Ereloon
Advocaat en wetenschapper Joris Deene (zie bericht hierboven) bericht op zijn weblog over de ontwikkelingen m.b.t. de werkelijke proceskosten in België:
“Deze wetgeving is echter niet richtlijnconform zodat de Belgische rechter vanaf 29 april 2006 het volledige advocatenhonorarium in zaken van intellectuele eigendom als schadepost in aanmerking moet nemen. Hiervoor kan het cassatiearrest van 16 november 2006 aangegrepen worden dat in het contentieux van de onrechtmatige daad (zoals schending van intellectuele rechten) de honoraria van een advocaat gedragen door het slachtoffer als vergoedbare schadepost in aanmerking neemt. Aan het noodzakelijkheidscriterium moet evenwel niet zijn voldaan aangezien de Handhavingsrichtlijn dit niet vereist.
Zo oordeelde het hof van beroep te Bergen dat richtlijnconform artikel 14 Handhavingsrichtlijn een provisioneel bedrag van 5.000,- euro als schadevergoeding toekende (…) Recentelijk oordeelde het hof van beroep te Gent in een andere zin. In een arrest van 25 juni 2007 stelde het hof dat : Appellante toont niet aan dat art. 14 van de richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de handhaving van intellectuele eigendomsrechten van 29 april 2004 directe werking heeft.”
Lees hier meer.
In een crisis
"Het mag niet, maar wie doet je wat? Het beleid om het auteursrecht te handhaven zit in het slop. Dat bewijzen de duizenden rechtszaken die wereldwijd worden gevoerd om het illegaal kopiëren van auteursrechtelijk beschermd werk tegen te gaan. 'Maar het zit dieper, het auteursrecht zelf verkeert in een crisis,' stelt Marcel Creemers, hoogleraar Information Systems Management aan de Vrije Universiteit Amsterdam en Nyenrode Business University." (Staatscourant nr. 154, maandag 13 augustus 2007)
Alternatieve stands
Rechtbank 's-Gravenhage, 10 augustus 2007, KG ZA 07-924. Sky-Lite Holland B.V. tegen Audipack Verkoop B.V. (Met dank aan Ricardo Dijkstra en Rogier de Vrey, Van Doorne)
Auteursrechtelijk executiegeschil. Dreigende executie. Reikwijdte van een in algemene termen vervat verbod.
Zowel Audipack als Sky-Lite verhandelen statieven ("stands") voor het ophangen van platte televisieschermen of presentatieschermen. Op 7 juni 2007 oordeelde de voorzieningenrechter te Dordrecht dat de stand van Sky-Lite inbreuk maakt op de auteursrechten van Audipack. Sky-Lite heeft tegen dit vonnis spoedappèl ingesteld.
Hangende het spoedappèl start Sky-Lite een executiegeschil. In dit executiegeschil vordert Sky-Lite primair Audipack te verbieden tot executie van het eerdere vonnis over te gaan ten aanzien van de alternatieve stand I, en subsidiair ten aanzien van de alternatieve stand II, beide op straffe van een dwangsom. Tevens vordert zij na eiswijziging een volledige proceskostenveroordeling. Audipack stelt dat de verhandeling van de alternatieve stands die Sky-Lite heeft voorgesteld onder het verbod van het vonnis zou vallen. Sky-Lite betwist dit, omdat zij met alternatieve stand I maar zeker met stand II voldoende afstand neemt.
De voorzieningenrechter stelt voorop dat bij de bepaling van de reikwijdte van een in algemene termen vervat verbod, zoals het onderhavige, een redelijke uitleg met zich brengt dat de draagwijdte ervan niet beperkt behoeft te zijn tot de herhaling van de handelingen die aanleiding vormden voor de eerdere procedure, maar zich ook kan uitstrekken tot toekomstige handelingen, met dien verstande dat voor zover het toekomstige handelingen betreft, als maatstaf geldt dat de draagwijdte van het verbod beperkt is te achten tot handelingen waarvan in ernst niet kan worden betwijfeld dat zij, mede gelet op de gronden waarop het verbod werd gegeven, inbreuken, als door de rechter verboden, opleveren.
Deze maatstaf toepassend, oordeelt de voorzieningenrechter dat de verhandeling van alternatieve standaard I geen overtreding van het verbod oplevert. Op een aantal punten, dat de voorzieningenrechter te Dordrecht voor de inbreukvraag van belang achtte, heeft Sky-Lite onmiskenbare veranderingen aangebracht. Gelet voorts op de relatief beperkte speelruimte vanwege technische eisen, kan volgens de voorzieningenrechter zelfs serieus de vraag worden gesteld of deze nieuwe standaard I (nog) inbreuk maakt op de auteursrechten van Audipack. Dit geldt te sterker nu in eerste instantie nadrukkelijk het aanvankelijk in nog algemenere termen geformuleerde verbod is afgewezen.
Het betoog van Audipack dat in de beslissing tevens Sky-Lite wordt verboden onderdelen van de verboden standaard te verhandelen en dat in standaard I nog een aantal onderdelen is verwerkt die ook in de oude standaard zat, zodat deze om die reden door het verbod zouden worden bestreken, gaat niet op. De voorzieningenrechter acht het duidelijk dat het verbod eerst en vooral ziet op de standaard als geheel, nu de voorzieningenrechter te Dordrecht de totaalindrukken daarvan gelijkend heeft geoordeeld en ook slechts de auteursrechtelijke beschermbaarheid van de gehele staander van Audipack heeft beoordeeld.
Hoewel Audipack nog niet heeft geprobeerd dwangsommen te innen met betrekking tot eventuele verkopen van de alternatieve standaard I, acht de voorzieningenrechter een spoedeisend belang gegeven, aangezien het voor Sky-Lite van belang is te weten of zij met de verhandeling van deze standaard dwangsommen verbeurt, terwijl Audipack desverzocht niet heeft willen aangeven daarop geen aanspraak te zullen doen en het vonnis betekend is.
Audipack wordt in de redelijke en evenredige proceskosten veroordeeld. De voorzieningenrechter overweegt dat ook de proceskosten gerezen in verband met de executie van een vonnis dat als voorwerp heeft de handhaving van rechten van intellectuele eigendom, conform artikel 14 Handhavingsrichtlijn/artikel 1019h jo. 1019 Rv worden vastgesteld, nu de executie is te beschouwen als een verlengstuk van deze handhaving.
Lees het vonnis hier.
Een loos aanbod
Vzr. Gerechtshof ’s-Gravenhage, 22 februari 2007, LJN: BB1535. Casa Musica Musicvertrieb Wegewitz & Güldner Gmbh & Co.Kg tegen Geïntimeerde.
Executiegeschil in zaak over naburige rechten. Geen reëel aanbod via verborgen link. Geen terugwerkende kracht verklaring 260 Rv. (“De voorlopige voorziening verliest haar kracht wanneer een eis in de hoofdzaak niet binnen die termijn is ingesteld en de gedaagde een daartoe strekkende verklaring bij de griffie indient.”)
Bij vonnis in kort geding van 27 september 2005 heeft de voorzieningenrechter geïntimeerde onder meer veroordeeld “om binnen 48 uur na betekening van dit vonnis de (verdere) exploitatie van de muziekwerken met de titels “Wabble Cha” en “Viaje Tiempo Atras”, zoals vastgelegd op de cd’s van Casa Musica getiteld: ”Agua de Coco” respectievelijk “Macumba” te staken en gestaakt te houden op straffe van een dwangsom.
In het daarop volgende executiegeschil heeft de voorzieningenrechter in vonnis van 15 december 2005 waarvan beroep in conventie de executie van het inmiddels onherroepelijk geworden vonnis van 27 september 2007 geschorst totdat in een bodemprocedure tussen partijen omtrent de verschuldigdheid van de dwangsommen zal zijn beslist en de vorderingen met betrekking tot (verdere) exploitatie van de muziekwerken afgewezen . Het hof bekrachtigt i.c. het vonnis van de voorzieningenrechter
Over de voorwaardelijk incidentele grief met betrekking tot artikel 260 Rv, TRIPs en dwangsommen stelt het hof, net als het Hof Arnhem eerder dit jaar, dat er geen sprake is van terugwerkende kracht:
“5. Artikel 260 Rv., met welke bepaling is beoogd de Nederlandse wetgeving in overeenstemming te brengen met artikel 50, lid 6 van de overeenkomst inzake handelsaspecten van de intellectuele eigendom (hierna:TRIPs-Verdrag), houdt in dat een voorlopige voorziening als bedoeld in het TRIPs-Verdrag haar kracht verliest wanneer deze niet binnen een redelijke termijn wordt gevolgd door een bodemprocedure, hetgeen bij gebreke van een in het vonnis bepaalde termijn het geval is, wanneer tenminste 31 dagen, waarvan tenminste 20 werkdagen, na de dag van de uitspraak zijn verstreken en de wederpartij een daartoe strekkende verklaring ter griffie indient, zoals in casu.
Naar het oordeel van het hof is met de bewoordingen “verliest de voorlopige voorziening haar kracht” niet beoogd dat de voorlopige voorziening met terugwerkende kracht (ex tunc) vanaf de dag van de uitspraak haar werking verliest, maar werkt zij ex nunc, in het onderhavige geval vanaf de dag waarop de verklaring is ingediend. Het hof vindt hiervoor steun in de (Engelse) tekst van het TRIPs-Verdrag. Artikel 50, lid 6 TRIPs spreekt van “revoked or otherwise cease to have effect”. Naar het oordeel van het hof houden de woorden "cease to have effect” in elk geval in dat de voorlopige voorziening na verloop van de redelijke termijn niet meer van kracht zal zijn en dus niet dat dan de voorlopige voorziening met terugwerkende kracht haar werking verliest. Dit betekent dat ingeval van inbreuk in de periode van 17 oktober 2006 tot 8 november 2007 in beginsel dwangsommen zijn verschuldigd.”
Ook de principale grieven worden door het hof verworpen. Op grond van het feit dat er een (verborgen, vergeten) link is naar een bestelpagina, waar de cd’s echter feitelijk niet meer kunnen worden besteld, kan niet worden gesproken van een reëel aanbod.
“8. (…) Anders dan Casa betoogt, volgt uit het dictum noch uit de rechtsoverwegingen van het vonnis van 27 september 2005 dat geïntimeerde ervoor dient/diende te zorgen dat de verkoop en/of het te koop aanbieden van de inbreukmakende cd's via websites van derden gestaakt zou(den) worden. Naar het voorlopige oordeel van het hof moet in het licht van de eisen van de jurisprudentie de veroordeling om de (verdere) exploitatie te staken en gestaakt te houden aldus worden uitgelegd dat zij beperkt is tot de exploitatie door geïntimeerde zelf.”
In hoger beroep is namens geïntimeerde bij pleidooi verklaard dat de vader van geïntimeerde korte tijd na het uitbrengen van het exploit van 17 oktober 2005 opdracht heeft gegeven het bestelformulier en de oude nieuwsbrief van de website van geïntimeerde te verwijderen, dat kennelijk nog een verborgen pagina ("page in cache") op het internet is achtergebleven en dat de link op de website naar de bestelpagina geheel is verwijderd op 30 mei 2006, hetgeen door Casa niet meer is weersproken.
Naar het voorlopige oordeel van het hof kan de vermelding van de litigieuze cd's op deze verborgen bestelpagina niet worden aangemerkt als het te koop aanbieden daarvan. Dit brengt mee dat er geen plaats meer is voor een inbreukverbod als door Casa is gevorderd.”
“12. Niet weersproken is dat de bestelpagina en de nieuwsbrief kort na 17 oktober 2005 van de website van geïntimeerde zijn verdwenen. Voorts is aannemelijk geworden dat de litigieuze cd's toen niet meer te verkrijgen waren, zodat van een reëel aanbod geen sprake meer was. Gelet hierop heeft geïntimeerde in de genoemde periode geen inbreuk op de rechten van Casa gemaakt.”
Over de proceskosten stelt het hof tenslotte:
13. Uit het vorenstaande vloeit voort dat in het principale beroep het vonnis zal worden bekrachtigd met veroordeling van Casa als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten van het principale beroep, dat het incidentele beroep zal worden verworpen maar dat een kostenveroordeling achterwege kan blijven nu het incidentele beroep voorwaardelijk is ingesteld en de voorwaarde niet is vervuld.
Faits divers juli/augustus
Geen kunst. “De Amsterdamse peepshows zijn bij nader inzien toch geen kunst. Peepshow-bazen moeten weer gewoon de volle belasting betalen over hun voorstellingen. Ook de belastingkorting voor paaldansen en andere erotisch shows moet vervallen. Dit schrijft advocaat-generaal Cees van Ballegooijen in een gisteren gepubliceerd advies aan de Hoge Raad. ''Een peepshow kan, hoe kunstig of gekunsteld ook, niet worden aangemerkt als een kunstuiting. Bij het bezoeken van een peepshow is het vermaak van de bezoeker het enige doel en is geen enkel ander cultureel aspect te onderkennen.''
Lees hier meer (Het Parool).
Dubbelijs. "Jamin spant toch geen kort geding aan tegen Hema over een ijsje. Dat lieten beide bedrijven vrijdag weten. Eind juli gaf Jamin aan naar de rechter te stappen omdat Hema weigerde een ijsje van de markt te halen dat volgens de snoepverkoper een kopie zou zijn van zijn eigen Dubbeldik-ijsje."
Lees hier meer (Nu.nl).
Dubbelspel. “Het theaterstuk Changá kan worden opgevoerd nu schrijver Frank Martinus Arion en regisseur John Leerdam voor de rechtbank een schikking hebben getroffen. Hiermee lijkt de slepende controverse te zijn beëindigd over de vraag of Changá nu is ontleend aan Arion's bestseller Dubbelspel of niet.
Afgesproken is dat de term Changá voor het theaterstuk moet worden vertaald als "klem" om zo elke gelijkenis met de andere betekenis "dubbelspel" uit het dominospel te voorkomen. (…) Voor Arion is belangrijk dat "nu iedereen weet dat je voorzichtig moet omgaan met auteursrechten". Dat is een goede zaak voor Curaçao waar met zulke zaken "veel te losjes wordt omgegaan".
Lees hier meer (Caribiana.nl).
Hoger Beroep OM. “Het openbaar ministerie (OM) gaat in hoger beroep tegen de personen achter de muziekuitwisselingssites Releases4u.com en Shareconnector.com. De vijf vermeende internetpiraten werden eind juli grotendeels vrijgesproken door de rechtbank in Rotterdam. Met het hoger beroep wordt de jacht op internetpiraterij in Nederland verhevigd.
Lees hier meer (De Telegraaf).
Mijnspeurder.nl. “Het lijkt erop dat Lelystedeling Chris Zegers kansloos is tegen de Telegraaf. Die sleepte hem gisteren voor de kortgedingrechter in Lelystad. Er zijn volgens de Telegraaf te veel overeenkomsten tussen de beide websites, waarop particulieren advertenties kunnen plaatsen. De namen lijken zoveel op elkaar dat dat verwarring schept bij de consument. Helemaal omdat ook de opbouw en opmaak van de site 'als twee druppels water' lijken. Zegers bestrijdt dat en zegt dat er genoeg verschillen zijn. (…) De kortgedingrechter in Lelystad wees Zegers er dan ook op dat hij 'in de slechte hoek' zit, wat betreft een juridische overwinning. Zegers peinst er niet over om de domeinnaam Mijnspeurder.nl op te geven. Uitspraak op 14 augustus.”
Lees hier meer (De Stentor).
Illegale vermeerdering. “(…) Zo heeft RijnPlant afgelopen jaar een internationaal netwerk opgerold, wat zich al dan niet bewust bezig hield met de illegale vermeerdering, verhandeling en afkweek van Bougainvillea. Het betrof de door RijnPlant wereldwijd beschermde ‘Vera’ serie. Dit netwerk liep van Israël via Nederland tot Japan. (…) Dit was het begin van een langdurig traject. (…) In alle gevallen, in totaal meer dan 20 ondernemingen uit Japan, Israël en Nederland, is het schikkingsvoorstel aanvaard.
(…) De huidige ontwikkelingen op het gebied van DNA onderzoek bieden echter een goed perspectief voor de toekomst. Door het DNA van beschermde gewassen te vergelijken met die van illegaal vermeerderde producten kan zeer snel uitgesloten worden of het daadwerkelijk gaat om een illegale partij.
Lees hier meer (Hortinews.nl).
Corrupt T-shirt. Denis van Vliet moet €170 boete betalen omdat hij een T-shirt droeg met de tekst ‘corrupt' en een parodie op het logo van de politie. De 29-jarige Tilburger is dat echter niet van plan, hij laat de zaak voorkomen bij de politierechter. (…) De advocaat van Van Vliet, acht de kans dat hij de zaak wint behoorlijk groot. ,,Misschien bedoelde hij met het T-shirt alleen maar dat hij zelf corrupt is." Volgens de raadsman valt de tekst sowieso onder de vrijheid van meningsuiting. ,,Bij belediging moet opzet in het spel zijn. Deze jongen is niet het politiebureau binnengestormd om op zijn shirt te wijzen. Hij wilde gewoon sigaartjes kopen. De politie moet niet zo kleinzerig zijn."
Lees hier meer (De Leeuwarder Courant).
India mag medicijnen kopiëren. “Indiase farmaceuten mogen nieuwe versies van buitenlandse medicijnen blijven namaken. Dat is de uitkomst van een rechtszaak die Novartis tegen India had aangespannen. De Zwitserse fabrikant stelde dat de Indiase wet in strijd is met de patentregels van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). In India is het niet toegestaan nieuwe medicijnen waarop een patent rust na te maken. Medicijnen die met kleine wijzigingen opnieuw op de markt worden gebracht mogen daarentegen wel worden gekopieerd. Novartis gaat waarschijnlijk niet in beroep tegen de uitspraak.”
Lees hier meer (De Volkskrant).
Guide on Managing Intellectual Property for Museums. “ The publication is separated into two parts, with the first addressing the identification of IP relating to museums and the recommended best practices to manage it, consistent with institutional mission and mandate. The second part of the publication reviews existing and emerging business models that may assist in identifying opportunities for museums as a means of creating sustainable funding for its programs consistent, yet once more, with their respective mission and mandate.”
Lees hier meer (WIPO).
Non-commercieel gebruik.“ Nokia heeft ongevraagd een Flickr-foto van de Nederlandse internetondernemer Marc van der Chijs, bekend van de Chinese YouTube, Toodou, gebruikt in promotiemateriaal voor de nieuwe E65. En dat terwijl Van der Chijs in zijn Creative Commons-licentie alleen toestemming had gegeven voor 'non-commercieel' gebruik. Van der Chijs: 'Ze hebben er zelfs copyright 2007 naast gezet. Dus nu hebben ze ineens rechten op mijn foto?'
Lees hier meer (Bright.nl).
Mondiaal geaccepteerd. “Wie een idee indient via Battle of Concepts of Fellowforce doet afstand van het intellectuele eigendom van een concept of idee. (…) Fellowforce hierover: "Je staat als indiener inderdaad altijd je rechten af. Dat is een mondiaal geaccepteerd model dat ook geldt voor fysieke ideeënbussen van bedrijven." Hij beseft zich dat dit voor sommige mensen een belemmering vormt. "Er zullen mensen zijn die om die reden niet bij ons zullen posten."
Lees hier meer (Emerce.nl).
Relatieplanner.nl. “Een rechtbank in Amsterdam heeft geoordeeld dat de beheerder van het domein relatieplanner.nl 7.500 euro schadevergoeding moet betalen aan Relatieplanet.
Ook moet de man het domein overdragen aan de datingsite en de gemaakte proceskosten vergoeden. De website Relatieplanner was een exacte kopie van Relatieplanet en maakte volgens de datingsite inbreuk op zijn merknaam. (…). Van Tuijl stelt dat Relatieplanet zelf al honderden varianten van zijn merknaam heeft geregistreerd om dit soort zaken te voorkomen. "Maar ja, het is verbazingwekkend hoe inventief mensen zijn", aldus van Tuijl.
Lees hier meer (Webwereld.nl).
Intellectual Property Magazine. “Volgens makelaars zijn zwarte Zuid-Afrikanen deels verantwoordelijk voor de stabiele groei van de huizenmarkt in Zuid-Afrika. Dat staat in de februari-editie van het Zuid-Afrikaanse onroerend goed-tijdschrift Intellectual Property.”
Lees hier meer.
Uitgever boos op Cruijff. “Het management van voetbalfenomeen Johan Cruijff geeft geen toestemming voor vertalingen in het Spaans en Catalaans van het boek Wie is Johan Cruijff? geschreven door Mik Schots en Jan Luitzen. Het Spaanse Editorial Empúries had interesse in de vertaalrechten van het boek dat in april verscheen bij Uitgeverij de Arbeiderspers.
Het management beroept zich op een passage in het contract met de uitgeverij waarin staat dat van geval tot geval wordt bekeken of en zo ja onder welke voorwaarden zij toestemming geeft voor buitenlandse exploitaties. (…) Uitgever Nijssen van de Arbeiderspers laat weten dat hij inderdaad een overeenkomst met het management van Johan Cruijff heeft gesloten (…) In de overeenkomst staat volgens Nijssen dat het boek uitsluitend in de Benelux wordt uitgegeven en alleen in de Nederlandse taal. Maar ook dat de uitgeverij kenbaar heeft gemaakt dat er plannen zijn het boek ook in Spanje, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk uit te geven. Als deze plannen voldoende concreet zijn, zou het management van geval tot geval bekijken of ze hier toestemming voor geeft.
Nijssen zegt niks te weten over exclusiviteitsafspraken met uitgeverijen in Spanje: "Nee, dan had je deze passage net zo goed weg kunnen laten. Zeg dat dan gewoon en laat mij niet in de waan dat het wel mogelijk is het boek daar uit te geven. (…) Wij hebben hier tijd en geld aan besteed. Er ligt dus wel een brief van onze advocaat bij die van hun."
Lees hier meer (z24.nl).
Antipiraterijtechnologie. Google wil antipiraterijtechnologie voor Youtube in september af hebben. Google werkt 'zeer intensief' aan videoherkenningstechnologie.
Lees hier meer (Webwereld.nl).
Red je gezicht, plagieer niet. “Ken je de e-man van de K.U.Leuven? Hij spoort ons aan tot rationeel energiegebruik. En komt de p-man op deze pagina je bekend voor? Lijkt hij op de e-man, maar in een ander kleurtje? Klopt, dit ludieke beeld ondersteunt de campagne van de K.U.Leuven om het fenomeen 'plagiaat' onder de aandacht te brengen. (Het beeld van de p-man wordt gebruikt met toestemming van de ontwerpers van e-man).”
Lees hier meer.
EO snijdt in fragmenten. “De Evangelische Omroep verandert natuurdocumentaires waarin gesproken wordt over de evolutietheorie. Gerdien de Jong, universitair hoofddocent evolutiebiologie aan de Universiteit Utrecht, vergeleek een reeks films van de Engelsman David Attenborough die zowel door de BBC, de Vlaamse zender Canvas als de EO zijn uitgezonden. De EO snijdt in fragmenten die in strijd zijn met de bijbelse overtuiging dat God de mens heeft geschapen. Ook wordt soms een andere tekst gesproken dan in de originele versie.
Lees hier meer (De Volkskrant).
Wildcopieren. “Medewerkers Showbizz-Site betreuren het wildcopieren van websites Recent hebben we verschillende websites ontdekt die zowel teksten als foto’s van de Showbizz-Site copieren. (…) De medewerkers van de Showbizz-Site dulden deze praktijken niet langer en zullen zich beraden over de acties die we gaan ondernemen tegen de betrokken websites.”
Lees hier meer.
Je hoofd in een advertentie. “Albron neemt het niet zo nauw met het portretrecht. De cateraar adverteerde tijdens de Nijmeegse Vierdaagse met een paginagrote advertentie in het Vierdaagse Magazine dat alle lopers op de eerste dag kregen uitgereikt. Eén loper was erg verrast toen ze haar hoofd in een advertentie tegenkwam.”
Lees hier meer (Highprofile.nl).
Rode Kruis voor rechter. “Het moet lichtelijk bizar zijn om als Rode Kruis voor de rechter te moeten verschijnen vanwege het gebruik van het rode kruis als beeldmerk. Toch is dat precies wat afgelopen woensdag in New York gebeurde. (…) Het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Johnson & Johnson gebruikt het logo al sinds 1887, lang voordat het Rode Kruis werd opgericht. Al die tijd deelden ze vriendschappelijk het wereldberoemde symbool, maar na dik honderd jaar is nu een eind gekomen aan die vredige situatie. (…) Die noodzaak bestaat volgens Johnson & Johnson sinds het Amerikaanse Rode Kruis sinds 2004 commerciële partijen licenties geeft om gebruik te maken van het Rode Kruis logo.”
Lees hier meer (De Volkskrant).
Extreem buitensporig
Rechtbank ’s-Hertogenbosch, 6 augustus 2007, LJN:BB1252. Het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland (vertegenwoordigd door het Office of Government Commerce) tegen Total Backup B.V. c.s.
Kort geding in een eenvoudige merkinbreuk-kwestie met een opmerkelijke en uitvoerige, doch beslist niet saaie, overweging van de voorzieningenrechter over de gevorderde volledige proceskostenvergoeding.
Het Office of Government Commerce (OGC) heeft software ontwikkeld, te weten ITIL (voor inrichting van beheersprocessen binnen ICT-organisaties) en Prince2 (voor projectmanagement). Deze programma’s genieten wereldwijd bekendheid. Total Backup c.s hebben een aantal merken gedeponeerd voor uiteenlopende waren en diensten. Deze merken zijn (deels) identiek aan de oudere door OCG gedeponeerde merken ITIL en PRINCE2. OGC vordert, naast onder meer een verbod op merkinbreuk en het gebruik van diverse domeinnamen, een proceskostenveroordeling van meer dan € 41.000,-.
Ter zitting bevestigen Total Backup c.s. dat zij diverse merken zullen doorhalen, klaarblijkelijk omdat zij inzien dat de depots te kwader trouw waren. De rechter is snel klaar met de inhoudelijke beoordeling. Het verbod op domeinnamen die gelijkenis tonen met de merken wordt toegewezen. Total Backup c.s. hebben nog getracht de domeinnamen over te dragen aan een derde, maar daar maakt de rechter korte metten mee. “4.6 (…) Die overdracht moet vooralsnog jegens OGC onrechtmatig worden geoordeeld (…) ook al omdat OGC aannemelijk heeft kunnen maken dat die overdracht aan een strovrouw of een fictieve persoon heeft plaatsgevonden (…).”
Voor wat betreft de gevorderde proceskostenvergoeding verschaft de Bossche voorzieningenrechter een aardig inzicht in wat een ‘recht-toe-recht-aan’ zaak zou mogen kosten. Omdat het oordeel van de voorzieningenrechter zo lezenswaardig is, volgen enkele overwegingen:
“4.8. OGC heeft recht op een volledige proceskostenvergoeding. De daarvoor gevorderde
€ 41.640,67 zijn extreem buitensporig, zelfs als rekening wordt gehouden met een bewuste en uitgekiende actie van Total Backup B.V. c.s. en pogingen hunnerzijds om de zaak te frustreren..
4.8.1. In de kern gaat het om een spijkerharde, eenvoudig te beoordelen merkinbreuk of, zoals de advocaten van OGC in de eerste volzin van hun pleitnota formuleren: “Dit is een recht-toe-recht-aan inbreukzaak”. Alle kennis daaromtrent mag, zoal niet verregaand bij OGC zelf, dan toch in ieder geval bij haar raadslieden in ruime mate paraat aanwezig verondersteld worden.
Zonder verdere toelichting, welke ontbreekt, vermag de rechter daarom niet in te zien waarom in een dergelijke zaak:
a. in de eerste helft van januari 2006 negentien uur besteed moest worden aan memoranda en schriftelijke adviezen;
b. in de dagen vóór de zitting tot en met donderdag 19 juli 2007 op zes werkdagen meer dan dertig uur besteed moest worden aan het opstellen van een pleitnota;
c. de werkzaamheden na donderdag 19 juli 2007 tot en met de zittingsdatum op maandag 23 juli 2006 (één werkdag: vrijdag 20 juli 2007) op € 6.000 werden begroot;
d. twee advocaten de zaak dienden te bepleiten (zelfs in Engeland is de verplichting voor een seniore advocaat (QC) om een junior-barrister in de arm te nemen, afgeschaft);
e. de vertaalkosten van de weinige correspondentie met wederpartij € 2.500 zouden moeten bedragen.
Het opvoeren van uitgaven aan “La Trattoria del’Italia”, dewelke, hoe gering ook, toch bezwaarlijk als proceskosten kunnen worden aangemerkt, maakt de opstelling van eisers advocaten niet vertrouwenwekkender."
De voorzieningenrechter oordeelt voorts dat een werkelijke volledige kostenveroordeling een feitenonderzoek vergt waarvoor een kort geding zich niet leent. De rechter geeft in dit verband een voorzet om de Raden van Toezicht te betrekken bij de begroting van de volledige proceskostenvergoeding op grond van 1019h Rv; deze zijn bij uitstek toegerust zijn om geschillen over de hoogte van advocatenwerkzaamheden te beoordelen.
De voorzieningenrechter stelt zelf een begroting vast in de vorm van een op grond van algemene ervaringsregelen begroot voorschot. “Dat laat eiseres, OGC, de ruimte om in de reeds aanhangig gemaakte bodemzaak ten gronde en na behoorlijk onderzoek de hoogte van de in dit kort-geding door Total Backup B.V. c.s. verschuldigd geworden volledige proceskostenvergoeding van artikel 1019h Rv. definitief te laten vaststellen.”
Lees het vonnis hier.
Een voldoende deugdelijk merk
Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 7 augustus 2007, C0401187/RO. Euro-Tyre B.V. tegen Eurotyre S.A. c.s. (Met dank aan Michiel Odink, Allen & Overy)
Arrest over het onderscheidend vermogen van het merk EUROTYRE en over de vraag of Eurotyre S.A. haar merk EUROTYRES te kwader trouw heeft gedeponeerd.
Het Hof is van mening dat het woord EUROTYRES voldoende onderscheidend is om als merk voor banden te kunnen dienen. Vervolgens oordeelt het Hof dat Euro-Tyre B.V. (Venlo) niet heeft aangetoond dat Eurotyre S.A. wist of behoorde te weten van het gebruik van het teken EUROTYRE door Euro-Tyre Venlo en dat het depot van Eurotyre S.A. derhalve niet te kwader trouw was.
Eurotyre S.A. is sinds 1997 rechthebbende op het merk EUROTYRES voor klasse 12. Eurotyre Venlo is sinds 2000 rechthebbende op het woord/beeldmerk EUROTYRE voor klasse 12 en sinds 2002 op het woordmerk EURO-TYRE voor klasse 12, 35 en 37. Zij voert de handelsnaam Euro-Tyre sinds 1984. In eerste aanleg vordert Eurotyre Venlo doorhaling van het merk EUROTYRES, op basis van het feit dat dit merk te kwader trouw zou zijn verricht. In reconventie vordert Eurotyres S.A. een inbreukverbod op haar merk EUROTYRES.
De rechtbank oordeelt dat Eutorye Venlo niet heeft weten aan te tonen dat Eurotyre S.A. wist of behoorde te weten dat Eutorye Venlo de naam Eurotyre heeft gebruikt en dat kwade trouw derhalve niet is aangetoond. De rechtbank verklaart de doorhaling van beide jongere merken van Eutorye Venlo. In appel bekrachtigt het Hof het vonnis van de Rechtbank en wijst tevens de reconventionele vordering tot een inbreukverbod van Eurotyre S.A. toe. Eurotyre Venlo mag haar oudere handelsnaam Eutorye nog slechts voor haar vestiging in de regio Venlo gebruiken.
Interessant is de het oordeel van het Hof over de vraag of het woordmerk EUROTYRES van Eurotyres S.A. onderscheidend vermogen mist, zoals Euro-Tyre Venlo stelt. Het Hof meent van niet: "Het merk is samengesteld uit de onderdelen 'Euro' en 'Tyres'. Aan Euro-Tyre B.V. kan worden toegegeven dat het onderdeel 'Euro' een gangbare afkorting van Europees of Europa is en als prefix in de Benelux zozeer tot het algemeen gangbare taalgebruik behoort dat het op zichzelf genomen weinig onderscheidend vermogen heeft. Het onderdeel 'tyres' behelst de Engelse vertaling van de waren waarvoor het merk is gedeponeerd: pneus/banden.
Over het algemeen zal een letterlijke vertaling van bepaalde waren in het Engels voor de Benelux geen bijzonder sterk merk opleveren. Dat wil evenwel nog niet zeggen dat een dergelijke aanduiding in alle gevallen ieder onderscheidend vermogen mist. Daarbij speelt een rol of een bepaald product in de Benelux veelal in het Engels wordt aangeduid, of in de desbetreffende branche Engelse termen gebruikelijk zijn, zoals bijvoorbeeld bij computers het geval is, en of het Engels in die branche als voertaal wordt gebruikt. Met betrekking tot de waren waar het hier om gaat, banden, is iets dergelijks noch gesteld, noch gebleken. Mogelijk zal door een deel van de bevolking de term 'tyres' worden herkend als Engels voor 'banden', maar daarmee is nog niet gezegd dat deze term in de Benelux ondeugdelijk is om als (onderdeel van een) merk te dienen. Wanneer vervolgens het merk in zijn geheel wordt bezien, hetgeen vereist is voor een beoordeling van de deugdelijkheid ervan, luidt de conclusie dat 'Eutotyres' in de Benelux weliswaar geen deugdelijk merk oplevert, maar dat het onderscheidend vermogen ervan ook weer niet zo gering is dat gezegd moet worden dat het geheel ontbreekt. De combinatie van twee op zichzelf zwakke onderdelen levert een voldoende deugdelijk merk op (...) ".
Lees het arrest hier. Lees het het tussenarrest hier en het vonnis van de rechtbank Roermond hier.
Caramba!
Rechtbank Utrecht, 8 augustus 2007, HA ZA 06-2471. Caramba Webdesign v.o.f. tegen Vastgoed Direct.nl B.V. (Met dank aan Fulco Blokhuis, Boekx)
Inbreuk op softwareauteursrecht. Kostenveroordeling niet gematigd op grond van het feit dat deze een niet onaanzienlijk deel van de hoofdvordering zullen betreffen.
Caramba heeft voor beleggingspanden.nl software voor hun website ontwikkeld, die bestaat uit een databasestructuur en de programmacode om de database te gebruiken, waarbij gebruik is gemaakt van reeds bestaande software. De op deze overeenkomst toepasselijke algemene voorwaarden bevatten onder meer de voorwaarden dat de software niet mag worden bewerkt of verwerkt in andere websites dan waarvoor het oorspronkelijk is gemaakt, en dat de rechten of plichten uit de overeenkomst niet mogen worden overgedragen zonder voorafgaande toestemming. Caramba constateerde op een later moment dat de software wordt gebruikt op de website vastgoeddirect.nl.
Met het verweer van Vastgoed Direct dat er geen sprake is van een werk en er dus geen auteursrechtinbreuk is, miskent Vastgoed Direct dat software die er op gericht is om andere, reeds bestaande, software met elkaar te laten samenwerken op zichzelf een nieuw werk in de zin van de Auteurswet kan opleveren. Nu het verweer tegen de stelling dat de software auteursrechtelijk beschermd is enkel berust op deze miskenning en zij niet verder feitelijk onderbouwd is, verwerpt de rechtbank dit.
De rechtbank stelt vast dat de software is verveelvoudigd. Dat de maker toestemming heeft gegeven is gesteld noch gebleken. Nu Vastgoed Direct inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht van Caramba, is zij gehouden de geleden schade te vergoeden. Caramba vordert zowel de geleden schadevergoeding van misgelopen licentie-inkomsten alsmede veroordeling tot het afleggen van rekening van verantwoording met betrekking tot de tengevolge van de inbreuk gerealiseerde winst. De rechtbank oordeelt dat slechts de vordering die het hoogste bedrag oplevert, kan worden toegewezen. Voor de vaststelling van de schadevergoeding gaat de rechtbank uit van de datum waarop de software voor het eerst is gebruikt en niet de datum waarop de website waarin de software is opgenomen voor het eerst in gebruik is genomen.
Ten aanzien van de kostenveroordeling komt de rechtbank onder meer tot de conclusie dat het enkele feit dat de proceskosten een niet onaanzienlijk deel van de hoofdveroordeling zullen betreffen, niet tot de conclusie moet leiden dat deze kosten daarom slechts gematigd kunnen worden toegewezen.
Lees het vonnis hier.
Eerst even voor jezelf lezen
1- Rechtbank Rotterdam, Sector kanton locatie Rotterdam, 1 augustus 2007, VERZ 04-3665. Duozorg Verpleegkundige maatschap tegen DuoZorg Uitzendbureau B.V.
Afwijzing verzoek tot wijzigen handelsnaam. De beschikking van de kantonrechter heeft wegens “mislegging van het dossier” drie jaar op zich laten wachten.
Lees de beschikking hier.
2- Rechtbank ’s-Hertogenbosch, 6 augustus 2007, LJN:BB1252. Het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland tegen Total Backup B.V. c.s.
Inhoudsindicatie op rechtspraak.nl: “Artikel 1019h Rv. Merkinbreuk. Volledige proceskostenveroordeling. Vaststelling in kort geding bij wege van voorschot. Wenselijkheid deskundige beoordeling, bijvoorbeeld Raden van Toezicht.”
Lees het vonnis hier.
3- Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 7 augustus 2007, C0401187/RO. Euro-Tyre B.V. tegen Eurotyre S.A. c.s. (Met dank aan Michiel Odink, Allen & Overy)
Arrest over het onderscheidend vermogen van het merk EUROTYRES en de vraag of Eurotyre S.A. haar merk EUROTYRES te kwader trouw heeft gedeponeerd.
Lees het arrest hier. Lees het tussenarrest van 21 maart 2006 hier.
4- Rechtbank Utrecht, 8 augustus 2007, HA ZA 06-2471. Caramba Vastgoed V.O.F. tegen Vastgoed Direct.nl B.V. (Met dank aan Fulco Blokhuis, Boekx Advocaten)
Inbreuk op auteursrechtelijk beschermde software. Lees het vonnis hier.
Ex parte bevel uit Den Bosch
Rechtbank ’s-Hertogenbosch, 6 augustus 2007, BP RK 07-1224. Ons Stekje B.V. tegen gerekestreerde. (Met dank aan Peter Hendriks, Merkenbureau Hendriks & Co)
Beschikking op een verzoekschrift ex art. 1019e Rv dat strekt tot het geven van een onmiddellijke voorziening bij voorraad houdende een bevel om dreigende inbreuk op IE-rechten te voorkomen.
Interessant verlof van de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Bosch. De rechter gunt gerekestreerde een termijn van 10 dagen om het gebruik van de handelsnaam- en merkrechten van verzoekster te beëindigen en matigt de dwangsom, omdat er geen indicatie bestaat omtrent de omvang en het commerciële belang van de inbreuk.
Lees de beschikking hier. Lees een eerder op IEForum verschenen artikel van Rutger van Rompaey over dwangsommen en ex parte verbod hier.
