Reclamerecht  

IEF 1028

Kinderen, huizen en kredieten

- CMC in actie tegen ban op kinderreclame. In een brief vandaag aan staatssecretaris Medy van der Laan heeft het CMC, de koepelorganisatie van de communicatiebranche, haar verbazing uitgesproken over haar voornemen alle commerciële zendtijd bij de Publieke Omroep rondom kinderprogrammering in de ban te doen.(...) Het CMC wijst op de zelfregulering via de Reclame Code Commissie, de activiteiten van Sire en van de Stichting Reclamerakkers. De SRR heeft, samen met een groot aantal relevante organisaties op het gebied van kinderen, media en reclame in de Nederlandse samenleving, een initiatief genomen voor zelfregulering. Zij probeert van kinderen ‘mondige consumenten’ te maken via het onderwijs.

- Verzekeringsadviseurs hekelen HenkWestbroek-spotje. In het spotje voor de Vereniging Eigen Huis (VEH) beweert de Utrechtse zanger dat hypotheekadviseurs een reisje naar een tropisch eiland verdienen aan elke hypotheek die ze afsluiten. 'De reclame is feitelijk onjuist en misleidend. Financieel adviseurs worden neergezet als zakkenvullers die meerdere keren per jaar afreizen naar de Malediven, aldus Wilbert Schellens, de directeur van NBVA. Deze belangenorganisatie van verzekeringstussenpersonen heeft een klacht ingediend bij de Reclame Code Commissie.

- Reclame leningen verder aan banden. Kredietverstrekkers moeten beter natrekken of mensen een lening aankunnen. Ook de reclame op leningen gaat het Rijk verder aan banden leggen.
Minister Dekker van VROM wil met deze maatregelen voorkomen dat mensen te veel financiële verplichtingen aangaan en zodoende in de problemen komen. Het kabinet wil deze kwestie met de nieuwe Wet Financiële Dienstverlening aanpakken, kondigt de minister aan.

Lees de volledige berichten op Adformatie.nl.

IEF 1025

Symptoomreclame

Kamerstuk 29359, nr. 11, Vaststelling van een nieuwe Geneesmiddelenwet; nader verslag. Ter voorbereiding op de plenaire behandeling van het wetsvoorstel worden een aantal vragen en opmerking ter beantwoording aan de regering voorgelegd. De volgende vragen worden gesteld ten aanzien van geneesmiddelenreclame:

De leden van de PvdA-fractie zijn van mening "dat er nog steeds in ruime mate sprake is van ongeoorloofde beïnvloeding van artsen, apothekers, wetenschappelijke verenigingen van artsen, patiëntenverenigingen en burgers door publieksreclame door de farmaceutische industrie. Kan worden aangegeven met welke frequentie en intensiteit ongeoorloofde geneesmiddelenreclame plaatsvindt c.q. heeft plaatsgevonden sinds de oprichting van de CGR in 1998" 

"In dit verband wijzen de leden van de fractie van de PvdA nogmaals op het onderzoek van de Volkskrant (mei 2005) waarin werd aangetoond dat € 0,5 mld. tot € 1 mld. kan worden bespaard via beter en strenger toezicht op reclame voor geneesmiddelen. Zij vragen of het verantwoord is te wachten tot de evaluatie van 2007, voordat hardere maatregelen genomen worden. Kan de regering aangeven in hoeverre artikelen betreffende reclame en gunstbetoon niet averechts werken op de door overheid en Tweede Kamer gewenste activiteiten van zorgverzekeraars om voorschrijvers te bewegen zo doelmatig mogelijk voor te schrijven en hen daarvoor te belonen?

Verder vragen de leden van de VVD-fractie ten aanzien van de reikwijdte en de begripsbepalingen: "Bij de herziening van de EU-richtlijn zijn ook bepalingen betreffende herinneringsreclame in artikel 89, tweede lid en artikel 91, tweede lid aangepast, terwijl die bepalingen op Europees niveau – met instemming van de Nederlandse vertegenwoordiging – weloverwogen zijn aangepast. Waarom zijn deze in de Nota van wijziging niet terug te vinden [...]"


Bovendien stellen de leden van de SP-fractie vast "dat de regering in elk geval ook van mening is dat in geval in  bewustwordingsspotjes direct dan wel indirect wordt verwezen naar een geneesmiddel of de fabrikant er wel degelijk sprake is van reclame. Zij zijn het niet met de regering eens dat het niet verontrustend is indien een campagne niet voldoet aan goede voorlichting en informatie. Zij wijzen erop dat met de zogenaamde bewustwordingsspotjes wordt bijgedragen aan medicalisering, door mensen eerder bewust te maken van een «kwaal» zal men eerder naar een pil grijpen die de financier van de campagne dan toevallig produceert. Ook uit de Engelse hoorzittingen kwamen aanbevelingen om de oprukkende symptoomreclame aan te pakken. Deelt de regering deze zorgen en wat gaat zij hieraan doen?"

Tot slot  stelt de VVD-fractie vragen ten aanzien van publieksreclame, dat wil zeggen reclame voor een geneesmiddel die gezien haar inhoud of de wijze waarop zij wordt geuit kennelijk ook voor anderen dan beroepsbeoefenaren is bestemd: "De regering geeft aan dat zij vergelijkende geneesmiddelenreclame niet wenselijk acht. Tevens geeft zij aan dat er situaties zijn waarin vergelijkende reclame toelaatbaar zou kunnen zijn. De leden van de VVD-fractie stellen hierover de volgende vragen. In welke situaties acht de regering vergelijkende reclame toelaatbaar? Is de regering van mening dat vergelijkende reclame mogelijk is indien bijvoorbeeld de ene pijnstiller ook ontstekingremmend of bloedverdunnend werkt en een andere weer niet? Heeft herinneringsreclame in de praktijk ooit tot problemen geleid?" Wordt vervolgd.

IEF 1024

Vrijdagmiddagbericht

Zibb.nl bericht over een uitspraak van de IE-kamer van de Allerhoogste Instantie: Volgens de christelijke organisatie CFT (Christenen voor de waarheid) is er een direct verband tussen de reclamecampagne voor Magnum 7 Sins (hebzucht, lust, jaloezie, wraakzucht, ijdelheid, luiheid en vraatzucht) en de daarop volgende slechte prestaties van producent Unilever.. Volgens CFT getuigen de problemen van de ijsdivisie, diepvries- en dieetproducten van Unilever van een goddelijk ingrijpen en dient Unilever berouw te tonen over de merken en de campagne. Lees hier meer.

IEF 1019

duidelijk leesbare voetnoten

Rechtbank Haarlem, 6 oktober 2005, KG ZA 05-460, KPN Telecom tegen Pretium Telecom (Met dank aan Bird & Bird voor het aanleveren van het vonnis, eerder bericht hier). Niet heel spannend, wel interessant voor liefhebbers van vergelijkende telecomreclame.

Bij dit soort zaken weet je het nooit zeker, is de rechtzaak nou een gevolg van een reclamecampagne of onderdeel van een reclamecampagne? Hoe dan ook, een lamp zullen ze er geen van beiden mee winnen. Een script van 20 pagina’s waarin de hoofdpersonen hun uiterste best doen om op ieder slakje, hoe minuscuul ook, zoveel mogelijk zout te leggen is nu eenmaal geen goede basis voor een reclameklassieker. Zeker als het ook nog eens min of meer eindigt met een gelijkspel.

De rechter wijst de vorderingen in conventie en reconventie gedeeltelijk toe en af. Pretium heeft zich o.a.  in haar reclame-uitingen gedeeltelijk misleidend gedragen en gedeeltelijk niet, KPN informeert o.a. haar abonnees soms onvolledig, maar maakt zich niet schuldig aan het gestelde bedrog en uitlokking van een strafbaar feit. Pretium moet wat staken en rectificeren en KPN wordt veroordeeld tot het plaatsen van een aantal “duidelijk leesbare voetnoten.” Omdat partijen over en weer op enkele punten in het gelijk en in het ongelijk worden gesteld dienen zij ieder hun eigen kosten dragen.

Opmerkelijk is weldat Pretium in reconventie ook de advocaat van KPN in persoon het verwijt maakt dat hij zelf onrechtmatige uitlatingen zou hebben gedaan, door in de aanloop naar het geding in de media te stellen dat ‘de laagste kostengarantie van Pretium slechts een holle kreet is.’ Gelukkig gaat de rechter hier niet in mee en oordeelt: “De uitlatingen van mr. Hustinx zijn gepubliceerd in het kader van de berichtgeving van het onderhavige kort geding. Mr. Hustinx geeft daarin het standpunt  weer dat zijn cliënte KPN in deze procedure zou innemen. Dat is toegestaan, ook al zouden de gewraakte uitlatingen niet juist zijn.(…) Een verbod om dergelijke uitlatingen te doen zou een onaanvaardbare beperking van de vrijheid van meningsuiting inhouden.” Zo wordt een gelijkspel in ieder geval  nog een kleine overwinning voor de vrijheid van meningsuiting.  Lees vonnis (met bijlagen!) hier.

IEF 1007

te absoluut

Het College van Beroep van de Reclame Code Commissie heeft Zilveren Kruis Achmea op de vingers getikt voor haar ziektekostenpolissen-commercial. Zilveren Kruis Achmea stelt in de gewraakte reclame-uiting dat fysiotherapie voor 100% wordt vergoed, terwijl dit niet in alle gevallen daadwerkelijk het geval is. Het College volgt dan ook het oordeel van de Commissie dat de reclame te absoluut en daardoor misleidend is.

In een persbericht meldt het KNGF opgetogen te zijn: 'het is in het belang van de consument dat verzekeraars goede voorlichting geven. Het mag niet zo zijn dat mensen denken verzekerd te zijn terwijl dit niet zo is. Het is belangrijk dat mensen zich goed (bij)verzekeren zodat ze later niet voor verrassingen komen te staan. Fysiotherapeuten helpen, als specialist in beweging, meer dan 2,5 miljoen mensen per jaar.' Lees hier de beslissing.

IEF 1001

U-bochtenwerk

In aansluiting op eerdere berichten (hier) over de verhuizing van nederlandse commerciele zenders naar media- en reclamevrijstaat Luxemburg bericht Dutchmedia dat staatssecretaris Van der Laan zou hebben gezegd te 'bezien' of aanpassing noodzakelijk is van wet- en regelgeving voor een gelijk speelveld tussen de commerciële Luxemburgse en Nederlandse zenders. ‘Met dit antwoord geeft Medy van der Laan uitleg aan de vraag van de VVD om de wetgeving rondom reclame in Nederland op het Luxemburgse niveau te verruimen.' Lees hier meer. Update volgt zodra het desbetreffende kamerstuk is geidentificeerd.
IEF 995

ondersteuning is toegestaan

De Stichting Code Geneesmiddelenreclame (CGR) heeft onlangs enkele duidelijke eisen voor sponsoring van patiëntenorganisaties door de farmaceutische industrie vastgesteld. Belangrijkste uitgangspunten zijn dat ondersteuning is toegestaan mits de afspraken transparant zijn, er geen exclusiviteit wordt bedongen, er geen reclame voor geneesmiddelen wordt gemaakt en de onafhankelijkheid van de patiëntenvereniging niet in het geding komt. Lees persbericht hier.

IEF 989

een krant voor zichzelf

Het Nederlands Dagblad bericht dat bij de RCC een is klacht ingediend tegen het Nederlands Dagblad. Een nog onbekende klager zou de slagzin 'De krant voor christenen' discriminerend vinden voor niet-christenen. De krant heeft zelf ook klachten binnengekregen. ,,Ongeveer tien. Deels van niet-christenen, maar ook van christenen die vinden dat wij met de slogan onderstrepen dat christenen andere mensen buitensluiten.'' 

Hoofdredacteur Peter Bergwerff acht de klacht kansloos en spreekt van een ”overspannen anti-discriminatiedenken''. “De Amersfoortse Courant schrijft voor Amersfoorters, het Nederlands Dagblad voor christenen. Daar is niets mis mee.'' Pieter Leendertse, de reclamemaker die de campagne ontwikkelde, noemt het interessant dat mensen zich door de slogan kennelijk buitengesloten voelen. ,,Maar christenen mogen natuurlijk gewoon een krant voor zichzelf maken, net als elke andere groep.  Het Nederlands Dagblad neemt de klachten wel serieus “het is niet onze bedoeling irritatie op te roepen.'' Lees hier meer.
IEF 984

Bewijs het maar eens.. (Hoog van de toren 2)

Met dank aan Marc van Wijngaarden, Arnold & Siedsmavoor het aanleveren van het vonnis: Rechtbank Haarlem, 23 september 2005, KG ZA 05-495. Pharmachemie tegen Merck. Sharp & Dohme. Vergelijkende reclame in octrooitwist.

De farmaceuten Merck Sharp & Dohme (MSD) en Pharmachemie zijn inmiddels goede bekenden bij de rechtbank. Sinds de registratie door Pharmachemie van generieke Fosamax (een veel verkocht merkgeneesmiddel van MSD voor de behandeling van osteoporose) zijn partijen op meerdere fronten verwikkeld in een juridisch gevecht. MSD is van mening dat de generieke registraties van Pharmachemie inbreuk maken op haar octrooirechten en dat de registraties niet hadden mogen worden verleend omdat zij niet "in wezen gelijkwaardig zijn" aan Fosamax (zoals vereist voor generieke registraties op grond van artikel artikel 10, lid 1, aanhef en onderdeel A (iii) van Richtlijn 2001/83/EG).

In een kort geding waarin door de voorzieningenrechter van de rechtbank Haarlem op 12 juli 2005 vonnis is gewezen, werd beslist dat MSD onrechtmatig had gehandeld jegens Pharmachemie door het versturen van de brieven aan groothandels en apothekers waarin zij hen wees op de octrooirechten van MSD voor Fosamax zónder in die brieven te vermelden dat door de rechtbank Den Haag in een eerder kort geding was geoordeeld dat er een gerede kans bestaat dat de octrooirechten van MSD in de bodemprocedure nietig zullen worden geoordeeld.

Op 16 september stonden partijen weer tegenover elkaar bij de voorzieningenrechter in Haarlem in verband met brieven die door MSD waren verstuurd aan groothandels, artsen en apothekers.

In die brieven maakt MSD melding van "recente generieke varianten van Fosamax" (zonder daarbij de naam of de producten van Pharmachemie te noemen) en wijst zij op bepaalde mogelijk nadelige verschillen met Fosamax. In de brieven wordt onder meer gesuggereerd dat het effectiviteit- en veiligheidsprofiel van de generieke varianten mogelijk niet gelijkwaardig is aan Fosamax en gesteld dat MSD bezwaar heeft aangetekend tegen generieke registraties bij het College Beoordeling Geneesmiddelen (CBG).

Bij vonnis van 23 september oordeelt de voorzieningenrechter dat de brieven van MSD te beschouwen zijn als vergelijkende reclame en dat de brieven van MSD op een aantal punten misleidend zijn, met name wegens gebrek aan voldoende onderbouwing van de juistheid van de stellingen of suggesties van MSD in de brieven. Van de voorzieningenrechter mag MSD best vergelijken, zo lijkt het, mits zij de juistheid van die vergelijkingen maar voldoende kan onderbouwen. Daarvoor zijn verwijzingen naar wetenschappelijke studies kennelijk niet noodzakelijkerwijs voldoende.

De poging van Pharmachemie om MSD te laten veroordelen tot een rectificatie waarin ook de prijzen van Fosamax en de generieke producten van Pharmachemie worden vermeld, strandt. Zoals de voorzieningenrechter terecht opmerkt, is het niet de bedoeling van een rectificatie om (vergelijkende) reclame te maken. Zij veroordeelt MSD daarom tot een rectificatie die door haar wel redelijk wordt geacht. Lees hier het vonnis van 23 september. Lees hier het bericht dat eerder op IEForum verscheen over het vonnis van 12 juli 2005.

IEF 981

de onjuiste suggestie

Uitspraak Codecommissie CGR in kort geding,  K05.008,  Boehringer Ingelheim BV tegen GlaxoSmithKline BV inzake Seretide.

De klacht van Boehringer Ingelheim heeft betrekking op een aantal reclame-uitingen van GSK voor haar geneesmiddel Seretide. De Codecommissie is van oordeel dat de claims in de advertentie “Als u alleen kortademigheid bij COPD behandelt, wat mist u dan?”, “de bronchusverwijding voorbij”, “maakt daarmee een blijvend verschil, nu en in de toekomst” – mede gelet op de context waarin zij zijn gebezigd – suggereren dat de beroepsbeoefenaar ‘iets mist’, indien hij bij de behandeling van COPD geen combinatiepreparaat zoals Seretide voorschrijft. Ook wordt met deze claims de onjuiste suggestie gewekt dat andere geneesmiddelen dan Seretide (met name bronchusverwijders) onvoldoende zijn voor een adequate behandeling, dat behandeling met bronchusverwijders een achterhaalde therapie is en dat Seretide méér doet dan bronchusverwijders. Bovengenoemde suggesties zijn onjuist. Lees uitspraak hier.