Peter van der Wees en Marloes Smilde (beiden voorheen Turnstone) zetten hun merkenpraktijk voort onder de naam Markedly. Het Amsterdamse kantoor zal zich als boutique firm blijven richten op kwalitatief hoogstaande ondersteuning van het (groot)MKB en de advocatuur. Partner Van der Wees blijft daarnaast actief als sparring partner en adviseur van Nederlandse start-ups.
Artikel ingezonden door Alfredo dos Santos Gil, Nederlandse Publieke Omroep (NPO), op persoonlijke titel geschreven.
Een tijdje geleden verzuchtte Quaedvlieg vooral geen wetenschappelijke stukken te schrijven over de vraag of een wettelijke vergoedingsaanspraak van audio-visuele makers jegens aanbieders van on demand-diensten (zoals Netflix), ook geldt voor makers buiten Nederland. Ik volg zijn suggestie graag op. Hieronder geef ik bij wijze van opinie enkele losse gedachten over het belang van de gestelde vraag voor de politiek en over de relevantie van de RAAP/PPI-zaak.
U kunt hier het gehele opiniestuk van Alfredo dos Santos Gil lezen.
UNION-IP’s 2022 Winter Roundtable will be an outstanding opportunity to debate the most recent case-law regarding VICO proceedings in opposition and other proceedings before the EPO and to discuss the current best practices.
Furthermore, it will be a great chance to look at opposition proceedings across Europe, with an insight from representatives of the National Patent Offices.
Please join us on 25 February 2022!
Rb Den Haag 22 december 2021, IEF 20522; ECLI:NL:RBDHA:2021:15571 (Bestseller tegen OFM) Bestseller is een groot internationaal modebedrijf en licentieneemster van het ONLY-merk, Aktieselskabet is houdster van dit merk. OFM (Only for Men) is een modebedrijf gericht op mannen. Partijen hebben een overeenkomst gesloten waarin OFM de verplichting aangaat om de letter O in haar merkteken te wijzigen, zodat haar beeldmerk minder gelijkenis vertoont met het ONLY-merk. Na verandering van de letter O gaat Bestseller op haar beurt de verplichting aan om geen actie te ondernemen tegen het beeldmerk van OFM. Vervolgens deponeert OFM drie nieuwe woord-/beeldmerken. In reactie hierop sommeert Aktieselskabet OFM de afspraken uit de overeenkomst na te komen en een onthoudingsverklaring te ondertekenen.
Hof Amsterdam 11 januari 2022, IEF 20521, IEFbe 3380; ECLI:NL:GHAMS:2022:54 (Louverdrape NL tegen Lecluyse) Lecluyse is een Belgische vennootschap en heeft een productielijn onder de naam ‘Louverdrape’ voor verticale lamellen. Lecluyse heeft met de Nederlandse vof Louverdrape NL een overeenkomst gesloten waarin Louverdrape NL het alleenverkooprecht krijgt voor Nederland. Lecluyse heeft een Benelux woord-/beeldmerk met het element ‘LOUVERDRAPE’ gedeponeerd en vervolgens de alleenverkoopovereenkomst opgezegd. In eerste aanleg heeft de rechtbank geoordeeld dat Louverdrape NL het gebruik van domeinnamen die inbreuk maken op het merkrecht van Lecluyse moet staken en gestaakt moet houden [IEF 19332]. Hiertegen gaan Lamella c.s. (voorheen Louverdrape NL) in hoger beroep.
Vanaf dit voorjaar neemt Jesse Hofhuis (Hofhuis Alkema Groen) het stokje over van Charles Gielen bij de halfjaarlijkse jurisprudentielunch Merken- Modellen- en Auteursrecht van deLex. Op woensdag 18 mei is de eerstvolgende MMA jurisprudentielunch, met Tobias Cohen Jehoram, Jesse Hofhuis en Joris van Manen. Inschrijven is mogelijk via deze link.
Tijd: 13.00 – 16.15 uur (inloop vanaf 12.30 uur)
Locatie: wordt nog bekend gemaakt*
Accreditatie: 3 opleidingspunten (BMM, PO of Vlaamse Orde)
Vzr. Rb Den Haag 31 januari 2022, IEF 20519; ECLI:NL:RBDHA:2022:584 (Keune tegen WCHS) Keune heeft bij dagvaarding gevorderd dat WCHS stopt met inbreuk maken op haar Uniemerken dan wel Benelux-merken. Later heeft Keune haar eis verminderd in haar pleitnota. Zij vordert enkel nog een veroordeling van WCHS in de proceskosten. Dit is vanwege het feit dat WCHS zich heeft beroepen op uitputting nadat zij is aangesproken op vermeend inbreuk makend handelen. Pas in de loop van deze kort geding procedure is WCHS met het rapport gekomen welk voldoende zekerheid biedt dat de door WCHS aangeboden en verhandelde producten met toestemming van Keune op de Europese markt zijn gebracht. Indien WCHS eerder met dit bewijs was gekomen, had naar de mening van Keune een procedure voorkomen kunnen worden. Nu zou Keune zijn gedwongen om deze procedure te starten en is zij van mening dat de hiermee gemaakte proceskosten voor de rekening van WCHS dienen te komen. De voorzieningenrechter veroordeelt Keune in de proceskosten. Dat WCHS pas later in de procedure het rapport aanleverde kan WCHS niet worden verweten. Er is geen misbruik van procesrecht.
Vzr. Rb Den Haag 4 oktober 2021, IEF 20516, IT 3816; ECLI:NL:RBDHA:2021:15544 (Ericsson tegen Apple) Ericsson is leverancier van telecommunicatienetwerken en houdster van veel essentiële octrooien met betrekking tot de 4G en 5G standaarden. Apple verhandelt mobiele apparaten die hier gebruik van maken. Er zijn discussies tussen de partijen over de vernieuwing van de FRAND licentie van Ericsson die Apple gebruikt. Hierin moet nog voortgang worden gemaakt. Ericsson is bang dat Apple een wereldwijde anti-suit injunction (ASI) zal aanspannen tegen haar, waarbij het Ericsson tevens zou worden verboden om een anti-ASI te vorderen. Ericsson vordert dan ook een anti-ASI tot en met de datum van de mondelinge behandeling waarbij Apple wordt gehoord. Dit wordt door de voorzieningenrechter toegewezen. In de hierop volgende uitspraak oordeelt de voorzieningenrechter dat er geen reële dreiging tot ASI bestaat [IEF 20255].
Per 1 april keert Charlotte Garnitsch terug bij Taylor Wessing en wordt zij benoemd als partner in het team Intellectual Property. Charlotte is een ervaren procesadvocaat, gespecialiseerd in octrooirechtelijke geschillen. Ze is een expert in grensoverschrijdende bevoegdheid en schadevergoeding in IE zaken en vertegenwoordigt en adviseert zowel nationale als internationale bedrijven, onder meer op het gebied van life sciences, industrieel design en retail.
Rb Rotterdam 19 januari 2022, IEF 20515; ECLI:NL:RBROT:2022:257 (HiBaby tegen Interchild) Volgens HiBaby heeft Interchild de HiBaby-merken, oftewel het Benelux woordmerk HIBABY en het Benelux beeldmerk, te kwader trouw gedeponeerd. HiBaby vordert dat Interchild deze rechten aan haar overdraagt. Subsidiair vordert HiBaby de doorhaling van deze merken te bevelen in het register van het BBIE. HiBaby stelt dat Interchild per e-mail heeft aangegeven dat zij babyproducten wil gaan verkopen onder de naam HIBABY. Ze geeft hierbij ook aan dat dit voor verwarring zal zorgen bij het publiek. Volgens de rechtbank is er op basis van deze feiten geen sprake van inbreuk op het handelsnaamrecht van HiBaby. HiBaby heeft daarnaast onvoldoende gesteld dat ze andere intellectuele eigendomsrechten heeft. Op grond hiervan kan HiBaby dus niet succesvol de overdracht van de HiBaby-merken vorderen. De feiten in casu rechtvaardigen wel een verbod op grond van een onrechtmatige daad, want Interchild heeft de merken te kwader trouw gedeponeerd. Concluderend is de rechtbank van oordeel dat er geen rechtsgrond bestaat voor de overdracht van de HiBaby-merken. De subsidiaire vordering tot doorhaling van de HiBaby-merken op grond van artikel 2.2bis lid 2 BVIE juncto 2.28 lid 1 BVIE, moet wel worden toegewezen.
