Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 3 maart 2021, IEF 19805, C/16/515365 / KG ZA 21-6 (Upsource tegen June en Siam) Upsource is - kort gezegd - een uitzendbureau, handelend onder de naam Juuni, dat zich specifiek richt op klantcontact/klantenservice. June is eveneens een uitzendbureau. Upsource is van mening dat June inbreuk maakt op haar handelsnaam- en merkrecht met betrekking tot Juuni wegens het voeren van een - volgens haar - soortgelijke naam en vergelijkbaar logo. De voorzieningenrechter oordeelt dat hier geen sprake van is aangezien Juuni en June, ondanks enige overeenstemming, geen verwarringsgevaar veroorzaken wegens het relatief hoge aandachtsniveau van het relevante publiek.

Vzr. Rechtbank Den Haag 10 februari 2021, IEF 19804, ECLI:NL:RBDHA:2021:1126 (Eiseres tegen gedaagden) Eiseres is aanbiedster van voor vrouwen bestemde abaya's, los hangende gewaden die bijna het hele lichaam bedekken. Zij is tevens houdster van het geregistreerde Gemeenschapsmodel voor deze abaya's. Gedaagden bieden volgens eiseres soortgelijke kledingstukken aan in hun winkels en stelt dat deze inbreuk maken op haar modelrecht en auteursrecht. De voorzieningenrechter verklaart echter dat dit niet het geval is, aangezien de abaya's van eiseres de vereisten van zowel een eigen karakter als een eigen intellectuele schepping missen. Haar vorderingen zijn dan ook afgewezen.

Vzr. Rechtbank Den Haag 10 februari 2021, IEF 19803, ECLI:NL:RBDHA:2021:1125 (Black Bananas tegen gedaagde) Eenvoudig kort geding. Gedaagde is niet komen opdagen bij eerdere digitale mondelinge behandeling en de voorzieningenrechter verleende hierbij verstek. Deze verklaarde dat gedaagde ieder inbreukmakend gebruik van de merken van Black Bananas dient te staken, op straffe van een dwangsom. De voorzieningenrechter specificeert de omvang van de dwangsom in dit vonnis.

Hof 's-Hertogenbosch 9 februari 2021, IEF 19802, ECLI:NL:GHSHE:2021:363 (Brabants Octrooibureau tegen geïntimeerde) Geïntimeerde heeft een kort geding aangespannen tegen iemand die volgens hem inbreuk maakte op zijn octrooi. Dit verloor hij. Het Brabants Octrooibureau, dat het octrooi aan geïntimeerde heeft verleend, maakte een factuur op waarin de kosten voor het voorbereiden en bijwonen van de zaak bij geïntimeerde in rekening gebracht. Geïntimeerde ging niet met deze factuur akkoord en stelde dat het Brabants Octrooibureau hem onvoldoende had gewaarschuwd voor de risico's die hingen aan het aanspannen van het kort geding. De rechtbank stelde hem op dit punt in het gelijk, het hof heeft dat nu bekrachtigd.

Jos Klaus heeft zich als advocaat-counsel per 1 maart 2021 bij Leeway Advocaten aangesloten. Jos is een ervaren advocaat op het gebied van auteurs- en modelrecht, merkenrecht en handelsnaamrecht en heeft veel expertise op het gebied van anti-counterfeiting, online IP-inbreuken en misleidende reclame. Ook adviseert hij regelmatig over complexe IP-gerelateerde overeenkomsten.

De totstandkoming van de wetsvertaling Uitvoeringswet AVG. Een interview met de oprichters van vertaalbureau Hendriks & James.

Nynke en Ian, in 2018 hebben jullie de Uitvoeringswet Algemene Verordening Gegevensbescherming vertaald. Waarom was dit nodig?
Nynke (Hendriks): De wet diende ter implementatie van de AVG, maar tegelijkertijd was het de opvolger van de Wet bescherming persoonsgegevens. Die wet hadden we in 2016 al vertaald voor hetzelfde advocatenkantoor. De Uitvoeringswet AVG was zodoende een combinatie van Europese regels en specifieke Nederlandse regels.

Zijn jullie struikelblokken tegengekomen?
Ian (James Gaukroger): Het Engels kent geen enkelvoud voor ‘data’. Er zijn stromingen die ofwel voor ‘a datum’ pleiten ofwel voor ‘a date’, maar geen van beide zijn ingeburgerd. Wel wordt ‘the data is’ vaak gebruikt als het om meerdere gegevens gaat. ‘The data is’ en ‘the data are’ kan allebei, alhoewel de EU kiest voor de derde persoon meervoud, dus dat doen wij ook.

Hof Arnhem-Leeuwarden 2 maart 2021, IEF 19799, IT 3428; ECLI:NL:GHARL:2021:1808 (Appellant tegen geïntimeerde) In eerdere aanleg had de rechtbank Overijssel beslist tot rectificatie van de zogeheten FIOD-beschuldiging. Deze hield in dat appellant had gezegd dat de communicatie tussen geïntimeerde en de AIVD de aanleiding geweest tot een inval van de FIOD bij Strukton, het bouwconcern van appellant. De rechtbank had appellant verboden om opnieuw deze beschuldiging te uiten, op straffe van een dwangsom. Desondanks heeft deze opnieuw dezelfde beschuldiging gemaakt, met daarbij ook een beschuldiging over door geïntimeerde gepleegde fraude. Het hof verbiedt de appellant om dit in de toekomst te blijven doen met daarbij een vordering tot rectificatie van de fraudebeschuldiging. Indien appellant dit negeert zal hij een nog hogere dwangsom moeten betalen dan de rechtbank in eerdere aanleg hem had opgelegd.

Vzr. Rechtbank Den Haag 28 januari 2021, IEF 19798, ECLI:NL:RBDHA:2021:838 (OmniChannel tegen gedaagde) De NutriBullet Baby, voorheen bekend als de Baby Bullet, is een blender die speciaal gemaakt is voor het bereiden van babyvoeding. OmniChannel heeft van Capbran het exclusieve recht verkregen om dit product onder deze namen in Nederland te importeren en te distribueren. Gedaagde verhandelt een soortgelijke blender genaamd ‘Happy Baby’. OmniChannel vordert van de rechtbank dat gedaagde deze actie dient te staken. De voorzieningenrechter gaat hierin mee en oordeelt dat de Happy Baby inbreuk maakt op het Uniemerkenrecht, het Gemeenschapsmodelrecht en het auteursrecht dat rust op de NutriBullet Baby en dat deze niet meer verhandeld mag worden door gedaagde. Tevens heeft zij aangenomen dat er oneerlijke handelspraktijken door gedaagde zijn verricht.

Rechtbank Den Haag 24 februari 2021, IEF 19797, IT 3427; ECLI:NL:RBDHA:2021:1419 (Sisvel tegen Xiaomi) [Vervolg op IEF 19556]. Proceskostenveroordeling. Sisvel had Xiaomi voor de rechtbank gedaagd omdat zij van mening was dat Xiaomi inbreuk maakte op haar octrooi. De rechter heeft in een tussenvonnis Sisvel in het ongelijk gesteld. In dit arrest heeft deze ook de kosten gespecificeerd die Sisvel aan Xiaomi zal moeten vergoeden.

Rechtbank Den Haag 18 november 2020, IEF 19794; ECLI:NL:RBDHA:2020:11950 (Gedaagde tegen de Staat) Gedaagde c.s. hebben in 2008 gezamenlijk een werkboek gepubliceerd waarin een methode is ontwikkeld om gedetineerden te helpen bij het opnieuw inrichten van hun leven en niet terug te vallen in de criminaliteit. In 2011 hebben gedaagde c.s. en de Dienst Justitiële Inrichtingen van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, vallend onder de Staat, een overeenkomst gesloten over het gebruik van de intellectuele eigendomsrechten rustend op het werkboek. Gedaagde c.s. zijn van mening dat de Staat in strijd heeft gehandeld met deze overeenkomst en dat zij inbreuk heeft gemaakt op hun persoonlijkheidsrechten ex. artikel 25 lid 1 Auteurswet. De rechtbank oordeelt uiteindelijk dat de Staat alleen inbreuk heeft gemaakt op de persoonlijkheidsrechten van gedaagde c.s.