Chairman of the Board of Appeal
The Secretariat of the Board of Appeal of the CPVO [Communautair Bureau Voor Plantenrassen – IEF] would like to inform you about the appointment, on 17 December 2007 by the Council of Ministers, of Mr Paul van der Kooij as Chairman of the Board of Appeal for a term of 5 years. Mr Timothy Millett has been appointed as alternate to the Chairman.
Paul van der Kooij is onder andere verbonden aan de Universiteit Leiden en co-auteur het handboek `European Community Plant Variety Protection. “A systematic approach to the Community plant variety protection system. The book covers the world's largest system for plant variety protection, and will be the only comprehensive up-to-date resource on Community Plant Variety Rights.” (Amazon.com) “(…) a handsome and informative book (...) congratulates all the contributors and the publishers for the effort they have expended and for the very high quality of the resulting work.' (IPkat).
Website CPVO hier. Bestel het boek hier ('Only 1 left in stock--order soon (more on the way)').
Eerst even voor jezelf lezen
Rechtbank ’s-Gravenhage, 18 december 2007, KG ZA 07-1224, English Heritage Buildings Ltd tegen Heritage Nederland B.V.
“4.8. Het voorgaande leidt, ook na het beperkte onderzoek in deze procedure, tot het oordeel dat zodanig aannemelijk is dat de op het handelsnaamrecht en het auteursrecht gebaseerde vorderingen in een bodemprocedure toewijsbaar geacht zullen worden dat, ondanks het stilzitten van English Heritage, voldoende spoedeisend belang bij toewijzing van die vorderingen in kort geding kan worden aangenomen.”
Lees het vonnis hier.
Een op de overdracht gericht stuk
Rechtbank Amsterdam, 11 oktober 2007, KG ZA 07-1768 OdC/EH, Playlogic International N.V. tegen Visionvale Ltd.
Stukgelopen samenwerking uitgever en ontwikkelaar. Geschil over het auteursrecht op het computerspel “Sparta – Ancient Wars”. Contractuele bepaling dat auteursrecht bij bepaalde omstandigheden weer wordt teruggegeven is onvoldoende. “In deze bepaling worden immers mogelijke gevolgen onder bepaalde voorwaarden contractueel tussen partijen geregeld. Van een op de overdracht gericht stuk is hier echter geen sprake.”
Playlogic is uitgever van computerspellen. Visionvale en Burut zijn ontwikkelaars van computerspellen. In 2005 is een overeenkomst tot stand gekomen tussen Playlogic en Visionvale C.S. op grond waarvan Visionvale c.s. het spel "Sparta - Ancient Wars" voor Playlogic heeft ontwikkeld. Op grond van de overeenkomst heeft Playlogic de rechten op het spel. Visionvale stelt echter dat de overeenkomst is ontbonden en dat het auteursrecht op grond van een bepaling in de overeenkomst daardoor weer zou zijn (terug)overgedragen aan Visionvale.
De voorzieningenrechter concludeert echter dat de feitelijke vraag of de overeenkomst is opgezegd in dit kort geding niet kan worden beantwoord, maar voegt daar wel een ten overvloede aan toe dat van een automatische terugkeer van de auteursrechten sowieso geen sprake is.
“4.3 (…) Omtrent de feitelijke vraag of Visionvale c.s. binnen de termijn van 30 dagen de gewraakte aanschrijvingen heeft gedaan, verschillen partijen van mening, zodat op dit punt een nader onderzoek nodig is, waartoe dit kort geding zich niet leent. Op de vraag of het contract is beëindigd, kan dus in dit stadium geen antwoord worden gegeven, zodat ook niet kan worden uitgegaan van de toepasselijkheid van de tweede alinea van artikel 13.2.2. van de overeenkomst.
4.4. . Maar ook indien er wel van zou worden uitgegaan dat de overeenkomst rechtsgeldig is ontbonden en artikel 13.2.2. van toepassing is, kan niet gezegd worden dat de auteursrechten automatisch naar Visionvale C.S. zijn teruggekeerd. Met Playlogic wordt geoordeeld dat niet is voldaan aan de daaraan in de tweede alinea van artikel 13.2.2. gestelde twee voorwaarden: dat Visionvale c.s. een nieuwe uitgever voor het spel heeft gevonden en dat terugbetaling aan Playlogic heeft plaatsgevonden. Alleen al om deze reden kan Visionvale C.S. geen auteursrechten geldend maken. Ook ontbreekt een akte tot (terug-)overdracht van de auteursrechten als voorgeschreven in artikel 2 lid 2 van de Auteurswet 1912. De tweede alinea van artikel 13.2.2. van de overeenkomst kan niet worden aangemerkt als een daartoe bestemde akte. In deze bepaling worden immers mogelijke gevolgen onder bepaalde voorwaarden contractueel tussen partijen geregeld. Van een op de overdracht gericht stuk is hier echter geen sprake.
4.5. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat Playlogic rechthebbende is op de auteursrechten en dat Visionvale c.s. haar mededelingen aan de afnemers en distributeurs van Playlogic zal moeten staken en rectificeren. Daarbij wordt aangetekend dat Playlogic ter zitting heeft meegedeeld dat zij met de vordering niet heeft beoogd ook de landen van de voormalige Sovjet Unie te bestrijken en dat evenmin is bedoeld Visionvale c.s. te verbieden officiële uitlatingen in rechte te doen en haar aldus te hinderen in het instellen van een eventueel hoger beroep tegen dit vonnis, maar dat het uitsluitend gaat om brieven aan zakenrelaties en uitlatingen op internet.
Lees het vonnis hier. (via Evert van Gelderen, De Gier & Stam)
Een eigen verantwoordelijkheid
Vzr. Rechtbank Haarlem, 14 december 2007, KG ZA 07-596, Wonders Holding B.V. tegen Loods 5 Zaandam B.V. c.s. (met dank aan Jan Kees Govers, GoversVanZoest).
Aardig vonnis over verkoopconstructie interieurhal. Dat deelnemers van Loods 5 haar hebben gevrijwaard voor inbreuken brengt niet met zich mee dat Loods 5 geen eigen verantwoordelijkheid ten opzichte van derden heeft.
Loods 5 is een factory-outlet, een sorot fabriekshal die verkoopfaciliteiten biedt aan deelnemers; fabrikanten of distributeurs. In de Deelnemingsvoorwaarden staat onder meer vermeld dat deelnemers Loods 5 vrijwaren voor inbreuken. Preventieve maatregelen mogen worden verwacht.
Eiser Wonders, een onderneming van ontwerper Marcel Wanders, is auteursrechthebbende op de Big Shadow-lamp (afbeelding links). Medio 2007 heeft Wonders geconstateerd dat Loods 5 in haar winkels inbreukmakende lampen (afbeelding rechts) aanbod en heeft Loods 5 gesommeerd deze inbreuk te staken. Vervolgens heeft de deelnemer die de Rosan-lamp had ingekocht een onthoudingsverklaring ondertekend. Ook Loods 5 heeft een, door haarzelf opgestelde, onthoudingsverklaring ondertekend, maar Wonders vindt de verklaring dat inbreukmakende producten op eerste verzoek van Wonders door Loods 5 verwijderd zullen worden niet voldoende garantie biedt. De voorzieningenrechter van de Rechtbank Haarlem is het daar mee eens: Loods 5 biedt op deze manier namelijk geen garantie dat toekomstige inbreuken (on)gestraft uitblijven.
“4.5 Dat deelnemers van Loods 5 haar hebben gevrijwaard voor inbreuken brengt niet met zich mee dat Loods 5 geen eigen verantwoordelijkheid ten opzichte van derden heeft. De stelling van Loods 5 dat zij slechts ruimte verhuurt aan derden doet daar niet aan af. Dat geldt temeer nu de bedrijfsvoering van Loods 5 erop neerkomt dat Loods 5 onder haar eigen naam reclame maakt, zonder naamsvermelding van haar deelnemers, en voorts de producten op eigen naam met de consumenten afrekent en daarvoor vervolgens een commissie ontvangt. (…) is de voorzieningenrechter in onderhavig geval van oordeel dat Loods 5 willens en wetens het risico aanvaardt van inbreuken door het handhaven van een bedrijfspolitiek die er niet (mede) op is gericht te voorkomen dat auteursrechtelijke inbreuken worden gemaakt, maar slechts op de gevolgen van eenmaal geconstateerde inbreuken af te wentelen op de betrokken leverancier. (…) Gelet op het voorgaande mogen redelijkerwijs van Loods 5 preventieve maatregelen ter voorkoming van toekomstige inbreuken op deze specifieke lamp worden verwacht.”
De vorderingen worden merendeels toegewezen en Loods 5 wordt evroordeeld in de werkelijke proceskosten van € 7.500. Dit bedrag berust een schatting, nu Wonders de activiteiten tegen de leverancier van de lampen en Loods 5 als één dossier heeft beschouwd en niet duidelijk heeft kunnen maken welk deel van de kosten betrekking heeft op Loods 5.
Alsnog te voltooien met een Boek 9(2)
Alexander Tsoutsanis (Klos Morel Vos & Schaap): The codification of intellectual property law: the legacy of E.M. Meijers and recent trends in Europe’
De roep om een nieuw IEForum wordt steeds luider. Tegelijk met de oproep daartoe door Prof. Mr. Th.C.J.A. van Engelen in zijn oratie aan de Universiteit Utrecht, verscheen er op 13 november 2007 ook een bijdrage daarover van Alexander Tsoutsanis (Universiteit Leiden en advocaat te Amsterdam).
“Although after Meijers’ proposal in 1953 the chances of creating a single charter of industrial property law in the Netherlands have diminished because of the fact that the majority of Dutch industrial property law (trade marks and designs) is now governed by uniform Benelux law precluding any legislative changes on a national level, incorporating a single charter on the aforementioned common rules in the Dutch Civil Code is certainly a feasible possibility.”
De bijdrage is verschenen in een feestbundel naar aanleiding van het tienjarig bestaan van het E.M. Meijers Instituut voor Rechtswetenschappelijk Onderzoek van de Universiteit Leiden. Naast de voorstellen van Prof. E.M. Meijers wordt o.a. ook ingegaan op het recente Russische Burgerlijk Wetboek, waarbij naast Prof. D.W.F. Verkade ook andere Nederlandse juristen waren betrokken, zoals Prof. Feldbrugge, Prof. W. Snijders en Prof. F.W. Grosheide.
Lees het artikel hier. Eerdere berichten voor een nieuw IEForum hier en hier. E.M. Meijers Instituut hier.
Naar aanleiding van Manon Thomas
Antwoorden van de minister van Justitie op de vragen van het lid Gerkens (SP) over heling van een door computervredebreuk verkregen goed. (Ingezonden 23 november 2007, nr. 2070805390)
"(...) Met de plaatsing op internet van door computervredebreuk verkregen digitale foto’s kan inbreuk worden gemaakt op het auteursrecht van de fotograaf en het portretrecht van de gefotografeerde (artikelen 1, 10 en 19 Auteurswet 1912).
(…) De in vraag 1 bedoelde gedragingen leveren wel een strafbaar feit op in de zin van de Auteurswet, maar niet in de zin van de artikelen 416 en 417bis van het Wetboek van Strafrecht. De helingsbepalingen zijn van toepassing op een door misdrijf verkregen goed of zakelijk recht. Computergegevens kunnen echter niet worden aangemerkt als een “goed” of een “zakelijke recht” in de zin van de artikelen 416 en 417bis Sr. Het is in dit geval dan ook niet mogelijk om de websites te vervolgen op grond van de artikelen 416 en 417bis Sr voor het helen van door computervredebreuk (artikel 138a Sr) verkregen computergegevens.
(…) Artikel 273 Sr biedt echter ook mogelijkheden om op te treden tegen het openbaar maken van gegevens, die door misdrijf zijn verkregen uit een geautomatiseerd werk en waaruit enig nadeel kan ontstaan door de openbaarmaking. Deze strafbaarstelling van artikel 273 Sr beperkt zich tot het bekendmaken van gegevens, van een onderneming van handel, nijverheid of dienstverlening. Dit betekent dat artikel 273 Sr niet van toepassing is wanneer er nadeel ontstaat door het bekendmaken van gehackte computergegevens van privé-personen of (overheids)instellingen. Gelet op het ernstige nadeel dat ook voor burgers en andere organisaties kan ontstaan door het bekendmaken van door computervredebreuk (artikel 138a Sr) of een ander misdrijf verkregen computergegevens, acht ik het wenselijk om de genoemde bepalingen beter toe te snijden op computercriminaliteit. In de reeds aangekondigde brief aan de Kamer over Handhaving op het internet, zal de strafbaarstelling van het helen van computergegevens worden betrokken binnen het bredere kader van de bestrijding van."
Lees alle vragen en antwoorden hier. Mediaberichtgeving o.a. hier(Nu.nl).
Commentaren
Lex Bruinhof (Wieringa Advocaten): Jaap.nl wint hoger beroep op vormfout. “Ik houd overeind dat wat Jaap.nl doet auteursrechtelijk niet mag. Alleen BIEH kon er in de thans gehanteerde vorm geen vordering tegen instellen. Dit schreeuwt natuurlijk om een vervolg (en dat zal er ook wel komen). Zo moeilijk is het niet: zet een aantal makelaars bij elkaar die niet voor de methode Jaap.nl zijn, neem ze met naam en toenaam als eisers op in de dagvaarding en begin opnieuw.”
Lees hier meer.
Willem Hoorneman (CMS Derks Star Busmann): Europees Octrooiverdrag gewijzigd. “Het gewijzigde EOV is ook bekend onder de naam EPC 2000 en zal hierna ook als zodanig worden aangeduid. De belangrijkste wijzigingen voor de rechtspraktijk worden hieronder kort aangestipt. (…) De herziening van het EOV in de EPC 2000 heeft het Europese Octrooisysteem voor wat betreft de verleningsprocedure en uitleg van het octrooi duidelijk meer up-to-date gemaakt. Helaas kan dit nog niet gezegd worden over de rechtshandhaving van het Europees octrooi. Hier is van harmonisering (of modernisering) nog geen sprake en is de rechthebbende overgeleverd aan rechtshandhaving op nationaal niveau binnen de EU.”
Lees hier meer.
Eerst even voor jezelf lezen
Rechtbank Amsterdam, 13 december 2007, KG ZA 07-2202 P/PvV, Metro Cash & Carry Nederland B.V. tegen Levi Strauss & Co c.s. (met dank aan Dick Van Engelen, Ventoux).
Kort geding naar aanleiding van een ex parte bevel. “(…) dat Makro met de door haar overgelegde accountantsverklaring voorshands voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de spijkerbroeken met toestemming van Levi Strauss c.s., in de EER in het verkeer zijn gebracht en er voorshands geen sprake is van een dreigende inbreuk op het merkrecht van Levi Strauss c.s. (…) De omstandigheid dat Levi Strauss c.s. er een gerechtvaardigd belang bij heeft om te weten wie van haar distributeurs een onrechtmatige daad pleegt maakt dat niet anders.”
Lees het vonnis hier. Samenvatting op website Dick van Engelen (IEPT) hier.
Authenticiteit
Rechtbank Arnhem, 6 december 2007, KG ZA 07-654, Coppens tegen Via Roma Srl c.s.
Luxe woonaccessoires. Rechthebbende op auteursrechten? Authenticiteit overdrachtdocumenten.
In oktober 2006 hebben Coppens en Bertolo samen Via Roma opgericht om daarin gezamenlijk commerciële activiteiten te ontwikkelen op het gebied van luxe woonaccessoires.
Tussen Coppens en Bertolo is vervolgens onenigheid ontstaan over onder meer de volgens Coppens achterstallige betalingen van Via Roma en Bertolo aan Coppens Beheer.
Bij e-mail van 27 juni 2007 heeft Coppens aan Via Roma en Bertolo bericht dat de auteursrechten op bepaalde werken aan hem toebehoren en dat hij niet langer zijn toestemming verleent om die werken te kopiëren, verveelvoudigen en verhandelen. Coppens heeft een kopie van dit bericht aan Viester c.s. – exclusief agent van Via Roma in Nederland – doen toekomen met de mededeling dat hij erop vertrouwt dat zij de verkoop van de genoemde modellen zullen staken.
De Voorzieningenrechter verleent in verband met de Betekeningsverordening verstek tegen de Italiaanse gedaagde, welk verstek onder meer wordt gerechtvaardigd met verwijzing naar 1019e Rv.
Viester c.s. betwisten met succes de authenticiteit van de documenten waarin de overdracht van auteursrechten op de woonaccessoires aan Coppens zou zijn geregeld:
“Het meest verstrekkende verweer van Viester c.s. is het ontbreken van auteursrecht van Coppens op de in de dagvaarding opgesomde producten. Zij trekken om de navolgende redenen de authenticiteit van de twee overeenkomsten, waarop Coppens zijn auteursrechten baseert, sterk in twijfel en stellen dat deze overeenkomsten niet tot bewijs kunnen dienen van de auteursrechten van Coppens. Zowel over Rebordao te Portugal als over Binkhorst te Brussel is via internet, de Kamers van Koophandel of de handelaren in de branche geen informatie te verkrijgen.
Noch in de overeenkomsten, noch in de door Coppens overgelegde recente mails waaronder hun naam staat, staat enige informatie op basis waarvan de betreffende personen of ondernemingen getraceerd of geverifieerd kunnen worden. De accounts van de genoemde mails zijn mogelijk door Coppens zelf aangemaakt. De overeenkomsten uit 1998 en 2004 zijn op precies dezelfde printer afgedrukt. Bij de handtekeningen is de schrijfwijze van de ‘B’ van Binkhorst en de ‘R’ van Rebordao nagenoeg gelijk. Originele overeenkomsten zijn niet overgelegd.
Ook betwisten Viester c.s. de echtheid van de bijlagen bij de overeenkomsten, die foto’s bevatten van werken die onder de overgedragen auteursrechten vallen. Zij leggen daartoe een verklaring over van een fotograaf die deze foto’s in opdracht van Coppens in september 2005 op een beurs in Culemborg heeft genomen. In de bijlagen is aan deze foto’s volgens hen een tintje van echtheid gegeven door daarop initialen van de zogenaamde ontwerpers te plaatsen. Exact dezelfde foto’s zijn ook opgenomen in de catalogus van Via Roma en worden ook getoond op de website van Via Roma, aldus Viester c.s. Zelfs al zouden de overeenkomsten authentiek zijn, dan kan de daarin opgenomen verwijzing naar de bijlagen in elk geval niet op de door Coppens bijgevoegde foto’s doelen. Daarnaast wijzen Viester c.s. op de door hen overgelegde verklaringen van de heer Proximus van de Belgische firma Rita Jordens Bvba, de heer Bierkens, de heer Van Dijk en de heer Veltkamp, welke verklaringen erop neerkomen dat de collectie van Coppens een kopie is van de collectie van Rita Jordens Bvba. Viester c.s. voeren aan dat deze verklaringen, in samenhang met de bevindingen ten aanzien van de twee overeenkomsten, voldoende zijn om ernstige twijfels te hebben aan de auteursrechtclaims van Coppens.”
De vorderingen zijn ook niet toewijsbaar op grond van de door Coppens gestelde slaafse nabootsing van zijn commerciële activiteiten, omdat Coppens onvoldoende duidelijk heeft gemaakt wat hij hiermee bedoelt, terwijl overigens van slaafse nabootsing van de in de dagvaarding omschreven producten niet gebleken is.
Coppens wordt veroordeeld in de werkelijk gemaakte kosten van rechtsbijstand zijdens Viester c.s.
Lees het vonnis hier.
Eerst even voor jezelf lezen
GvEA, 13 december 2007, zaak T-134/06, Xentral LLC tegen OHIM / Pages jaunes SA
Oppositieprocedure. Gemeenschapsmerkaanvraag voor woord PAGESJAUNES.COM – Ouder nationaal beeldmerk LES PAGES JAUNES, domeinnaam ,pagesjaunes.com’ –Verwarringsgevaar.
Lees het arrest hier.
GvEA, 13 december 2007, zaak T-242/06, Miguel Cabrera Sánchez tegen OHIM / Industrias Cárnicas Valle, SA
Oppositieprocedure. Gemeenschapsmerkaanvraag voor beeldmerk in kleur "EL CHARCUTERO ARTESANO", ouder nationaal beeldmerk "EL CHARCUTERO. Geen verwarringsgevaar.
Lees het arrest hier.
GvEA, 12 december 2007, zaak T-86/05, K & L Ruppert Stiftung & Co tegen OHIM / Lopes de Almeida Cunha, Couto Simões & Lima Jatobá.
Oppositieprocedure. Aanvraag voor beeldmerk CORPO LIVRE. Nationaal en internationaal woordmerk LIVRE. Laattijdig bewijs van gebruik van oudere merken.
Lees het arrest hier.
