Dossiers

Vzr. Rechtbank Den Haag 11 maart 2016, IEF 15952; IT 2063; ECLI:NL:RBDHA:2016:5257 (ex parte beslag software)
Ex parte. Auteursrecht (28 Aw). Merkenrecht (2.22 BVIE). Rechtbank is bevoegd voor de vorderingen op basis van internationale, Gemeenschaps- en Beneluxmerken en modellen en relatief bevoegd tot verlofverlening tot beslaglegging. De noodzaak van de in bewijsbeslag en afgiftebeslag genomen zaken is aannemelijk voor de computer en gegegevensdragers. Het ex parte stakingsverbod wordt afgewezen. Het gegeven beslagverlof geldt ook voor digitale bestanden op een externe server, waar toegang dient te worden verstrekt middels wachtwoorden en inlogcodes voor de deurwaarder. Gerekwestreerde verbeurt een dwangsom indien zij niet voldoet aan de medewerkingsplicht en er zijn twee uur verstreken.

Rechtbank Amsterdam 12 mei 2016, IEF 15951, IT 2062, RB 2715; LS&R 1318; ECLI:NL:RBAMS:2016:2759 (843a Rv en voorlopig getuigenverhoor)
Procesrecht. Geen IE-zaak. Een vordering ex art. 843a Rv kan niet worden ingediend in een verzoekschriftprocedure tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor. Een verzoek tot het houden van een voorlopig getuigenverhoor wordt niet aangemerkt als een lopend geding: dit verzoek wordt immers juist ingediend om te bewerkstelligen dat getuigen worden gehoord voordat een geding aanhangig is of wordt gemaakt. De verwijzing van de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2000:AA4877) in r.o. 4.1.3 naar “eiser of verzoeker” ziet kennelijk op verzoekers in (andere) verzoekschriftprocedures die als “een lopend geding” kunnen worden aangemerkt en die in dat kader een verzoek op de voet van artikel 843a Rv hebben gedaan. Toepassing wisselbepaling van art. 69 Rv. Voorlopig getuigenverhoor toegewezen.

De A-G heeft gesproken. Britt Dekker als protagonist van het hele avontuur is ongetwijfeld totaal niet geïnteresseerd in het oordeel van het Hof; wij des te meer. We zullen nog even moeten wachten. Ondertussen: hoe ver reikt Wathelets conclusie? En kon hij eigenlijk wel anders adviseren?

De feiten (en zo neem ik aan ook de pikante foto's) zijn u vast wel bekend. Het Europese Hof had al in Svensson duidelijk gemaakt dat hyperlinken in principe als auteursrechtelijke mededeling aan een publiek kan worden beschouwd. Maar helaas (dat had veel tijd bespaard) waren de originele werken al met toestemming van Svensson et al. online geplaatst. Als er dan alleen maar wordt doorgelinkt, moet het wel gaan om een nieuw publiek, en we weten allemaal dat daarvan geen sprake was. Buiten dat we nog niet wisten hoe het zat met linken naar illegaal werk, was dit op zich duidelijk.

Nou ja, duidelijk?! Het Hof heeft zichzelf met deze hele constructie langzaam maar zeker een moeras vol ondoordringbare uitleg ingeloodst. De teleologische doos van Pandora was geopend en kon alleen nog worden gesloten door ditmaal eerst advies te vragen aan een A-G (dit was in Svensson en BestWater niet gedaan).

Rechtbank Den Haag 4 mei 2016, IEF 15949; ECLI:NL:RBDHA:2016:5076 (Enza Zaden tegen Westland Seeds)
Kwekersrecht. Zie eerder IEF 15078. Westland Seeds wordt toegelaten tot leveren van tegenbewijs tegen het oordeel dat hij het ras OP 0802 herhaald zou hebben gebruikt voor voortbrengen van het ras WT 8106. Dat de onderzoeken niet voldoende sluitend zou zijn, is niet doorslaggevend, het gaat bij tegenbewijs slechts om het ontzenuwen van het bewezen geachte. De onderzoeken kunnen een vertraging opleveren van anderhalf à twee jaar, daarom wordt een rechter-commissaris aangesteld op grond van artikel 20 Rv ter bewaking van de voortgang van de procedure.

Vzr. Rechtbank Den Haag 13 mei 2016, IEF 15948; ECLI:NL:RBDHA:2016:5216 (LAMZAC tegen Massive Air)
Gemeenschapsmodelrecht. Oomen is ontwerper van de LAMZAC Hangout een middels 'luchtscheppen' te vullen ligzak, en heeft een Gemeenschapsmodel voor een 'chaisse longue'. Massive is een geldwervingscampagne via indiegogo gestart voor de KAISR ligzak. De vraag is of vormgevingselementen een technische functie vervullen. Op de geïnformeerde gebruiker zal de gewijzigde KAISR geen andere algemene indruk wekken met dezelfde hoogte, dubbele buisvorm en kenmerkende enkele diepe spleeet centraal in de lengterichting. De scherpere punt aan het hoofdeinde is onvoldoende afwijkend. De voorzieningenrechter wijst de vordering op basis van het modelrecht toe en beveelt KAISR haar ligzak te staken.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 12 mei 2016, IEF 15947 (Pacovis tegen SD Trading)
Modelrechten. Pacovis en SD Trading produceren ovale borden van palmmateriaal. SD Trading heeft met beroep op Gemeenschapsmodelrechten en auteursrecht verzocht om staking van inbreuk op die rechten en heeft een brief gestuurd aan Nederlandse distributeurs over vermeende inbreuk. Pacovis vordert dat SD Trading geen uitlatingen aan derden zal doen over de vermeende inbreuk. De verzending van de brieven kan pas onrechtmatig zijn indien SDT wist of diende te beseffen dat er een kans bestaat dat de modelrechten in de nietigheidsprocedure geen stand zouden houden. Daarvan is geen sprake; de gevraagde voorzieningen worden geweigerd.

Hof Amsterdam 24 april 2016, IEF 15946; ECLI:NL:GHAMS:2016:1731 (Nadomini tegen Cassina-Flos)
Auteursrechtinbreuk. De rechtbank [IEF 14513] legt een termijn van veertien dagen op na datum vonnis voor het doen van opgave (overlegging facturen etc) en controle door registeraccountant. Het hof acht deze termijn te kort, gelet op datum vonnis van 24 december 2014 en de direct daarop volgende kerstperiode, en stelt deze op vier weken na betekening vonnis.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 13 mei 2016, IEF 15945; ECLI:NL:RBAMS:2016:2859 (ex-voorzitter YPFDJ tegen De Volkskrant)
Vgl. IEF 15759. Mediarecht. Rechtmatige publicatie. Vordering rectificaties. De Volkskrant heeft niet onrechtmatig gehandeld door in artikelen in haar krant in januari 2016 getiteld ‘Eritrese intimidatie breidt zich uit’ en ‘Achtervolgd als een Eritreeër’ uitlatingen te doen over de ex-voorzitter van de YPDFJ, de jeugdafdeling van de enige politieke partij in Eritrea. De voorzieningenrechter weigert de gevraagde voorzieningen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 15 april 2016, IEF 15944 (X tegen SBS-Noordkaap)
Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Verborgen camer. Er wordt in het tv-programma 'Undercover in Nederland' aandacht besteed aan gevaar voor chantage als gevolg van het sturen van naaktfoto's aan onbekenden. X heeft gedreigd met het op internet zetten van Inge K.'s foto's en dat hij foto's wil verkopen aan derden. De verborgen camerabeelden zijn sterk gewiped en zijn stem vervormd, zelfs bijzondere onderdelen van zijn rolstoel zijn sterk gewiped. De traagheid van spreken is niet zodanig karakteristiek dat er een vergroot herkenningsrisico is. De voorzieningenrechter weigert de gevraagde voorzieningen.

Onlangs nam AG Wathelet zijn conclusie in de zaak tussen Sanoma Media en GeenStijl over de gelekte naaktfoto’s van Britt Dekker. Daarbij is één ding meteen helder, hij heeft duidelijk niet de blog op dit forum gelezen waarin Prof. Visser uit de doeken doet hoe Luxemburg de Britt Dekker-vragen gaat beantwoorden. Welzeker een gemis, maar het maakt de conclusie meteen intellectueel een stuk prikkelender. Net wanneer iedereen een beetje in slaap lijkt te zijn gesust rond het concept ‘mededeling aan een nieuw publiek’ komt Wathelet tot een heel andere en eigen benadering. Voor overwegingen rondom ‘mededelen’ verwijs ik naar het eerdere stuk van Mr. drs. Anemaet op deze blog waarin de benadering van Wathelet zeer verhelderend wordt toegelicht (1). De opmerkelijke ‘onontbeerlijke interventie’ (r.o. 69-71) laat ik ook even voor wat het is. Gewoon omdat ik in alle eerlijkheid geen goed idee heb wat ik me daar eigenlijk precies bij moet voorstellen. Wanneer is er sprake van een onontbeerlijke interventie in een online setting? Is dat al bij foto’s op een simpel pa55word-protected deel van de iCloud of spreken we daar pas van bij het gebruik van een backdoor? En maakt het nog iets uit of de data plaintext is of niet? Het is mij allemaal vooralsnog niet erg duidelijk. In dit stuk richt ik me daarom op de vraag Wat zijn de gevolgen van de benadering van Wathelet voor de maatstaf ‘nieuw publiek’ in het auteursrecht wanneer het Europese Hof van Justitie zijn conclusie volgt?