Auteursrecht  

IEF 980

Ondertussen in Bulgarije

De opmars van Nederlands meest zichtbare exportproduct Big Brother in Oost-Europa verloopt niet overal even vlotjes. Na eerdere strubbelingen in Kroatië, Hongarije, Tsjechië en Slowakije (hier), bericht Sofia News Agency: "Bulgaria's second season of the Big Brother show threatened with a lawsuit over copyright. Georgi Iliev, a publisher of sensation newspapers, claimed that he has owned the Big Brother brand in Bulgaria since September 1. That was four months before the Dutch producers of the show applied for a license. He had declared plans to use the name Big Brother for a television show and a newspaper. Iliev's message to the media said that he would have to start legal action against the 'theft.' Lees hier iets meer.

IEF 975

kunstenaars minder arm (2)

“Aan de orde zijn de stemmingen in verband met het wetsvoorstel Aanpassing van de Auteurswet 1912 ter implementatie van richtlijn nr. 2001/84/EG van het Europees Parlement en van de Raad van de Europese Unie van 27 september 2001 betreffende het volgrecht ten behoeve van de auteur van een oorspronkelijk kunstwerk (PbEG L 272) (29912). (Zie vergadering van 14 september 2005.)

In stemming komt het amendement-Van Vroonhoven-Kok (stuk nr. 8).

De voorzitter: Ik constateer dat de aanwezige leden van de fracties van het CDA, de ChristenUnie en de Groep Nawijn voor dit amendement hebben gestemd en die van de overige fracties ertegen, zodat het is verworpen.

Artikel I wordt zonder stemming aangenomen.

De artikelen II en III en de beweegreden worden zonder stemming aangenomen.

In stemming komt het wetsvoorstel.

De voorzitter: Ik constateer dat dit wetsvoorstel met algemene stemmen is aangenomen.”

(Ongecorrigeerd stenogram, Tweede Kamer, 2005, Dinsdag 27 september 2005, 14.00 uur)

IEF 972

kunstenaars minder arm

Betrouwbare bronnen berichten dat de Tweede Kamer zojuist het wetsvoorstel Aanpassing van de Auteurswet 1912 ter implementatie van de richtlijn betreffende het volgrecht heeft aangenomen. Het amendement Vroonhoven leek ingetrokken, maar werd toch in stemming gebracht en vervolgens verworpen.

Het wachten is nu op de VolgrechtCalculator (tm), galerie-gadget en relatiegeschenk voor kunstliefhebbers.

Aanvullende opmerking: De opmerking van Donner in het debat (zie hier) "Het doet mij deugd dat dit onderwerp zich zo in de aandacht van de Kamer mag verheugen!" was zwaar ironisch, omdat van alle kamerleden alleen mevrouw Vroonhoven aanwezig was.

IEF 970

Het doet mij deugd

Handelingen 2004-2005,  2e Kamer nr. 106, pag. 6390-6393. Behandeling van het wetsvoorstel Aanpassing van de Auteurswet 1912 ter implementatie van de richtlijn betreffende het volgrecht ten behoeve van de auteur van een oorspronkelijk kunstwerk.

"Minister Donner: Voorzitter. Het doet mij deugd dat dit onderwerp zich zo in de aandacht van de Kamer mag verheugen! Het onderwerp dat wij vandaag behandelen, is een aspect van het auteursrecht. Met recht kan men zich afvragen wat de reden is voor deze vermenigvuldiging. Ik denk echter dat iedereen die zich in dit onderwerp heeft verdiept, zal constateren dat het niet onlogisch is om dit soort zaken te regelen." Lees verslag hier.

IEF 969

Tropische dependance

Sommige zaken leveren ook nog wat voor de rechters op. In Havana is namelijk de strijd losgebarsten om de vraag wie de rechten heeft van de hits van de Buena Vista Social Club. De zaak begon in Londen, maar toen de Engelse rechter in Cubaanse getuigen wilde horen gooide een defecte satellietverbinding roet in het eten. Daarop trok rechter Lindsay naar Havana. In deze Cubaanse dependance van het Engelse Hooggerechtshof dragen rechter en advocaten geen dikke gewaden en pruiken, gelet op de tropische omstandigheden.

Internationale muziekuitgever Peer Corporation zegt dat een Cubaanse firma, Editoral Musical de Cuba (EMC), zich de liedjes die in 1997 plotseling wereldberoemd werden, heeft toegeëigend. Volgens Peer hebben zij al sinds de jaren dertig de rechten.

Peer’s advocaat stelt dat zijn cliënt de componisten van een groot deel van de liedjes van de Buena Vista Social Club royalties heeft betaald tot de Cubaaanse revolutie in 1959, todat het Amerikaanse handelsembargo verdere uitbetalingen verbood. Het niet uitbetaalde geld zou zijn ondergebracht in een fonds waaruit betalingen zijn verricht, toen de VS de boycot van Cuba in 1994 versoepelden.

De advocaat van EMC zegt dat Peer de Cubanen destijds eigenlijk heeft afgescheept met een paar pesos en een maatje rum. Bovendien gaat het de nabestaanden van de Cubaanse componisten niet om het geld, maar om het eigenaarschap van het culturele erfgoed.

Het betreft hier een testcase waarvan de uitkomst bepalend is voor de auteursrechten van duizenden Cubaanse liedjes.

(Bron: Het Parool, 27/09/2005)

IEF 965

onleesbare, zwartgeblakerde eenheden

Rechtbank 's-Gravenhage 26 september 2005, KG 05/1021, Quint Fun Racers - United Bicycles. Voor wie binnenkort voor mr. Du Pon mag pleiten: lees je stukken nog eens goed door.

Zaak begint met de feiten. Quint is fabrikant van driewielers en heeft een licentie verleend aan Toyvision. United Bicycles (UB) sluit met Quint een overeenkomst, die moest voorzien in het geval Toyvision failliet zou gaan. Quint probeert deze overeenkomst tot twee keer toe op te zeggen. Quint vordert United Bicycles te verbieden de Triker, een driewieler, of enig ander soortgelijke driewieler, dat voor de geïnformeerde gebruiker geen andere indruk wekt dan de Triker, na te maken en te verhandelen. Ter terechtzitting vermeerdert Quint haar eis, te weten dat het gevorderde tevens geldt voor de Rocker, Zigzag en Viper (ook driewielers). Dit alles met een beroep op het aan Quint toekomend modellenrecht. In reconventie vordert United Bicycles dat Quint pas Trikers mag fabriceren of verkopen, nadat UB de in de overeenkomst genoemde 100.000 Trikers heeft gefabriceerd en verkocht.

Maar dan volgt het oordeel. Rechtsoverweging 9: "Gelet op de omschrijving in het petitum van de dagvaarding beroept United Bicycles (bedoeld is Quint, red.) zich ter onderbouwing van haar vordering op haar toekomende modelrechten. Ter zitting heeft haar raadsman ook nog (even) de Auteurswet genoemd, doch zulks niet uitgewerkt, terwijl het petitum al evenmin de rechtsfiguur van het auteursrecht is toegesneden (het enkele gebruik van de term "kopie" in dat petitum is daartoe onvoldoende. Voorzover Quint heeft bedoeld alsnog enig auteursrecht aan haar vordering ten grondslag te leggen, wordt daaraan dan ook voorbij gegaan."

10. In de dagvaarding wordt geen enkel modelrecht nader beschreven (bijvoorbeeld naar soort, datum van deponering en inschrijvingsnummer). Het enige dat omtrent de ingeroepen modelrechten in de dagvaarding valt te lezen is opgenomen onder punt 3, en dit luidt als volgt: Quint heeft voorts vele modellendepots verricht voor het model van de TRIKER en zijn andere driewielers. Kopieën van deze modellendepots worden overgelegd als productie 3. 

11. De door Quint bedoelde productie 3, zoals aan de voorzieningenrechter overgelegd, betreft een kleine 100 pagina’s, ongenummerd en zonder index of tabs. Voorzover in die 100 pagina’s tekst voorkomt, lijkt het inderdaad te gaan om modeldepots (zij het dat de voorzieningenrechter niet in staat is vast te stellen of dat ook het geval is voor wat betreft diverse onvertaalde teksten in Japanse, Chinese en Russische lettertekens). Een Gemeenschapsmodeldepot voor de Triker, waarvan in het vervolg van de dagvaarding ter onderbouwing van de bevoegdheid van deze rechtbank nog sprake is, werd overigens in het geheel niet aangetroffen. 

12. Wat betreft de afbeeldingen die in bedoelde 100 pagina’s zijn opgenomen moet worden vastgesteld dat het hier voor het overgrote deel gaat om onleesbare, zwartgeblakerde eenheden. Als voorbeeld worden hieronder afbeeldingen weergegeven van het Benelux-depot van 29 januari 2001 ten aanzien van de Triker, zoals (de raadsman van) Quint heeft gemeend die aan de voorzieningenrechter te kunnen presenteren.

13. De conclusie uit het voorgaande is dat Quint haar vordering onvoldoende heeft onderbouwd en wel op de volgende (ieder voor zich reeds concludente) gronden:  Quint is in gebreke gebleven om in de dagvaarding aan te geven op welke specifieke modeldepots zij haar vordering grondt Quint is in gebreke gebleven duidelijke afbeeldingen over te leggen van de modeldepots waarop zij haar vordering grondt. 

14. De vordering van Quint zal reeds op deze gronden worden afgewezen. Ten overvloede wordt overwogen dat de beslissing omtrent die vordering niet anders zou luiden, indien Quint haar vordering wel behoorlijk had onderbouwd op het gebied van de depots." 

In reconventie stelt de rechtbank dat de buitengerechtelijke ontbinding van de overeenkomst tussen partijen geen doel treft. De overeenkomst beoogde, aldus de rechtbank, veilig te stellen (i) dat de productie van driewielers door zou gaan, (ii) dat UB de verloren gegane investeringen zou kunnen terugverdienen en dat (iii) Quint licentievergoedingen zou ontvangen voor de te produceren driewielers. De overeenkomst betreft dus geen 'gewone' licentieovereenkomst. De rechtbank komt tot de slotsom dat "de vordering van UB die er toe strekt Quint te doen medewerken aan de uitvoering van de overeenkomst door zelf geen onder die overeenkomst vallende producten te vervaardigen, toewijsbaar is. De in de overeenkomst aan UB verschafte licentie is immers nadrukkelijk exclusief van aard. 

Lees hier het vonnis.

IEF 962

Voor jou

"Leuke les te geef! Weet je dat er ook een speciaal lespakket is dat nog veel meer vertelt over popmuziek, websites, tv-programma's en over jouw auteursrechten? Dat daar ook een vetgave videoband in zit waarin Di-rect gevolgd wordt bij het maken van hun laatste cd? Dat daar ook een magazine bij hoort, helemaal voor jou, met interviews, feiten en weetjes? Dat jouw docent dit GRATIS kan bestellen bij Uitgeverij Zorn? Inclusief een docentenhandleiding, zodat het een leuke maar ook interessante les wordt? Dat dit lespakket speciaal gemaakt is voor de vakken CKV, maatschappijleer, Nederlands en economie?

Stuur jouw docent naar deze website. Dan kan 'ie er zelf over lezen!"

IEF 956

Open deur

Er zijn van die dingen die iedereen al weet, maar die toch weer iedere week in de krant staan. "Twee op de drie Nederlanders kopieert films en muziek van internet, uitsluitend zonder ervoor te betalen. In driekwart van de huishoudens wordt af en toe onbetaald gedownload. Dit blijkt uit een onderzoek dat Intomart GfK heeft uitgevoerd onder 1359 Nederlanders." (Parool)

IEF 955

Wie de schoen past (3)

Vonnis Vzngr. Rechtbank Amsterdam, 22 september 2005, KG 05-1361. Jan Jansen Schoenen tegen Giorgio Armani (eerder bericht hier). Underdog Jansen haalt zijn gelijk en wint het van kledingimperium Armani, maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Omstandigheden van het geval en het geding doen de rechter besluiten het geëiste verbod toe te wijzen, maar alleen voor Nederland en rectificatie acht de rechter niet nodig, niet alleen omdat het  tijdschrift waarin geadverteerd werd niet meer bestaat, maar ook omdat 'Armani in de desbetreffende bladen niet met zoveel woorden heeft beweerd dat hij de ontwerper van de schoen is' en omdat de zaak al voldoende aandacht heeft gekregen en, zo verwacht de rechter, naar aanleiding van dit vonnis ook nog zal krijgen (suggesties voor kop: ‘Slechts eer Jansen gered’, 'Goliath komt er goed vanaf' of  ‘Lichte taakstraf voor plagiërend Armani’). En aangezien  Armani de inbreuk op Jansens ‘Tutti Piede’ al gestaakt had, is gestaakt houden ook geen probleem. Al met al voor Armani geen slecht vonnis, hoewel het allemaal wel genoteerd staat natuurlijk. Lees vonnis hier (met dank aan Klos Morel Vos & Schaap).

Aanvullend opmerking: Zibb bericht dat Jansen "af ziet van een bodemprocedure om een schadevergoeding van Armani los te krijgen. 'Zo'n procedure kost jaren. Dat houd ik niet vol. Meneer Armani kan tien advocaten betalen, ik maar één. Dat is een verloren zaak. Een kort geding lag wel binnen de mogelijkheden. Dat heb ik gewonnen en dat is voor mij voldoende."

IEF 952

Beperking art. 15b Aw juist wél een goed idee

Niks wachten op de volgende Mediaforum! Dirk Visser is het niet eens met Mireille van Eechoud ('Vreemde bedgenoten', bericht hieronder) en reageert meteen: "Ligt het niet veel meer voor de hand dat de overheid de rechten van derden eerst netjes verwerft voordat ze ze überhaupt in het pubbliek domein kán gooien?"

"Beperking art. 15b Aw juist wél een goed idee. In Mediaforum 2005-9, p. 291, schrijft M.M.M. van Eechoud onder de titel "Vreemde bedgenoten: de Wob en de Richtlijn hergebruik overheidsinformatie" over het wetsvoorstel 30188 tot wijziging van (o.a.) de Wob ter implementatie van Richtlijn 2003/98/EG inzake het hergebruik van overheidsinformatie, onder andere:

"Een ander punt van kritiek betreft de verzekering die in de Memorie van Toelichting wordt gegeven dat het wetsvoorstel uitdrukkelijk niet meer doet dan het implementeren van de Richtlijn. Toch bevat het een vergaande wijziging van artikel 15b Auteurswet (en een nieuw art. 9a Wet op de Naburige Rechten), dat in zijn huidige vorm verder (commercieel) gebruik toestaat van door of vanwege de overheid openbaar gemaakte werken, tenzij het auteursrecht is voorbehouden (..) Door het bestaande art. 15b Aw ook nog eens te beperken tot werken 'waarvan de openbare macht de maker of rechtverkrijgende is', wordt de reikwijdte van dit artikel sterk ingedamd ten detrimente van het publieke domein. Een beperking die niet vereist is en ook nog eens overbodig, aangezien de overheid een auteursrechtvoorbehoud kan maken, ook ter bescherming van de rechten van toeleveranciers."

Deze beperking is weliswaar mogelijk niet vereist door de bewuste richtlijn, maar m.i. niet overbodig en juist wél wenselijk. Waarom heeft de overheid de mogelijkheid om door publicatie "door of vanwege de openbare macht" rechten van derden te onteigenen? Dat is juist een onwenselijk element van de huidige redactie van art. 15b. (vgl. SVV, p. 143-146). De overheid kan zonder toestemming en zonder het recht daartoe te verwerven beschermd werk van derden in het publiek domein gooien.

Weliswaar kan dat door het maken van het bekende voorbehoud in het huidige systeem ook worden voorkomen, maar dat gebeurt regelmatig niet. Ligt het niet veel meer voor de hand dat de overheid de rechten van derden eerst netjes verwerft voordat ze ze überhaupt in het pubbliek domein kán gooien?

Aan Van Eechoud kan worden toegeven dat onder de voorgestelde nieuwe redactie van art. 15b Aw (en art. 9a WNR) het voor gebruikers wel minder duidelijk wordt. Zij kunnen er immers niet meer op vertrouwen dat alles wat "door of vanwege de openbare macht" is openbaar gemaakt rechten vrij is. Dit versterkt m.i. echter de verplichting van de overheid om de rechten van derden voor zover nodig consequent te verwerven en om aan gebruikers duidelijk te maken wat wel en wat niet rechten vrij is.

Het belangrijkste is dat de overheid alle informatie die zij "door of vanwege de openbare macht" openbaar wenst te maken makkelijk vindbaar gratis op internet zet. Dan is de mogelijkheid van al dan niet verder exploiteren daarvan aanzienlijk minder belangrijk. Wél belangrijk is dat zij eerst netjes de rechten verwerft óm het gratis op internet te zetten.

Per saldo verdient de nu voorgestelde wijziging die onteigening door de overheid onmogelijk maakt dus de voorkeur. Het opnemen van de nabuurrechtelijke variant van art. 15b Aw in art. 9a WNR is ook een goed idee, maar dat lijkt Van Eechoud ook niet te betwisten. "

D.J.G. Visser