Auteursrecht  

Ex parte Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 19 juli 2016, IEF 16170 (Stichting BREIN tegen Usenet-spotter)
Ex parte-beschikking ex art. 1019e Rv. Tegen een grootschalige uploader van muziekwerken op het Usenet heeft stichting BREIN een ex parte beschikking verkregen. De Usenet uploader was verantwoordelijk voor het uploaden van ruim 18.000 complete muziekalbums, volledige discografieën en (door hem zelf samengestelde) compilaties van muziekwerken. Hij is uploader en "spotter" tegelijk, pdat gebruikers deze content van Usenet kunnen downloaden. De voorzieningenrechter gebiedt de inbreuk op auteurs- en nabuurrechtelijk beschermde werken te staken en gestaakt te houden onder last van een dwangsom van 2.000,- euro per dag(deel) dat in strijd met het inbreukverbod wordt gehandeld, met een maximum van €  50.000,-.

Vzr. Rechtbank 29 juli 2016, IEF 16167; ECLI:NL:RBMNE:2016:4395 (eiser tegen BV)
Modelrecht. Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Eiser heeft een concept bedacht van teenslippers die je kunt samenstellen door een keuze te maken voor een kleur zool, het materiaal en de kleur van de aan de zool te bevestigen bandjes en accessoires. Hiervoor is een Benelux-model gedeponeerd. De door eiser overgelegde voorbeelden van marketing en reclame is er steeds sprake van het gehele concept/de gehele Bandajana-slipper (zool plus bandjes en eventuele accessoires). De oudere JOLI-slipper was eerder op de markt dan BANDAJANAS-modeldepot. Het is onvoldoende aannemelijk dat eiseres met succes een beroep kan doen op bescherming van haar slipperzool op grond van intellectuele eigendomsrechten of slaafse nabootsing.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 15 juni 2016, IEF 16164; ECLI:NL:RBMNE:2016:4280 (PDR-calculator)
Eiser deukt auto's uit. Geïnteresseerde buurman (gedaagde) heeft de PDR-calculator (Paintless Dent Repair) ontwikkeld voor het maken van een offerte voor het uitdeuken van een auto zonder deze te hoeven spuiten en is daarna in dienst getreden. Overtreding non-concurrentiebeding door gedaagde is onvoldoende aannemelijk. Partijen hebben over en weer onvoldoende aannemelijk gemaakt dat zij rechthebbende zijn op IE-rechten met betrekking tot de PDR-calculator. De vorderingen worden afgewezen, de reconventionale vordering is het spiegelbeeld en worden ook afgewezen.

Vzr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 8 juli 2016, IEF 16163; ECLI:NL:RBZWB:2016:4185 (Akzo tegen Kirs)
Zie eerder IEF 15809. Inbreuk op auteursrecht op software. Bewijsbeslag ten laste van ex-werknemer. Gedaagde heeft ter zitting een oude harde schijf aan AkzoNobel overhandigd, die hij stelt na beslaglegging nog te hebben aangetroffen in een grote grijze krat waarin zijn spullen voor scheepsbouw waren opgeslagen. Op deze oude harde schijf staat “het Mix2Win verhaal”. De voorzieningenrechter is van oordeel dat zonder nadere onderbouwing, die niet door gedaagde is gegeven, niet valt in te zien waarom gedaagde bij zijn vertrek in 2006 niet de klantenlijst bij AkzoNobel heeft ingeleverd, zoals hij had behoren te doen. Hetzelfde geldt voor het “Mix2Win verhaal”. Gedaagde heeft een rol gespeeld in verspreiding van de illegale Mix2Win software door Kirs. Er volgt een inbreukverbod, verwijderingsgebod van alle informatie op dragers en op locaties op afstand en gedaagde dienst alsnog correct en volledig het non-concurrentiebeding na te komen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 22 juli 2016, IEF 16160; ECLI:NL:RBAMS:2016:4830 (Label 88 tegen Fashion Parts)
LABEL 88 is als Uniewoordmerk en beeldmerk geregistreerd voor haar damestassen. Er wordt verwezen naar ander kort geding waarin auteursrechtinbreuk werd aangenomen voor dezelfde producten [IEF 10958]. Na het einde van de distributierelatie, heeft Fashion Parts nieuwe productenlijn Labelsz/LBLS in winkels gepresenteerd. Er is geen merkinbreuk: het woord 'Labels' heeft maar een beperkte beschermingsomvang en Label 88 is geen bekend merk. Geen onrechtmatig handelen of ongeoorloofde reclame aannemelijk geacht. Van de genoemde tassen wordt uitsluitend één verbod op auteursrechtinbreuk voor de New NY Pocket bag gegeven. Ten aanzien van ‘black snake’ gaat het om een bepaald soort leer, met de uitstraling van slangenleer, dat niet als ‘werk’ kan worden beschouwd. (Het navolgen van) een bepaalde stijl, zoals in dit geval het combineren van een tas met accessoires zoals keycords met karabijnhaken, hartjes of tassels, is immers als zodanig niet beschermd.

Conclusie AG HvJ EU 27 juli 2016, IEF 16157; LS&R 1352; IEFbe 1886; C-173/15; ECLI:EU:C:2016:621 (GE Healthcare tegen Hauptzollamt Düsseldorf)
Royalties en licentierechten moeten niet worden opgenomen in de douanewaarde als niet vaststaat dat licentierechten voor merken verschuldigd zijn. Conclusie AG:

1)      Artikel 32, lid 1, onder c) [DouaneVo], moet aldus worden uitgelegd dat het niet verlangt dat het bedrag van de royalty’s of de merklicentierechten reeds wordt bepaald op het tijdstip waarop de douaneschuld ontstaat opdat de in dit artikel voorziene aanpassing van de douanewaarde van de ingevoerde goederen waarop dit merk is aangebracht, zou kunnen worden verricht.

CvTA kwartaalbericht - verzoeken om handhaving, 2e kwartaal 2016.
In het tweede kwartaal heeft het College diverse dossiers in behandeling genomen en behandeld die betrekkinghebben op ‘verzoeken om handhaving’ van betalingsplichtigen/gebruikers van muziekwerken. Deze betalingsplichtigen en gebruikers (bijvoorbeeld poppodia en organisatoren van muziekevenementen, lokale radiostations, brancheorganisaties van ziekenhuizen en horeca) hebben zich bij het CvTA gemeld met signalen dat CBO’s bij het ontwikkelen van nieuwe overeenkomsten voor het muziekgebruik zich – naar hun mening - onvoldoende houden aan de vereisten van de Wet toezicht. Het betreft bijvoorbeeld vereisten op het punt van ‘rekening houden met de belangen van betalingsplichtigen’, ‘gelijke gevallen, gelijk behandelen’ en het vooraf verkrijgen van goedkeuring door het College van wijzigingen van modelovereenkomsten en relatief sterke stijgingen van het tarief.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 27 juni 2016, IEF 16146 (Roel Dijkstra Persfotografie tegen softdrugsadvocaat)
Auteursrecht. Fotograaf Dijkstra is rechthebbende op een foto van een door de politie gebruikt rood-wit geblokt afzetlint met tekst. Gedaagde is advocaat softdrugsgerelateerde zaken en publiceert op twee websites artikelen met deze foto. Dijkstra vordert €540 aan schade vanwege gemiste licentievergoeding, aantasting exclusiviteit en niet vermelden van de auteur onder verwijzing naar de voorwaarden van brancheorganisatie Dupho. Dat de advocaat niet de beheerder/domeinnaamhouder is, en deze wel via SIDN te achterhalen valt, wordt niet onderbouwd. Dat hij slechts docx-bestanden levert om te plaatsen en hij nagelaten heeft te reageren op de vele brieven, vormt een onvoldoende onderbouwd verweer en wordt gepasseerd. Toewijzing schadevergoeding volgt, met proceskostenveroordeling en nasalaris (€540, €2.138,56 en €118,00).

Vzr. Rechtbank Overijssel 25 juli 2016, IEF 16142; ECLI:NL:RBOVE:2016:2908 (L.F. tegen Gastroparts)
Auteursrecht. Databankenrecht. Distributie. LF is aanbieder van vervangingsonderdelen voor grootkeukens. Voor het raadplegen van haar producten gebruikt zij een databank. Gastroparts exploiteert een groothandel in horeca-apparatuur en heeft via een FTP-protocol toegang hiertoe en LF profiteert van verkoop. Concurrent van LF, GEV, wordt enig aandeelhouder van Gastroparts en laat een persbericht uitgaan dat ze een nieuwe hoofdleverancier hebben. Nu Gastroparts via persbericht melding heeft gemaakt van GEV als nieuwe hoofdleverancier, hoeft LF geen opzegtermijn in acht te nemen voor het staken van gebruik van de LF-databank. Gastroparts heeft voldoende gemotiveerd bestreden dat zij onrechtmatig gebruik maakt van bedrijfsgeheime informatie van LF. Er volgt een inbreukverbod op auteursrechten en databankenrecht.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 20 juli 2016, IEF 16135; ECLI:NL:RBMNE:2016:3986(Scriptie schijnwerkelijkheid reisfoto's)
Auteursrecht op scriptie. Eiseres heeft studie Digitale Fotografie aan de Willem de Kooning Academie afgerond over 'reisfotografie'. Gedaagde studeerde af aan Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, met als onderzoeksvraag: "Laten reisfoto's een schijnwerkelijkheid zien?'. Het concept van de projecten wat hetzelfde, een fictieve reis, achterblijvers informeren en in de waan brengen middels foto;s en social media bericht, en vervolgens reacties polsen nadat het bleek om een fictieve reis te gaan. Het totaalindrukkencriterium leent zich ook niet voor toepassing op een complex werk als een scriptie, dat is opgebouwd uit onderdelen die ook los van het samengestelde werk zelf voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking kunnen komen. De overgenomen 5 zinnen vormen een beperkt deel, maar zijn kwalitatief niet als ondergeschikt aan te merken en dus geen incidentiële verwerking ex 18a Aw. Dat het overnemen onbewust heeft plaatsgevonden, gelet op de verschillende plaatsen in de scriptie, is niet aannemelijk. De vorderingen gebaseerd op het PROJECT worden afgewezen. Er wordt staking auteursrechtinbreuk bevolen met verwijdering uit de bibliotheek en online databank van de HKU met een rectificerende mededeling. Het ontkennen van de door gedaagde gepleegde inbreuk als onrechtmatig wordt aangemerkt, er volgt een verbod op het publiekelijk (online en offline) ontkennen van de inbreuk.De gevorderde proceskosten worden van ruim €25.000 naar €10.000 terug gebracht.