Dossiers

Hoge Raad, 23 november 2007, LJN: BB5073, Pretium Telecom B.V. tegen KPN Telecom B.V. (met conclusie D.W.F. Verkade).

Misleidende en vergelijkende reclame. Geschil(len) tussen KPN en concurrerende telecomaanbieder over superioriteitsclaims en de rechtmachtigheid van zijn reclamecampagne (‘Laagste Kosten Garantie’, Pretium Garantie Voice). 81 RO:geen rechtsvragen.

Bijkans te ingewikkelde zaak door het door elkaar heen lopen van verwante procedures, waardoor de Hoge Raad, in de woorden van de A-G, zich “in zekere zin ‘op drijfzand’ moet begeven.” Heel kort gezegd komt het erop neer dat De HR zou moeten oordelen over de superioriteitsclaim ‘Laagste Kosten Garantie’ en mededelingen van gelijke aard of strekking, waarbij  KPN meent dat Pretiums ‘Pretium Garantie Voice’ zo’n mededeling van gelijke aard of strekking is. In een verwante latere procedure tussen partijen kwam hetzelfde Hof Amsterdam echter tot de conclusie dat het verbod ‘op mededelingen van gelijke aard of strekking’ te algemeen is en dat dat gedeelde van het dictum vernietigd diende te worden. In deze zaak is inmiddels ook cassatie is ingesteld. Dit laatste cassatieberoep zal uiteindelijk bepalend zijn voor de onderhavige cassatie, die nu echter alleen ziet op een arrest van het hof waarin het verbod ‘op mededelingen van gelijke aard of strekking’ nog niet vernietigd was.

Hoe dan ook, de klachten falen naar mening van de A-G en de Hoge Raad neemt dit oordeel over.  De klachten berusten namelijk op een onjuiste lezing van de bestreden rechtsoverwegingen, en missen daarom feitelijke grondslag. Het middel veronderstelt onterecht dat het hof, evenals de voorzieningenrechter, het verbod gegrond zou hebben op de aanwezigheid van een 'absolute superioriteitsclaim' (sec). Het verbod is evenwel gegrond op een door zowel de voorzieningenrechter als het hof aanwezig geoordeelde misleidende superioriteitsclaim. De claim wordt verboden (nu Pretium haar niet kan waarmaken), omdat zij onder deze omstandigheden geacht moet worden te misleiden. Het komt aan op de vraag of sprake is van een door zijn absoluutheid misleidende superioriteitsclaim.

In 81 RO-arresten als het onderhavige zijn het vaak de conclusies van de A-G het meest lezenswaardig. In deze zaak krijgt de lezer bijvoorbeeld een kort college cadeau over superioriteitsclaims (pré implementatie richtlijn onrechtmatige handelspraktijken). Een kort citaat:   

“In de lagere rechtspraak en in de literatuur wordt in dit verband wel van 'absolute claims' of 'absolute superioriteitsclaims' gesproken, en zo ook in de onderhavige zaak. Ik loop niet warm voor die terminologie, omdat ik meen - zoals hierboven in wezen al bleek - dat een reclameclaim zich in wezen altijd op een glijdende schaal bevindt, van weinig zeggend tot hoogst pretentieus, en het omslagpunt, afhankelijk van de verdere omstandigheden al (veel) eerder dan bij een 'absolute superioriteitsclaim' bereikt kan worden. Omgekeerd zijn er toch ook nog omstandigheden waarbij een apert onware absolute, objectieve, superioriteitsclaim tóch door de beugel kan, omdat (bijna) niemand het zal geloven: een advertentie in juli met de claim 'het snelste vervoermiddel naar het eindpunt van de Tour de France', voor een Oma-fiets.”

Lees het arrest hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 14 november 2007, HA ZA 05-3755, Actervis GMBH & Industex S.L. tegen Tel Sell B.V.

Wel gemeld, nog niet besproken. Merken-, modellen- en auteursrecht. Grensoverschrijdende inbreuk. Sprake van een ernstige, want moedwillige inbreuk. Toewijzing vergaande (neven)vorderingen.

Eiseres Actervis brengt onder de merknaam Velform Sauna Belt een gordel met warmte-elementen op de markt. Gedaagde Tel Sell houdt zich bezig met ‘home shopping’ activiteiten: producten op TV aanbieden en verkopen via telefoon of internet. Tel Sell verkocht al eerder de sauna belts van Actervis c.s., maar in 2005 heeft Tel Sell via het aan haar gelieerde Tel Sell Antilles sauna belts besteld en verkocht die nagenoeg identiek zijn aan de sauna belts van Actervis c.s. (hierna: de Tel Sell Sauna Belts). Actervis c.s. vordert onder meer een grensoverschrijdend inbreukverbod op haar Gemeenschapsmerk- en modelrechten en een verbod op schending van haar auteursrechten in Nederland.

Kamerstuk 31200 VI, nr. 87, Tweede Kamer. Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Justitie (VI) voor het jaar 2008; Brief minister ter kennisgeving van het verschijnen van Stb. 2007, 435.

"Overeenkomstig artikel 17d van de Auteurswet 1912 bericht ik u dat hetm Besluit van 5 november 2007 houdende aanwijzing van de voorwerpen, bedoeld in artikel 16c van de Auteurswet 1912, en tot vaststelling van nadere regels over de hoogte en de verschuldigdheid van de vergoeding, bedoeld in artikel 16c van de Auteurswet 1912, is verschenen in het Staatsblad 2007, 435. Voor de goede orde is een afschrift van het betrokken besluit bijgevoegd."

" Op de volgende voorwerpen, bestemd om een werk ten gehore te brengen, te vertonen of weer te geven, rust de volgende vergoeding, als bedoeld in artikel 16c van de Auteurswet 1912:

Audio analoog € 0,23 p/u
Video analoog € 0,33 p/u
Minidisk € 0,32 p/u
Audio cd-r/rw € 0,42 p/u
Data cd € 0,14 per disk
DVD-R/RW € 0,60 per 4,7 Gb
DVD+R/RW € 0,40 per 4,7 Gb
HI MD € 1,10 per drager

Voor blanco dvd’s van het type –R/RW resp. +R/RW met een kleinere of grotere opslagcapaciteit dan 4,7 gigabite geldt een proportionele vergoeding."

Lees hier de brief en hier het besluit

Kamerstuk31272, nr. A/1, Eerste/Tweede Kamer,  Protocol tot wijziging van de TRIPS-Overeenkomst, met bijlage en aanhangsel bij de bijlage; Genève, 6-12-2005; Brief minister ter overlegging, ter stilzwijgende goedkeuring, van het protocol, met toelichtende nota.

"Overeenkomstig het bepaalde in artikel 2, eerste en tweede lid, en artikel 5, eerste en tweede lid, van de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen, de Raad van State van het Koninkrijk gehoord, heb ik de eer u hierbij ter stilzwijgende goedkeuring over te leggen het op 6 december 2005 te Genève totstandgekomen Protocol tot wijziging van de TRIPSOvereenkomst, met bijlage en aanhangsel bij de bijlage (Trb. 2007, 102). Een toelichtende nota bij dit Protocol treft u eveneens hierbij aan. De goedkeuring wordt voor de Nederlandse Antillen en Aruba gevraagd."

Lees het kamerstuk hier.

HvJ EG, 22 november 2007, zaak C-328/06, betreffende een Spaans verzoek om een prejudiciële beslissing in de procedure Alfredo Nieto Nuño tegen Leonci Monlleó Franquet.

“Het Hof van Justitie (Tweede kamer) verklaart voor recht: Artikel 4, lid 2, sub d, van de Eerste richtlijn (89/104/EEG) van de Raad van 21 december 1988 betreffende de aanpassing van het merkenrecht der lidstaten, moet aldus worden uitgelegd dat het oudere merk algemeen bekend moet zijn op het gehele grondgebied van de lidstaat waar het is ingeschreven of in een aanmerkelijk gedeelte ervan.”

Lees het arrest hier.

HvJ EG, 22 november 2007, conclusie A-G BOT  in zaak C-446/05. Belgische prejudiciële vragen in strafzaak tegen Ioannis Doulamis.

„De artikelen 81 EG, 3, lid 1, sub g, EG en 10, tweede alinea, EG, in onderlinge samenhang gelezen, moeten aldus worden uitgelegd dat zij zich niet verzetten tegen een nationale wet die tandverzorgers verbiedt, in het kader van een vrij beroep of een praktijk voor tandverzorging in enige vorm, hetzij rechtstreeks, hetzij indirect, publieksgerichte reclame voor hun diensten te maken.

Een dergelijke regeling vormt daarentegen een beperking van de vrijheid van vestiging en van het vrij verrichten van diensten in de zin van de artikelen 43 EG en 49 EG. Deze beperking is gerechtvaardigd uit hoofde van de bescherming van de volksgezondheid wanneer de in geding zijnde nationale wetgeving tandverzorgers niet verbiedt een eenvoudige en neutrale vermelding te doen opnemen in een telefoongids of in een ander openbaar informatiemedium teneinde aan hun praktijk bekendheid te geven, zoals een vermelding van hun identiteit, de activiteiten die zij mogen uitoefenen, de plaats waar zij deze uitoefenen, hun werktijden en de mogelijkheden contact met hen op te nemen.”

Lees de conclusie hier.

Rapport: Schone kunsten, preventieve doorlichting kunst- en antiekhandel. Het ministerie van Justitie heeft in het kader van het ‘Programma georganiseerde criminaliteit’ de kunst- en antiekhandel Nederland preventief laten doorlichten. Het doel hiervan is inventariseren in hoeverre er sprake is van kwetsbaarheid van de sector voor infiltratie door (georganiseerde) criminaliteit. Met o.a. aandacht voor het auteursrecht:

“Op het gebied van intellectueel eigendom maakt de FIOD-ECD meestal de afweging of dit delict door de FIOD-ECD opgespoord dient te worden. Het auteursrecht kan, volgens de FIOD-ECD, ook vrij efficiënt door de benadeelde in het civiele recht gehandhaafd worden. Omdat bovendien onduidelijk is wie verantwoordelijk is voor de vervolging, wie de opsporing op moet pakken en wanneer er sprake is van een commuun delict wordt veelal het civiele recht gezien als de efficiëntste methode om deze vorm van criminaliteit af te handelen.

Of handhaving via het civiele recht een geschikte methode is, is nog maar de vraag. Voor het auteursrecht geldt dat dit een kunstwerk maar tijdelijk beschermt. Na zeventig jaren vervalt het auteursrecht. Een groot deel van de kunstvoorwerpen is ouder dan zeventig jaren en valt daarom niet meer onder de bescherming van het auteursrecht.

Handhaving via het auteursrecht is daarom maar beperkt mogelijk. Uitspraken door de civiele rechter waarbij een derde met succes zijn auteursrecht beschermd wist, zijn ons niet bekend. Wanneer het gaat om vervalsingen van bijvoorbeeld oude meesters die worden verkocht als ware het het oorspronkelijke werk, dan is er sprake van oplichting. Op grond van het civiele recht zou een koop kunnen worden ontbonden op grond van non-conformiteit of dwaling. Bescherming van de maker of de derde via het civiele recht bij vervalsingen is lastig, omdat het auteursrecht vaak al vervallen is en de vervalser of verkoper verdwenen
is.” (p. 84)

Lees het volledige rapport hier. Tentamenvraag: Rust er op vervalsingen auteursrecht en zo ja, aan wie komt dit toe?

Rechtbank Utrecht, 21 november 2007, LJN: BB8299, Microsoft Corporation tegen Gedaagde.

Verbod verkoop van illegale software via computerwinkel. Rechtsmacht / toepasselijk recht (eiseres is een rechtspersoon naar vreemd recht) op grond van BVIE en Berner Conventie. Opgave, afgifte, vernietiging, schadevergoeding op te maken bij Staat, winstafdracht, werkelijke proceskosten. Kort verstekvonnis zonder feitenrelaas of toelichting, het geschil moet worden afgeleid uit het dictum:

“ 3.1 gebiedt gedaagde na betekening van dit vonnis iedere openbaarmaking en/of verveelvoudiging van de in punt 1 van de dagvaarding genoemde werken, waaronder begrepen maar niet beperkt tot het in voorraad houden, te koop aanbieden, verkopen en/of leveren van “Microsoft Windows” en “Microsoft Office”, waardoor inbreuk wordt gemaakt op de aan eiseres toekomende auteursrechten, of welke anderszins onrechtmatige handelingen jegens eiseres zijn, alsmede het gebruik van het merk van eiseres in het economisch verkeer te staken en gestaakt te houden,

Lees het vonnis hier.

Vzr. Rechtbank Assen, 19 november 2007, KG ZA 07-197, Van Leent tegen Uitgeverij Akasha en SIfra V.O.F.(met dank aan Croon Davidovich).

Partijen hebben in 1992 een ‘auteursovereenkomst’ gesloten over het uitgeven door gedaagde Akasha van het boek ‘De aarde is ‘slechts’ een leerschool’ van eiseres Van Leent. Van Leent heeft bij het uitgeven van haar nieuwe boek ‘Achter de sluiers van ons bestaan’ verzocht om wijziging van de auteursovereenkomst. Akasha heeft aan dit verzoek niet voldaan en aan Van Leent een ongewijzigde en door haar ondertekende auteursovereenkomst toegezonden. Van Leent heeft dit contract niet ondertekend. Partijen hebben gesproken over de omslag van het boek. Akasha heeft een proefdruk van het boek ter correctie aan Van Leent toegezonden en voorts het boek in haar catalogus opgenomen (afbeelding links).

Van Leent vordert een verbod, afgifte van (dragers van) het manuscript, een rectificatie van de catalogus en volledige proceskosten.

Persbericht: VONDST advocaten gaat van start. Het nieuwe kantoor van de advocaten Tjeerd Overdijk en Otto Swens heet VONDST. VONDST is gespecialiseerd in intellectuele eigendom, ICT en farma en heeft aansprekende cliënten in binnen- en buitenland. VONDST gaat van start met zes advocaten. VONDST is gevestigd in het voormalige kantoor van Steinhauser Hoogenraad in Amsterdam

Vijf van de zes advocaten van VONDST werkten tot voor kort samen bij het hoog aangeschreven nichekantoor Steinhauser Hoogenraad, en daarvoor bij de grotere kantoren, zoals Lovells, NautaDutilh en Baker McKenzie. Naast Overdijk en Swens zijn dit de advocaten Silvie Wertwijn en Hidde Koenraad en Hans Jansen. VONDST is dus een nieuwe naam voor een ervaren en geolied team.

“Met VONDST hebben wij gekozen voor een naam die kernachtig aangeeft dat wij focussen op zaken die te maken hebben met de exploitatie van innovatie en creativiteit. Verder geeft de ‘fantasienaam’ aan dat wij een team zijn; Swens en ik zijn niet de twee prima donna’s. Ons team werkt al lange tijd samen en is uitstekend op elkaar ingespeeld. Tenslotte drukt de naam uit dat we lef hebben en creatief zijn. Vandaar onze slogan: Uw innovatie is onze passie”, aldus Tjeerd Overdijk.

Vzr. Rechtbank Utrecht, 21 november 2007, LJN: BB8341, Wegener IICT Media B.V., tegen Innoweb B.V.

Nootwaardig vonnis. Wel databank in de zin van de Databankenwet, maar geen inbreuk. Inbreuk zou kunnen, maar is i.c. volgens de voorzieningenrechter niet aannemelijk. Het is namelijk niet aannemelijk dat een zodanig gedeelte van de databank wordt overgenomen dat Gaspedaal.nl daardoor substantieel profiteert van de commerciële waarde van de databank, dan wel substantiële schade toebrengt aan (de exploitatiemogelijkheden van) de databankproducent Autotrack.nl.

Gedaagde Innoweb exploiteert via de website Gaspedaal.nl een gespecialiseerde internet-zoekmachine. De zoekmachine doorzoekt het occasionaanbod t op een aantal gespecialiseerde autosites, onder andere AutoScout24, AutoTelegraaf, AutoTrader, Autobytel, AutoDealers, Nederland Mobiel en AutoTrack. De zoekresultaten geven o.a. een foto, een korte beschrijving en een hyperlink naar de originele advertentie weer.

Autotrack.nl, een website van eiser Wegener, wordt weliswaar door de voorzieningenrechter als een databank in de zin van de databankenwet aangemerkt, er is substantieel geïnvesteerd en het geen afgeleide is van een kernactiviteit (zoals bijvoorbeeld websites van makelaars) en er is weliswaar sprake van opvraging en hergebruiken in de zin van artikel 1 lid 1 subs c en d Dw,, maar Gaspedaal.nl  maakt geen inbreuk.