HR 30 mei 2008, IEF 22374; ECLI:NL:HR:2008:BC2153 (Endstra)

Onderwerp:
Werkbegrip.

Feiten:
De erfgenamen van Endstra stelden dat Nieuw Amsterdam c.s. door publicatie inbreuk plegen op het auteursrecht op de achterbankgesprekken. Nieuw Amsterdam c.s. voerden aan dat er geen auteursrecht rust op de gesprekken.

Rechtsregel (rechtsoverweging 4.5.1):
Het vereiste voor auteursrechtelijke bescherming is dat een werk een eigen oorspronkelijk karakter en persoonlijk stempel van de maker moet hebben. Een eigen, oorspronkelijk karakter houdt in dat de vorm van het werk niet ontleend mag zijn aan die van een ander werk.

Hof Den Haag 16 april 2024, IEF 22373; ECLI:NL:GHDHA:2024:2081 (Team Absolute tegen Verweerder) Team Absolute heeft een klacht ingediend bij de raad van toezicht van de Orde van Octrooigemachtigden, waarin zij verweerder verwijten ten onrechte als hun octrooigemachtigde te hebben opgetreden zonder hun expliciete toestemming. Verweerder is in dienst van het Octrooibureau en heeft de octrooizaak van Team Absolute overgenomen van [A], die het Octrooibureau heeft verlaten. Hierdoor heeft verweerder  het Europees Octrooibureau verzocht om hem als nieuwe vertegenwoordiger namens het Octrooibureau bij de zaak van Team Absolute te registreren. Dit heeft hij ook aan Team Absolute meegedeeld. Vervolgens heeft verweerder aan Team Absolute gemeld dat hij had geconstateerd dat zij een andere vertegenwoordiger hadden aangesteld en hen gevraagd om deze aanstelling te bevestigen. Hierna heeft de nieuwe vertegenwoordiger het Europees Octrooibureau verzocht de gegevens te corrigeren. Naar aanleiding hiervan heeft Team Absolute de klachtprocedure bij de raad van toezicht gestart. De raad van toezicht heeft de klachten ongegrond verklaard, waarbij werd geoordeeld dat het Octrooibureau terecht de belangen van Team Absolute bleef behartigen na het vertrek van [A]. Team Absolute is tegen deze beslissing in hoger beroep gegaan.

Rb. Amsterdam 30 oktober 2024, IEF 22332, IT 4672; ECLI:NL:RBAMS:2024:6563 (de Uitgevers tegen HowardsHome). DPG Media, Mediahuis en NRC (de Uitgevers) hebben Knowledge Exchange, handelend onder de naam HowardsHome, voor de rechter gedaagd. De Uitgevers stellen dat HowardsHome met haar signaleringsdienst HowardsHome nieuws inbreuk maakt op hun persuitgeversrecht, auteursrecht en databankenrecht. HowardsHome biedt een signaleringsdienst aan die informatie haalt uit RSS-feeds van nieuwsberichten, waaronder die van de Uitgevers. De signaleringen bevatten een hyperlink naar het relevante bericht, inclusief de titel, een korte beschrijving van maximaal 150 tekens en wanneer beschikbaar een thumbnail.

Article by Bernt Hugenholtz. This article was previously published on Kluwer Copyright Blog. Just seven weeks after the release of the AG’s Opinion the Kwantum v. Vitra case was decided by the European Court. For Dutch background and early criticism, see my earlier blog. The main question asked to the Court was whether a Member State may unilaterally apply the Berne Convention’s rule of material reciprocity (Article 2(7) BC) to non-EU works. According to this provision, Berne states are not obliged to grant copyright protection to works that originate from a country that does not itself provide for copyright protection of industrial designs. One of such countries is the United States, the country of origin of the Eames chair in the case at hand. Given the short time frame between opinion and decision, the Court’s answer does not surprise. It is for the EU legislature, not the individual Member States, to restrict the scope of application of harmonized EU copyright law. Since the acquis does not provide for material reciprocity, works of applied art are unconditionally protected in the EU.

Uit het BIE – jury rapport: De winnaar van de BIE-Scriptie prijs is Barbara Scheurwater. Haar onderzoek richt zich op de vraag in hoeverre het voldoen aan het auteursrechtelijke vereiste van ‘een eigen intellectuele schepping’ ertoe leidt dat de merkenrechtelijke absolute weigeringsgrond, ‘wezenlijke waarde aan de waar’ van toepassing is. Na een gedegen onderzoek naar twee verschillende IE-regimes, komt Barbara tot de conclusie dat deze twee op het eerste gezicht wellicht overlap vertonen, maar eigenlijk niets met elkaar van doen hebben. Mede in het licht van de vele (en soms verwarrende) artikelen over dit onderwerp biedt Barbara Scheurwater hiermee een verfrissende eigen en heldere kijk op de materie en brengt zij de discussie omtrent de cumulatie van IE-rechten een stap verder. De BIE-jury vond Barbara’s scriptieonderwerp en hoofdvraag in bijzondere mate origineel, actueel en relevant. Alles afwegend is de BIE-jury dan ook tot de conclusie gekomen dat de scriptie van Barbara Scheurwater erboven uitsteekt door de grondigheid van haar analyse, verhelderende uitwerking van de twee IE-regimes en de originaliteit van de scriptie. Een eervolle vermelding kreeg de scriptie van Giovanni Gambaretto die met zijn scriptie een relevant overzicht heeft gegeven van de ontwikkeling van de bescherming van geografische aanduidingen door de tijd heen en in internationaal verband. Ook laat Giovanni zien dat deze verandering mogelijk heeft geleid tot een te sterke bescherming van geografische aanduidingen en de inzet ervan als marketinginstrument.

HR AG 5 november 2024, IEF 22370, IT 4668; ECLI:NL:PHR:2024:1158 (Aanvullende conclusie A-G). In deze zaak geeft de advocaat-generaal (AG) een aanvullende conclusie over de cassatieprocedure in het belang der wet, naar aanleiding van eerdere rechtspraak, waaronder het Prokuratuur-arrest. De AG overweegt de prejudiciële vragen die eerder door de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Unie zijn gesteld, in te trekken, mede gezien recente arresten van het Hof, zoals Tribunale di Bolzano en La Quadrature du Net II. Deze arresten benadrukken onder meer dat de toegang tot verkeers- en locatiegegevens strikt gereguleerd moet zijn en dat een rechterlijke machtiging nodig is bij zware inbreuken op de privacy. Er is in deze zaak sprake van cassatie in het belang der wet over het vorderen van verkeers- en locatiegegevens door de officier van justitie (OvJ) onder de Nederlandse wetgeving en de conformiteit daarvan met de EU-richtlijn 2002/58/EG over privacy in elektronische communicatie. De casus draait om de vraag of en onder welke voorwaarden de OvJ verkeers- en locatiegegevens kan verkrijgen, in het licht van Europese jurisprudentie over ernstige inbreuken op het recht op privacy.

Objectieve benadering voor beoordeling inventiviteit - UPC CFI CD Parijs 5 november 2024, IEF 22367, IEFbe 3824; UPC_CFI_315/2023 (NJOY tegen Juul Labs). In deze procedure wordt het ‘front-loaded’ systeem van UPC procedures benadrukt. Partijen zijn verplicht om hun volledige zaak zo vroeg mogelijk uiteen te zetten en als ze dat niet doen, kunnen argumenten worden uitgesloten. Maar om de redelijkheid en billijkheid te waarborgen, mag de eiser in zijn antwoord op het verweerschrift argumenten aanvoeren die een reactie vormen op de argumenten uit het verweerschrift. In casu was het onduidelijk of de argumenten van eiser nieuw waren of een reactie op het verweerschrift. Daarom werd het door eiser ingediende deskundigenrapport toegelaten. Maar een uitgebreidere dupliek werd niet toegestaan door het Gerecht: dit mocht alleen een antwoord op de repliek inhouden. Ook een nadere verklaring van de verweerder werd afgewezen, want daarvoor bieden de RoP geen rechtsgrondslag.

HR 27 januari 1989, IEF 22368; ECLI:NL:HR:1989:AD0607 (Meyn/Stork) [IEF 19663]

Onderwerp: 
Beschermingsomvang octrooi.

Feiten:
Het hof oordeelt dat Stork geen inbreuk heeft gemaakt op het octrooi van Meyn omdat de beperking in de omschrijving van het octrooischrift niet bedoeld is als een beperking van de beschermingsomvang.

Rechtsregel (rechtsoverweging 3.3):
Bij de vaststelling van de beschermingsomvang van een octrooi komt het niet aan op de letterlijke bewoordingen van het octrooischrift maar op datgene waarin naar het wezen van de zaak de geoctrooieerde uitvinding bestaat. 

Hof Arhnhem-Leeuwarden 5 november 2024, IEF 22368, IT 4667; ECLI:NL:GHARL:2024:6781 (De Stichting tegen geïntimeerde). In deze zaak gaat het om de vraag of de gedaagde met zijn wekelijkse publicatie van top 40-hitlijsten inbreuk maakt op de databankrechten van de Stichting. De Stichting beschuldigde de gedaagde eerst ook van inbreuk op haar merkrechten in de Benelux, maar tijdens de zitting kwamen ze tot een schikking hierover. Het hoger beroep richt zich nu alleen nog op de vraag of de Top 40-hitlijsten van de Stichting gezien kunnen worden als databanken volgens de Databankenwet, waarop gedaagde inbreuk zou maken door zijn publicaties. Het hof oordeelt dat dit niet het geval is en bevestigt het eerdere vonnis van de rechtbank. [zie IEF 21624].

Het jaar 2023 stond in het teken van het herijken van de toezichtstrategie van het CvTA, welke begin 2024 werd gepubliceerd. Het CvTA zet in op meer risicogericht onderzoek, verlichting van administratieve lasten met een beperkter financieel rapport toezicht, en een onderzoek naar de uitvoering van zijn preventief toezicht dat als belastend wordt ervaren. Op deze manier wil het CvTA ingaan op de feedback van de sector die eind 2022 werd gegeven. Ook werden de voorbereidingen getroffen voor de Wettelijke Evaluatie van de ZBO het CvTA, welke in 2024 plaatsvindt. Het jaarverslag van het CvTA is verstuurd naar het ministerie van Justitie en Veiligheid en aan de Tweede en Eerste kamer. Het CvTA verantwoordt in zijn jaarverslag verder op welke wijze hij heeft gewerkt aan de toezichtthema’s: samenwerking, klantgerichtheid, internationalisering en technologische ontwikkelingen, en over de thema’s met betrekking tot de organisatie en de bedrijfsvoering van het CvTA. U kunt het jaarverslag 2023 hier inzien.