Auteursrecht  

In de toekomst zal virtualisatie steeds belangrijker worden. Virtualisatie maakt het mogelijk dat iemand een bepaald software programma oproept op het moment dat hij met het programma wil gaan werken. Tony Lock, analist bij Bloor reseach, geeft hier aan dat de huidige licentiemodellen in de toekomst niet meer houdbaar zullen blijken te zijn.

Waar momenteel bijvoorbeeld een licentie wordt verleend per gebruiker of per bedrijf - onafhankelijk van het daadwerkelijke gebruik dat van het programma wordt gemaakt - zal in de toekomst de licentie veel afhankelijker gaan worden van het daadwerkelijke gebruik dat van een programma wordt gemaakt. Lock noemt als voorbeelden de applicatie die 1/10 van een processor gebruikt of de applicatie die 5 dagen per maand virtueel wordt gebruikt.

Lees hier  meer.

Uit een persbericht van de Stichting Brein: “De piraten hebben nu een onderkomen gezocht bij NFOrce die op haar beurt weer bij Leaseweb staat. Deze Nederlandse hosting providers staan internationaal bekend als gastheer voor meerdere illegale bittorrentsites.

Niet alleen bezorgen zij Nederland daarmee een slechte naam als vrijhaven voor internetpiraterij, zij belemmeren daardoor ook Nederland's  concurrentiepositie in de ontwikkeling van legale handel op Internet. "Hosting providers die willens wetens diensten verlenen aan illegale sites zijn medeplichtigheid aan een strafbaar feit en aansprakelijk voor de veroorzaakte schade. Vanzelfsprekend zal daar de nodige actie tegen worden ondernomen" aldus Kuik.”

Hi kids, read the comic book story of Captain Copyright. Captain Copyright is busy building this website to make it fun and exciting for you! Keep checking back here for more activities for you to do, stuff that can help you with homework your teacher might give you, games you can play, and much, much more.

Lees hier meer (incl. kleurboek!).

Na, de helmpjes en broeken zou je misschien kunnen denken dat dit de volgende IE-WKVoetbal-zaak gaat worden: “Oranje Mercedes-ster onverwacht megasucces De Huppie, de oranje Mercedes-ster van plastic, was bedoeld als geintje maar blijkt onverwacht groot verkoopsucces. Bedenker Joost Verheugd heeft er in korte tijd meer dan 750.000 exemplaren van verkocht.”

Maar het ding lijkt niet eens op de mercedesster en verder is er ook ie-rechtelijk over nagedacht: In 1994 bedacht Verheugd een overhemd voor supporters. Een goed idee, getuige ook het feit dat zijn concept door tal van collega-ondernemers werd 'gejat'.

'Ik heb geleerd van die geschiedenis, daarom heb ik dit keer samengewerkt met een vriend die advocaat is', vertelt Verheugd. 'We hebben patent aangevraagd op het vacuüm-systeem waarmee de Huppie klemvast op de motorkap kan worden bevestigd.' Daardoor blijft de plastic ster volgens de bedenker ook zitten 'als je plankgas over de Duitse Autobahn rijdt'

Lees hier meer.

- Onder internetprogrammeurs is beroering ontstaan over het CTM-depot van het woordmerk WEB 2.0 door het Amerikaanse bedrijf CMP Media. Het merk is aangevraagd voor de organisatie van conferenties, workshops etc. in klasse 41. Direct na het depot 21 maart jl. sommeerde CMP Media, dat samen met O'Reilly Media congressen organiseert, het Ierse bedrijf IT@Cork, dat een conferentie over Web 2.0 wilde organiseren, het gebruik van de term te staken.
 
Overigens is het nog maar de vraag of de merkaanvraag het gaat halen; de aanvraag moet namelijk nog wel door het OHIM beoordeeld worden en de kans is groot dat het merk geweigerd zal worden.
 
Lees hier meer

Al eerder over bericht, maar nu ook opgepikt door de Nederlandse bibliotheken: “Auteursrecht is geen eenvoudig onderwerp. Om dit voor hun studenten toegankelijker te maken heeft de Law School van de Amerikaanse Duke University hiervoor de vorm van het stripverhaal gekozen. ‘Bound by law’ is de titel van dit makkelijk leesbare boekje waarin het auteursrecht en ‘fair use’ zoals dat in de VS van toepassing is op aantrekkelijke manier wordt uitgelegd. Doelgroep zijn in principe studenten in scholen en universiteiten in de VS, maar als voorbeeld voor Nederlandse bibliotheken en anderen die te maken hebben met auteursrecht een aardig voorbeeld."

Lees hier meer.

Rechtbank Breda, 31 mei 2006, gevoegde zaken 137008/HA ZA 04-1554 en 142555/HA ZA 05-256, Maras-IJs B.V. tegen Ali Genç / Ali Genç tegen Berkers (met dank aan Gino van Roeyen, Banning).

Uitgebreid vonnis in geschil tussen twee ijszaken, waarin een groot aantal IE-rechtsgebieden aan bod komen.
 
Maras houdt zich sinds 1992 bezig met de verkoop van ijs als entertainment. Dit omvat verschillende verkoopacts, zoals de Turkse IJsverkoper, de Italiaanse ijsverkoper en ijsverkopende clowns. Genç, die enige tijd bij Maras in dienst is geweest, begint in 1997 een Turkse ijszaak onder de naam IJsco Ali, waarbij ook optredens plaatsvinden waarin wordt gegoocheld en gejongleerd met Turks IJs.
 
Tussen partijen ontstaat vervolgens een geschil over het merk, de domeinnaam en handelsnaam 'IJsco Ali'. Eveneens in geschil is de vraag of Genç met zijn optredens inbreuk maakt op een auteursrecht op de opvoering van de shows van Maras, alsmede op het promotiemateriaal van Maras.

Richard Osinga, de schrijver die in zijn roman Klare Taal een van de hoofdpersonen liet zeuren “over de onredelijke vragen die ze bij het tentamen Intellectueel Eigendom gesteld hadden” (eerder bericht hier), heeft een oplossing gevonden voor de auteursrechtelijke bezwaren van zijn uitgever tegen een online cc-gelicentieerde publicatie van zijn nieuwe roman Wembley:  

“In januari deed ik het eindelijk: ik stelde voor om Wembley uit te geven met een Creative Commons licentie, in plaats van het gebruikelijke copyright. De licentie die ik voorstelde zou betekenen dat mensen het boek mogen kopiëren voor niet commerciële doelen. Het zou betekenen dat ik een PDF-versie van het boek op mijn site kon zetten en mensen die gratis konden downloaden en verder verspreiden. Ik schrijf om gelezen te worden en niet voor het geld. Dat is maar goed ook, want echt geld valt er ook niet mee te verdienen. Querido zei niet direct nee, maar ze wilde eerst een en ander uitzoeken. Het is er dus niet van gekomen deze keer. Er staat weer gewoon voorin (c) Richard Osinga, niets uit deze uitgave etc. etc.

De Tubantia bericht over de plaatselijke interpretatie van het auteursrecht in Lichtenvoorde: “Bovendien vinden de heemkundigen dat het auteursrecht van de kunstenaar die de leeuw ooit schiep, zich ook uitstrekt tot de plek waarvoor deze is gemaakt.”

“De oudheidkundige vereniging in Lichtenvoorde is geschrokken van het plan om de bekende Kei naar de andere kant van de Markt te slepen.Bij de herinrichting van het centrum van Lichtenvoorde wordt voorgesteld de steen en ook het Heilig Hartbeeld bij de Bonifaciuskerk aan de Rapenburgstraat te verplaatsen. Maar volgens het bestuur van de oudheidkundige vereniging is de huidige plek voor beide monumenten juist essentieel.

De flint van zo’n 20 ton zwaar werd in 1874 door de gezamenlijke schoenmakers van het leerdorp eigenhandig naar de Markt gesleept, een activiteit die de inwoners van Lichtenvoorde voortaan de bijnaam ‘De Keienslöppers’ zou opleveren. De kei met de leeuw erop bepaalde altijd het beeld van de Markt en is ook in de volksmond een begrip. Een aanduiding als ‘Hulshof achter ’n grootn steen’ zou een holle frase worden als de bedoelde steen er niet meer staat. Bovendien vinden de heemkundigen dat het auteursrecht van de kunstenaar die de leeuw ooit (?) schiep, zich ook uitstrekt tot de plek waarvoor deze is gemaakt.

(…) Door deze verandering krijg je desoriëntatie. Stel je voor dat je de plek op een ansicht niet eens meer herkent.”

Lees hier meer.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 30 mei 2006, KG ZA 06-398. De Stichting Het Toonder Auteursrecht tegen Uitgeverij Panda B.V. (met dank aan Bas Berghuis, Freshfields Bruckhaus Deringer).

"Toewijzing van de vordering die strekt tot een verbod tot verdere verhandeling van het overigens kennelijk met zorg en toewijding vervaardigde boek, is de enig resterende optie."

Eerder bericht hier. Uitgeverij Panda heeft diverse uitgaven van het werk van Marten Toonder verzorgd, waaronder de complete verhalen van Heer Bommel en Tom Poes in 40 delen. Aan het begin van de jaren ‘90 heeft Van Hartingsveld  het idee opgevat om een studie te verrichten naar de denkwereld van Marten Toonder.

Na 2001 zijn de contacten tussen Toonder en Van Hartingsveld geïntensiveerd, en gaandeweg is bij Van Hartingsveld het idee ontstaan om een boek te laten verschijnen studie te laten uitgegeven door Panda. Van Hartingsveld heeft daarover in de periode juli 2003 tot maart 2004 vele gesprekken gevoerd met Toonder. In 2004 heeft Van Hartingsveid aan Marten Toonder een proefdruk aangeboden van het door Panda uit te geven boek, de titel droeg ‘de Tao van Toonder’.

De Raad voor Concurrentievermogen, de raad van Europese ministers van Economische Zaken, heeft ingestemd met een nieuw voorstel voor de Dienstenrichtlijn, de richtlijn moet het vrije verkeer van diensten en de vrije vestiging van dienstverleners binnen de Europese Unie bevorderen.

Belangrijkste wijziging is dat het oorspronkelijke idee om alleen de regels van het land van waaruit de dienstverlener opereerde te laten gelden uit de richtlijn is geschrapt. Voor ie-rechten verandert er zo op het eerste oog weinig. In het eerdere voorstel was immers al een uitzondering gemaakt op in het oude artikel 16 vervatte land-van-oorsprongsbeginsel)

Relevante bepalingen uit het nieuwe voorstel zijn:

“Artikel 3: In deze richtlijn wordt verstaan onder:

(...) 7 bis. "dwingende redenen van algemeen belang": redenen die als zodanig zijn erkend in de rechtspraak van het Hof van Justitie; hiertoe behoren de volgende gronden: openbare orde, openbare veiligheid, volksgezondheid, handhaving van het financiële evenwicht van het socialezekerheidsstelsel, bescherming van consumenten, afnemers van diensten en werknemers, eerlijkheid van handelstransacties, fraudebestrijding, bescherming van het milieu en het stedelijk milieu, diergezondheid, intellectuele eigendom, behoud van het nationaal historisch en artistiek erfgoed en doelstellingen van het sociaal beleid en het cultuurbeleid;”

“Artikel 16 (Vrij verrichten van diensten. De lidstaten eerbiedigen het recht van dienstverrichters om diensten te verrichten in een andere lidstaat dan die waar zij gevestigd zijn)  is niet van toepassing op:

(...)13. auteursrechten, naburige rechten, de rechten bedoeld in Richtlijn 87/54/EEG van de Raad[54] en Richtlijn 96/9/EG van het Europees Parlement en de Raad[55] en industriële-eigendomsrechten;”

Lees het voorstel van de Commissie hier. Eerdere berichten hier, hier, hier en hier.