Sonja Proof
Nu.nl bericht: “Dieetgoeroe Sonja Bakker sleept twee C1000-supermarkten uit Leeuwarden voor de rechter. Bakker vindt dat de eigenaren van de supermarkten inbreuk maken op haar merkrecht. Het kort geding dient dinsdag. (…) Op meerdere schappen hangt een kaart met de tekst 'Gezond, gemakkelijk en Sonja Proof'.
Lees hier iets meer.
Update: Schikking Sonja Bakker en supermarkten in conflict over het merkrecht van de dieetgoeroe, meldde Bakkers advocaat Jan Willem van Dijk donderdag. “Eerder op de dag meldde de rechtbank in Leeuwarden dat Bakker de supermarkten in kort geding had gedagvaard. De zaak zou dinsdag dienen. Een paar uur later meldde de rechtbank dat de zaak was ingetrokken. Woensdagavond is namelijk al een schikking getroffen, meldde Van Dijk.”
Lees hier meer.
Hotelvredebreuk
O.a. BN DE Stem bericht: "Vier 15-jarige Bredanaars worden door de Amsterdamse digitale recherche verdacht van meubeldiefstal uit Habbo-hotel, een virtueel hotel op internet. Een jongen (17) uit Gennep is zelfs opgepakt, volgens de politie 'de eerste keer ooit ter wereld' dat iemand vast zat voor virtuele diefstal.
(...) De vijf tieners worden ervan verdacht voor 10.000 euro meubels uit kamers te hebben gestolen en in hun eigen kamers te hebben gezet. Het leverde 'heel veel verdriet bij de slachtoffertjes' op. "Voor sommigen is het hotel echt hun hele wereld", aldus Marion Strumpel van Habbo-hotel.
De vijf konden de meubels stelen door de wachtwoorden van de spelers te ontfutselen. De jongen uit Gennep deed dat door de site van Habbo na te maken, op het moment dat kinderen erachter kwamen dat de site nep was, hadden ze hun wachtwoord al ingetikt."
Lees hier meer.
Hun lopende patentzaken
De Volkskrant bericht: TomTom en Garmin schikken patentzaken. "De makers van navigatieapparatuur TomTom en Garmin hebben al hun lopende patentzaken geschikt. Dat maakten de twee ondernemingen donderdag bekend. Details rondom de schikking werden niet verstrekt. Het betreft patentzaken in het Verenigd Koninkrijk, Nederland en in de Amerikaanse staten Wisconsin en Texas."
Lees hier meer.
De Gondelvorm
GvEA, 15 November 2007, zaak T-71/06, Enercon GmbH tegen OHIM (geen Nederlandse versie beschikbaar).
Weigering inschrijving van de vorm van een deel van een windenergieconvertor als driedimensionaal Gemeenschapsmerk voor waren in klasse 7. Het merk behoort tot de gebruikelijke vormen en heeft geen onderscheidend vermogen. Inburgering in een wezenlijk deel van de EU is niet aangetoond. OHIM had verzoekster niet hoeven uit te nodigen aanvullende rapporten over het gebruik in andere lidstaten over te leggen indien daarmee het bedoelde bewijs van inburgering had kunnen worden geleverd.
“25. Im vorliegenden Fall ist zunächst darauf hinzuweisen, dass sich die Parteien nicht gegen die von der Beschwerdekammer vorgenommene Beurteilung wenden, dass die von der Anmeldemarke erfassten Waren für ein hochspezialisiertes Fachpublikum mit erheblichem Sachverstand bestimmt seien. Die Unterscheidungskraft der Anmeldemarke ist daher unter Berücksichtigung der mutmaßlichen Haltung eines fachmännischen Abnehmers zu beurteilen.
26. Hinsichtlich der Gondelform ist festzustellen, dass sie, wie von der Klägerin selbst vorgetragen, durch die Verwendung ringförmig angeordneter Generatoren anstelle eines auf der Basis eines Getriebes konstruierten Generators ermöglicht wird. Daher könnte der fachmännische Abnehmer aus der Gondelform, deren Eintragung beantragt wird, folgern, dass der Hersteller des Windenergiekonverters, zu dem diese Gondel gehört, für den Bau des Generators eine andere Technik verwendet hat als die auf der Basis eines Getriebes. Selbst wenn aber ein solcher Abnehmer möglicherweise erkennen könnte, dass die fragliche Gondelform der Verkleidung eines mit innovativer Technik konstruierten Generators entspricht, ändert dies nichts daran, dass er sie nur als eine Variante der Verkleidung eines Generators wahrnähme, der besondere Merkmale fehlten, die geeignet wären, die betriebliche Herkunft der Gondel zu kennzeichnen. Folglich erlaubt es das Zeichen dem Abnehmer der von der Anmeldemarke erfassten Produkte nicht, diese, ohne eine Prüfung vorzunehmen und ohne besonders aufmerksam zu sein, von Produkten anderer Unternehmen zu unterscheiden.
29. Soweit die Klägerin zweitens dahin argumentiert, dass das in Frage stehende Zeichen von einem weltberühmten Designer geschaffen worden sei, ist darauf hinzuweisen, dass nicht nachgewiesen wurde, dass die Gestaltung der Gondel durch Norman Foster dieser einen Charakter verliehe, der es erlaubte, sie von anderen Varianten von Generatorverkleidungen in einem Maße zu unterscheiden, dass der Abnehmer die betriebliche Herkunft der Gondel erkennen könnte.
30. Drittens ist ebenfalls das Argument zurückzuweisen, dass die streitige Form in Deutschland als Geschmacksmuster geschützt sei. Der Schutz eines Geschmacksmusters gilt nämlich dem Erscheinungsbild eines Produkts, das sich vom bestehenden Formenschatz abhebt. Im Fall einer Marke ist das entscheidende Kriterium hingegen die Eignung der Form, die Funktion des Hinweises auf die betriebliche Herkunft zu erfüllen, wobei die Neuheit der Form in diesem Zusammenhang keine ausschlaggebende Bedeutung hat. Da sich die Prüfungskriterien für diese beiden Rechte grundlegend unterscheiden, wirkt sich somit der Umstand, dass die fragliche Form bereits als Geschmacksmuster eingetragen ist, auf die im Markenrecht vorgesehene Prüfung nicht aus.
(…) 42 Nach alledem hat die Beschwerdekammer im vorliegenden Fall den Grundsatz des Vertrauensschutzes und den der fairen Zusammenarbeit nicht dadurch verletzt, dass sie die Klägerin nicht dazu aufforderte, ergänzende Nachweise beizubringen
(…) 47 Nach alledem ist die Beschwerdekammer zu Recht zu dem Ergebnis gelangt, dass die Klägerin nicht nachgewiesen hat, dass die Anmeldemarke durch ihre Benutzung in einem wesentlichen Teil der Gemeinschaft Unterscheidungskraft erworben hat.
Lees het arrest hier.
U bent relevant
GvEA, 15 November 2007, T-38/04, Sunplus Technology Co. Ltd tegen OHIM/ Sun Microsystems, Inc. (geen Nederlandse versie beschikbaar)
Oppositieprocedure. Oudere nationale (Benelux) woordmerken SUN tegen Gemeenschapsmerkaanvrage beeldmerk SUNPLUS. De oppositie betreft klasse 9, kort gezegd computers & software. Gerecht corrigeert het OHIM enigzins, maar bevestigt de toewijzing van de oppositie. Benelux computergebruikers vormen het relevante publiek. Een samenvatting in citaten:
“31. In the present case, the opposition was initially founded on a number of earlier trade marks. The contested decision was based solely on the earlier trade mark, registered in the Benelux countries on 21 September 1993. The assessment must therefore be restricted to the territory of the Benelux countries. Given that the relevant goods are computer products, the relevant public is made up of producers in the information technology field or computer users, including those who assemble the component parts of their computer hardware themselves. As the parties accept, such a public must be considered likely to have an above average span of attention and level of understanding of English.
(…) 34. None the less, the Board of Appeal’s finding that the relevant goods are identical can only be partially upheld. Although some of the goods covered by the marks at issue are in fact identical, that cannot be said of all the goods at issue, and in particular of integrated circuits and electronic circuits. However, it is necessary to point out, first, that all the goods in dispute, including the integrated circuits and the electronic circuits covered by the trade mark application, belong to the information technology field. Secondly, all the goods covered by the trade mark application can be regarded either as ‘computer components’ or as ‘…electronic data carriers’, or as ‘computer accessories’ covered by the earlier trade mark. Consequently, it is possible, without calling in question the global assessment of the likelihood of confusion, to regard all of them as having, at the very least, a very high degree of similarity.
(…) 42. The English word ‘sun’, which is both the only word component of the earlier trade mark and the dominant component of the trade mark applied for, will be easily understood by the public targeted, all the more so as the concept of ‘sun’ is unexpected when used for computer products and it will therefore have a greater impact on the consumer, as the Board of Appeal correctly held. The visual differences noted cannot, in that regard, cancel out the immediate conceptual association between the two marks: on the contrary, they are likely by their very nature, to reinforce it. The enhancing term ‘plus’ is not distinctive in any way and could be viewed as a way of emphasising the word ‘sun’, which it characterises in this context. The same is true of the figurative component of the mark applied for, which could be perceived as a stylised sun. Furthermore, the fact that the term ‘sunplus’ does not appear in the dictionary and forms no part of everyday language does not in any way alter that finding.
43. In light of the foregoing, the Board of Appeal was fully entitled to hold that there is a high degree of similarity between the marks at issue at the phonetic and conceptual levels, and that that similarity is not cancelled out by the existing visual differences.
44. In view of the fact that there is a very high degree of similarity between the goods covered by the earlier trade mark and by the trade mark applied for (sometimes to the extent that they are identical), and given the phonetic and conceptual similarities between the two marks, the Board of Appeal was fully entitled to find that, in the present case, there is a genuine risk that the relevant public, notwithstanding the fact that it may be particularly attentive, might believe that the goods covered by those marks have the same commercial origin.”
Lees het arrest hier.
Niet openbaar toegankelijk
Rechtbank ’s-Gravenhage, 7 november 2007, HA ZA 04-1278, Scafom International B.V. tegen Wilhelm Layher Vermogens Verwaltungs- Gmbh.
Eiser Scafom heeft Layher gedagvaard om vernietiging te verkrijgen van het Nederlandse deel van een Europees octrooi van Layher over een aansluitkop voor steigerbuizen. Scafom betoogde dat het octrooi niet nieuw is op grond van, onder andere, openbaar voorgebruik. Daarnaast is het octrooi volgens Scafom onvoldoende duidelijk / niet-nawerkbaar en niet-inventief en zou het octrooi toegevoegde materie bevatten.
In reconventie heeft Layher een inbreukverbod gevorderd en een aantal nevenvorderingen geformuleerd. De rechtbank gaat in conventie aan ieder van de geldigheidsargumenten voorbij. Scafom heeft de inbreuk niet betwist en de rechtbank wijst in reconventie de inbreukvorderingen voor het grootste gedeelte toe.
Geldigheid. Layher maakte kennelijk gebruik van een bedrijf (Woeste) dat voor Layher de aansluitkoppen, waarin de uitvinding belichaamd was, voor haar produceerde. De rechtbank overweegt dat het feit dat medewerkers van Woeste voor de prioriteitsdatum toegang zouden hebben gehad tot die aansluitkoppen nog niet betekent dat de uitvinding openbaar toegankelijk is geworden. Volgens de rechtbank vloeit de verplichting tot vertrouwelijke omgang met de kennis over de bewuste aansluitkoppen voort uit de rechtsverhouding tussen Layher en Woeste (opdrachtgever – opdrachtnemer). Dit geldt volgens de rechtbank eveneens voor medewerkers van bedrijven die weer door Woeste zijn ingeschakeld.
Ook het feit dat klanten voor de prioriteitsdatum toegang zouden hebben gehad tot het fabrieksterrein van Layher, kan niet tot de conclusie leiden dat de uitvinding openbaar toegankelijk is geworden, omdat niet gebleken is dat deze klanten de aansluitkoppen in detail hebben kunnen bestuderen, zodat zij van de uitvinding kennis hebben kunnen nemen. Tot slot overweegt de rechtbank dat ook het produceren en verhandelen van de aansluitkoppen voor de prioriteitsdatum niet tot gevolg kan hebben dat de uitvinding openbaar toegankelijk is geworden. Layher heeft onweerspoken aangevoerd dat de aansluitkoppen slechts in gelaste toestand op de markt zijn gebracht en dat bij gelaste aansluitkoppen de uitvinding niet meer zichtbaar is.
De overige nieuwheidsargumenten worden, evenals het beroep op het gebrek aan inventiviteit, door de rechtbank afgewezen. De rechtbank gaat voorbij aan de stelling van Scafom dat de “grenzen” van een zinsnede uit de conclusie onduidelijk zouden zijn, aangezien Scafom volgens de rechtbank onvoldoende heeft duidelijk gemaakt wat zij met die stelling heeft bedoeld. Na een vergelijking van het verleende octrooi en de oorspronkelijke aanvrage concludeert de rechtbank dat het octrooi door de aanvrage wordt gedekt.
Inbreuk. Scafom heeft bij conclusie van antwoord erkend dat zij aansluitkoppen heeft verhandeld die voldoen aan de kenmerken van de hoofdconclusie van het octrooi. De rechtbank onderzoekt of de vorderingen van Layher voor toewijzing in aanmerking komen en wijst deze voor het grootste gedeelte toe.
Lees het vonnis hier.
Indian Film
Rechtbank 's-Gravenhage 31 oktober 2007, KG ZA 07-1126. Stichting Indian Film and Music (Sifam) tegen Roshan Video- CD & DVD World c.s.
Handhaving en exploitatie van auteursrecht met betrekking tot Bollywoodfilms. Korte inleiding in filmexploitatierecht. Verschoonbaar verzuim ten aanzien van kostenveroordeling.
Gedaagden stellen voorop dat de vordering van Sifam bij gebreke aan een deugdelijke substantiering voor afwijzing gereed liggen (n.b. het vonnis geeft eerst een complete weergave van het lichaam van de dagvaarding, waarbij de voorzieningenrechter de nummering heeft aangebracht). Voorts is volgens gedaagden het gevorderde in de eerste alinea volstrekt onduidelijk. Niet duidelijk is wie de aangeslotenen zijn en duidelijk is met betrekking tot welke werken rechten worden gepretendeerd.
De rechtbank stelt dat degene die op eigen naam een vordering ter handhaving van verkregen exclusieve rechten wil instellen, zoals Sifam kennelijk voor ogen stond, bij dagvaarding in elk geval een zevental punten moeten stellen. Sifam heeft zeker op vijf punten daarvan nagenoeg niets gesteld. Dit wordt niet goedgemaakt door overgelegde producties, aldus de rechtbank. "Later, gelet op de door de voorzieningenrechter gestelde termijn te laat, heeft Sifam een groot aantal ongespecificeerde documenten, voornamelijk contracten, in het geding gebracht. (...) Uit de contracten kan niet worden afgeleid welke entiteit en waarom als producent met betrekking tot de filmtitels kan worden aangemerkt." Sifam heeft een en ander ook niet goedgemaakt ter zitting. Niet in beeld is gekomen om welke films het nu eigenlijk gaat. Derhalve worden de vorderingen afgewezen.
Sifam stelt nog dat gedaagden de kostenopgave ex artikel 1019 Rv te laat hebben gedaan. "Als regel dient de kostenopgave en een specificatie daarvan (kort) voor de zitting ter kennis van de wederpartij te worden gebracht, zodat de wederpartij de mogelijkheid heeft hierop te reageren. Gelet op die regel hebben gedaagden te laat hun kosten opgegeven. De voorzieningenrechter acht dit verzuim in dit geval evenwel verschoonbaar omdat eiseres geen gehoor heeft gegeven aan de uitdrukkelijke aanwijzing van de voorzieningenrechter in haar dagvaarding op te nemen dat partijen hun kostenopgaven uiterlijk 15 oktober (twee dagen voor de zitting, red. IEF) zullen doen." Sifam wordt veroordeeld tot betaling van het gevorderde bedrag.
Lees het vonnis hier.
Vaarwel Dr. Kamil Idris
Dr. Kamil Idris gaat weer zijn eigen weg. De Grote Roerganger van de Intellectuele Eigendom vertrekt niet meteen, maar wel een jaar eerder dan oorspronkelijk gepland (hoewel je het met data natuurlijk nooit zeker weet bij Dr. Kamil Idris). Volgens een persbericht (dat niet kan tippen aan de prachtige, ronkende persberichten die Idris zelf altijd deed uitgaan) zal de nieuwe DG eind 2008 aantreden:
“The embattled head of the United Nations patent organisation, embroiled in allegations of misconduct, will step down a year early, with his successor expected to start after September 2008, a spokeswoman said Wednesday. (…) Idris, a Sudanese national who has headed the UN's only revenue-earning agency for ten years, has been under intense pressure over claims he misrepresented his age when joining the organisation. He has also faced criticism for alleged poor management. The Swiss press revealed in February that Idris was born in 1954, not 1945 as he claimed when he first joined the organisation. WIPO has also been criticised for its working culture under Idris's stewardship, with a report by accounting firm PriceWaterhouseCoopers citing high levels of absenteeism, incompetence and inadequate disciplinary measures.”
Lees hier meer. Eerder bericht hier. Open solliciaties hier.
Nokia vs. Qualcomm
Distric Court of The Hague, 14th november 2007, Nokia vs. Qualcomm, Case number: 287058/HA ZA 07-1470
Patent case. No exhaustion of rights. Nokia demands a declaration in law. The court only has jurisdiction for as far as the claims relating to the Dutch claims.
Nokia and Qualcomm signed a licensing agreement (the SULA) in which Qualcomm gave Nokia a licence relating to patents owned by Qualcomm for the use of WCDMA-technology. After the SULA expired Nokia continued use of the rights pertained in the SULA without remunerating Qualcomm. Qualcomm also has an agreement with Texas Instruments in which it is stipulated that parties won’t litigate against each other on matters concerning the production and sale of chips and chipsets. The grounds for this agreement lie in their patent rights. Nokia and Qualcomm also have disputes in Germany and Italy.
In short Nokia claims a statement to declare it to be law that all Qualcomm’s patent rights relating to chips and chipsets have been exhausted for the Dutch market. Furthermore it claims that because of the exhaustion in the Netherlands the patents should also be considered exhausted in the EU and the whole EEC. The foundation for this claim is that the chips or chipsets bought by Nokia from Texas Instruments with Qualcomm’s permission have been put onto the European market. Qualcomm replied to this with motivation and invokes that the court has no jurisdiction regarding Nokia’s claims.
First of all Qualcomm invokes invalidity the of the writ of summons because it views it to be unclear and too unspecific. The invalidity defence does not succeed. The court considers:
“4.2 This plea does not succeed. Even though Qualcomm is correct that the writ of summons has a quite broad tenor, the claim and the grounds have been included sufficiently clear. Therefore, the writ of summons meets the requirements of article 111 paragraph 2 of Dutch Civil Code of Civil Procedure. Qualcomm unsuccessfully pleaded that it was not able to put up a decent defence and therefore is harmed in its interest. As appears from its defence in the Statement of Defence and during the hearing, Qualcomm on the contrary has understood the essence of the plea of Nokia apparently very well. The (possibly) broad tenor of the claim of Nokia is a question which should be answered within the framework of the discussion of the awardness of the claims, which is dealt with hereinafter.”
As regard to the jurisdiction of the court the court rules firstly that Nokia’s claims are a request based on article 53 ROW 1995 (Dutch patent law of 1995):
“4.5 () This declaration is, against the background of Nokia’s statements, substantively equivalent to and can be put into line with a declaration that certain acts, namely selling mobile phones containing TI chips, are not infringing Qualcomm’s patents rights valid in the Netherlands.”
Furthermore the court rules that a request for a declaration for it to be law of non-infringement is not the same as an injunction request (see consideration 4.5)
The court rules that it only has international jurisdiction for so far as the request is relevant for the Netherlands and this jurisdiction is not international by nature. Nokia’s claim taht exhaustion in the Netherlands causes exhaustion in the EU and EEC is not followed by the court:
“4.10 ()From the provisions of the EC Treaty or Article 94 of the Constitution no international (cross-border) jurisdiction can be derived. As considered in the above, the jurisdiction of the Dutch court is restricted to an assessment of whether Nokia’s acts are infringing the Dutch patents or the Dutch parts of the European patents from Qualcomm. The assessment as to whether other than the aforementioned patent rights are exhausted must – in the absence of other reference points – take place by the
court of the country of the foreign patent right (where the damage occurs). The Dutch court has in this respect no jurisdiction.”
Qualcomm’s second jurisdiction defence based on article 27 EEX-Vo also fails as the foreign procedures (in Germany and Italy) are based on different patents or on different claims or causes.
The court rules that the request for a declaration of exhaustion for the Netherlands is too broad and not specified sufficiently:
“4.15 ()the claim, has been formulated too broad and insufficiently specific. From the used formulation (“patents of Qualcomm that are realised through this chip”, see ground 3.2 under d of this decision) it cannot be determined whether the exhaustion has taken place.”
()
okia has refrained form specifying the patents of Qualcomm and the relevant claims thereof. Nokia has solely submitted one example, which furthermore solely regards an application (EP 1 239 465 A2). In addition it has not specified which specific products would be brought within the free movement of goods and what the exact configuration of these products would be, nor where it regards the chips of Texas Instruments, nor where it would regard Nokia’s own mobile phones.
()
Nokia has refrained form specifying the patents of Qualcomm and the relevant claims thereof. Nokia has solely submitted one example, which furthermore solely regards an application (EP 1 239 465 A2). In addition it has not specified which specific products would be brought within the free movement of goods and what the exact configuration of these products would be, nor where it regards the chips of Texas Instruments, nor where it would regard Nokia’s own mobile phones.
()
Nokia has also not specified which features of which patent(s)(claims) would read on which parts of the chips of the mobile phones. In view of the different types of possible claims – Nokia itself mentions apparative claims, process claims and system claims - it is thinkable that there are many permutations. In view of the foregoing it is
unclear which type of claims in relation to which products may possibly be exhausted. Another thing is that it also depends on the type of claim whether or not (implicit) consent has been given by the patentee for the placing of the products within the free movement of goods, for so far the TI patent portfolio agreement would contain such consent, that which Qualcomm has contested. Therefore, the by Nokia chosen general formulation of the claims are not allowable.”
Finally, the matter of compensation of procedural costs. Even though Nokia is ordered to pay the costs of the procedure as the losing party, cost are calculated at the standard rate, as Qualcomm did not fully justify its claimed costs. Qualcomm did not provide a specified account of its incurred costs.
Read the entire judgement here.
The presentation and discussions will be in Dutch
Uitnodiging INTA Round Table: "Join your colleagues in Amsterdam at a valuable INTA roundtable! Topic: The Impact of the Comparative Advertising Directive on Existing Benelux Trademark Law (The presentation and discussions will be in Dutch). November 16, 2007, 3:30 p.m., Freshfields Bruckhaus Deringer, Strawinskylaan 10, 1077 XZ Amsterdam, The Netherlands
The Roundtable will focus on the question of whether trademark law still has a role to play in cases of comparative advertising. Does the Directive actually cover Harmonised EU Trademark Law? Will all instances of comparative advertising under the Directive's definition be put to the Directive's test of 'not being misleading and containing an objective comparison of material and relevant features of goods/services that are intended for the same purpose, which comparison does not take unfair advantage of another's trademark nor create confusion,' etc? What opportunities does Benelux law offer outside the Harmonized part of Trademark law? Come and join the discussion! A complimentary cocktail will follow at the end of the debate."
"Host and Moderator
Hub. J. Harmeling
(Lawyer at Freshfields Bruckhaus Deringer in Amsterdam, the Netherlands)
Guest speakers
Marcel Eswilder
(Legal counsel at Casema)
Nicolas Clarembeaux
(Lawyer at Altius in Brussels, Belgium)
Paul Reeskamp
(Lawyer at Allen & Overy in Amsterdam, the Netherlands)
Register
To register, please contact Ms. Marinka Blom, Freshfields Bruckhaus Deringer – Strawinskylaan 10 1077 XZ Amsterdam, the Netherlands.
By email: marinka.blom@freshfields.com
By fax: +31-0-20-517-7763
Members of the Dutch Bar Association are awarded two PO-points (permanent education credits) for attending the Roundtable."
