Wat moet je er mee?
Persbericht VvRr: Symposium “OHP - wat moet je er mee?” – de praktische gevolgen voor de reclamepraktijk bij de implementatie van de richtlijn Oneerlijke Handelspraktijken.
Op maandagmiddag 7 april a.s. zal de Vereniging voor Reclamerecht haar voorjaarsbijeenkomst houden. Onderdeel is een symposium over de Richtlijn Oneerlijke Handelspraktijken. Aan de paneldiscussie en inleidingen nemen o.a. deel: mr. D.W.F. Verkade (advocaat-generaal bij de Hoge Raad) en mr. Prisca Ancion-Kors (directeur van de Stichting Reclame Code). Prof. Jan Kabel zal optreden als dagvoorzitter.
Maandag 7 april 2008. Vanaf 13.00 uur bent u welkom, aanvang algemene ledenvergadering om 13.30 uur. Het symposium volgt aansluitend om 14.00 uur en duurt tot circa 17.30 uur met aansluitend een borrel.
ING House, Amstelveenseweg 500 te Amsterdam. Door de veiligheidsvoorschriften is het absoluut noodzakelijk dat u zich tijdig aanmeldt. Indien u niet als deelnemer geregistreerd staat zult u niet worden toegelaten. Aanmelding per email. Gratis voor leden. Niet-leden na aanmelding als aspirant-lid.
Eerst even voor jezelf lezen
Rechtbank ’s-Gravenhage, 10 maart , KG ZA -, Viacom International Inc. Tegen H+L Creations B.V. c.s.
Charactermerchandising, Spongebob (Squarepants), Dora (The exploreer), (Go) Diego (Go). Pan-Europees inbreukverbod (merk- en auteursrecht).
Lees het vonnis hier.
Rechtbank Amsterdam, 28 februari , KG ZA 08-113 OdC/LW, Vonk tegen Stichting De Thuiskopie (met dank aan Hanneke Holthuis, Höcker).
Thuiskopiezaak. Handhaving beslagen. Niet kan worden gezegd dat de ze informatiedragers slechts in de bedrijfsruimte zijn opgeslagen.
Lees het vonnis hier.
Geurig, aangenaam en mild tot pittig
Bekendmaking van een registratie-aanvraag in de zin van artikel 6, lid 2 van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen.
Beschrijving: „Gouda Holland” is een volvette (48+), natuurgerijpte kaas van het halfharde type. De kaas wordt in Nederland geproduceerd uit van Nederlandse melkveehouders afkomstige koemelk en gerijpt tot een consumentgereed product in Nederlandse rijpingskamers. De vorm van de kaas is platcilindrisch dan wel blok- of broodvorm met een gewicht van 2,5 tot 20 kg. Onder een platcilindrische vorm wordt verstaan een vorm waarvan de bolle zijkant vloeiend overgaat in de vlakke boven- en onderkant en waarvan de hoogte eenvierde tot eenderde van de middellijn bedraagt. (…) Smaak: geurig, aangenaam en mild tot pittig, afhankelijk van de leeftijd. Komijn mag worden toegevoegd.
Na het doorsnijden van de kaas is ogenvorming zichtbaar, al dan niet gelijkmatig verdeeld. Het zuivel is ivoorkleurig tot geel. (…) Consistentie: het zuivel is iets zacht tot smedig op 4-weekse leeftijd. Naarmate de kaas verder is gerijpt neemt de stevigheid toe en wordt de structuur korter. De kaas is goed snijdbaar.
Lees de bekendmaking hier. Deze bekendmaking geeft het recht bezwaar tegen de aanvraag aan te tekenen.
Momenten van gezelligheid en ontspanning
GvEA 30 januari 2008, zaak T-128/06, Japan Tobacco, Inc tegen OHIM / Torrefacção Camelo Lda (alleen beschikbaar in het Frans).
Wel gemeld, nog niet samengevat. Oppositie o.g.v. het oudere nationale (in dit geval Spaanse) beeldmerk CAMEL voor sigaretten tegen het aangevraagde Gemeenschapsbeeldmerk CAMELO voor koffie. Uitgebreide bespreking van artikel 8 lid 5 GMVO, in het bijzonder met betrekking tot het vereiste dat ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit of afbreuk wordt gedaan aan de reputatie of het onderscheidend vermogen van het oudere merk.
De vraag van overeenstemming beperkt zich in dit geval tot de volgens het Gerecht tot de zwak onderscheidende beeldelementen van de beide merken, omdat het woord CAMELO (fopperij) in de Spaanse taal niet het equivalent is van het Engelse CAMEL. Koffie doet daarnaast geen afbreuk aan tabak en meeliften met tabak levert geen voordeel op voor koffie. Oppositie afgewezen.
Het GvEA bestendigt de eerdere over artikel 8 lid 5 gewezen rechtspraak onder verwijzing naar de arresten VIPS, TOSCA BLU en SPA FINDERS (zaak T-67/04). Geen nieuwe inzichten, wel een heldere samenvatting van de lijn waarlangs een beroep op artikel 8 lid 5 dient te worden beoordeeld. Zolang het HvJ zich over dit vereiste nog niet heeft uitgelaten, blijft de rechtspraak van het GvEA van belang.
Het GvEA destilleert vier voorwaarden uit de tekst van artikel 8 lid 5: (1) het oudere merk is ingeschreven (2) het oudere merk en het aangevraagde merk zijn gelijk of stemmen overeen (3) het oudere merk is bekend en (4) het gebruik zonder geldige reden van het aangevraagde merk levert een risico op dat ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit het onderscheidend vermogen of de reputatie van het oudere merk of dat afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het oudere merk (zie punt 45).
Voorwaarde nummer 4 wordt weer onderverdeeld in drie type risico’s (zie r.o. 46):
(a) afbreuk aan het onderscheidend vermogen van het oudere merk. Hiervan is sprake wanneer met het oudere merk niet langer een onmiddellijke associatie kan worden opgeroepen met de waren waarvoor het is ingeschreven en wordt gebruikt. Het ziet op de verwatering van het oudere merk of het afbrokkelen van de identiteit en de invloed ervan bij het publiek.
(b) afbreuk aan de reputatie van het oudere merk. Dit is aan de orde wanneer de waren of diensten waarop het aangevraagde merk doelt, op zodanige wijze aan de zintuigen van het publiek kunnen appelleren dat de aantrekkingskracht van het oudere merk erdoor vermindert.
(c) ongerechtvaardigd voordeel uit het onderscheidend vermogen of de reputatie van het oudere merk. Dit is het geval wanneer het imago van het bekende merk of de door dit merk opgeroepen kenmerken worden overgedragen op de door het aangevraagde merk aangeduide waren, zodat deze waren wegens die associatie met het bekende oudere merk gemakkelijker kunnen worden verhandeld.
Het GvEA herinnert eraan dat de houder van het oudere merk niet hoeft aan te tonen dat daadwerkelijk ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken of afbreuk wordt gedaan, maar dat hij wel bewijzen moet overleggen waaruit prima facie kan worden geconcludeerd dat de kans daarop in de toekomst niet hypothetisch is (zie r.o. 49).
Tot slot wijst het GvEA erop dat het bestaan van een verband tussen het aangevraagde merk en het oudere merk een wezenlijke voorwaarde is voor de toepassing van artikel 8 lid 5. Dit verband veronderstelt een zekere mate van overeenstemming. Het bestaan van een dergelijk verband dient globaal te worden beoordeeld met inachtneming van alle relevante omstandigheden van het concrete geval, waarbij geldt dat hoe groter het onderscheidend vermogen en de reputatie van het oudere merk zijn, des te gemakkelijker de afbreuk zal kunnen worden vastgesteld (zie r.o. 50).
Dan volgt een feitelijke beoordeling van de in het geding zijnde merken. De vraag van overeenstemming beperkt zich tot de beeldelementen van de beide merken. Dit heeft alles te maken met het feit dat het woord CAMELO in de Spaanse taal niet het equivalent is van het Engelse CAMEL, maar een geheel andere betekenis heeft, te weten verzinsel, fopperij, bedotterij (zie beslissing Kamer van Beroep). Het overeenstemmende beeldelement bestaat uit een dromedaris tegen een achtergrond van een Egyptische woestijn gevormd door drie piramides aan de rechterzijde en drie palmbomen aan de linkerzijde. Aan dit beeldelement komt slechts een zwak onderscheidend vermogen toe, nu een dergelijk element gewoonlijk wordt gebruikt voor de aanduiding van producten van Oosterse origine (zie r.o. 56). Er is dan ook geen gevaar voor afbreuk aan het onderscheidend vermogen, het eerste van de hierboven beschreven drie type risico’s (zie r.o. 60).
Van gevaar voor afbreuk aan de reputatie, het tweede type risico, is evenmin sprake omdat er geen tegenstellingen bestaan tussen de aard of de wijze van gebruik van koffie en van sigaretten die van dien aard zijn dat het imago van het oudere merk door het aangevraagde merk zou kunnen worden aangetast (zie r.o. 62).
Tot slot stelt het GvEA vast dat er ook geen gevaar is dat ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken, het derde type risico van artikel 8 lid 5. Onvoldoende is dat het publiek een verband ziet tussen de merken. Bewijs is vereist dat het aangevraagde merk wordt geassocieerd met positieve kwaliteiten van het oudere merk, welke eigenschappen zouden kunnen leiden tot duidelijke exploitatie of duidelijk meeliften door het aangevraagde merk. De karakteristieken die gewoonlijk aan een bekend sigarettenmerk worden toegekend zijn op zich niet van dien aard dat dit een voordeel oplevert voor koffie, ook al worden koffie en sigaretten soms samen genuttigd en worden ze in zekere zin beide geassocieerd met momenten van gezelligheid en ontspanning. (r.o. 65 en r.o. 66).
Het beroep en de oppositie worden afgewezen.
Lees het arrest hier.
Memento
Memento, P.B. Hugenholtz, in: D.J.G. Visser & D.W.F. Verkade (red.), Een eigen, oorspronkelijk karakter: opstellen aangeboden aan prof. mr. Jaap H. Spoor, (Spoorbundel), Amsterdam: Uitgeverij DeLex 2007, p. 395-405.
Het pièce de résistance van de Spoorbundel. Sleutelscience-fiction over het auteursrechtwereldje van 2042, dat nog net zo klein blijkt te zijn als het nu is (en iedereen leeft nog). Een opmaat naar een 7-delige serie “Het Instituut”?
“Na de overstroming van de Zuid-as zetelde de Auteursrecht Autoriteit tijdelijk in het centrum van de stad, in een prachtig maar vervallen dubbel herenhuis aan een van de oudste grachten. Hier, achter de corintische pilasters, hingen lang geleden de Rembrandts die met het Rijksmuseum in vlammen waren opgegaan. Daarna zat hier enige tijd de Academie, een organisatie die zich meer met zalenverhuur dan wetenschap scheen bezig te houden. Nadat de Europese Commissie alle nationale onderzoeksprogramma’s in strijd met het verbod op staatssteun had verklaard, was het gebouw enige tijd gekraakt geweest, en dat was te zien. De betimmering die de Rembrandtzaal haar cachet gegeven had, was door de krakers gesloopt en opgestookt.”
Lees de vertelling hier.
Voorbehouden
Voor de verzamelaars van auteursrechtvoorbehouden:
“Rechten. Alles wat je leuk vindt in dit boek mag je gebruiken, navertellen, kopiëren, overtikken, jatten; wat je maar wil. Als je er maar bij vertelt waar je het vandaan hebt. Maar het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat je het hele boek kopieert en gaat verkopen. Dat vindt de uitgever niet leuk, dat snap je.”
Eckart Wintzen, Eckart´s Notes. Uitgever: Eckart Wintzen in samenwerking met Lemniscaat, herziene 3e druk, november 2007.
“Copyright is for losers © ™. Against his better judgement Banksy has asserted his right under the Copyright Designs and Patents Act 1988 to be identified as the author of this work."
Banksy, Wall and Piece. Century, 2006.
Op het eerste gezicht valide
Vzr. Rechtbank Haarlem, 29 februari 2008, Ampy Metering Ltd c.s. tegen Range King B.V. (met dank aan Hester Overbeek, Van Diepen Van der Kroef).
Wel gemeld, nog niet samengevat. Auteursrecht op software op magneetkaarten voor golfbalautomen. De voorzieningenrechter acht zich, kort gezegd, niet deskundig genoeg om over de deskundigen te oordelen. Nader onderzoek door deskundigen is daarom vereist en daar leent het kort geding zich niet voor.
Eiseres Ampy is fabrikant van een kaartbetaalsysteem Digicard. De kaarten ter grootte van een creditcard zijn voorzien van een magneetstrip. Eisers Duchel en Automation zijn licentiehouders . Gedaagde Range King houdt zich bezig met productie en handel voor golfbaanmaterialen. Range King heeft Digicard kaartlezeres en magneetkaarten van Automation gekocht.
Range King verkoopt ook eigen, afwijkend vormgegeven, magneetkaarten die werken op een Digicard kaartlezer. Eisers ageren hiertegen op grond van auteursrecht en onrechtmatig handelen. Range King vordert voorwaardelijk in reconventie dat eiseres zich onthouden van het aanschrijven van klanten en eindgebruikers.
Range King stelt dat er geen software of anderszins een unieke code op de kaarten zit en slechts informatiedrager zijn. Ter onderbouwing heeft zij een rapport overgelegd van een deskundige. Ampy betwist de conclusie van deze deskundige. De conclusie van de voorzieningenrechter is dat hij zelf de deskundigheid mist:
“5.4. De voorzieningenrechter oordeelt dienaangaande als volgt. De deskundige Slijk heeft zijn oordeel blijkens zijn rapport gebaseerd op argumenten die op liet eerste gezicht valide lijken. De voorzieningenrechter mist zelf de deskundigheid om te kunnen beoordelen of de magneetkaarten en de gegevens die daarop staan voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking komen omdat feitelijk niet goed valt vast te stellen hoe de informatie op de magneetkaarten dient te worden gekwalificeerd. Vooralsnog is daarom, gelet op de betwistingen door Range King, geenszins komen vast te staan dat de magneetkaarten van Ampy c.s. software of anderszins instructies bevatten die te kwalificeren zijn als een werk in de zin van artikel 10 lid 1 onder 12 Auteurswet. Daartoe is derhalve nader onderzoek door deskundigen vereist. Dientengevolge kan niet worden toegekomen aan de vraag of sprake is van inbreuk op een auteursrecht. Nu de procedure in kort geding zich daarvoor niet leent, zal dit in een bodemprocedure aan de orde dienen te komen.”
En vervolgens over het gestelde onrechtmatig handelen:
“5.7 (…) zonder auteursrechtelijke bescherming is een magneetkaart , net als een muntje, gewoon een betaalmiddel voor het verkrijgen van golfballen uit een automaat.” Op grond van Holland Nautic/Decca vindt de Voorzieningenrechter het derhalve niet onrechtmatig. Verder spelen er vragen over kwaliteit en slijtage van de producten die in het kort geding ook niet te beantwoorden zijn.
De vordering in reconventie wordt afgewezen, omdat eisers slechts één brief zouden hebben gestuurd en één brief de gevraagde voorziening niet rechtvaardigt.
Lees het vonnis hier.
De Tweede Kamer
De Telegraaf bericht: “ De SGP stoort zich eraan dat in het centrum van Amsterdam een coffeeshop is gevestigd die De Tweede Kamer heet. Kamerlid Cees van der Staaij wil dat wordt opgetreden tegen de coffeeshop. (...) Hij heeft het bestuur van de Tweede Kamer gevraagd om te kijken of de Amsterdamse coffeeshop kan worden aangepakt via het merkenrecht."
Lees hier meer.
Uitslag letterquiz
Altijd leuk en voor wie niet kan wachten tot ie in haar of zijn postvakje ligt: De nieuwe Shield Mark nieuwsbrief, met naast de uitslag van de letterquiz onder andere aandacht voor lollieporno, blote cowboys, ondergoed en chocolade.
Lees de nieuwsbrief hier.
Aan haar titel is beginnen prutsen
Rechtbank van koophandel Brussel, 26 november 2007, V.S. 1798/2007, N.V. Biblo Roularta Medica tegen B.V.B.A. Gambel (met dank aan Bart van de Venster, LVV Advocaten, Antwerpen).
Wel gemeld, nog niet samengevat. Benelux merkenrecht. “De Huisarts” is niet louter beschrijvend, “De huisartskrant” bijvoorbeeld wel. Eiseres brengt wekelijks het tijdschrift “De huisarts” uit. Eiseres heeft een aantal gecombineerde woord- en beeldmerken, waaronder “De huisarts”. Verweerster lanceert een tijdschrift onder aanvankelijk de titel “De specialist”, later “De (specialist) huisarts” en lanceert een gratis driemaandelijks tijdschrift “De huisarts – de specialist”.
Eiseres vordert een verklaring voor recht dat verweerster inbreuk maakt op haar merkrechten en een verbod.
“Aangezien van meet af aan moet worden gesteld dat, behoudens hetgeen infra zal worden gezegd in verband met Onze jurisdictie met betrekking tot de vordering tot nietigverklaring van de merken van eiseres, “De huisarts” niet louter beschrijvend is; - dat die titel dit zou geweest moest hij luiden: “De huisartskrant” bijvoorbeeld of iets dergelijks; - dat het merk zoals gedeponeerd wel onderscheidend vermogen geniet.
Aangezien verweerster overschot van gelijk heeft wanneer zij stelt dat artikel 2.20.1.a. van het BVIE niet aan de orde is omdat er geen identiteit is tussen het merk: “De huisarts” en het teken: “De specialist huisarts”;
Maar aangezien huidige casus als het ware het schoolvoorbeeld is van de toepasselijkheid van artikel 2.20.1.b van het BVIE; - dat het verwarringsrisico evident lijkt; - dat er een zeker aantal overeenstemmingen zijn waaromtrent verder meer;
Aangezien met niet goed inziet waarom verweerster, die prospereerde met de titel: “De specialist” waarmee eiseres perfect kon leven (en heden ten dage zou kunnen leven, althans zo hebben Wij onthouden uit de pleidooien van de raadslieden), zonder waarneembare noodzaak aan haar titel is beginnen prutsen;
(…)
Stellen vast dat door het gebruik van de titel: “De (specialist) huisarts” en vervolgens “De huisarts – de specialist” voor haar eerste tijdschrift en van de titel: “De specialist – huisarts” voor haar tweede driemaandelijkse gratis tijdschrift, verweerster zich heeft schuldig gemaakt aan alle overtredingen, aangehaald door verweerster, juncto aan overtreding van artikel 93 van de WHCP, met dien verstande evenwel dat eiseres slechts aan bod komt dan met betrekking van haar merk: “De huisarts” en niet van de anderen; - dat eiseres zich onterecht beroept op artikel 2.20.1.a van het BVIE; (…)”
Lees de uitspraak hier.
