Hof Amsterdam 1 maart 2022, IEF 20587, IT 3853; ECLI:NL:GHAMS:2022:623 (NewFigure tegen Newfysic) NewFigure heeft in kort geding de overdracht van de domeinnaam www.newfigure.nl van Newfysic gevorderd, welke vordering is afgewezen. Na het kort geding heeft Newfysic de domeinnaam doorverwezen naar haar eigen website. NewFigure heeft daarop een procedure aanhangig gemaakt bij het World Intellectual Property Organization Arbitration and Mediation Center (hierna: de Geschillenbeslechter) met als doel de overdracht door NewFysic aan NewFigure van de domeinnaam www.newfigure.nl. De Geschillenbeslechter heeft bevolen dat de domeinnaamhouder van de domeinnaam newfigure.nl wordt gewijzigd van NewFysic naar New Figure. Daarop heeft NewFysic bij de kantonrechter gevorderd een verklaring voor recht dat uitsluitend Newfysic gerechtigd is tot de registratie van de domeinnaam. Die vordering is afgewezen, en NewFysic is in de bodemprocedure veroordeeld om de domeinnaam op naam van NewFigure te (laten) zetten [IEF 18424]. In hoger beroep vordert NewFysic dat de domeinnaam weer aan haar wordt overgedragen. Het hof wijst die vordering af, onder meer met verwijzing naar de beslissing van de Geschillenbeslechter.

Vzr. Rb Midden-Nederland 9 maart 2022, IEF 20586; C/16/534409 / KL ZA 22-12 (Het RecruitingKantoor tegen Recruitment Kantoor) Het RecruitingKantoor vordert Recruitment Kantoor te gebieden de inbreuk op haar handelsnaamrechten te staken en gestaakt te houden en de domeinnaam <recruitmentkantoor.nl> aan haar over te dragen. De voorzieningenrechter oordeelt dat verwarringsgevaar tussen de ondernemingen te duchten is. Dit is voldoende om een handelsnaaminbreuk aan te nemen. Vervolgens is de voorzieningenrechter van oordeel dat er geen grondslag bestaat voor de overdracht van de domeinnaam van Recruitment Kantoor aan Het RecruitingKantoor. Daarnaast heeft Het RecruitingKantoor hier ook geen belang bij nu Recruitment Kantoor het gebruik van de domein- en handelsnaam gestaakt moet houden.

Vzr. Rb Midden-Nederland 1 maart 2022, IEF 20585; C/16/534044 / KG ZA 22-33 (Solarstudio tegen gedaagde, MINTK en DSE) De ‘klokkenluiders’, een groep van medewerkers en ex-medewerkers van Solarstudio, hebben een e-mail verstuurd naar de klanten van Solarstudio waarin ze Solarstudio beschuldigen van onder andere oplichting. De voorzieningenrechter oordeelt dat het belang van de eerbiediging van de eer en goede naam van Solarstudio in dit geval zwaarder weegt dan het belang van gedaagde. Gedaagde is niet enkel verantwoordelijk voor de brief die als bijlage bij de mail is verstuurd, maar ook voor de tekst en het versturen van de mail zelf. Daarbij is er onvoldoende bewijsmateriaal voor de stelling dat de klanten van Solarstudio zijn opgelicht. Met het doen van de uitlatingen in de klokkenluidersmail heeft gedaagde onrechtmatig gehandeld jegens Solarstudio. De vordering tot rectificatie wordt toegewezen. De gevorderde dwangsom is eveneens toewijsbaar.

Op vrijdag 25 maart 2022 om 10 uur vindt er bij de Hoge Raad een mondeling pleidooi plaats in de zaak van Philips tegen Lidl over het auteursrecht op scheerapparaten.

Het is mogelijk om deze zitting bij te wonen als onderdeel van een excursie onder leiding van prof. Dirk Visser (in het kader van ‘Leiden Law Travel’).

Hof Den Haag 1 maart 2022, IEF 20583; C/09/585475 / HA RK 19-713 (Santanera tegen TU Delft en AVROTROS) In een tv-uitzending van TROS Radar in 2004 is aandacht besteed aan de BioStabil en is de hanger onder meer door medewerkers van de TU Delft kritisch beoordeeld. Daarop zijn door de bedenker, Santanera, in 2004 en 2012 [ IEF 11801] zonder succes procedures gevoerd tegen AVROTROS. In 2017 is de bedenker van de BioStabil opnieuw een procedure gestart tegen AVROTROS waarbij om herroeping van het vonnis uit 2005 rondom de uitzending in 2004 werd verzocht, welke vordering eveneens werd afgewezen [IEF 17611]. In 2020 is de bedenker opnieuw een bodemprocedure tegen AVROTROS gestart  [IEF 19703].

BenGH 7 maart 2022, IEF 20582, IEFbe 3394; C 2020/15/8 (Drelin tegen Gilmar) Drelin heeft een merkaanvraag gedaan waartegen Gilmar oppositie heeft ingesteld. Drelin levert kritiek op de analyse van het Bureau omtrent het verwarringsgevaar en verzoekt het Hof de oppositie af te wijzen en haar merk in te schrijven. Het Hof gaat niet mee in de stelling van Drelin dat het zou gaan om een bovengemiddeld aandachtig publiek. Vervolgens oordeelt het Hof dat het merk en teken in auditief, visueel en begripsmatig opzicht in zekere mate overeenstemmen. Ook gaat het Hof mee in het oordeel van het Bureau dat sprake is van verwarringsgevaar. Hierbij wordt rekening gehouden met het gemiddeld onderscheidend vermogen van het merk en het gemiddeld aandachtsniveau van het relevante publiek. Het beroep van Drelin wordt afgewezen.

In deze bijzondere tijd past een bijzonder aanbod. Daarom start deLex in mei 2022 met de serie Kunst & IE, een korte serie seminars over de juridische, praktische en IE-aspecten van het maken, verhandelen en verzamelen van kunst. Tegen de achtergrond van een internationale groepsexpositie in Pulchri Studio bespreken verschillende (internationale) experts actuele onderwerpen, steeds vanuit een andere invalshoek. De seminars vinden plaats in de zaal van de expositie, omringd door kunstwerken. Inschrijven is mogelijk per seminar of in één keer voor de hele serie.

Onderwerpen van de seminars:

Raad van State 9 maart 2022, IEF 20580, IT 3852; ECLI:NL:RVS:2022:690 (EA tegen KSA) De Kansspelautoriteit had de uitgever van het computerspel FIFA22 in 2019 geen dwangsom mogen opleggen. De zogenoemde packs of ‘loot boxes’ waarmee in FIFA22 virtuele voetballers op een virtuele transfermarkt kunnen worden verhandeld, zijn geen kansspel waarvoor een vergunning nodig was. De uitgever heeft de wet niet overtreden. Hiermee komt de hoogste bestuursrechter tot een andere uitspraak dan de rechtbank Den Haag die in oktober 2020 oordeelde dat de uitgever wel een kansspel aanbood terwijl hij daarvoor geen vergunning had. Zie ook het uitgebreide persbericht van de Raad van State.

Paul Geerts, noot onder HvJ EU 28 oktober 2021, C-123/20 (Ferrari/Mansory Design) [IEF 20278]; gepubliceerd in IER 2021/49.

1. Art. 3 GModVo definieert een model als de verschijningsvorm van een voortbrengsel of een deel ervan, die wordt afgeleid uit de kenmerken van met name de lijnen, de omtrek, de kleuren, de vorm, de textuur en/of de materialen van het voortbrengsel zelf en/of de versiering ervan. De verschijningsvorm van een voortbrengsel of een deel ervan kan worden beschermd door een ingeschreven modelrecht, maar ook door een niet-ingeschreven modelrecht (hierna NIG). Voor beide beschermingsvormen gelden dezelfde materiële vereisten: nieuwheid en eigen karakter (art. 4 lid 1 GModVo).

BenGH 7 maart 2022, IEF 20578, IEFbe 3393; C 2020/17/8 (Lamborghini tegen Urus) Urus heeft een Benelux-aanvraag verricht van het woordmerk URUS. Lamborghini heeft oppositie ingesteld tegen inschrijving van deze aanvraag voor alle diensten. Het Bureau heeft de oppositie afgewezen en bepaald dat het teken van Urus wordt ingeschreven voor alle diensten waarvoor het is aangevraagd. Het hof gaat er van uit dat het oudere merk bij het doelpubliek bekend is. Dat het oudere merk ook bekend is voor de andere waren dan SUV’s waarvoor het is ingeschreven is door Urus betwist en heeft Lamborghini niet (voldoende) onderbouwd.