet opnemen dat als volgt luidt: “Voor iedere openbaarmaking met winstoogmerk van het portret of de naam van Johan Cruijff is een redelijke vergoeding verschuldigd aan de Johan Cruijff Foundation te Amsterdam”. En nee, dit is geen 1-aprilgrap.

Vissers voorstel is geïnspireerd op een oude regeling uit het Engelse auteursrecht: daar geldt een eeuwig auteursrecht op het toneelstuk “Peter Pan” en afgeleiden daarvan. Wil je in Engeland iets doen met dat werk, dan moet je geld betalen aan het Hospital for Sick Children in Londen. Visser trekt dit iets breder: niet alleen een specifiek werk, maar álle werken die iets met Cruijff te maken hebben.

Het idee is loffelijk want stichting met nobel doel, Cruijff zeer gewaardeerd mens en de rest weet u zelf. Alleen: is dit te manier om het te doen?

Noot bij Vzr. Rechtbank Den Haag 17 maart 2016, IEF 15803; ECLI:NL:RBDHA:2016:2825 (Pmp furnishing tegen Easysofa). Nu over stoelen. Met twee knopen. Kan weer kort. Stoel is banaal. Kijk naar vormgevingserfgoed. Knopen maken dat niet anders. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: “What is worth copying is prima facie worth protecting”. (Petersen J. in University of London Press Limited v University Tutorial Press Ltd (1916) 2 Ch. 601).

Sven, kom d’r maar in. (Sinds wanneer kunnen twee knopen niet auteursrechtelijk beschermd zijn!?).
Fijne paasdagen!
Dirk Johan Gerard Visser

Erwin Angad-Gaur, Reflecties: Cultuurverandering, Performers Magazine, 3-2016, p. 16-17.
Bijdrage ingezonden door Erwin Angad-Gaur secretaris/directeur Ntb en voorzitter sectie Uitvoerend Kunstenaars Sena. Nederland houdt van cultuur. De Nederlander consumeert en participeert in cultuur: hij blogt, maakt muziek, kijkt naar films en televisie, danst, luistert naar muziek en bezoekt concerten, bioscopen en theaters. Niet altijd legaal, want gratis vindt de Nederlander prettiger. Over de smaak van de Nederlander mag men daarnaast twisten, maar dat hij smaak heeft, goed of slecht, lijkt niet te ontkennen. De Nederlander houdt van cultuur, maar van kunstenaars lijkt hij minder te houden.

Lees verder >